تحقیق حاضر با هدف ارائه مدل معادلات ساختاری متغیرهای روانشناختی موثر بر کاهش سکوت سازمانی انجام گرفته است. مطالعه حاضر در زمره تحقیقات کاربردی و به لحاظ شیوه اجرای تحقیق، در زمره تحقیقات توصیفی- پیمایشی است و از حیث زمانی از نوع تحقیقات مقطعی به شمار می آید. پایایی ابزار جمع آوری داده ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ارزیابی شد و روایی آن با استفاده تکنیک تحلیل عاملی، مورد تأیید قرار گرفت. جهت آزمون فرضیه ها و ارزیابی شاخص های نکویی برازش از تکنیک مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار لیزرل استفاده شد. نتایج آزمون فرضیه ها نشان داد که تمامی متغیر های روانشناختی اثر مستقیم و معنادار بر سکوت سازمانی دارند. در این میان متغیر وجدانی بودن با ضریب مسیر 28/ 0 -بیشترین تاثیر را بر سکوت سازمانی دارد و بعد از آن به ترتیب خودکارآمدی کارکنان با ضریب مسیر 22/0 -، برون گرایی با ضریب مسیر 18/0 - و متغیر خوش بینی با ضریب مسیر 15/0- بیشترین تاثیر را را بر سکوت سازمانی دارد.
