مطالعات آموزشی و آموزشگاهی

   این پژوهش، با هدف شناسایی وضعیت موجود رهبری خدمتگزار، در دانشگاه فرهنگیان انجام گرفته است. جامعه مورد مطالعه، شامل کلیه اعضای هیت علمی دانشگاه فرهنگیان (707 نفر) می باشد، که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، تعداد 356 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده اند. برای سنجش رهبری خدمتگزار در دانشگاه فرهنگیان، از مقیاس چند بعدی اندازه گیری رهبری خدمتگزار دیرندانک و نئوجتن (2011) ([1]SLS) »، استفاده شده است. برای تعیین روایی و پایایی از روایی سازه، روش تحلیل عاملی تأییدی و ضریب آلفای کران باخ، بهره گرفته شد. نتایج آزمون تی تک گروهی نشان داد که میانگین مشاهده شده وضعیت موجود رهبری خدمتگزار در دانشگاه فرهنگیان (3.971)، بیشتر از میانگین مورد انتظار (3.5) بوده است؛ هم چنین تفاوت بین میانگین وضعیت موجود و وضعیت مورد انتظار (مطلوب) رهبری خدمتگزار در ابعاد هشت گانه، معنی دار است. نتایج آزمون t مستقل نشان داد که بین وضعیت موجود رهبری خدمتگزار از دیدگاه اعضای هیأت علمی مرد و زن، تفاوت معنی داری وجود ندارد. آزمون تحلیل واریانس[2]، نشان داد که متغیر سطح تحصیلات اعضای هیأت علمی تأثیری بر دیدگاه آن ها نسبت به وضعیت موجود رهبری خدمتگزار در دانشگاه ندارد. اعضای هیأت علمی شاغل در پست های اداری و مدیریتی، نسبت به اعضای هیأت علمی که به عنوان مدرّس فعّالیت دارند، وضعیّت موجود رهبری خدمتگزار را به طورکلّی در سطح بالاتری ارزیابی کرده اند. <br clear="all" /> [1]-Servant leadership survey [2] -ANOVA

هدف این مطالعه بررسی رابطه بین مدیریت دانش با عملکرد شغلی معلمان مدارس متوسطه اول دخترانه شهرستان سیرجان است روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه اماری پژوهش را کلیه معلمان مدارس متوسطه اول دخترانه شهرستان سیرجان  تشکیل می دهند.   در این مطالعه، تعداد 206 معلم، در مدارس متوسطه اول دخترانه به وسیله نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. و پرسش نامه های مدیریت دانش بر اساس مدل پایه های ساختمان دانش (2000) و عملکرد شغلی هرسی و گلد اسمیت (1988) را کامل کردند. داده ها به وسیله همبستگی پیرسون، همبستگی خی دو، واریانس و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.نتایج: نتایج نشان داد که بین تمام مؤلفه های مدیریت دانش با عملکرد شغلی رابطه معنی داری وجود دارد. هم چنین عملکرد شغلی معلمان بر اساس سابقه تدریس متفاوت است؛ اما بین میزان مدیریت دانش، بر اساس سابقه تدریس تفاوت معنی داری وجود نداشت. همچنین نتایج نشان داد که بین میزان تحصیلات معلمان با مدیریت دانش و عملکرد شغلی رابطه معنی داری وجود دارد. تحلیل رگرسیون نشان داد که عملکرد شغلی معلمان به وسیله مؤلفه های مدیریت دانش پیش بینی می شود.

هدف از پژوهش حاضر، طراحی و آزمودن الگویی از پیش آیندهای عملکرد تحصیلی درس ریاضی بود، که محیط یادگیری سازنده گرای ادراک شده، خودکارآمدی تحصیلی و مشوق های انگیزشی منفی به عنوان متغیرهای پیش آیند، عملکرد تحصیلی درس ریاضی، به عنوان پیامد و ارزش تکلیف به عنوان متغیر میانجی انتخاب شدند. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه آزاد واحد اهواز بوده است، که در سال 1393 در این دانشگاه مشغول به تحصیل بودند، که از این جامعه آماری و به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی، تعداد 100 نفر جهت سنجش پایایی و روایی ابزارها و تعداد 250 نفر جهت فرضیهآزمایی برگزیده و ابزار پژوهش بر روی آن ها اجرا شد. داده ها از طریق الگویابی معادلات ساختاری (SEM) و تحلیل واسطه ای تحلیل شدند.نتایج حاکی از اثر مثبت محیط یادگیری سازنده گرای ادراک شده، خودکارآمدی تحصیلی و اثر منفی مشوق های انگیزشی منفی بر عملکرد تحصیلی درس ریاضی، و همچنین اثر مثبت غیرمستقیم محیط یادگیری سازنده گرای ادراک شده، خودکارآمدی تحصیلی و اثر منفی غیرمستقیم مشوق های انگیزشی منفی بر عملکرد تحصیلی درس ریاضی از طریق ارزش تکلیف بود.می توان نتیجه گرفت که مسئولان و اساتید می توانند با ایجاد شرایط مناسب یادگیری و پیاده کردن اصول سازنده گرا در کلاس های درس، جایگزین کردن الگوهای انگیزشی مبتنی بر تلاش به جای الگوهای انگیزشی مبتنی بر توانایی، استفاده از مشوق های انگیزشی مثبت و حمایت های مناسب نظیر نظارت صحیح و ارزش دهی بیشتر به علم و تحصیل ریاضی و بالا بردن معقولانه سطح انتظارات تحصیلی، زمینه را برای درگیری بیشتر دانشجویان به یادگیری و تکالیف ریاضی فراهم نمایند که نتیجه نهایی آن بهبود عملکرد تحصیلی درس ریاضی خواهد بود.

 پژوهش با هدف بررسی سودمندی ادراک شده، فرسودگی تحصیلی و امید به آینده به منظور فهمیدن رابطه آنها با انگیزش تحصیلی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر انجام شد. جامعه آماری ؛ تمام دانشجویان شاغل به تحصیل کهبا روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای 536 نفر از آنها در نمونه قرار گرفتند . از پرسشنامه های انگیزش تحصیلی"AMS" (1992)، سودمندی ادراک شده، فرسودگی تحصیلی برسو و همکاران (1997) و مقیاس امید اسنایدر(1991) استفاده شد. یافته ها نشان داد بین متغیرهای سودمندی ادراک شده و امید به آینده با انگیزش تحصیلی رابطه مثبت وجود دارد، و بین فرسودگی تحصیلی و انگیزش تحصیلی رابطه منفی بود. نتیجه آنکه بهتر است به مولفه های سودمندی ادراک شده، فرسودگی تحصیلی و امید به آینده به عنوان تعدادی از متغیرهای پیش بینی کننده انگیزش تحصیلی دانشجویان در محیط های آموزشی توجه بیشتری مبذول گردد.

هدف از پژوهش حاضر، ارائه یک مدل علّی از کمک طلبی تحصیلی و باورهای هوشی براساس نقش واسطه گری احساسات شرم و گناه به روش تحلیلِ مسیر است. روش: شرکت کنندگان این پژوهش شامل 213 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان لردگان بوده اند که به روش خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های باورهای هوشی (عبدالفتاح و یتس، 2006)، مقیاس گرایش به شرم و گناه (کوهن، وولف، پنتر و اینسکو، 2011) و مقیاس رفتار کمک طلبی (ریان و پینتریچ، 1997) پاسخ دادند. مدل پیشنهادی پژوهش، با استفاده از تحلیل مسیر آزمون شد. یافته ها نشان داد باور هوشی افزایشی هم به طورمستقیم و هم با واسطه گری احساس گناه، پیش بینی کننده مثبت معنادار رفتار پذیرش کمک طلبی تحصیلی است. همچنین باور هوشی ذاتی به طورمستقیم و با واسطه گری احساس شرم، اجتناب از کمک طلبی تحصیلی را به طور مثبت پیش بینی کرد. نتیجه گیری: در مجموع براساس نتایج پژوهش حاضر، کمک طلبی تحصیلی تحت تأثیر باورهای هوشی و هیجانات اخلاقی می باشد.

   پژوهش حاضر، با هدف بررسی ارتباط رویکردهای یادگیری با پیشرفت تحصیلی دانشجویان گروه های علوم انسانی و فنی مهندسی، با توجه به نقش جنسیت انجام شده است. روش این پژوهش، از نوع تحقیقات توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش، تمامی دانشجویان دانشگاه شیراز بودند که از بین آنها تعداد 100 نفر (50 نفر رشته علوم انسانی و 50 نفر رشته فنی مهندسی)، به روش نمونه گیری دردسترس، انتخاب و به پرسش نامه تجدیدنظر شده دو عاملی فرایند مطالعه (R-SPQ-2F) (بیگز، کمبر و لانگ، 2001) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های هم بستگی، رگرسیون و آزمون t مستقل استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که بین رویکرد عمقی، با پیشرفت تحصیلی، هم بستگی مثبت معنادار و بین رویکرد سطحی، با پیشرفت تحصیلی، هم بستگی منفی معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیزنشان داد که متغیر رویکرد سطحی یادگیری تبیین کننده منفی معناداری برای پیشرفت تحصیلی بود. همچنین نتایج آزمون t نشان داد که بین دختران و پسران از نظر رویکرد سطحی و بین دو گروه علوم انسانی و فنی مهندسی از نظر رویکرد عمقی یادگیری تفاوت معناداری یافت شد. به طور کلی بررسی رویکردهای یادگیری و تعیین نقاط قوت و ضعف یادگیری دانشجویان اطلاعات مفیدی برای دست اندرکاران، برنامه ریزان آموزشی و اساتید فراهم می آورد تا شرایط مناسبی برای مطالعه و یادگیری بهتر دانشجویان ایجاد کنند.

هدف کلی پژوهش حاضر، بررسی میزان اثربخشی آموزش با تأکید بر راه حل های چندگانه، در تقویت مهارت استدلال ریاضی در دانش آموزان دوره متوسطه است. در این مطالعه، 47 دانش آموز در گروه آزمایشی و 54 دانش آموز در گروه کنترل، شرکت داشتند که همگی در سال تحصیلی 95-1394، در مدارس دولتی دخترانه منطقه 3 آموزش و پرورش شهر تهران، در دو رشته ریاضی و تجربی، مشغول به تحصیل بودند. ابزار این مطالعه، آزمونی است که بر مبنای دسته بندی میازاکی (2000) شامل استدلال استنتاجی و استقرایی است. روش پژوهش، کنش پژوهی است که در بطن آن از روش شبه آزمایشی استفاده شده است. تحلیل نتایج نشان می دهد آموزش به کمک راه حل های چندگانه مهارت استدلال را در گروه دانش آموزان ریاضی افزایش داده، ولی تغییرات میانگین در گروه تجربی اندک است. تحلیل کیفی نتایج نیز نشان می دهد، بسیاری از دانش آموزان فهم درستی از اثبات، ضرورت اثبات، ویژگی های اثبات معتبر و تمایز بین نمایش و محتوای اثبات ندارند، بسیاری از آنها با مفهوم متغیر، مأنوس نیستند و به خوبی موفق به گذر از  تفکر حسابی به تفکر جبری نشده و نیز در گفتمان ریاضی، قوی عمل نمی کنند.