افت گرم کردن، کاهشی زودگذر در اجرا است که به دنبال یک دوره استراحت کوتاه به وجود می آید. جهت انجام پژوهش حاضر، 60 آزمودنی به صورت تصادفی در شش گروه تصویرسازی و نوع مهارت (شامل درونی بسته، بیرونی بسته، کنترل بسته، درونی باز، بیرونی باز و کنترل باز) قرار گرفتند و به مدت 15 دقیقه به اجرای تکلیف پرداختند و امتیاز10 اجرای پایانی آن ها ثبت شد. در زمان استراحت، گروه ها به تصویرسازی درونی یا بیرونی پرداختند و درادامه، پنج کوشش دیگر را انجام دادند. نتایج نشان می دهد که در هر دو مهارت باز و بسته، بین گروه های تصویرسازی و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین، در تصویرسازی بیرونی بین گروه های باز و بسته (در استراحت پنج دقیقه ای) تفاوت معناداری به نفع گروه مهارت باز مشاهده می شود. براساس نتایج می توان گفت که تصویرسازی، روش مناسبی برای کاهش افت گرم کردن بوده و پیشنهاد می شود که به ویژه برای مهارت های حرکتی باز از تصویرسازی بیرونی استفاده گردد.
