سکونتگاه مشارکتی

اقتصاد مشارکتی یک ایده اقتصادی است مبنی بر این تصور که اکثر مردم تمایل دارند به جای خرید و تملک کالاهای مصرفی، آن ها را قرض بگیرند. این امر منجر به افزایش اشتغال، بهره وری اقتصادی، دسترسی به دارایی های با ارزش و افزایش روابط اجتماعی خواهد شد. این مطالعه با هدف سنجش میزان تمایل افراد به اقتصاد مشارکتی و همچنین تعیین متغیرهای موثر بر نگرش و تمایل به استفاده از سکونتگاه مشارکتی می باشد. در استفاده از سکونتگاه های مشارکتی به ازای یک نمونه 65 تایی از ساکنین شهر یزد به روش نمونه گیری سهمی انجام شد. در این راستا پرسشنامه ای بر اساس عوامل موثر بر تمایل افراد به اقامتگاه مشارکتی بر اساس ادبیات تحقیق و نظر خبرگان آماده گردید و بین نمونه مورد نظر توزیع گشت. با استفاده از روش تحلیل مسیر میزان تأثیر متغیرهای جنسیت، سود اقتصادی، پایداری، روابط اجتماعی، سرگرمی و توسعه شبکه های اینترنتی بر نگرش و تمایل بر استفاده از این سبک مورد بررسی قرار گرفت. برونداد تحلیل مسیر نشان داد متغیر سرگرمی (لذت و خوشی) بیشترین تأثیر را بر تمایل رفتاری داشته و پس از آن متغیرهای تأثیرات شبکه های اینترنتی، نگرش، روابط اجتماعی و جنسیت، متغیرهای موثر شناخته شدند. در بین تمام متغیرهای تأثیرگذار، صرفاً متغیر روابط اجتماعی دارای تأثیر معکوس بود. در نتیجه افراد به دلیل نداشتن روابط اجتماعی و دستیابی به اوقات خوشایندتر، نگرش بهتر و تمایل بیشتر به سکونتگاه مشارکتی پیدا می کنند. از تحقیق حاضر می توان نتیجه گیری کرد که افراد برای رهایی از تنهایی و داشتن روابط اجتماعی بهتر به اقامتگاه های مشارکتی رو آورده پس پیشنهاد می شود که  اگر شبکه های اینترنتی بتوانند اطلاعات دقیق و درستی را از این اقامتگاه ها در اختیار متقاضیان قرار دهند و آسایش و امنیت را برای آنها فراهم کنند، نه تنها نیاز افراد برآورده شده، بلکه در هزینه های مختلف نیز صرفه جویی به عمل خواهد آمد. همچنین با حمایت از این طرح می توان روابط اجتماعی را بهبود بخشیده تا هر گروه ( جوان، مسن، تنها) هم بتوانند با روحیه بهتر با ساکنین هم سبک و  مورد رضایت خود زندگی کنند.