اقتصاد مشارکتی

اقتصاد مشارکتی یک ایده اقتصادی است مبنی بر این تصور که اکثر مردم تمایل دارند به جای خرید و تملک کالاهای مصرفی، آن ها را قرض بگیرند. این امر منجر به افزایش اشتغال، بهره وری اقتصادی، دسترسی به دارایی های با ارزش و افزایش روابط اجتماعی خواهد شد. این مطالعه با هدف سنجش میزان تمایل افراد به اقتصاد مشارکتی و همچنین تعیین متغیرهای موثر بر نگرش و تمایل به استفاده از سکونتگاه مشارکتی می باشد. در استفاده از سکونتگاه های مشارکتی به ازای یک نمونه 65 تایی از ساکنین شهر یزد به روش نمونه گیری سهمی انجام شد. در این راستا پرسشنامه ای بر اساس عوامل موثر بر تمایل افراد به اقامتگاه مشارکتی بر اساس ادبیات تحقیق و نظر خبرگان آماده گردید و بین نمونه مورد نظر توزیع گشت. با استفاده از روش تحلیل مسیر میزان تأثیر متغیرهای جنسیت، سود اقتصادی، پایداری، روابط اجتماعی، سرگرمی و توسعه شبکه های اینترنتی بر نگرش و تمایل بر استفاده از این سبک مورد بررسی قرار گرفت. برونداد تحلیل مسیر نشان داد متغیر سرگرمی (لذت و خوشی) بیشترین تأثیر را بر تمایل رفتاری داشته و پس از آن متغیرهای تأثیرات شبکه های اینترنتی، نگرش، روابط اجتماعی و جنسیت، متغیرهای موثر شناخته شدند. در بین تمام متغیرهای تأثیرگذار، صرفاً متغیر روابط اجتماعی دارای تأثیر معکوس بود. در نتیجه افراد به دلیل نداشتن روابط اجتماعی و دستیابی به اوقات خوشایندتر، نگرش بهتر و تمایل بیشتر به سکونتگاه مشارکتی پیدا می کنند. از تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری کرد که افراد برای رهایی از تنهایی و داشتن روابط اجتماعی بهتر به اقامتگاه های مشارکتی رو آورده پس پیشنهاد می شود که  اگر شبکه های اینترنتی بتوانند اطلاعات دقیق و درستی را از این اقامتگاه ها در اختیار متقاضیان قرار دهند و آسایش و امنیت را برای آنها فراهم کنند، نه تنها نیاز افراد برآورده شده، بلکه در هزینه های مختلف نیز صرفه جویی به عمل خواهد آمد. همچنین با حمایت از این طرح می توان روابط اجتماعی را بهبود بخشیده تا هر گروه ( جوان، مسن، تنها) هم بتوانند با روحیه بهتر با ساکنین هم سبک و  مورد رضایت خود زندگی کنند.

هدف اصلی این پژوهش، بررسی و تحلیل تأثیرات عمیق و گسترده ی پلتفرم های اقتصاد مشارکتی بر مدل های کارآفرینی نوین در شهرهای هوشمند است. این مطالعه قصد دارد تا درکی جامع از چگونگی به کارگیری این پلتفرم ها در تسهیل نوآوری و توسعه اقتصادی شهری فراهم آورد. این تحقیق با استفاده از روش کیفی و به واسطه مصاحبه های نیمه ساختاریافته با ۲۸ نفر از کارآفرینان، مدیران شهری و متخصصان فناوری اطلاعات و ارتباطات انجام شده است. انتخاب شرکت کنندگان با روش نمونه گیری هدفمند صورت گرفته و داده ها با استفاده از تحلیل محتوای کیفی تجزیه و تحلیل شده اند. نتایج نشان دهنده این هستند که پلتفرم های اقتصاد مشارکتی به عنوان بسترهای قدرتمندی برای ترویج نوآوری، ایجاد فرصت های شغلی جدید و بهبود دسترسی به خدمات در شهرهای هوشمند عمل می کنند. این پلتفرم ها به طور مؤثری به کاهش موانع ورود برای کارآفرینان جدید کمک کرده و اکوسیستم های کارآفرینی پویا و خلاق را تقویت می نمایند. این مطالعه تأکید می کند که پلتفرم های اقتصاد مشارکتی نقش کلیدی در توسعه پایدار شهرهای هوشمند دارند. آن ها نه تنها به تحریک رشد اقتصادی و نوآوری کمک می کنند بلکه می توانند به عنوان محرک های تغییر در مدل های کسب وکار سنتی و ترویج یک فرهنگ کارآفرینی مشارکتی عمل کنند.