هدف: هدف از انجام این پژوهش، استخراج متغیّرها و شاخصهای تحول فرهنگی و ارائه الگویی برای پدیده تحول فرهنگی بود. روش: این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و دارای رویکرد کیفی بود. جامعه پژوهش، اساتید دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب بود که با نمونه گیری به روش هدفمند با 15 نفر از آنان مصاحبه شد. روش گردآوری داده ها در این پژوهش، مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. همچنین برای تأمین اعتمادپذیری تحقیق، از معیارهای لینکلن و گوبا(1989) و چارمز(2006) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش داده بنیاد و در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام شد. یافته ها: شرایط علّی: ارتقای سطح تعهد سازمانی، سبک رهبری، مدیریت منابع انسانی، ارتباطات برون سازمانی، ارتقای ظرفیت انطباق پذیری دانشگاه، مربی گری سازمانی و هوشمندی سازمانی. پدیده محوری: فرهنگ تحول آفرین. شرایط مداخله گر: پیچیدگی محیطی، تغییرات اجتماعی، تغییرات اقتصادی، تغییرات فرهنگی، عوامل سیاسی. شرایط زمینه ای: چالشهای ساختاری(اجرایی) دانشگاه، چالشهای مدیریتی دانشگاه، چالشهای آموزشی دانشگاه، چالشهای فراروی کارکنان، زیرساختهای سازمانی مؤثر. راهبردها: تقویت فرهنگ ارزش مدار، مدیریت موفق سرمایه های فکری، استقرار نظام مدیریت دانش، تدوین ارکان راهبردی تحول فرهنگی، مدیریت تغییر و تحول سازمانی. پیامدها: پیشرفت دانشجویان، پیشرفت دانشگاه، پیشرفت صنایع، پیشرفت جامعه. نتیجه گیری: در الگوی تحول فرهنگی می خواستیم ویژگی های روحی و عمل فرهنگی موردنیاز را شناسایی و تبیین کنیم؛ یعنی همان آموزه های 40 سال کارهای فرهنگی مدیران که با افکار و رفتار متعالی و خودباوری، با وجود همه کمبودها، تحریمها و تهدیدهای دشمنان و موانع مختلف بتواند برای تولید قدرت فرهنگی نظام اسلامی، با اتکا به ظرفیتهای درون کشور، گفتمان انقلاب اسلامی را به عمل تبدیل کند و محصول خودکفایی فرهنگی ایرانی را به رخ دشمنان کشاند.