الهه خلیلی

زمینه و هدفبنا بر پژوهش های عدیده ای، اضطراب امری شایع در میان دانشجویان است و اثرات سوئی بر ابعاد گوناگون سلامت دارد. از دیگر سو، عوامل گوناگونی بر اضطراب اثر گذار هستند که از آن میان می توان به انعطاف پذیری روانشناختی اشاره نمود. انعطاف پذیری روانشناختی، یک عامل فراتشخیصی است که در سلامت روان نقش حائز اهمیتی ایفا می نماید و با بسیاری از پیامد روانشناختی مثبت مرتبط شده است. نه تنها خلاء پژوهشی در این حوزه در جامعه ی ایرانی وجود دارد بلکه پژوهش ها حاکی از نقش فرهنگ در این متغیرها هستند. ازاین رو، هدف این پژوهش، بررسی تاثیر انعطاف پذیری روانشناختی و مولفه های آن بر اضطراب در دانشجویان بوده است. روش بررسیاین پژوهش بر روی 210 دانشجویان دانشگاه شاهد به صورت مقطعی صورت گرفت. هم چنین نمونه گیری به صورت تصادفی خوشه ای انجام گردید. آزمودنی ها به پرسشنامه های پذیرش و عمل و اضطراب صفت اشپیلبرگر پاسخ دادند. شایان ذکر اینکه نتایج با استفاده از Smart-PLS2 و SPSS-23 تحلیل شد. یافته هانتایج نشان داد که رابطه چشمگیری بین انعطاف پذیری روانشناختی، کنترل، اجتناب و اضطراب وجود دارد. این متغیرها 46 درصد از واریانس متغیر اضطراب را پیش بینی می کردند. هم چنین نقش جنسیت در اضطراب تایید نگردید. نتیجه گیریبه طور کلی به نظر می رسد که انعطاف ناپذیری روانشناختی و مولفه های آن نقش پررنگی در سلامت دارند. ارتباط انعطاف پذیری روانشناختی با اضطراب بر ماهیت فراتشخیصی انعطاف ناپذیری روانشناختی صحه می گذارد. در برخی بافت ها رفتارهای سرکوبگرانه یا اجتنابی به عنوان نوعی راهبرد خود-محافظتی قلمداد می شوند که از فرد در برابر پیامدهای به ظاهر فاجعه آمیز محافظت می کنند.تلویحات نظری و بالینی یافته ها و نیز تبیین های مربوط به یافته ها در مقاله ارائه شده است.