روانشناسی معاصر

با وجود پیشرفت های قابل توجه علم پزشکی، سرطان همچنان به عنوان یکی از مهم ترین بیماری های قرن حاضر و دومین علت مرگ ومیر بعد از بیماری های قلب و عروق مطرح است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی تیپ شخصیتی D و خوددلسوزی با رفتارهای بهداشتی در زنان مبتلا به سرطان سینه با در نظر گرفتن نقش تعدیل کننده ی استرس ادراک شده، انجام گرفت. جامعه ی آماری پژوهش حاضر شامل کلیه ی زنان مبتلا به سرطان سینه ی مراجعه کننده به بیمارستان های پزشکی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهر تهران بود. نمونه ی پژوهش شامل 70 نفر بیمار مبتلا به سرطان سینه ی مراجعه کننده به بیمارستان امام حسین (ع) تهران بود که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جمع آوری داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه های تیپ شخصیتی D دنولت، مقیاس خوددلسوزی نف، وضعیت بهداشتی لاگ کاس و پرسشنامه ی استرس ادراک شده ی کوهن و همکاران انجام گرفت. داده ها با استفاده از روش های آماری همبستگی بین متغیرها، یا روابط ساختاری در الگویابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار AMOS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که مدل پیشنهادی، برازش مناسبی دارد (0/05= RMSEA )؛ بنابر این بین خوددلسوزی، شخصیت D و استرس ادراک شده با رفتارهای بهداشتی زنان مبتلا به سرطان سینه، رابطه ی معناداری وجود داشت (0/01 P< ) که بیشترین مقدار ضریب همبستگی بین خوددلسوزی و رفتارهای بهداشتی بود. هم چنین رابطه ی استرس ادراک شده با رفتارهای بهداشتی مثبت بود. درحالی که شخصیت D با رفتارهای مراقبت های بهداشتی رابطه ی منفی نشان داد. تیپ شخصیتی D قادر به پیش بینی رفتارهای مراقبت های بهداشتی زنان از طریق استرس ادراک شده بود. نتایج پژوهش نشان داد که تیپ شخصیتی D ، خوددلسوزی و استرس ادراک شده در پیش بینی رفتارهای بهداشتی نقش معناداری دارند. با تمرکز بر این سازه ها می توان در زمینه ی پیشگیری و درمان بیماران مبتلا به سرطان سینه به نتایج درمانی پایدارتر و بهتری دست یافت.

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ناگویی هیجانی، احساس تنهایی و ترس از صمیمیت در نگرش به خیانت در بین مردان انجام گرفت. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بوده و جامعه ی آماری آن تمامی کارکنان مرد شرکت هادیان شهرداری تهران بود که از این جامعه ی آماری 261 نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس نگرش به خیانت واتلی ( 2008 )، پرسشنامه ی ناگویی هیجانی تورنتو (1994)، مقیاس ترس از صمیمیت دسکاتنر و تلن ( 1991 ) و مقیاس احساس تنهایی راسل، پیلائو و کاترونا ( 1980 ) استفاده شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون هم زمان انجام شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که ارتباط مثبت و معناداری بین ناگویی هیجانی، احساس تنهایی و ترس از صمیمیت با نگرش به خیانت وجود دارد (0/001> P ). علاوه بر این، نتایج تحلیل رگرسیون هم زمان نشان داد که ناگویی هیجانی، احساس تنهایی و ترس از صمیمیت به ترتیب با 0/31، 0/15 و 0/14 قادر به پیش بینی نگرش به خیانت بودند. طبق یافته های به دست آمده می توان گفت ناگویی هیجانی، احساس تنهایی و ترس از صمیمیت از عوامل مهم تأثیرگذار بر نگرش به خیانت در مردان هستند، بنابراین باید با آموزش های مناسب، به بهبود ناگویی هیجانی، احساس تنهایی و ترس از صمیمیت پرداخت تا از این طریق، بتوان به کاهش خیانت در بین مردان کمک کرد.

هدف پژوهش حاضر تبیین امیدواری کارکنان بر مبنای حمایت سازمانی ادراک شده و معنویت محیط کاری بود. پژوهش بر اساس طرح همبستگی و مطالعه ی پیش بینی انجام شد. به این منظور، تعداد 396 نفر از کارکنان شرکت توزیع نیروی استان مرکزی به شیوه ی تصادفی طبقه ای برحسب وضعیت استخدامی انتخاب شدند. داده های موردنیاز با استفاده از پرسشنامه های امیدواری اشنایدر، حمایت سازمانی ادراک شده و معنویت محیط کاری گردآوری و با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه ی هم زمان مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که حمایت سازمانی ادراک شده و معنویت محیط کاری با امیدواری کارکنان و مؤلفه های آن رابطه ی مستقیم و معناداری دارد (همبستگی 0/28 تا 0/53 و 0/001> P ). بااین حال، معنویت محیط کاری سهم اصلی را در پیش بینی امیدواری کل، تفکر عامل و تفکر مسیر کارکنان در سطح 0/001> P داشت (به ترتیب با ضریب بتای 0/528، 0/508 و 0/461). معنویت محیط کاری متغیری مهم در تبیین امیدواری کارکنان بوده که لازم است توسط مدیران سازمان ها مورد توجه ویژه ای قرار گیرد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش واسطه ای سرسختی روان شناختی در رابطه ی میان بهزیستی معنوی و رضایت زناشویی بود. بهزیستی معنوی به عنوان متغیر برون زاد و سرسختی روان شناختی به عنوان متغیرهای واسطه ای و رضایت زناشویی به عنوان متغیر درون زاد مورد توجه قرار گرفتند. شرکت کنندگان در این پژوهش 300 دانشجوی متأهل خوابگاه دانشگاه شیراز و خوابگاه علوم پزشکی شیراز بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و به مقیاس بهزیستی معنوی پالوتزین و الیسون (1982)، مقیاس رضایت زناشویی هادسون (1992) و مقیاس سرسختی روان شناختی اهواز (1999) پاسخ دادند. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود و برای تحلیل داده ها از روش تحلیل مسیر استفاده گردید. نتایج نشان داد که بهزیستی معنوی اثر مثبت بر سرسختی روان شناختی (0/004= p ، 0/68= β ) دارد و نیز سرسختی روان شناختی دارای اثر مثبت بر رضایت زناشویی (0/02= p ، 0/22= β ) دارد. همچنین، مشخص شد که سرسختی روان شناختی نقش واسطه ای معناداری بین بهزیستی معنوی و رضایت زناشویی دارد (0/03= p ، 0/82= β ). با توجه به این یافته ها می توان نتیجه گرفت که با افزایش و ارتقاء بهزیستی معنوی، افراد می توانند راه کارهای رضایت زناشویی را در وجود خود تقویت کرده و از این طریق رضایت از زندگی خود را بالا برند.

پژوهش حاضر به منظور ارائه ی یک مدل محاسباتی برای بازشناسی هیجان در متن فارسی صورت گرفته است. در مدل پیشنهادی تحقیق، گروه بندی هشت گانه ی پلاچیک در هیجان ها به عنوان مبنای یادگیری نظارت شده، ویژگی های بافتی متن فارسی و لیست واژگان هیجانی برچسب دار به عنوان عناصر و اجزای مدل تعیین شده اند. برای آزمون مدل (شرایط واقعی) از صد متن منتخب شامل سرمقاله ی روزنامه های سیاسی- اجتماعی استفاده شده است. همچنین در این تحقیق از الگوریتم «ماشین بردار پشتیبان» به عنوان طبقه بند یادگیرنده استفاده گردیده و چهار شاخص دقت، درستی، ضریب f و بازخوانی برای ارزیابی مدل بکار گرفته شده اند. نتایج تحقیق نشان می دهند که کارایی مدل (دقت) در شناسایی هیجان های مختلف از 79 درصد تا 98 درصد متغیر بوده و در ارزیابی کلی مدل، میانگین دقت مدل معادل 84 درصد است. بر اساس سایر شاخص ها، می توان گفت که بیشترین نرخ درستی مربوط به هیجان خوشی و کمترین آن مربوط به هیجان خشم است. همچنین تطبیق قابل توجهی میان شاخص f با شاخص «بازخوانی» وجود دارد و بیشترین مقدار آن در گروه هیجان شادی دیده می شود. نتایج این تحقیق نشان می دهد استفاده از رهیافت مبتنی بر گروه بندی هیجان ها، یادگیری نظارت شده و نیز ویژگی های بافتی حداقلی در متن می تواند کارایی مناسبی در شناسایی خودکار هیجان ها داشته و می توان تلفیقی از گروه های اصلی هیجان را به منظور افزایش کارایی مدل یادگیری بکار گرفت.

سلامت حالتی پویاست که بر اساس آن افراد به طور مداوم خود را با تغییرات محیط داخلی و خارجی سازگار می کنند. علوم و رشته های مختلفی به تبیین سلامت پرداخته اند که از میان آن ها رشته های حوزه ی بهداشت جامعه، نگاه ویژه ای بر این مقوله دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی و تدوین مدل ساختاری پیش بینی بهزیستی ذهنی بر اساس ذهنیت فلسفی و کمال گرایی با میانجی گری ذهن آگاهی در کارمندان مرد شهر تهران انجام شده است. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه ی موردمطالعه در این پژوهش شامل کلیه ی کارمندان مرد در چهار دستگاه دولتی نهاد ریاست جمهوری، ستاد مرکزی مبارزه با قاچاق کالا و ارز، گمرک و وزارت صنعت و معدن شهر تهران در سال 1397 بودند. در پژوهش حاضر از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای استفاده شد. حجم نمونه با توجه به تعداد متغیرهای پژوهش، 300 نفر در نظر گرفته شد. ابزار این تحقیق، پرسشنامه های ذهنیت فلسفی اسمیت (2005)، کمال گرایی بشارت (2007)، ذهن آگاهی بائر و همکاران (2006) و بهزیستی ذهنی کییز و ماگیارمو (2003) بودند. روش آماری مورداستفاده در پژوهش، تبیین مدل ساختاری بود. مدل ساختاری پیش بینی بهزیستی ذهنی بر اساس ذهنیت فلسفی و کمال گرایی با میانجی گری ذهن آگاهی در کارمندان مرد با داده های گردآوری شده برازش قابل قبول و مطلوبی داشت (0/05> P )؛ بنابراین می توان چنین نتیجه گیری کرد که ذهنیت فلسفی و کمال گرایی با میانجی گری ذهن آگاهی، بهزیستی ذهنی در کارمندان مرد شهر تهران را تبیین می کند.

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش تغییر درک زمان بر کاهش نشانه های اضطراب و افزایش خودکارآمدی کودکان کار است. این پژوهش نیمه آزمایشی با 20 نفر از کودکان کار داوطلب شرکت در برنامه ی درمانی- آموزشی انجام شد. پرسشنامه ی درک زمانی نوجوانان، سنجش خودکارآمدی و آزمون رگه ی اضطراب به عنوان پیش آزمون برای همه ی افراد اجرا شد. سپس افراد، 16 جلسه در برنامه ی آموزش تغییر درک زمان شرکت کردند. مقادیر پیش آزمون و پس آزمون گروه با روش آماری تحلیل کوواریانس مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان دهنده ی کاهش معنادار اضطراب و افزایش خودکارآمدی کودکان کار در مقایسه با خط پایه بود. این یافته ها اهمیت درک زمان و اثربخشی برنامه ی آموزش تغییر درک زمان را برای حل برخی از مشکلات کودکان کار مورد تأیید قرار می دهد.

اخیراً سازه ای به نام آگاهی بدنی در حوزه ی سلامت تعریف شده است و به معنای تمرکز بر روی حس های بدنی درونی و آگاهی از آن ها است. آگاهی بدنی سازه ای دووجهی است که می تواند ابعاد انطباقی و غیرانطباقی داشته باشد. با وجود اهمیت این سازه در حوزه ی سلامت روان، مشخصات روان سنجی پرسشنامه ای که آگاهی بدنی را بسنجد، در ایران بررسی نشده است. بدین ترتیب، هدف این پژوهش بررسی ویژگی های روان سنجی پرسشنامه آگاهی بدنی (شیلدز، مالوری و سیمون، 1989)، در ایران بود. پس از ترجمه به فارسی و ترجمه ی متن اصلاح شده ی فارسی به زبان اصلی، داده ها جمع آوری شد. 238 نفر از دانشجویان دانشگاه تهران، به پرسشنامه ی آگاهی بدنی پاسخ دادند. داده ها با روش همبستگی پیرسون، آلفای کرونباخ و تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی مورد تحلیل قرار گرفتند. ضریب آلفای کرونباخ در پرسشنامه ی آگاهی بدنی، 0/88 به دست آمد. برای بررسی روایی همگرا از زیرمقیاس پرسشنامه ی تجربه ها (زیرمقیاس فاصله گرفتن) و برای بررسی روایی واگرا از پرسشنامه ی نگرانی ایالت پنسیلوانیا استفاده شد و ضریب همبستگی (0/3= r ) و ضریب همبستگی غیرمعنادار (0/02= r ) به دست آمد. در تحلیل عاملی اکتشافی این پرسشنامه، 4 عامل به دست آمد و در تحلیل عامل تأییدی، این مدل 4 عاملی برازش مناسبی داشت (0/06= RMSEA ؛ 2/15= Chi-square/df ) این پژوهش شواهد امیدبخشی از خصوصیات روان سنجی پرسشنامه ی آگاهی بدنی در جمعیت غیربالینی دانشجویی نشان می دهد.