سیمین حسینیان

"مقدمه: شناخت باورهای مثبت و منفی کمال­گرایی و رابطه­ آنها با مولفه­های روانی و شخصیتی اهمیت زیادی دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه باورهای کمال­گرایانه و رفتارهای خودناتوان­ساز بود. روش: در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، 360 دانشجوی سال سوم کارشناسی دانشگاه­های تهران (170 پسر و 190 دختر) براساس نمونه­گیری خوشه­ای انتخاب و با تکمیل مقیاس کمال­گرایی فراست و مقیاس خودناتوان­سازی در این پژوهش شرکت کردند. داده­های پژوهش توسط روش­های آماری همبستگی و تحلیل رگرسیون مورد بررسی قرار گرفت. یافته­ها: بین کمال­گرایی مثبت و منفی با خودناتوان­سازی به­ترتیب همبستگی منفی و مثبت معنی­دار وجود داشت. همچنین، کمال­گرایی مثبت و منفی هر دو توانستند تغییرات مربوط به خودناتوان­سازی را به­صورت معنی­دار پیش­بینی کنند (001/0>p). نتیجه­گیری: در حضور متغیر کمال­گرایی مثبت احتمال افزایش رفتارهای خودناتوان­ساز کمتر و در حضور متغیر کمال­گرایی منفی احتمال وجود رفتارهای خود ناتوان­ساز بیشتر است."

این پژوهش با هدف بررسی شاخص های سازمان های نوروتیک و رابطه آن با مؤلفه های جوّسازمانی و سبک مدیریت انجام شد. جامعه آماری کارکنان سه کارخانه صنعتی در اصفهان(600نفر) بودند که ازمیان آنها 145نفر به شیوه تصادفی از بخش های مختلف متناسب با جمعیت هر سازمان و پراکندگی مناسب در ویژگی های جمعیت شناختی (سن، سابقه، تحصیلات، میزان درآمد و جنسیت) به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. پرسشنامه های سازمان های بیمار (86/0= α)، سبک رهبری باردنز و متزکاس(87/0= α) و جوّسازمانی سوسمن و دیپ(89/0= α) ابزار پژوهش بودند؛ نتایج نشان داد که در جوّسازمانی، ابعاد وضوح اهداف و رضایت از پاداش با سازمان نمایشی، بین تمامی ابعاد جو سازمانی با سازمان های افسرده و بین ابعاد وضوح اهداف، وضوح نقش، رضایت از پاداش و توافق بر رویه ها با سازمان اسکیزوئید رابطه منفی معنادار به دست آمد. همچنین بین سبک رهبری وظیفه مدار با سازمان نمایشی رابطه منفی معنادار؛ بین سبک رهبری رابطه مدار و وظیفه مدار با سازمان افسرده و بین سبک رهبری رابطه گرا و سبک رهبری تلفیقی با سازمان اسکیزوئید رابطه منفی معنادار به دست آمد. در ضمن بر اساس مطالعات رگرسیون، اثربخشی ارتباطات از ابعاد جوّسازمانی به پیش بینی معنادار (05/0P< و 544/0B=) سازمان افسرده قادر است. بین بقیه ابعاد جوّسازمانی و سبک رهبری با سازمان های نوروتیک رابطه معنادار مشاهده نشد.

  هدف پژوهش حاضر ساخت و اعتباریابی ابزاری استاندارد و ویژه برای سنجش رضایت شغلی کارکنان و رضایت مشتریان بانک و تعیین عوامل هر یک بود. روش پژوهش از نوع توصیفی– پیمایشی بود و به این منظور دو پرسشنامه سنجش رضایت شغلی ویژه کارکنان بانک و رضایت مشتریان بانک طراحی شد. در مطالعه ی مقدماتی خصوصیات روانسنجی از جمله رواییمحتوا و صوری هر دو پرسشنامه وارسی شد. سپس پرسشنامه های نهایی در بین نمونه 873 نفری از کارکنان شعب بانکصادرات ایران در شهر تهران و نمونه350 نفری مشتریان بانک مذکور باروش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب و اجرا شد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی پرسشنامه رضایت شغلی ضمن تأیید ساختار نظری اولیه، هفت عامل را به عنوان عوامل مهم رضایت شغلی کارکنان بانک نشان داد که به ترتیب عبارتند از: تأمین نیاز های مادی و روانی، روابط با همکاران و مشتری، ماهیت کار، روابط با سرپرست، منزلت، مسئولیت و احترام، عوامل محیطی کار و جو سازمانی. میزان رضایت شغلی کارکنان بانک در حد متوسط بود. ضعیف ترین احساس رضایت شغلی کارکنان مربوط به جو سازمانی نامناسب، ارضای نیازهای مادی و معنوی و عوامل محیطی شعب بانک بود. در کنار آن کارکنان احساس رضایتمندی مطلوبی نسبت به همدلی و همکاری در بین همکاران و با دیگران و نیز شایستگی و صلاحیت روسا داشتند.نتایج تحلیل عاملی اکتشافی پرسشنامه رضایت مشتری نیز ضمن تأیید ساختار نظری اولیه چهار عامل را در تأمین رضایت مشتریان مهم نشان داد، که عبارتند از: رضایت از کارکنان و فرایندها، رضایت از محیط فیزیکی، موانع تجهیزاتی خدمت رسانی و موانع انسانی خدمت رسانی. میزان رضایت مشتریان بانک صادرات در حد خوب و مطلوب بود.  

پژوهش حاضر به بررسی مقایسه قضاوت و تصمیم گیری کارآفرینان و غیر کارآفرینان از دیدگاه اثرات حسابداری ذهنی اختصاص دارد. به کارگیری اثرات حسابداری ذهنی در این تحقیق شرایطی را فراهم می کند که بتوان تصمیم گیری و قضاوت کارآفرینان را در شرایط عدم اطمینان مورد ارزیابی و موشکافی قرار داد و نیز آن را با تصمیم گیری و قضاوت غیرکارآفرینان مقایسه کرد. این پژوهش با به کارگیری انواع سوءگیری های شناختی در حسابداری ذهنی با موضوع های گوناگون (عمومی و خاص مسائل کارآفرینان)، قضاوت و تصمیم گیری کارآفرینان را به چالش کشیده است و یافته هایی ارزشمند را در مورد شهود کارآفرینانه ارائه می دهد. دو متغیر عمده این تحقیق اثرات حسابداری ذهنی به عنوان متغیر مستقل و تصمیم گیری و قضاوت کارآفرینان و غیر کارآفرینان به عنوان متغیر وابسته می باشد. اطلاعات لازم به وسیله روش تحقیق کمی از 120 نفر (60 نفر کارآفرین و 60 نفر غیرکارآفرین) گردآوری و تحلیل می شود. یافته های این پژوهش نشان می دهد میزان تاثیر اثرات حسابداری ذهنی بر تصمیم کارآفرینان کم است. اثرات سوءگیری های شناختی؛ قالب وظیفه، بخشش و ادغام و تفکیک اطلاعات، نتوانسته بر تصمیم گیری کارآفرینان موثر باشد، در صورتی که در مورد غیرکارآفرینان اینگونه نیست. همچنین کارآفرینان تصمیم گیری و قضاوتی متاثر از سوءگیرهای شناختی اثر هزینه حاشیه و اضافه داشته اند. تفکر تحلیلی کارآفرینان، عامل اصلی عدم تاثیرپذیری قضاوت و تصمیم گیری آنها از سوءگیری های شناختی حسابداری ذهنی است که در شرایط عدم اطمینان توسط سایرین مورد استفاده قرار می گیرند

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش تحلیل ارتباط محاوره ای به مادران بر بهبود عملکرد خانواده آنان بوده است. روش پژوهش، نیمه تجربی بود. جامعه آماری شامل کلیه مادران دانش آموزان دختر دبیرستان های بزرگ دولتی منطقه دو شهر تهران بود که از طریق ترکیبی از روش نمونه گیری تصادفی و خوشه ای 50 نفر (برای دو گروه 25 نفری آزمایش و گواه) انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه سنجش خانواده (FAD)، می باشد که به صورت پیش آزمون و پس آزمون مورد استفاده قرار گرفت. جهت تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس به وسیله نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته های پژوهش نشان دادند که این روش بر بهبود عملکرد خانواده مادران مؤثر می باشد. بدین معنا که آموزش تحلیل ارتباط محاوره ای، «نقش ها»، «حل مسئله» و «ابراز عواطف» آنان را بهبود می بخشد.

این پژوهش از نوع توصیفی و به منظور بررسی حوزه معنایی بیماران افسرده و کارآیی آن در امر مشاوره صورت گرفت. ‏به همین منظور ‏‎30‎‏ بیمار افسرده و ‏‎30‎‏ فرد بهنجار به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. میانگین سنی هر ‏دو گروه ‏‎20-40‎‏ سال و سطح تحصیلات آنها دیپلم تا فوق لیسانس بود. ابزارهای این پژوهش، پرسشنامه افسردگی ‏بک (تجدیدنظر شده)، شکل تغییر یافته آزمون افتراق معنایی آزگود با ‏‎6‎‏ مفهوم (من، زندگی، گذشته، پدر، مادر و ‏آینده) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی، آزمون آماری ‏t، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل ‏رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که حوزه معنایی بیماران افسرده در مورد ‏‎6‎‏ مفهوم فوق الذکر، در مجموع و در ‏مورد مفاهیم «من» و «آیند» تفاوت معناداری را در جهت منفی با افراد بهنجار دارا است. بین شدت افسردگی و حوزه ‏معنایی بیماران افسرده همبستگی مثبت وجود دارد و مفهوم «مادر» قوی ترین پیش بینی کننده میزان افسردگی ‏است. نتیجه اینکه بررسی حوزه معنایی بیماران افسرده می تواند درمانگر را در امر روان درمانی توانمند سازد.‏ ‎ ‎

" مقدمه: این پژوهش به­منظور بررسی ارتباط ابعاد فرهنگ سازمانی با فشار روانی شغلی (علایم فشار روانی و منابع فشار روانی) کارکنان شرکت پالایش نفت تبریز انجام شد.روش: از کارکنان شرکت پالایش نفت تبریز، 248 نفر به ­ روش نمونه‌گیری تصادفی، به ­ عنوان گروه آزمون انتخاب شدند. برای اندازه­گیری متغیرهای پژوهش (فرهنگ سازمانی و فشار روانی شغلی) از پرسش­نامه‌های فرهنگ سازمانی و پرسش­نامه‌ علایم فشار روانی و منابع فشار روانی شغلی استفاده شد. . یافته­ها: بین فرهنگ سازمانی و فشار روانی شغلی همبستگی منفی وجود داشت (01/0>p). خرده‌مقیاس فرهنگ سازمانی مشارکتی، 21% واریانس فشار روانی شغلی و خرده‌مقیاس‌های فشار روانی (علایم فشار روانی، سبک‌باری نقش، تعارض در بین همکاران، بیگانگی، سنگین‌باری نقش، محیط کار و فقدان کنترل) 32% واریانس فرهنگ سازمانی کارکنان را تبیین کردند. بین میزان فرهنگ سازمانی در ابعاد مختلف آن با ابعاد مختلف فشار روانی شغلی رابطه تعاملی وجود داشت . نتیجه­گیری: با وجود کم­بودن فشار روانی، فرهنگ سازمانی مشارکتی در درازمدت می‌تواند برای جلوگیری از ایجاد فشار روانی مورد استفاده قرار گیرد."

پژوهش پیش رو، که پیوند بین آشفتگی های زناشویی مادران و فرزندان همسر دار آن ها را مورد بررسی قرار می دهد، از نوع علی ­ مقایسه یی است و جامعه آماریآن را زنان مراجعه کننده به فرهنگ سراهای شهر تهران (جهت شرکت در کلاس های آموزشی) تشکیل می دهند. روش نمونه گیری از نوع نمونه گیری در دسترس و حجم نمونه شامل 120 زن همسردار و شوهران آن ها، به همراه مادران هر یک از زوج ها است، که در مجموع 480 نفر (240 زن و شوهر و 240 مادرزن و مادر شوهر) را تشکیل می دهند. داده ها، پس از جمع آوری به وسیله پرسش نامه آشفتگی (نارضایتی) زناشویی اشنایدر، با استفاده از ضریب هم بستگی و برازش چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. ضریب هم بستگی مشاهده شده بین آشفتگی زناشویی مادران و فرزندان همسردار آن ها معنادا، و نشان دهنده رابطه میان آشفتگی زناشویی مادران با فرزندان همسردارشان بود و نتایج آزمون تفاوت دو ضریب هم بستگی نیز نشان داد بین فرزندان پسر و دختر در زمینه انتقال آشفتگی زناشویی مادر تفاوت وجود دارد.نتایج برازش چند متغیره نشان داد خرده مقیاس های پرخاش گری، ارتباط عاطفی، جهت گیری نقش، زمان با هم بودن، تاریخچه مشکلات خانواده، حل مساله، رابطه جنسی، و تربیت فرزند، از عوامل پیش بینی کننده آشفتگی زناشویی مرد است و خرده مقیاس های رابطه جنسی، تربیت فرزند، ارتباط عاطفی، تاریخچه مشکلات خانواده، جهت گیری نقش، آشفتگی کلی، پرخاش گری، حل مساله، و زمان با هم بودن، پیش بینی کننده آشفتگی زناشویی زن است.

صمیمیت در روابط زناشویی، به صورت الگوی رفتاری بسیار مهمی مفهوم سازی شده، که دارای جنبه های قوی عاطفی و اجتماعی شکل گرفته بر پایه پذیرش، رضایت خاطر، و عشق است و هدف این پژوهش نیز مقایسه تفاوت های جنسیتی در ابعاد مختلف این صمیمیت بین دانشجویان متاهل است. نمونه پژوهش را 100 دانشجوی متاهل تشکیل می دهند، که به طور تصادفی از خواب گاه های دانشجویان در تهران انتخاب شدند و ابزار پژوهش نیز شامل سه پرسش نامه نیازهای صمیمیت، صمیمیت زناشویی (MIQ)، و اطلاعات فردی است. بر پایه نتایج به دست آمده، در نمره کل صمیمیت و نیز سایر ابعاد صمیمیت، مانند صمیمیت عاطفی، صمیمیت روان شناختی، صمیمیت جنسی، و صمیمیت جسمانی، تفاوت های جنسیتی معناداری وجود دارد، اما در ابعاد صمیمیت فکری - معنوی، اجتماعی - تفریحی، و زیبایی شناختی، تفاوت های جنسیتی معنادار مشاهده نمی شود؛ هم چنین، در بعد صمیمیت زمانی میان زوج ها نیز تفاوتی معنادار وجود دارد. نتایج پژوهش بر اساس الگوهای مختلف جامعه پذیری و نیز مدل چند بعدی صمیمیت مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.

پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان اثربخشی مشاوره گروهی با استفاده از تجارب با ساختار بر روابط متعارض بین خواهران صورت گرفته است. نمونه مورد مطالعه شامل 32 نفر از دانش آموزان سال اول دبیرستان شهر مشهد که دامنه نسبی آنها بین 14 تا 16 سال بوده می باشد. از این سی و دو نفر تعداد 16 نفر به صورت تصادفی در گروه آزمایشی و 16 نفر در گروه کنترل جایگزین شدند. ملاک انتخاب برای قرارگرفتن در نمونه، نتایج به دست آمده از پرسش نامه خواهر و برادر و پرسش نامه تاکتیک های رفع تعارض بوده است. متغیر مستقل در این پژوهش مشاوره گروهی با تکیه بر استفاده از تجارب با ساختار بوده است. فرضیه های این پژوهش عبارت بودند از: 1- مشاوره گروهی بر کاهش روابط متعارض بین خواهران و برادران موثر است. 2- میزان استفاده از تاکتیک های تعارض در بین خواهران و برادران شرکت کننده و شرکت نکرده در جلسات مشاوره ای متفاوت است. نتایج بررسی و آزمون فرضیه یک تفاوت معناداری (P<2.042) را بین میانگین های گروه های آزمایشی و گواه نشان داده است. همچنین فرضیه دوم نیز تفاوت معناداری (P<6.72) را نشان داده است. نتایج بررسی های فرضیه های فرعی از طریق آزمون شفه نیز تفاوت های معناداری را در مورد استفاده از شیوه های متفاوت تاکتیک های رفع تعارض بین دو گروه کنترل و آزمایش را نشان داده است. استفاده از استدلال کلامی پس از برگزاری جلسات مشاوره گروهی افزایش معناداری (P<6.53) داشته و میزان استفاده از پرخاشگری فیزیکی (P<-8.31) و کلامی کاهش معناداری (P<-6.42) را داشته است.

هدف: این تحقیق با هدف بررسی و مقایسه رابطه بین شیوه های فرزندپروری مادران و عزت نفس دانش آموزان دختر ناشنوا و شنوا در مقطع متوسطه شهر تهران، انجام پذیرفته است. روش: روش تحقیق توصیفی با تاکید بر همبستگی است و نمونه آماری شامل 69 دانش آموز دختر ناشنوا و 82 دانش آموز دختر شنوای مقطع متوسطه و مادران هر دو گروه بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای جمع‌‌ آوری اطلاعات از پرسشنامه عزت نفس کوپراسمیت و پرسشنامه شیوه های فرزندپروری بامریند استفاده شد و به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری t استودنت برای گروه های مستقل و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین شیوه های فرزندپروری مادران دانش آموزان ناشنوا و شنوا تفاوت معناداری وجود ندارند (P<0.01) بیشتر مادران هر دو گروه نمونه از شیوه فرزندپروری مقتدرانه بهره می گیرند. بین عزت نفس دانش آموزان ناشنوا و شنوا تفاوت معنادار وجود دارد (P<0.01)، بین شیوه فرزندپروری مقتدرانه مادران با عزت نفس فرزندان در هر دو گروه ناشنوا و شنوا رابطه مثبت و معنادار وجود دارد (P<0.05). نتیجه گیری: از آنجا که یافته های پژوهش حاکی از وجود رابطه مثبت و معنادار بین شیوه های فرزندپروری و عزت نفس دانش آموزان ناشنواست، ارایه آموزش های لازم به والدین این دانش آموزان برای رابطه بهتر و موثرتر با آنها، ضرورتی موکد است.

"بسیاری از مشاغل دارای موقعیت های استرس زا هستند . هنگامی که استرس ناشی از شغل شدید باشد و برای مقابله با آن اقدامی صورت نگیرد ، فرسودگی شغلی به وجود می آید. یکی از عوامل موثر در کاهش فرسودگی شغلی ، شادمانی است . شادمانی به عنوان سپری در مقابل استرس عمل می کند و افراد شاد فعال تر و کارآمدتر از دیگران عمل می کنند. ایجاد شامادنی از طریق الگوی شناختی - رفتاری شادمانی فورادیس جهت کاهش نگرانی ها و فرسودگی شغلی امکان پذیر است . در پژوهش حاضر ، سودمندی این رویکرد تحت عنوان اثر بخشی مشاوره گروهی با الگویی شناختی – رفتاری شادمانی فوردایس بر کاهش فرسودگی شغلی مددکاران اجتماعی مورد بررسی قرار گرفت. ابزار پژوهش پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش بود. برای گردآوری اطلاعات پژوهش ، 24 نفر که در آزمون فرسودگی شغلی پایین ترین نمره را به دست آورده بودند به صورت تصادفی در دو گروه گمارده شدند . سپس برگزیدگان تصادفی گروه آزمایش در 8 جلسه مشاوره ای شرکت نمودند. پس از انجام جلسات، دو پیگیری با فاصله یک هفته و یک ماه سودمندی برنامه مشاوره ای گروهی شناختی - رفتاری شادمانی فوردایس را در کاهش فرسودگی شغلی نشان داد."

از آنجا که اشتغال به کار جوانان در کشور ما از اهمیت خاصی برخوردار بوده و به رشد و توسعه اقتصادی کشور کمک شایانی می کند و برعکس بیکاری جوانان به عنوان یک معضل اساسی مطرح و قابل بحث است، پژوهشی با هدف «بررسی اثر بخشی آموزش های آماده سازی شغلی و کارآفرینی بر تمایلات کارآفرینی جوانان 20 تا 29 ساله داوطلب استفاده از تسهیلات اشتغال زایی شهر تهران» انجام شد. روش نمونه گیری این پژوهش تصادفی چند مرحله ای بود که 300 نفر به عنوان گروه نمونه به طور تصادفی از لیست متقاضیان ثبت نام شده در صندوق حمایت از فرصت های شغلی انتخاب شده بودند. پس از انجام پیش آزمون، از میان آنها 150 نفری که از آمادگی های شغلی و تمایلات کارآفرینی پایین تری برخوردار بودند مشخص شدند. سپس از میان 150 نفر، تعداد 80 نفر (40 نفر پسر و 40 نفر دختر) به طور تصادفی به عنوان گروه نمونه تحقیق انتخاب شدند و تحت آموزش های آماده سازی شغلی و کارآفرینی به مدت 40 ساعت قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامه بود، اولی اطلاعات فردی و قابلیت های شغلی و حرفه ای آزمودنی ها را مورد پرسش قرار می داد و محقق ساخته بود و دیگری پرسشنامه ارزیابی کارآفرینی با سه زیر مقیاس انگیزه پیشرفت، ارزیابی عادات کاری و کارآفرینی بود. یافته های پژوهش نشان می دهد که آموزش های آماده سازی شغلی و کارآفرینی اثر معناداری بر تمایلات کارآفرینی جوانان متقاضی استفاده از تسهیلات اشتغال زایی شهر تهران دارد. ضمنا تفاوت معناداری بین متقاضیان دختر و پسر از لحاظ تمایلات کارآفرینی مشاهده شده، به بیان دیگر تمایلات کارآفرینی پسران بیشتر از تمایلات کارآفرینی دختران است. علاوه بر این، سطح تحصیلات عامل اثرگذاری بر ایجاد و افزایش تمایلات کارآفرینی متقاضیان استفاده از تسهیلات اشتغال زایی است. این بدان معناست که بیشترین تمایلات کارآفرینی ابتدا در میان افرادی که دارای مدارک کارشناسی (لیسانس) هستند، سپس در افرادی که دوره کاردانی (فوق دیپلم) را گذرانده اند و در انتها در افراد دیپلمه مشاهده شده است.

زمانی در کشور امنیت ایجاد می شود که امنیت روانی وجود داشته باشد. امنیت روانی ناشی از احساس امنیت است و احساس امنیت نمایشی از تلاش همگانی برای اداره جامعه سالم است. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر نظارت همگانی بر افزایش احساس امنیت در جامعه است. روش تحقیق، پیمایشی، و جامعه آماری شهروندان تهرانی 15 سال به بالارا در برگرفته است که به شیوه نمونه برداری تصادفی خوشه ای، مناطق 2،5،7،12و 18 از مناطق بیست و دوگانه تهران انتخاب شد و سپس در درون هر یک از مناطق منتخب به شیوه نمونه گیری در دسترس (سهمیه ای) به تفکیک تعداد 350 نفر (در مجموع 1750 نفر شهروند) به عنوان نمونه آماری، مورد بررسی قرار گرفت. ابزار سنجش، پرسشنامه محقق ساخته (با پایایی (86،0) بود که با روش پرس وجو(مصاحبه) با شهروندان مناطق مربوط، کسب اطلاعات شد. داده ها با روشهای آمار توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی، آزمون ویل کاکسون، آزمون کالموگراف، اسمیرنوف) و با کمک برنامهspssوExcelمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها اعلام کرد که نظارت همگانی، اهرم مثبت و مؤثری است که با توسل به آن، رضایت مندی افراد جامعه از بعد امنیت و آسایش،جامعه پذیری فعالانه و مثبت آحاد اجتماع، ظهور و شکوفایی پدیده «اعتماد متقابل» در جامعه،تعامل گسترده مردم با پلیس، مسئولیت پذیری و مشارکت جویی، شهروندان، تضمین سلامت و تکامل ساختار شخصیت افراد جامعه محقق و تأمین می گردد. بنابراین پیشنهاد می گردد به منظور شناخت و تغییر شاخصهای تأثیرگذار بر نظارت همگانی، بررسی علمی انجام گیرد تا بدین وسیله، پلیس با آگاهی از چگونگی عملکرد و خدمات ابواب جمعی خود، بتواند در تأمین نظم، استقرار و نگهداری امنیت منطقه و جامعه پرتوان و ساعی باشد.

هدف اصلی پژوهش حاضر آموزش مهارت های اجتماعی در کاهش میزان کمرویی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه 17-14 ساله بود. جهت نمونه گیری از بین مناطق آموزش و پرورش شهر تهران یک منطقه به صورت تصادفی ساده انتخاب شد. از میان آن دو دبیرستان دخترانه در مقطع متوسطه انتخاب، به 400 نفر دانش آموزان دختر پرسشنامه کمرویی داده شد. از بین آنها 30 نفر که بیشترین میزان کمرویی را دارا بودند انتخاب گردیدند و به طور تصادفی به دو گروه 15 نفری تقسیم شدند. به 15 نفر آنها به عنوان گروه آزمایش آموزش مهارت های اجتماعی در طی 10 جلسه داده شد. به 15 نفر دیگر به عنوان گروه کنترل هیچ نوع آموزشی داده نشد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه کمرویی بود. در این پژوهش به منظور مقایسه بین دو میانگین از آزمون T برای گروه های مستقل استفاده شد که تجزیه و تحلیل داده ها به کمک نرم افزار SPSS صورت پذیرفت. نتایج نشان داد تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایش و کنترل وجود دارد که بیانگر اثر بخش بودن آموزش مهارت های اجتماعی بر کاهش کمرویی می باشد. کلید واژه:

این پژوهش، به منظور مقایسه و ارتباط عملکرد خانواده و سلامت روانی نوجوانان فراری از خانه با نوجوانان عادی انجام شد. از این رو 200دختر و پسر (100دختر و پسر عادی و 100 دختر و پسر فراری) به صورت نمونه گیری تصادفی منظم انتخاب شدند. میانگین سنی نوجوانان 17 سال بود. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه اطلاعات فردی، ابزار سنجش خانواده (FAD) و پرسشنامه سلامت عمومی (روانی) (GHQ) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و روش های آماری توصیفی و از آزمون آماری تجزیه و تحلیل واریانس یکراهه (ANOVA) و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که عملکرد خانواده نوجوانان عادی متفاوت از نوجوانان فراری بود. بدین معنا که نوجوانان فراری در خانوده هایی با عملکرد غیر کار آمد و مختل رشد یافته اند. از طرفی سلامت روانی نوجوانان عادی متفاوت از نوجوانان فراری بود. بدین معنا که نوجوانان عادی از سلامت روانی بالاتری نسبت به نوجوان فراری برخوردار بودند و بین عملکرد خانواده و سلامت روانی نوجوانان رابطه معناداری مشاهده شد. بدین گونه که نوجوانانی که در خانواده های دارای عملکرد کار آمد بودند نسبت به نوجوانانی که در خانواده های ناکار آمد زندگی می کردند، سلامت روانی بالاتری داشتند.