دانش و تکنولوژی میتواند نقش اساسی در رشد و ایجاد ارزشافزوده جوامع داشته باشد. تحقیق و توسعه از مقولات مهم اقتصادی است که سبب بهبود تکنولوژی میشود و از این رو، نقش بهسزایی در توسعه تکنولوژی و افزایش ظرفیتهای تولیدی دارد. اگرچه کشورهای در حال توسعه اخیراً به اهمیت R&D پیبردهاند، اما واحدهای تولیدی این کشورها قادر به سرمایه گذاری بیشتر در R&D نیستند، همچنین در مراحل اولیه توسعه، شکاف تکنولوژیکی موجود بین این کشورها و رهبران تکنولوژی، امکان موفقیت فعالیتهای R&D را کاهش میدهد؛ زیرا با توجه به شکاف موجود، کشورهای مزبور از پایه تکنولوژیکی معقولی برای نوآوری برخوردار نمیباشند. لذا در مراحل اولیه توسعه علاوه بر فعالیتهای R&D، واردات کالاهای سرمایهای نیز میتواند در توسعه تکنولوژی و افزایش ظرفیتهای تولیدی کشورهای در حال توسعه مؤثر باشد.
در این مطالعه با استفاده از روش اقتصادسنجی دادههای تابلویی، به بررسی تأثیر حجم سرمایه R&D داخلی و موجودی سرمایه خارجی بر ارزش افزوده در صنایع متوسط و بزرگ ایران، طی دوره زمانی 1386-1373 پرداخته شده است.
نتایج بهدست آمده نشان میدهد که طی دوره مزبور، موجودی سرمایه داخلی، موجودی سرمایه خارجی، سرمایه انسانی و حجم سرمایه R&D داخلی دارای تأثیر مثبت و معنیدار بر ارزش افزوده در صنایع متوسط و بزرگ ایران هستند. همچنین نتایج نشان میدهد که هر چند مطابق انتظار، تعداد نیروی کار شاغل دارای تأثیر مثبت بر ارزش افزوده صنایع مورد بررسی بودهاند، با وجود این، نتایج از لحاظ آماری معنیدار نبوده است.