درخت حوزه‌های تخصصی

One of the psychological variables which may have a long-lasting effect on our life is labeling, and students’ accomplishments might be severely undermined through the teacher’s labeling. In spite of this issue, few studies have been carried out on the ramifications of labeling in the educational contexts, in general, and EFL classrooms, in particular. The current study is an attempt to investigate the occurrence possibility of negative labeling and how such labels eventually influence students’ psychological/academic potentials. Since it was not possible to expose the students to the experience of negative labels in their real situations, the 100 high-school female participants of the study were asked to make predictions on social/academic success of a fictitious student who was labeled as dyslexic (Hunt, 2006). Besides, they were given a modified 11-item questionnaire (Mwania & Muola, 2013) about their experiences of being labeled. The participants were also asked to fill in the Coopersmith Self-esteem Inventory (SEI) (1967) to determine if there is a relationship between their labeling experiences, their self-esteem and their reported academic achievements. The collected data was then processed using SPSS. The findings of the study indicate that teacher’s negative labeling was significantly related with students’ self-esteem, their academic potentials, and their future life/success/expectations.The study bears some significant implications for teachers’ education since the findings show that the negative ramifications of labeling in EFL contexts should be taken into more serious consideration in teaching.

Systematic phonics instruction in first language education has recently received considerable research attention due to its critical role in facilitating phonological awareness and processing skills. However, little is known about the effects of systematic phonics instruction on foreign language reading and spelling in an EFL context. This study examined the effects of spelling-based phonics instruction on 9-12 year old Persian speaking learners’ reading and spelling English words. The participants were randomly assigned into two groups: a control group who received non-phonics instruction, and an experimental group who received spelling-based phonics instruction. CORE Phonics Survey (2003), a battery of diagnostic tests and tasks, was used to uncover the effects of phonics on oral reading and word spelling development of the learners. The results of independent-samples t-test revealed that after 10-weeks of instruction, the spelling-based phonics instruction had really significant effects on improving both young Iranian EFL learners’ oral reading and whole word spelling. In other words, the experimental group benefited from spelling-based phonics instruction compared to the group with non-phonics instruction.

This study was aimed at investigating the effect of collaborative assessment, as compared to that of static assessment, on the EFL learners’ reading comprehension, metacognitive strategies, and critical thinking. In this mixed-methods research design study, 62 intermediate EFL learners out of a population of 79 English language learners, were randomly selected and divided into two groups of experimental and control with 31 participants in each group. They were both female and male, who were administered a meta-cognitive strategy and critical thinking questionnaire and a reading comprehension test at the pretest and posttest stage of the study. Furthermore, semi-structured interviews were conducted with 15 participants and six sessions of the course were picked for observation. A multivariate ANOVA (MANOVA) test was run and the obtained results revealed that the students in the experimental group showed statistically significant gains on the reading comprehension and metacognitive strategy as compared with the participants in the control group but did not show any significant difference on their critical thinking. Similarly, the analysis of the interviews and classroom observations provided important themes which revealed that the students found collaborative assessment a very fruitful and practical way of promoting their reading skills and strategies mainly metacognitive strategies.

Investigating the “knowing”, a module of the KARDS model proposed by Kumaravadivelu (2012) for teacher education, of Iranian teachers of learner autonomy, this study is an attempt to illuminate some of the yet unexplored areas of teachers’ various types of knowledge of learner autonomy. Furthermore, it attempts to illustrate how Iranian Non-EFL teachers’ knowing affects their practices with regard to learner autonomy and how this could differ from that of Iranian EFL teachers. To that end 112 EFL and Non-EFL teachers were purposefully cluster-sampled. Based on convenient sampling but only after data saturation was reached were 12 teachers interviewed. Based on the result of the interviews and the data gleaned from the literature a questionnaire was developed. The sample were asked to complete the questionnaire and then through negative case analysis some were interviewed. The questionnaire tapped into the social, political, psychological and personal aspects of learner autonomy. The results indicated the informants, be it EFL or non-EFL, found learner autonomy to be a psychological construct, which can be traced back to their personal knowledge. Finally, with regard to the feasibility and desirability of learner autonomy implementation in the education system, the informants see learner autonomy as more of a desirable concept than feasible. It is hoped that teachers and teacher educators find the results as well as the suggestions-for-action made at the end of the study helpful and that the results have tangible implications for the Iranian education system when fed into professional development activities and strategic planning.

هدف از تحقیق حاضر مقایسه فراوانی وقوع بخشهای متوجه به شکل زبان در مکالمات گروه های دو نفره متشابه و نا متشابه بود. این مطالعه با شرکت شصت نفر از دانشجویان رشته آموزش زبان انگلیسی که بر اساس نمراتشان در یک آزمون بسندگی استاندارد به دو گروه تقسیم شدند صورت گرفت. در یگ گروه، گروه های دونفره متشابه و در گروه دیگر گروه های دونفره نامتشابه تشکیل شدند. زبان آموزان در هر دو گروه مکالماتی در طی نه فعالیت نوشتاری مشارکتی انجام دادند که مکالمات ضبط و نگشاته شدند. میزان فراوانی وقوع بخشهای متوجه به شکل زبان، در مکالمات ضبط شده از گروه ها، شمارش و با روش آماری آزمون تی گروه های مستقل مقایسه گردید. نتایج تحلیل های آماری نشان دادند که گروه های دونفره نا متشابه، در مکالمات خود، بطور قابل توجه و معنی داری، از بخشهای متوجه به شکل زبان بیشتری استفاده کرده بودند. نتایج بدست آمده با توجه به نظریه اجنماعی فرهنگی ویگوتسکی مورد بحث قرار گرفته و نهایتا فواید آموزشی متعددی بدست آمد.

در این مقاله به بررسی این مسئله می پردازیم که آیا زبان آموزان ایرانی از گونه های مختلف زبان انگلیسی که در سراسر جهان صحبت می شوند آگاه بوده و به گونه خاصی از آن تمایل دارند یا خیر. همچنین به بررسی نگرش زبان آموزان ایرانی به گونه های بومی و غیر بومی زبان انگلیسی می پردازیم. بعلاوه تلاش می کنیم دریابیم که آیا این نگرش جنسیت محور هست یا خیر. بدین منظور 30 زبان آموز دختر و پسر با سطح متوسط زبان انگلیسی که سن آنها بین 22 تا 30 سال می باشد به عنوان نمونه انتخاب شدند و به سه پرسشنامه پاسخ دادند. سپس اطلاعات جمع آوری شده از طریق تحلیل واریانس یک طرفه با اندازه گیری های مکرر (one-way repeated measures ANOVA)، آزمون LSD post-hoc فیشر و آزمون t مستقل مورد ارزیابی قرار گرفت. نتیجه اصلی حاصل از این پژوهش این بود که زبان آموزان ایرانی دیگر به وجود یک گونه واحد از زبان انگلیسی اعتقاد نداشته و به تدریج به « انگلیسی های دنیا » معتقد شده اند. در حقیقت آنها از یک گونه انگلیسی کامل و واحد چشم پوشی کرده و برای برقراری ارتباط با دیگر افراد در سراسر جهان گونه های دیگری از انگلیسی را نیز می پذیرند. بعلاوه با وجود اینکه شرکت کنندگان در این پژوهش گونه های غیر بومی زبان انگلیسی را پذیرفته اند، گرایش داشتن آنها به گونه های آمریکایی و بریتانیایی نشان می دهد که آنها به یادگیری زبان نگرشی مثبت دارند

The present study takes Engeström human activity system model (1987, 1999) as a theoretical framework to investigate the CLT-based English curriculum reform in Iran which was initiated in 2013 by the Ministry of Education in public schools. With the premise that human activity is artifact-mediated and goal-directed, activity theory makes it possible to demonstrate the complex and dynamic relationship between various institutional, social, and individual factors by revealing different contradictions that language teachers would experience as they attempt to implement CLT in their classroom contexts. In addition to 23 language teachers who consisted the main participants of this study, three other groups including 17 teacher directors, 23 students, and 20 parents took part. Document analysis, semi-structured interview, and classroom observation comprised the data collection instruments. The results indicated that despite their optimism about and keen interest in CLT-based reform, Iranian language teachers could not successfully implement CLT due to their inability to successfully resolve the contradictions that emerged in their activity system. These contradictions in turn stemmed from a number of difficulties that emanate from various sources including teachers themselves, students, their parents, school staff, educational system, and the new package. Based on the findings, a number of implications and suggestions are provided for the Iranian curriculum developers, language teachers, parents, and teacher directors

باورهای معلمان در طول زندگیشان تحت تأثیرعوامل مختلف شکل می گیرد. بنابراین،آگاهی از افکار و عقاید معلمان در خصوص زندگی وشرایط کاریشان کمک شایانی به درک صحیح ما از تعریف واقعی معلمان در یک محیط فرهنگی و اجتماعی بخصوص می کند. هدف این مطالعه موردی، بررسی زندگی شخصی و کاری شش معلم زبان انگلیسی در مدارس دولتی و مؤسسات خصوصی زبان به منظورارائه تصویر صحیحی از باورها و تجربیات معلمان بر فرآیند یادگیری زبان دومشان، تجربیات تدریس، انتظارات و شرایط کنونی آنها، و تلاشهایشان برای ایجاد نوآوری در روش هایتدریس شانمی باشد. بدین منظور هدف، مصاحبه ها و مشاهدات مکرر به مدت یک سال برای جمع آوری اطلاعات لازم انجام شده و سپس توسط شیوه مقوله بندی معنایی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاکی از آن بود که بیشتر معلمان چه در مدارس دولتی ویا مؤسسات خصوصی زبان از شرایط کاری و زندگی خود راضی نبودند. همچنین آنها با عوامل ناامید و دلسردکننده بسیاری، همچون نداشتن امنیت شغلی، شغل دائمی، تعادل میان کار و زندگی، بیمه و در عین حال، داشتن حجم کاری بالا، حقوق کم، محیط کاری پر استرس، شغل یکنواختو راکد، محیط کاری خسته کننده، محدودیت در نوآوری، مشکلات در ادامه تحصیل،و دوره های آموزشی غیرعلمی، ناشی شده از سیاست های داخلی و خارجی مسئولان، روبرو بودند. امید است با بها دادن به صحبت های معلمان زبان انگلیسی، موقعیت و وضعیت حقیقی آنها در جامعه کنونی آشکار گشته و به دنبال آن شاهد برطرف شدن برخی از نیازها و انتظاراتشان باشیم.

تحقیق حاضر نظریه ویگاتسکی در مورد حوزه رشد تقریبی و استعاره وی در مورد کمک تدریجی و مبانی هویت اجتماعی فرهنگی نورتون را به عنوان اساس نظری استفاده می کند. این تحقیق به بررسی دقیق مکانیسم های کمکی اجتماعی فرهنگی اتخاذ شده در مشارکت های بین دانشجویی و دانشجو و معلم می پردازد. این بررسی تغییرات رفتاری فرهنگی اجتماعی زبان آموزان و همچنین چگونگی شکل گیری هویت اجتماعی فرهنگی آنان از طریق مشارکت در نگارش راهنمایی شده را مورد مطالعه قرار می دهد. برای این منظور معیار درجه بندیلیدز برای تعیین دقیق گفتمان های کمک کننده به هویت فرهنگی اجتماعی استفاده شده است. این گفتمان ها بین 32 دانشجوی سال دوم زبان و ادبیات انگلیسی در دانشگاه شیراز صورت گرفته است که در نگارش گروهی مشارکت کرده اند. تحلیل گفتمان کمکی صورت گرفته در این مشارکت ها اطلاعات مفیدی را در رابطه با چگونکیشکل گیری هویت اجتماعی فرهنگیزبان آموزان آشکار می سازد. نتایج این تحقیق به طور ویژه حاکی از آن است که گفتمان های صورت گرفته بین زبان آموزان و معلم که ازابزارهای زبانی بهره برده انداساسی ترین نقش را در شکل گیری هویتی جدید و رسیدن به استقلال یعنی تکامل هویت اجتماعی فرهنگی ایفامی کند که برخی از این ابزارها عبارتند از: رفتارهای عمدی و هدفمند، توجه مشترک، مشارکت عاطفی، چرخ ارتباطی، واکنش وابسته، رفتار میان-فردی، و استفاده از زبان اول در تکالیف نگارشی مشترک.

The current study investigated the effect of collaborative prewriting activities on learners’ identity construction and L2 writing development. To this end, 43 sophomore upper-intermediate university students majoring in Teaching English as a Foreign Language at an Iranian university who had enrolled in a course called Advanced Writing were randomly divided into two experimental groups (groups A and B) and one control group (group C). While the students in group A were involved in group activities, the students in group B were engaged in pair activities. The students in control group (group C) worked individually. As a pre-test, a pen-and-paper writing task was given to all the students at the beginning of the semester. During the semester, all the participants were exposed to the same materials and were taught by the same teacher for one semester. The only difference was the type of activities in which the participants were engaged. At the end of one semester, a pen-and-paper writing task was given to all the three groups. The findings of the post-test revealed that all the students could significantly improve their writing skills. Nevertheless, the students in group B significantly outperformed their counterparts. Most importantly, the results of identity analysis showed that the students in group A used authorial plural pronouns along with adjectives more frequently. The findings of this study confirmed two issues: first, the significant efficacy of prewriting activities were confirmed at the end of the semester. Second, each type of prewriting activity could affect the learners’ identity construction

تاکید حال حاضر برمهارت های تفکر مرتبه بالاتر ، بسیاری از مدرسان زبان های خارجی را بر آن داشت که به بررسی تاثیر ترکیب روش های گوناگون تدریس و ارزیابی بر افزایش مهارت های تفکر بپردازند. در پاسخ به این نیاز رو به رشد برای مطالعه تاثیر راهبردهای مختلف تدریس بر مهارت های تفکر مرتبه بالاتر، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیری که ادغام ارزیابی نمونه فعالیت ها، هوش چندگانه، و بازخورد از طریق گفتگو بر پیشرفت یادگیری مهارت ای تفکر مرتبه بالاتر می تواند داشته باشد انجام شد. برای این منظور، چهل زبان آموز سطح پیشرفته در دو کلاس به طور تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند که در گروه کنترل ، روش تدریس بر اساس بررسی مستمرنمونه فعالیت های نوشتاری و در گروه آزمایش بر اساس ادغام بازخورد از طریق گفتگو و بررسی مستمر فعالیت های نوشتاری مبتنی بر هوش چندگانه بود. نتایج این تحقیق نشان داد فراگیران در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل پیشرفت بیشتری در یادگیری مهارت های تفکر مرتبه بالاتر داشتند. این یافته ها لزوم درنظرگرفتن هوش غالب زبان آموزان را به عنوان یک معیار برای انتخاب فعالیت های کلاسی و ارائه بازخورد از طریق گفتگو برای ارتقای مهارت های تفکر مرتبه بالاتر مورد تاکید قرار می دهند.