هدف از تحقیق حاضر بررسی وضعیت عوامل نگهدارنده شغل (عامل تعادل شرایط کاری _ سازمانی عامل شناسایی و احترام و عامل جامعیت و برابری) در بین مربیان تربیت بدنی و ورزش دانشگاه های دولتی کشور (وزارت علوم تحقیقات و فناوری) است. انتخاب مربیان به صورت تصادفی از بین 14 رشته ورزشی انجام گرفته و تعداد 193 مربی (77 نفر زن و 116 نفر مرد) که در مسابقات قهرمانی دانشگاههای کشور سال 78 رهبری و هدایت تیم های ورزشی دانشجویان را بر عهده داشتند و در استخدام دانشگاهها بودند جزء نمونه آماری تحقیق در نظر گرفته شدند. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه عوامل نگهدارنده شغل (33 سوال 7 ارزشی لیکرتی) جمع آوری گردید. پایایی پرسشنامه در یک مطالعه راهنما و با استفاده از ضریب همبستگی آلفا کرونباخ 0.83 برآورد شده است. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون t مستقل و ANOVA انجام گرفته است. تجزیه و تحلیل یافته ها نشان داد که مربیان از نظر عوامل نگهدارنده شغل در حد متوسط قرار دارند و وضعیت میزان شناسایی و احترام در بین مربیان بهتر از سایر عوامل نگهدارنده است. از طرف دیگر دو عامل تعادل شرایط کاری _ سازمانی مربیان زن و مربیان دارای تحصیلات تربیت بدنی از مربیان مرد و دارای تحصیلات تربیت بدنی از مربیان مرد و دارای تحصیلات غیر تربیت بدنی شرایط بهتری دارند. مربیان دارای حرفه دوم (درآمد بیشتر) و دارای مسکن شخصی از نظر عامل تعادل شناسایی و احترام و کل عوامل نگهدارنده شغلی شرایط بهتری را نسبت به مربیان فاقد حرفه دوم و مسکن شخصی در محیط کار احساس می کردند. به طور کلی نتایج نشان داد که میزان برخورداری از عوامل رفاهی (نیازهای مادی و ایمنی) نسبت به مدرک تحصیلی جنسیت و سابقه شغلی نقش بیشتری در تامین عوامل نگهدارنده شغل مربیان داشت
