این پژوهش به بررسی مقایسهای نشانههای بازخوردی در مکالمات تلفنی زبان فارسی و انگلیسی از نظر بسامد، نوع، نقش و جایگاه آنها در گفتار میپردازد. نشانههای بازخوردی، واژگان و اصواتی مانند: «بله»، «جداً»، «hmm»، «mm» و ... هستند که به کرات در مکالمه ها شنیده شده و به سخنگو میفهمانند که سخنانش چگونه درک میشود. در واقع، شنونده با تولید نشانههای بازخوردی موضع خود را نسبت به سخنان گوینده نشان می دهد. در نتیجه، این کلمات بر پیشبرد هر چه بهتر مکالمات تأثیر میگذارند. با وجود اینکه نشانه های بازخوردی در تمام زبانهای دنیا وجود دارد، کاربرد آنها از زبانی به زبان دیگر متفاوت است. دادههای تحقیق شامل 300 دقیقه مکالمة تلفنی انگلیسی آمریکایی و 300 دقیقه مکالمة تلفنی زبان فارسی است. دادههای زبان فارسی از پایگاه داده بزرگ مکالمات تلفنی فارس دات با کسب مجوز از مؤسسه گویشپرداز اخذ و دادههای انگلیسی از تحقیق واناروک گرفته شده است. نتایج تحقیق نشاندهندة برخی شباهتها و تفاوتها در بسامد، نقش و مکان نشانههای بازخوردی در زبان انگلیسی و فارسی است. از تفاوت های دو زبان میتوان به بسامد نشانههای بازخوردی اشاره کرد؛ بسامد نشانههای بازخوردی در زبان فارسی (1691 مورد) بیشتر از زبان انگلیسی (1473 مورد) بوده است. پرکاربردترین نشانة بازخوردی در هر دو زبان، نشانههای بازخوردی کوتاه بودهاند و از نظر جایگاه، محتمل ترین مکان ظاهر شدن این نشانهها، پایان سازههای نحوی بوده است. همچنین، اکثر نشانههای بازخوردی، نقش نشان دادن درک و فهم را داشتهاند. با این حال در بین دیگر صورتها و نقشهای نشانههای بازخوردی در مکالمات زبان فارسی و انگلیسی تفاوتهایی وجود دارد.