رشد حرکتی

هدف از انجام این تحقیق، بررسی اثربخشی تمرینات منتخب بر رشد حرکتی و اجتماعی کودکان بود. روش ها: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی است که به صورت میدانی و با استفاده از گروه آزمایش و کنترل انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه ی دانش آموزان پایه سوم مقطع ابتدایی شهر مشهد بود که از این میان تعداد 40 نفر به صورت تصادفی (خوشه ای مرحله ای) انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (20 نفر) و گروه کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 45 دقیقه تمرینات منتخب را انجام دادند. از آزمون رشد حرکتی درشت (TGMD-2) اولریخ (2002) برای اندازه گیری مهارت های بنیادی و هم چنین از مقیاس رشد اجتماعی واینلند (1989) برای اندازه گیری رشد اجتماعی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از t مستقل و وابسته در سطح معنی داری 0/05> p استفاده شد. یافته ها: نتایج به دست آمده از تحقیق نشان داد که بین دو گروه کنترل و آزمایش در رشد مهارت های جابجایی (8.433, p<0.001) و مهارت های دستکاری (10.951 , p<0.001) و به طور کلی در رشد حرکتی (13.203 , p<0.001) تفاوت معنادار وجود دارد. هم چنین یافته ها نشان دادند که بین دو گروه کنترل و آزمایش در رشد اجتماعی (2.469 , p<0.022) تفاوت معنادار وجود دارد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های حاضر می توان نتیجه گیری کرد که از تمرینات منتخب می توان به عنوان برنامه ای مناسب برای بهبود رشد حرکتی و اجتماعی دانش آموزان دختر دبستانی استفاده نمود.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی تعیین کننده ها ی پیش دبستانی در رفتارهای مدرسه ای طبق مدل روانی- زیستی- اجتماعی انسان است. روش: شرکت کنندگان در پژوهش شامل 1428 مادر و فرزندان آنان بودند که به پرسش نامه CES-D در یک برنامه پژوهشی طولی پاسخ دادند، همچنین سن کودکان هنگام تولد و وزن آنها ثبت شد. 3 سال بعد مادران به سؤالات پرسش نامه دنور برای آزمون غربال رشد کودکان پاسخ دادند که نماینده رشد شناختی و حرکتی کودکان آنها بود. عملکرد و رفتار کودکان در 10 سالگی از طریق پرسش نامه رفتار کودکان مورد سنجش قرار گرفت بنابراین، برخی از متغیرها به زمان زایمان مرتبط اند، درحالی که بقیه متغیرها به دوران پیش از مدرسه مربوطند. یافته ها : افسردگی مادران و فقر اقتصادی با سلامت جسمانی، یادگیری، اختلالات در سلوک و اضطراب کودکان رابطه دارد. همچنین، رشد شناختی و حرکتی کودکان با یادگیری و سلامت جسمانی رابطه مثبت و با اضطراب و اختلالات سلوک رابطه عکس داشت بحث: بر طبق مدل روان شناختی – زیستی شناختی اجتماعی انسان تحت تأثیر هر سه متغیر است. رفاه اجتماعی در نسل بعد بر قابلیتهای شناختی و حرکتی اثر می گذارد و با حذف فقر از جامعه، ماهیت جامعه بهتر خواهد بود.

هدف از این پژوهش تدوین و بررسی اثر بخشی یک دوره برنامه حرکتی منتخب باساختار، بی ساختار و نیمه ساختار بر رشد حرکتی کودکان 4 تا 7 سال بود. این پژوهش به صورت نیمه تجربی، از نظر هدف و نتایج کاریردی بود. طرح این پژوهش از نوع طرح های پیش آزمون پس آزمون با سه گروه آزمایش بود. شرکت کنندگان60 نفر به طور هدفمند از بین مهدکودک های شهر تهران انتخاب شدند و پس از کسب رضایت والدینشان توسط فرم رضایت نامه بصورت تصادفی در سه گروه باساختار، بی ساختار و نیمه ساختار قرار گرفتند. برنامه های حرکتی منتخب با ساختار شامل، لی لی دسته جمعی ، توپ رابه هدف بزن، رد کردن توپ از بین پاها، حمل بادکنک، تعادل که باتوجه به آموزش مربی انجام شد. برنامه های حرکتی منتخب بی ساختار: وسایل و تجهیزات در اختیار کودک قرار داده شده بود و با توجه به انتخاب خود و به صورت دلخواه بازی را انتخاب می کرد. برنامه های حرکتی منتخب نیمه ساختار یک جلسه بصورت با ساختار و یک جلسه به صورت دلخواه بازی انتخاب می کنند. آزمون رشد حرکتی درشت (ویرایش 3) ﯾﮏ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ آزﻣﻮن ﻓﺮاﯾﻨﺪﻣﺤﻮر اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮای ﺳﻨﺠﺶ ﻣﻬﺎرت ﺣﺮﮐﺘﯽ درﺷﺖ ﮐﻮدﮐﺎن استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل واریانس مرکب و آزمون پیگیردی بانفرونی استفاده شد در پایان نتایج نشان داد گروه نیمه ساختار در پس آزمون عملکرد بهتری را نسبت به گروه بی ساختار نشان داده است. ولی بین دو گروه بی ساختار و با ساختار و همچنین نیمه ساختار و با ساختار تفاوت معناداری در متغیر رشد حرکتی درشت در پس آزمون دیده نشد.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر بازی های مبتنی بر مهارت حرکتی بنیادی بر مهارت های ادراکی حرکتی کودکان پسر 10 ساله بود. روش پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون بود. تعداد 40 دانش آموز پسر ابتدایی به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تجربی بازی های مبتنی بر مهارت حرکتی بنیادی و کنترل قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده در این تحقیق آزمون تبحر حرکتی بروینینکس– اوزرتسکی ویرایش 2 برای بررسی مهارت های ادراکی-حرکتی بود. در ابتدا شرکت-کنندگان پیش آزمون مهارت های برونینکس و اوزرتسکی ویرایش 2 را اجرا کردند. گروه بازی های مبتنی بر مهارت حرکتی بنیادی با مهارت های جابجایی و کنترل شی به مدت 8 هفته، 2 بار در هفته و هر جلسه 30 دقیقه تمرین کردند. در انتهای جلسات تمرینی، پس آزمون مهارت های بروینینکس– اوزرتسکی ویرایش 2 اجرا گردید. نتایج نشان داد که، گروه بازی های مبتنی بر مهارت حرکتی بنیادی در رشد مهارت های ادراکی حرکتی تاثیر معناداری داشتند، و در هر دو حیطه مهارت درشت و ظریف بهبود معناداری را ایجاد کردند. بنابراین، بر اساس یافته های این تحقیق، با توجه به اهمیت بالای مهارت های حرکتی بنیادی در رشد همه جانبه کودکان، می توان از بازی های مبتنی بر مهارت حرکتی بنیادی برای بهبود رشد حرکتی بهره برد.

هدف این ﭘﮋوﻫﺶ، مقایسه اثر بازی های والد محور و معلم محور بر رشد حرکتی و انگیزش حرکتی کودکان 4 تا 6 ساله ﺑﻮد. روش تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش کودکان دختر و پسر 6-4 سال ناحیه یک شهر اراک بودند. از بین جامعه آماری مورد نظر به صورت در دسترس 30 کودک (4 تا 6 سال) به عنوان نمونه انتخاب و بعد از انجام مرحله پیش آزمون به صورت همگن سازی به دو گروه 15 نفری والد محور و معلم محور تقسیم شدند. سپس آزمودنی های هر گروه به مدت 4 هفته و هر هفته 3 جلسه 30 دقیقه ای و در کل به مدت 12 جلسه بازی های مربوط به گروه خود را انجام دادند. رشد حرکتی و انگیزش حرکتی کودکان به ترتیب با استفاده از آزمون رشد حرکتی اولریخ نسخه سوم و پرسشنامه انگیزش حرکتی کودکان سنجیده شد. برای بررسی اثرات درون گروهی از آزمون t زوجی و برای مقایسه اثر گروه ها از آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج آزمون t زوجی نشان داد که رشد حرکتی و انگیزش حرکتی در هر دو گروه والد محور و معلم محور از پیش آزمون تا پس آزمون افزایش معناداری یافته است (05≥P). همچنین نتایج آزمون t مستقل برای مقایسه دو گروه نشان داد که رشد حرکتی و انگیزش حرکتی گروه والد محور به طور معناداری بهتر از گروه معلم محور بود (05≥P). بنابراین پیشنهاد می شود برای بهبود رشد حرکتی و همچنین بهبود انگیزش حرکتی کودکان به جای بازی های معلم محور، از بازی های والد محور استفاده شود.

با وجود مشخص شدن ارتباط بین فراهم سازهای رشدی و شایستگی حرکتی واقعی کودکان، این ارتباط درباره شایستگی حرکتی ادراک شده، هنوز بررسی نشده است. هدف این پژوهش، بررسی ارتباط بین فراهم سازهای رشدی با شایستگی حرکتی ادارک شده در کودکان پیش دبستانی بود. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه تحقیق شامل 192 نفر از کودکان و والدین شان از مراکز پیش دبستانی بودند. از پرسشنامه فراهم سازهای رفتار حرکتی برای کودکان مدرسه و مقیاس تصویری شایستگی حرکتی ادراک شده کودکان، برای گردآوری داده ها استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون نشان داد مولفه فراهم ساز مواد بازی پیش بین کننده شایستگی حرکتی ادراک شده مهارت های جابجایی می باشد؛ مولفه های فراهم ساز ویژگی های خانه و ویژگی های مدرسه پیش بین کننده شایستگی حرکتی ادراک شده مهارتهای توپی می باشد؛ مولفه های فراهم ساز مواد بازی، ویژگی های خانه، و ویژگی های مدرسه پیش بین کننده شایستگی حرکتی ادراک شده کل مهارت های حرکتی می باشد. درکل، یافته ها بیانگر آن است که فراهم سازهای رشدی نقش مهمی در شایستگی حرکتی ادراک شده مهارت های حرکتی بنیادی کودکان پیش دبستانی دارند. بنابراین، پیشنهاد می شود جهت ترفیع شایستگی حرکتی ادراک شده کودکان پیش دبستانی و دستیابی به پیامدهای مطلوب آن، والدین و مربیان توجه بیشتری بر برخی فراهم سازهای رشدی مانند ویژگی های خانه و مدرسه، و مواد بازی داشته باشند.