انعطاف ناپذیری روانشناختی

هدف: انعطاف ناپذیری روانشناختی و پذیرش دو سازه مهم از نسل جدید درمان های شناختی رفتاری است که در سال های اخیر توجه پژوهشگران بسیاری را به ویژه درحوزه مشکلات مزمن سلامتی به خود جلب کرده است. لذا، هدف مطالعه حاضر نیز بررسی ارتباط انعطاف ناپذیری روانشناختی و پذیرش درد با تاب آوری بیماران مبتلا به درد مزمن بود. روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است. 218 بیمار مبتلا به درد مزمن (155 زن و 63 مرد) با روش تمام شماری طی 7 ماه از 4 مرکز درمانی و تصویربرداری در شهر اصفهان انتخاب شدند و سه پرسشنامه ی پذیرش درد مزمن (CAPQ)، مقیاس انعطاف ناپذیری روانشناختی درد (PIPS) و مقیاس تاب آوری کانر و دیویسون (CD-RISC) را تکمیل کردند. داده ها با روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که انعطاف ناپذیری روانشناختی درد رابطه معکوس و پذیرش درد رابطه مستقیم و معناداری با تاب آوری بیماران مبتلا به درد مزمن دارند. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که انعطاف ناپذیری روانشناختی درد 20 درصد و پذیرش 30 درصد نمرات تاب آوری را در این بیماران پیش بینی می کند. نتیجه گیری: یافته های تحقیق از نقش فرایند های درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به ویژه انعطاف ناپذیری روانشناختی و پذیرش درد در تاب آوری بیماران مبتلا به درد مزمن حمایت می کند.

اهداف : هدف از پژوهش حاضر، بررسی و ارزیابی ویژگی های روان سنجی در مقیاس انعطاف ناپذیری روان شناختی تصویر بدنی ( BIPIS )، بر دانشجویان در هر دو جنس بود. مواد و روش   ها جامعه آماری پژوهش حاضر، دانشجویان دانشگاه بوعلی سینای همدان در سال تحصیلی 95-1394 بودند که براساس نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، تعداد 329 نفر انتخاب شدند. به منظور بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس مذکور، ابتدا مقیاس انعطاف ناپذیری روان شناختی تصویر بدنی ( BIPIS ) با شیوه ترجمه معکوس، ترجمه شد. درنهایت برای بررسی شاخص های روان سنجی آن، این مقیاس همراه با مقیاس فراشناخت بدشکلی بدنی و پرسش نامه انعطاف پذیری تصویر ذهنی از بدن اجرا شد. داده های گردآوری شده، با استفاده از این ابزارها تجزیه وتحلیل شد: نسخه 22 نرم افزار SPSS ، نسخه 8/8 نرم افزار لیزرل، آلفای کرونباخ، روایی ملاکی، هم بستگی، تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی. یافته   ها تحلیل داده های گردآوری شده، نشان داد که این مقیاس ازنظر پایایی در کل و در هر دو جنس، ضرایب آلفای 90/0 تا 93/0 دارد. همچنین، روایی همزمان آن با خُرده مقیاس های فراشناخت بدشکلی بدنی و انعطاف پذیری تصویر ذهنی از بدن، به ترتیب راهبردهای کنترل فراشناختی 71/0، عینیت بخشیدن به افکار 62/0، باورهای مثبت و منفی فراشناختی 75/0، رفتارهای ایمنی 69/0 و پرسش نامه انعطاف پذیری تصویر ذهنی از بدن ( BI-AAQ )، 58/0- به دست آمد که در سطح 01/0 > P معنادار بود. افزون براین نتایج تحلیل عاملی تأییدی، از ساختار تک عاملی پرسش نامه حمایت کرد. نتیجه   گیری مقیاس انعطاف ناپذیری روان شناختی تصویر بدنی ( BIPIS )، ویژگی های روان سنجی مطلوبی در دانشجویان ایرانی دارد.

زمینه و هدفبنا بر پژوهش های عدیده ای، اضطراب امری شایع در میان دانشجویان است و اثرات سوئی بر ابعاد گوناگون سلامت دارد. از دیگر سو، عوامل گوناگونی بر اضطراب اثر گذار هستند که از آن میان می توان به انعطاف پذیری روانشناختی اشاره نمود. انعطاف پذیری روانشناختی، یک عامل فراتشخیصی است که در سلامت روان نقش حائز اهمیتی ایفا می نماید و با بسیاری از پیامد روانشناختی مثبت مرتبط شده است. نه تنها خلاء پژوهشی در این حوزه در جامعه ی ایرانی وجود دارد بلکه پژوهش ها حاکی از نقش فرهنگ در این متغیرها هستند. ازاین رو، هدف این پژوهش، بررسی تاثیر انعطاف پذیری روانشناختی و مولفه های آن بر اضطراب در دانشجویان بوده است. روش بررسیاین پژوهش بر روی 210 دانشجویان دانشگاه شاهد به صورت مقطعی صورت گرفت. هم چنین نمونه گیری به صورت تصادفی خوشه ای انجام گردید. آزمودنی ها به پرسشنامه های پذیرش و عمل و اضطراب صفت اشپیلبرگر پاسخ دادند. شایان ذکر اینکه نتایج با استفاده از Smart-PLS2 و SPSS-23 تحلیل شد. یافته هانتایج نشان داد که رابطه چشمگیری بین انعطاف پذیری روانشناختی، کنترل، اجتناب و اضطراب وجود دارد. این متغیرها 46 درصد از واریانس متغیر اضطراب را پیش بینی می کردند. هم چنین نقش جنسیت در اضطراب تایید نگردید. نتیجه گیریبه طور کلی به نظر می رسد که انعطاف ناپذیری روانشناختی و مولفه های آن نقش پررنگی در سلامت دارند. ارتباط انعطاف پذیری روانشناختی با اضطراب بر ماهیت فراتشخیصی انعطاف ناپذیری روانشناختی صحه می گذارد. در برخی بافت ها رفتارهای سرکوبگرانه یا اجتنابی به عنوان نوعی راهبرد خود-محافظتی قلمداد می شوند که از فرد در برابر پیامدهای به ظاهر فاجعه آمیز محافظت می کنند.تلویحات نظری و بالینی یافته ها و نیز تبیین های مربوط به یافته ها در مقاله ارائه شده است.

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی انعطاف ناپذیری روان شناختی در رابطه بین شدت خشم و ابراز آن در ورزشکاران رقابتی بود. روش پژوهش، از نوع همبستگی مبتنی بر روابط ساختاری (مدل یابی معادلات ساختاری بر اساس پی ال اس) بود. جامعه آماری را کلیه ورزشکاران رقابتی (کلیه ورزشکارانی که در هر سطحی از مسابقات مشغول به ورزش رقابتی بودند چه فردی چه جمعی) شهر اردبیل در سال 1398 تشکیل دادند. از بین آنها 312 نفر از طریق نمونه گیری خوشه ای به عنوان نمونه پژوهش مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس خشم بالینی، زیر مقیاس خشم درونی و بیرونی پرسش نامه خشم چند بُعدی و مقیاس سنجشِ جامعِ فرایند درمان پذیرش و تعهد استفاده شد. نتایج نشان داد انعطاف ناپذیری روان شناختی، بین شدت خشم و ابراز بیرونی یا پرخاشگری (گریز رفتاری) و بین شدت خشم و نشخوار/ سرکوب خشم (اجتناب شناختی) نقش میانجی دارد. بر مبنای یافته های به دست آمده، می توان گفت انعطاف ناپذیری روان شناختی از عوامل مهمی است که در رابطه بین خشم و پرخاشگری و نشخوار خشم باید مورد توجه قرار گیرند. در واقع افراد ورزشکاری که پاسخ های انعطاف پذیر در آنها پایین باشد احتمال این که خشم تجربه شده را به ابراز آن تبدیل کند، زیاد است