مدت زیادی از ورود مفهوم بهزیستی اجتماعی به ادبیات جامعه شناسی نمی گذرد. این مفهوم به عملکرد فرد در جامعه و کیفیت روابط او با دیگران اشاره دارد. هدف این مطالعه بررسی بهزیستی اجتماعی دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد و شناسایی عواملی است که بر آن تأثیر گذارند. در این تحقیق از مدل نظری کیز استفاده شده است که طبق آن بهزیستی اجتماعی دارای پنج بعد (انسجام اجتماعی، پذیرش اجتماعی، پیوستگی اجتماعی، سهم داشت اجتماعی و شکوفایی اجتماعی) می باشد. جامعه آماری این تحقیق را تمام دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد در سال تحصیلی ۱۳۹۱-۱۳۹۰ تشکیل داده اند که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای، از میان آن ها نمونه ای به حجم ۳۷۹ نفر انتخاب شده است. ابزار به کاررفته، پرسش نامه است که در آن از مقیاس بهزیستی اجتماعی کیز (۱۹۹۸)، مقیاس رضایت از زندگی هیوبنر (۱۹۹۱)، مقیاس حمایت اجتماعی و فرم اطلاعات زمینه ای استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که متغیرهایی نظیر سن، وضعیت تأهل، عضویت در انجمن های دانشجویی، رضایت از زندگی و حمایت اجتماعی بر بهزیستی اجتماعی دانشجویان تأثیر گذارند؛ اما بین جنسیت و بهزیستی اجتماعی رابطه ای مشاهده نشد.