فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۴٬۴۴۱ تا ۴٬۴۶۰ مورد از کل ۷٬۵۲۷ مورد.
حیات عاشورا
تاریخ عصر غیبت کبرى (1)(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزه های تخصصی:
ایرانیان کوفه در قرن اول هجرى(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
بعد از درگذشت پیامبر (ص)، کسانى که مسؤولیت ادارهء حکومت را برعهده داشتند، با تازه مسلمانهاى غیر عرب، رفتارى ناخوشایند و تبعیض آمیز داشتند. در تقسیم اموال، به آنها سهم کمترى مى دادند. در مسؤولیتهاى حکومت آنها را شرکت نمى دادند. از جملة این غیر عربها، ایرانیان بودندکه آنها را موالى مى گفتند و موالى از رفتار حکومت هاى نژاد پرستانهء عربى بسیار ناراضى بودند. امیرالمؤمنین على (ع) در طى حکو مت کو تاه مدت خو د، بسیار تلاش کردند تا اسلام را به جایگاه واقعى خویش برگردانند و رفتار اسلام حقیقى را به نما یش بگذارند. ایشان بین ایرانى و حبش و عرب و عجم، هیج فرقى قاثل نبودند و همه را در برابر قانون الهى یکسان مى دیدند.
حسین نفس مطمئنه قرآن
فرهنگ عاشورا را پاس بداریم
منبع:
مبلغان ۱۳۸۱ شماره ۲۷
حوزه های تخصصی:
وقف در سیره پیامبر (ص) و امامان شیعه (ع)
حوزه های تخصصی:
- حوزه‌های تخصصی علوم اسلامی منطق، فلسفه و کلام اسلامی کلام امام شناسی امامان معصوم
- حوزه‌های تخصصی علوم اسلامی تاریخ اسلام و سیره تاریخ و سیره شناسی تاریخ و سیره حضرت محمد(ص)
- حوزه‌های تخصصی علوم اسلامی تاریخ اسلام و سیره تاریخ و سیره شناسی تاریخ و سیره اهل بیت(ع)
- حوزه‌های تخصصی علوم اسلامی فقه و اصول فقه دیگر موارد وقف، صدقه و انفاق
تراژدى کربلا: جامعهشناسى گفتمان شیعى
حوزه های تخصصی:
نگاهى اجمالى بر، عدم شکلگیرى نظام ارزشى جدید در مکه صدر اسلام(مقاله پژوهشی حوزه)
حوزه های تخصصی:
فضائل و مناقب حضرت زینب (ع)
منبع:
مبلغان ۱۳۸۱ شماره ۳۳
حوزه های تخصصی:
علی از زبان علی (ع)
صفر و سفر نگاهی دیگر به تاریخ وفات پیامبر (ص)(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
در این پژوهش، ابتدا آرای مورخان در باب روز و ماه وفات رسول اکرم، بر اساس تقدم و تأخر ارائه می شود و سپس با یاد کرد دیدگاه اهل تسنن و تشیع در این زمینه و بررسی «وقایع هفت گانة» مؤثر در تعیین وفات و دقت در اقوال- با توجه به «مسلمات خاصه و عامه» و رسم جدول زمان شمار- سخن به این نکته منتهی می شود که قول وفات در «ربیع الاول» قطعی است و در میان دیدگاههای سه گانه در این ماه (اول، دوم و دوازدهم ربیع الاول) تاریخ وفات در «دوم ربیع الاول» را با قطعیات تاریخی دو طرف نزدیکتر می بیند. سپس روایت: «هر که مرا به رفتن ماه صفر بشارت دهد او را به بهشت مژده دهم» از نظر فقه الحدیث بررسی می گردد و آن را از «موضوعات» می شمارد. در پایان به این امر اشاره شده است که چرا شیعه، روایت 28 صفر را به عنوان تاریخ وفات پیامبر (ص) پذیرفته است و نشان می دهیم که این قضیه از ابتکارات «صفویان» بوده است.