امروزه، تعارض کار– خانواده چالشی برای پرستاران و حرفه پرستاری محسوب می شود. در این مقاله، روابط میان تعارض بین افراد (شامل تعارض نقش و ابهام نقش)، حمایت سازمانی و گرانباری شغلی با تعارض کار- خانواده و قصد ترک خدمت با استفاده از یک مدل مفهومی مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا، از میان 448 پرستار بیمارستان قائم(عج) 100 نفر براساس نمونه گیری تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند. به منظور تحلیل داده های جمع آوری شده، آزمون حداقل مربعات جزئی(PLS) و رویه هالاند به کار گرفته شد. نتایج حاصله روابط معنادار و مثبتی را بین متغیرهای تعارض بین افراد با قصد ترک خدمت و تعارض کار– خانواده نشان می دهد. همچنین، نتایج نشان داد که حمایت سازمانی، تعارضات پرستاران را تعدیل نموده و قصد ترک خدمت کارکنان را کاهش می دهد و تعارض کار- خانواده به صورت مثبتی قصد ترک خدمت پرستاران را تحت تأثیر قرار می-دهد. از طرفی، رابطه معناداری میان تعارض کار- خانواده و گرانباری شغلی وجود دارد که قصد ترک کارکنان را افزایش می دهد. بنابراین، با توجه به افزایش روزافزون بروز تعارض کار– خانواده درمیان کارکنان سازمان ها، شناخت عواملی که روی قصد ترک خدمت کارمندان اثرگذارند، می-تواند به واحد منابع انسانی سازمان جهت حفظ کارمندان مطلوب یاری رساند.
