بازشناسی «خلقیات ایرانی» در میدان «توسعه و عقب ماندگی» (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
«خلقیات ایرانی» و «توسعه و عقب ماندگی» کانون توجه نوشتار پیش رو است. باور عمومی و آنچه عمدتاً در فرآورده های علمی نشان داده شده، خلقیات ایرانی به عنوان متغیری مستقل، دارای ویژگی هایی منفی است که همواره راه بندی در مسیر گونه های توسعه در ایران بوده و عاملیت عقب ماندگی را بر عهده داشته. این تا آن اندازه پیش رفته که در مقام یک «انگارباور» شناخته می شود، اما در مقابل گویه های «باورانکار» چندی را می توان پیش کشید و آن انگار را رد نمود. بر این اساس، مسئله این جستار آن است که پیوند میان «خلقیات ایرانی» و «توسعه و عقب ماندگی» چیست که برای بازشناسی آن، از الگویی سه سطحی بهره برده ایم. سطح نخست به کارسازی منفی خلقیات بر توسعه می پردازد، سطح دوم با ارائه 10 گویه، خلقیات ایرانی را در جایگاه متغیر مستقل زیر سؤال می برد و در سطح سوم، نهادگرایی را به عنوان پایه پیونده دهنده پیش می کشد و خلقیات ایرانی را در جایگاه متغیری وابسته قرار می دهد. این نوشتار درنهایت به این خواهد رسید که خلقیات ایرانی، تأثیر ذات انگارانه ای بر فرایند توسعه و عقب ماندگی ندارد، امامیانشان نوعی پیوستگی متأثر از نهادها برقرار است که با دگرش های نهادی، آن پیوند نیز دیگرگون می شود.Reconsidering of "Iranian Morals" Concerning "Development and Backwardness"
Iranian sentiments and the development and backwardness are the focus of the upcoming article. According to the general belief and what is generally believed and shown, especially in scientific products, the Iranian sentiments as an independent variable has negative characteristics that are always a roadblock in the path of various types of development, and this has gone so far that it is recognized as an assumption. This is the fact that many assumption breaking elements can be presented. On this basis, the basic question of this research is that what the position between "Iranian sentiments" in the issue of "Development" is? To answer this question; we used a three-level model. The first level deals with the effects of sentiments on development. The second level uses 10 assumption-breaking items to pose question about Iranian sentiments as an independent variable, and the third level advances institutionalism as a level of integration, where Iranian sentiments are classified into the dependent variable of development. In the end, this article concludes that Iranian sentiments do not have an essential influence on the process of development, but there is a kind of connection between them that is influenced by the institutions, and this connection changes with the institutional changes.
تبلیغات
