هدف از این مطالعه، بررسی اثر واسطه ای انگیزش و خودگردانی تحصیلی در رابطه ی بین ادراک از الگوهای ارتباط خانواده و ادراک از ساختار کلاس با سرزندگی تحصیلی بود. در این مطالعه، 392 دانش آموز (205 دختر و 187 پسر) در مقطع متوسطه ی شهرستان پلدختر استان لرستان در سال تحصیلی 92-1391 شرکت داشتند که به روش خوشه ای تصادفی چندمرحله ای انتخاب شده بودند. مشارکت کنندگان نسخه ی فرزندان ابزار تجدیدنظر شده ی الگوهای ارتباطات خانواده، پرسشنامه ی ساختار کلاس، نسخه ی تجدیدنظر شده ی ارزیابی نگرش تحصیلی و پرسشنامه ی سرزندگی تحصیلی را تکمیل کردند. برای بررسی پایایی این ابزارها از آلفای کرونباخ و برای بررسی روایی آن ها از روش تحلیل عامل و همسانی درونی استفاده شد که ابزارها پایایی و روایی مطلوبی را نشان دادند. تحلیل داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل مسیر و مطابق با مراحل پیشنهادی بارون و کنی (1986) انجام شد. به طور کلی نتایج حاکی از آن بود که اول؛ الگوی ارتباطی گفت و شنود، جذابیت تکلیف و مرجعیت به صورت مستقیم قدرت پیش بینی سرزندگی تحصیلی را دارند. دوم؛ الگوی ارتباطی گفت و شنود، جذابیت تکلیف و مرجعیت، پیش بینی کننده ی مستقیم انگیزش و خودگردانی تحصیلی هستند. سوم؛ نتایج تحلیل مسیر از اثر واسطه ای انگیزش و خودگردانی تحصیلی حمایت کرد. یافته ها با توجه به پژوهش های پیشین به بحث گذاشته شده و پیشنهادهایی به منظور پژوهش بیشتر در این زمینه مطرح شده است.
