درخت حوزه‌های تخصصی

هدف از این تحقیق یافتن راه کاری عملی برای ارتقای مهارت نوشتاری در میان دانش آموزان ایرانی به عنوان زبان آموز خارجی می باشد. سوال اصلی این است که آیا کاربردشناسی تفوقی بر روش های سنتی در ارتقای مهارت نوشتاری دارد یا خیر. برای این منظور چهل دانش آموز دبیرستانی بر اساس عملکرد شان در Preliminary English Test (2009) انتخاب شدند. علاوه بر این، ابزارهای زیر نیز در این پژوهش شبه تجربی به کار رفته است: Task, and Discourse Self-Assessment Task and Writing Discourse Completion, California Standard Test (2008) این روش خاص به مدت ده هفته بر گروه آزمایشی انجام گرفت در حالی که که گروه کنترل فقط از روش های سنتی بهره برد. نتایج نشان می دهد که ارتباط معناداری میان مهارت کاربردشناسی و ارتقای مهارت نوشتاری در میان زبان آموزان وجود دارد. روش paired h-test f برای تجزیه و تحلیل داده ها به کار رفته است. نتایج این تحقیق حاکی است که دبیران می توانند از کاربردشناسی در مهارت نوشتاری به شکل شایسته ای بهره ببرند و مهارت نوشتاری را از طریق آن ارتقا دهند. بدین ترتیب زبان آموزان می توانند به شکل درستی به برقراری ارتباط بپردازند.

بررسی انتقال دانش منظورشناختی افراد از زبان مادری به زبان دوم یا زبان خارجی، همواره یکی از موضوعات مورد توجه محققین بوده است. با این وجود، در بین نتایج به دست آمده از مطالعات اندکی که قابلیت این انتقال را مورد بررسی قرار داده اند، اختلافاتی وجود دارد. مطالعه حاضر تلاشی بوده است در بررسی قابلیت انتقال فارسی به انگلیسی استراتژی های رد درخواست توسط زبان آموزان فارسی زبان. به طور مشخص، تأثیرات درجه سختی شرایطی که در آن درخواستی رد می شود و همچنین نوع درخواست رد شده بر قابلیت این انتقال بررسی شده است. برای این منظور پرسشنامه ای به کمک 60 زبان آموز فارسی زبان طراحی شده و در نهایت توسط 74 شرکت کننده اصلی در مطالعه تکمیل شد. نتایج به دست آمده حاکی از تأثیر دو جانبه درجه سختی شرایط و نوع درخواست رد شده بر قابلیت انتقال دانش منظورشناختی افراد است. این به این معنی است که آگاهی زبان آموزان از شرایطی که تحت تأثیر آنها درخواستی را رد می کنند، در تصمیم گیری نهایی آنها در اینکه کدام قسمت از دانش خود از زبان اول را به دیگر زبان ها انتقال دهند، تأثیرگذار است.

There is a growing interest among the higher education principals and policy makers to improve teacher evaluation methods and more important than that to use the evaluation data. A number of research studies implied the ineffective instruction of ESP courses in Iran (Atai, 2002; Eslami, 2005; Hayati, 2008; Ahmadi, 2008; Sherkatolabbasi & Mahdavi, 2012; Boniadi, Ghojazadeh & Rahmatvand, 2013). The basic objective of research in field of ESP/EGP instruction and evaluation is to facilitate informed decisions for the betterment of English classes. The literature suggested that most of the teachers and students were dissatisfied with the students’ progress in specific English courses. Data was collected from the teachers by various ways including observation checklist and feedback form. To carry out the study, 12 ESP and EGP teachers were observed using Marshall’s rubrics (2011) and observation logs’ analysis. Then, 18 teachers offered feedback on different aspects of their own courses. The data were analyzed both qualitatively and quantitatively using ANOVA statistical measurement. The findings firstly indicate that EGP teachers were more standard teachers in comparison to ESP teachers. Secondly, the feedback forms show discrepancy between the views of EGP teachers and ESP teachers in some areas including the material effectiveness and students’ interest. To reach a standard point in EGP/ESP instruction, more evaluation is to be applied by the faculty members, university principals and the teachers themselves. Politically correct attitudes towards teachers should not lead to ineffective English courses. Some practical implications are suggested to upgrade the current practice in ESP classes

Incidental vocabulary learning is often seen as superior to direct instruction on many occasions. Meanwhile, upon the emergence of the World Wide Web, second language (SL) learners have been introduced to 'podcasts' (recorded audio and video online broadcasts) which could be authentic sources of vocabulary learning. The relatively recent phenomenon of video podcast (vodcast) might be considered as a reliable complementary source of input to the written text or the audio track which are predominantly used to represent the platforms of SL instruction. To examine this assertion, three groups of Iranian EFL learners (n=63) were independently exposed to different modes of input (the reading text, audio track, and vodcast) during a series of classroom sessions under highly controlled circumstances. Immediate and delayed passive recall tests of vocabulary were administered to investigate their incidental gains. A multivariate analysis of variance revealed that both dependent variables (immediate and delayed recall) were significantly affected by the input modes. The post-hoc tests indicated no significant difference between the written and the audio groups while the vodcast group significantly outperformed the other two. The rich contextual clues made available by this audiovisual source seem to account for its superiority