هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سبکهای دلبستگی و ویژگیهای شخصیتی به عنوان پیش بینی کننده های میل به طلاق در زوجهای متقاضی طلاق و عادی شهر یزد انجام شد. روش:روش پژوهش از نوع همبستگی وآزمودنیهای پژوهش شامل53 زوج عادی و45 زوج متقاضی طلاق ( جمعاً 196نفر) بودند. برای انتخاب زوجهای متقاضی طلاق، از میان مراجعه کنندگان به دادگاه از روش نمونه گیری در دسترس، و برای زوجهای عادی از روش نمونه گیری چند مرحله ای تصادفی استفاده شد .تمام زوجین بوسیله پرسشنامه مقیاس تجربه روابط نزدیک (جهت سنجش سبک های دلبستگی)، پرسشنامه شخصیتی نئو ((NEOAC و پرسشنامه میل به طلاق مورد سنجش قرار گرفتند.در این پژوهش برای تحلیل داده ها علاوه بر روش آمار توصیفی از روش تحلیل ممیز نیز استفاده شد. یافته ها:.یافته ها نشان دادند که شکست و موفقیت در رابطه زناشویی را می توان از روی تفاوت در سبک های دلبستگی زوجین و همچنین تفاوت نمرات زوجین( میانگین بیشتر نشان دهنده برجستگی نمرات زوجین در آن متغیر می باشد) در هر کدام از متغیرهای ویژگیهای شخصیتی پیش بینی کرد. نتیجه گیری:بر اساس این پژوهش می توان یک رویکرد پیشگیری از طلاق تدارک دید ویافته های این پژوهش رادر محیط های بالینی و مشاوره ایبرای کمک به همسران مشکل دار و در مشاوره قبل از ازدواج به کار برد.
