مطابق با نظریه خودمختاری دسی و ریان، هدف این پژوهش بررسی اثر رفتارهای حمایتی- استقلالی معلمان تربیتبدنی بر ارضای نیازهای روانی (شایستگی، پیوستگی)، انگیزش درونی و لذتبردن از فعالیت جسمانی در دختران نوجوان بود. همچنین فرضیه نقش میانجی نیازهای روانی و انگیزش درونی مورد بررسی قرار گرفت. روش پژوهش توصیفی (زمینهیابی) بود. در یک نمونه 283 نفری از دانشآموزان دبیرستانی (18-14) سال شهر کرمانشاه، شرکتکنندگان به پرسشنامه ادراک رفتارهای حمایتی– استقلالی در زمینه ورزش، پرسشنامه نیازهای روانی در ورزش، مقیاس انگیزش درونی و پرسشنامه لذت از فعالیت جسمانی پاسخ دادند. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از ضریب همبستگی پیرسون و برای ارائه مدل، از حیطه معادلات ساختاری استفاده شد. یافتهها نشان داد رفتارهای حمایتی- استقلالی با نیازهای روانی (شایستگی، پیوستگی)، انگیزش درونی و لذت ارتباط مثبت و معناداری داشت. نتایج مدل پیشنهادی را از این جهت میتوان تأیید نمود که رفتارهای حمایتی- استقلالی باعث تقویت ارضای نیازهای روانی و انگیزش درونی در تربیت بدنی میشود که به نوبه خود به افزایش لذت از فعالیت بدنی منجر میشود. همچنین نقش میانجی نیازهای روانی و انگیزش درونی در ارتباط بین رفتار حمایتی- استقلالی و لذت از فعالیت بدنی تأیید شد. این یافتهها اهمیت رفتارهای حمایتی- استقلالی از سوی معلمان تربیتبدنی را در ارتقاء بیشتر انگیزش درونی و لذت از فعالیت بدنی در دختران نوجوان برجسته مینماید.
