زمینه و هدف: وضعیت شناختی و عاطفی والدین به خصوص مادر در وضعیت رفتاری کودک نقش اساسی دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ابعاد خردمندی و راهبردهای مهار فکر مادران با علائم اختلالات رفتاری دختران انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر دارای مشکلات رفتاری مشغول به تحصیل پایه سوم تا پنجم مقطع ابتدایی شهرستان کاشان در سال 1396 بود . حجم نمونه شامل 225 مادر و فرزند دخترشان بود که به روش خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های اختلالات رفتاری آخنباخ و رسکورلا (2001 )، ابعاد خردمندی آردلت (2003)، و راهبردهای مهار فکر ولز و دیویس (1994 ) بود که توسط مادران تکمیل شد. داده های حاصله با روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند گانه تحلیل شد. یافته ها: نتایج همبستگی نشان داد راهبردهای پرت کردن حواس، نگرانی، و تنبیه، با اختلالات رفتاری درون نمود و برون نمود همبستگی معنادار منفی دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون شنان داد که خردمندی تأملی، راهبرد پرت کردن حواس، و نگرانی، پیش بین مناسبی برای اختلالات برون نمود؛ و خردمندی عاطفی، پرت کردن حواس، و نگرانی، پیش بین مناسبی برای اختلالات درون نمود هستند (0/05> P ). نتیجه گیری: با توجه به این یافته می توان نتیجه گرفت بهبود خردمندی و راهبردهای مهار فکر در مادران باعث ایجاد واکنش های هیجانی و رفتاری مناسب و در نتیجه کاهش اختلالات رفتاری در کودکان می شود.