رضایت از زندگی، ارزیابی کلی کیفیت زندگی بر اساس ملاک های انتخاب شده است. افراد هنگامی سطوح بالای رضایت از زندگی را تجربه می کنند که شرایط زندگی آن ها با ملاک های تعیین شده از سوی خود، مطابقت داشته باشند. هدف این پژوهش تعیین اثر واسطه ای خوش بینی در رابطه بین هسته ارزشیابی خود و سخت کوشی با رضایت از زندگی بود. تعداد 240 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب (78 مرد، 162 زن) انتخاب شدند و به مقیاس هسته ارزشیابی خود (CSEs)، زمینه یاب دیدگاه های شخصی (PVS)، آزمون بازنگری شده جهت گیری زندگی (LOT-R) و مقیاس رضایت از زندگی (SWLS) پاسخ دادند. نتایج نشان داد همبستگی بین هسته ارزشیابی خود، سخت کوشی، خوش بینی و رضایت از زندگی معنادار است. افزون بر آن نتایج تحلیل مسیر آشکار ساخت که خوش بینی در رابطه بین هسته ارزشیابی خود و سخت کوشی با رضایت از زندگی نقش واسطه ای ایفا می کند. بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که رگه های شخصیت می توانند رضایت از زندگی را پیش بینی کنند. نتایج این پژوهش می تواند در ارتقای کیفیت زندگی افراد و مداخله های روانشناختی سودمند باشد.
