درخت حوزه‌های تخصصی

هدف:میزان گرایش به ازدواج در هر جامعه ای بر اساس انگیزه مندی افراد آن جامعه قابل تبیین است. انگیزه فرآیندی درونی است که رفتار را نیرومند و هدایت می کند و فصل مشترک نیازها، شناخت ها و هیجان ها است. این که کدام دسته از عوامل در تعیین گرایش و انگیزش افراد برای ازدواج موثّر می باشند، موضوعی است که در اینجا مورد توجّه قرار گرفته است. پژوهش حاضر در پی پاسخ گویی به این سئوالات است: الف) افراد در آستانه ی ازدواج از چه میزان انگیزه مندی برای ازدواج برخوردارند؟ ب) آیا ابعاد مختلفی برای این انگیره وجود دارد؟ ج) انگیزه های عاطفی از چه جایگاهی در گرایش به ازدواج برخوردار می باشند؟ روش: این تحقیق از نوع پیمایشی بوده و جامعه آماری کلیه ی دختران و پسران مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر همدان جهت اقدام برای ازدواج بودند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 156 نفر به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. برای سنجش انگیزه مندی از مقیاس محقّق ساخته با پایایی آلفای کرونباخ 87/0 و در تحلیل متغیّرها ازضریب همبستگی پیرسون و تحلیل عاملی استفاده شد. یافته ها: براساس یافته ها80% آزمودنی ها در حدّ متوسطی برای ازدواج انگیزه داشتند. میزان اهمبیت و دلایل در میان دو جنس و درگروه های سنّی و تحصیلی تفاوت معناداری را نشان داد. در تحلیل عاملی شش مولفه ی انگیزه ی نامناسب، عاطفی، روان شناختی، زیستی، اجتماعی و بدون دلیل حاصل گردید. نتیجه گیری:در یک نتیجه گیری کلّی می توان گفت اگرچه افراد از میزان انگیزه مندی قابل قبولی برای ازدواج برخوردارند؛ امّا توجّه به چگونگی و کیفیت آن باتوجّه به گرایشی که بیشتر معطوف به وجوه منفی و هیجانی آن است، می تواند نکته ی قابل تأمّلی برای محقّقان و روان شناسان حوزه ی ازدواج و خانواده تلقی گردد.

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش شناختی ارتقای امید بر خوش بینی و انگیزش پیشرفت دانشجویان دانشگاه پیام نور بود که در سال تحصیلی94-93 در شهرستان بوکان مشغول به تحصیل بودند. بدین منظور از طریق نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای و از طریق اجرای پرسش نامه های خوش بینی شی یر و کارور و انگیزه پیشرفت هرمانز، تعداد چهل نفر برای هر متغیر بر اساس پایین ترین نمره انتخاب و به طریق واگذاری تصادفی در دو گروه بیست نفری آزمایش و کنترل گمارده شدند. سپس دو گروه درمانی (دانشجویان دارای انگیزش پیشرفت پایین و گروهی که نمره مقیاس خوش بینی آن ها پایین بود) در هشت جلسه شصت دقیقه ای که به وسیلة دو درمانگر آموزش دیده اجرا شد، تحت آموزش شناختی ارتقای امید قرار گرفتند، در حالی که گروه گواه در معرض هیچ مداخله ای قرار نگرفتند؛ پس از آن از همه آزمودنی های گروه آزمایش و کنترل پس آزمون به عمل آمد. داده های به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون کوواریانس) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس و در سطح 05/0> pبرای گروه های وابسته به منظور تعیین اثر بخشی آموزش شناختی ارتقای امید نشان داد که این کاربندی توانسته است به عنوان مداخله ای مؤثر موجب افزایش خوش بینی و انگیزش پیشرفت دانشجویان گردد.

هدف اصلی از پژوهش حاضرتعیین رابطه ی بین سبک های یادگیری با منابع کنترل در دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر زاهدان می باشد. این پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی می باشد. برای این مطالعه، 357 نفر از دانش آموزان دختر دبیرستانی با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای، طبقه ای - تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات توسط دو پرسشنامه سنجش سبک یادگیری وارک(1998) و منبع کنترل راتر(1996) جمع آوری شده است. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 75/0 و 71/0 به دست آمد، و برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از خی دو و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. نتایج نشان داد که ارتباط معنی داری بین سبک یادگیری و منبع کنترل در میان دانش آموزان وجود نداشت، اما رابطه ی معناداری بین منبع کنترل و پیشرفت تحصیلی در میان دانش آموزان دختر دبیرستان در زاهدان مشاهده شد. همچنین نتایج بیانگر این نکته بودکه تفاوت معناداری بین سبک یادگیری و منبع کنترل با توجه به رشته تحصیلی در میان دانش آموزان دختر مقطع متوسطه وجود نداشت.

زمینه و اهداف:درراستای تلاش برای فهم میزان نقش عوامل انگیزشی درتقلب تحصیلی دانشجویان، پژوهش حاضر به منظور تعیین تاثیرعوامل انگیزشیِ جهت گیری هدفی شخصی، خود کارآمدی تحصیلی و فشار تحصیلی بر تقلب تحصیلی دانشجویان داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تبریز صورت گرفت.

پژوهش حاضر به منظور تعیین ارتباط بین سبک های هویت با عوامل برانگیزاننده و احساس موفقیت در بین پسران نوجوان نخبه کاراته انجام پذیرفت. روش پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه نوجوانان پسر شرکت کننده در مسابقات قهرمانی کشور در سال 1387 به تعداد 310 نفر بود که از بین آنها به روش تصادفی ساده و بر اساس جدول مورگان – کرجسی 176 نفر به عنوان آزمودنی انتخاب گردیدند. جهت جمع آوری داده های تحقیق از پرسشنامه های استاندارد سبک های هویت ISI-6G ، عوامل برانگیزاننده SMS-6 و احساس موفقیت رادسیپ استفاده شد. علیرغم استاندارد بودن پرسشنامه ها، روایی و پایایی آنها مجدداً محاسبه شد و پایایی آنها به ترتیب 74/0 ، 71/0 و 72/0 بدست آمد. بر اساس نتایج تحقیق، بیشترین میانگین سبک هویت، سبک هویت اطلاعاتی و بیشترین میزان احساس موفقیت، گروه آرمان خواه و بیشترین عامل برانگیزاننده، انگیزاننده های درونی بود. همچنین بین سبک هویت اطلاعاتی با تمامی عوامل برانگیزاننده و میزان احساس موفقیت ، بین سبک هویت هنجاری با عوامل کنترل درون فکنی شده،کنترل جامع، انگیزاننده های درونی و میزان احساس موفقیت و بین سبک هویت سردرگم اجتنابی با بی انگیزگی ارتباط معنی داری مشاهده گردید. نتایج کلی تحقیق حاکی از آن است که در امر استعداد یابی بهتر است ورزشکاران دارای سبک هویت اطلاعاتی با میزان احساس موفقیت بالا انتخاب و با کنترل درون فکنی شده ترغیب گردند.