رفتار حرکتی

نمایش ۵۸۱ تا ۶۰۰ مورد از کل ۹۹۰ مورد.

۵۸۱.

نقش خواب و بیداری بر تحکیم مبتنی بر ارتقای حافظه توالی حرکتی پنهان در جوانان(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: پروانه شمسی پور دهکردی بهروز عبدلی مهدی نمازی زاده

منبع: رفتار حرکتی زمستان ۱۳۹۴ شماره ۲۲

کلید واژه ها: جوانان خواب هوشیاری توالی حرکتی پنهان

حوزه های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۱۵۰ تعداد دانلود : ۵۸۶

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش خواب و بیداری بر تحکیم مبتنی بر ارتقای توالی حرکتی پنهان در دختران جوان می باشد. جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان دختر مقطع کارشناسی دانشگاه شهید بهشتی تهران تشکیل دادند. نمونه آماری شامل 40 داوطلب راست دست بود که به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی با فاصله اجرای آزمون یادداری ده دقیقه پس از جلسه اکتساب و با تأخیر 48 ساعت پس از جلسه اکتساب تقسیم شدند. آزمون شامل مراحل اکتساب و یادداری بود. تکلیف زمان عکس العمل زنجیره ای متناوب با ارائه توالی های تکراری و تصادفی به صورت یک در میان مورد استفاده قرار گرفت. علاوه براین به منظور بررسی داده ها، روش آماری تحلیل واریانس با اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان می دهد در مرحله اکتساب، اثر اصلی گروه و اثر تعاملی آن در ایپوک تمرینی معنادار نیست؛ اما اثر اصلی ایپوک تمرینی معنا دار می باشد (05.P<0). همچنین، مشخص شد که تمرین باعث افزایش میانگین تفاوت زمان عکس العمل توالی تصادفی و تکراری در ایپوک پنجم نسبت به ایپوک های اول، دوم، سوم و چهارم گردیده است. علاوه براین، اثر اصلی ایپوک تمرینی و اثر تعاملی گروه در ایپوک تمرینی در مرحله یادداری معنادار می باشد (05.P<0) و هر دو گروه در ایپوک آزمون یادداری عملکرد بهتری نسبت به ایپوک پنجم در مرحله اکتساب داشته اند. نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نیز نشان می دهد که گروه با فاصله آزمون یادداری 48ساعت، عملکرد بهتری در زمان عکس العمل نسبت به گروه دیگر دارد. همچنین، خواب شبانه و داشتن استراحت با اجرای آزمون یادداری 48ساعت پس از جلسه اکتساب، مهارت فرایند تحکیم مبتنی بر ارتقای توالی حرکتی پنهان را تسهیل می کند.

۵۸۲.

تأثیر تمرینات منتخب ادراکی حرکتی بر حافظه و مشکلات توجه کودکان کم-توان ذهنی آموزش پذیر(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: بهروز قربان زاده مریم لطفی

منبع: مطالعات روان شناسی ورزشی زمستان ۱۳۹۴ شماره ۱۴

کلید واژه ها: حافظه کودکان کم توان ذهنی تمرینات منتخب ادراکی حرکتی مشکلات توجه

حوزه های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۴۵۰ تعداد دانلود : ۶۱۳

هدف از این پژوهش بررسی تأثیر تمرینات ادراکی حرکتی بر حافظه و مشکلات توجه کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر بود. در این پژوهش نیمه تجربی 20 کودک 7 تا 10 ساله از بین 600 دانش آموز مدارس ابتدایی شهر تبریز به صورت تصادفی چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. آن ها در دو گروه تمرینات ادراکی حرکتی و گروه کنترل بر اساس سن و بهره هوشی همتاسازی شدند. برنامه به صورت 18 جلسه (هر هفته دو جلسة 45 دقیقه ای) انجام گرفت. قبل از شروع جلسات و در پایان آخرین جلسه پرسش نامه عصب – روان شناختی کانرز توسط والدین آنان تکمیل شد. نتایج نشان داد گروه تمرینات ادراکی حرکتی در حافظه و توجه نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری داشتند. بنابراین پیشنهاد می گردد این دسته از حرکات در برنامه کلاس های تربیت بدنی، فوق برنامه و منزل استفاده شود.

۵۸۳.

تأثیر کانون توجه درونی و بیرونی بر اکتساب، یادداری و انتقال پرتاب دارت در کودکان کم توان ذهنی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: مریم لطفی جلال دهقانی زاده فاطمه سادات حسینی

منبع: رشد و یادگیری حرکتی - ورزشی سال هفتم زمستان ۱۳۹۴ شماره ۴ (پیاپی ۲۲)

کلید واژه ها: کم توان ذهنی توجه درونی توجه بیرونی یادگیری حرکتی پرتاب دارت

حوزه های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۱۱۷ تعداد دانلود : ۵۸۷

هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر کانون توجه بر یادگیری پرتاب دارت در کودکان کم توان ذهنی بود. در این مطالعه شبه تجربی، 22 پسر 10 تا 12 ساله کم توان ذهنی براساس هوشبهر 70 - 50 به صورت تصادفی انتخاب و پس از یک جلسه تمرین و پیش آزمون، براساس امتیاز به دست آمده، سن و هوشبهر در دو گروه توجه (درونی، بیرونی) همسان قرار گرفتند. افراد، 5 بلوک و هر بلوک 8 پرتاب را تمرین کردند. از آزمون های تحلیل واریانس دوطرفه مکرر و تحلیل واریانس استفاده شد. در مرحله یادداری، هر دو گروه در پرتاب ها دقت خود را افزایش دادند و در اثر تمرین، تغییرپذیری (044/0= P) و دقت پرتاب ها (047/0= P) کاهش یافت. در مرحله انتقال، گروه توجه درونی قادر به انتقال مهارت به شرایط جدید نبودند، ولی گروه تمرین متغیر در انتقال مهارت خود به شرایط جدید موفق بودند. همچنین گروه توجه بیرونی نسبت به گروه توجه درونی تغییرپذیری (049/0= P) کمتر و دقت (048/0= P) بیشتری داشتند. براساس یافته های تحقیق، گروه توجه بیرونی قادر به یادداری و انتقال مهارت به شرایط جدید بودند که فرضیه عمل محدودشده ولف و همکاران (2001) در افراد کم توان ذهنی نیز تأیید می شود.

۵۸۴.

اثر دستورالعمل های کانون توجه بیرونی و درونی در افراد مستقل از زمینه و وابسته به زمینه بر عملکرد و یادگیری پرتاب دارت(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: حسنی سیدعزیزی فاطمه سادات حسینی

منبع: رفتار حرکتی زمستان ۱۳۹۴ شماره ۲۲

کلید واژه ها: یادگیری سبک های شناختی کانون توجه مهارت حرکتی مستقل از زمینه/ وابسته به زمینه

حوزه های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۱۸۹ تعداد دانلود : ۵۷۰

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر دستورالعمل های کانون توجه بیرونی و درونی در افراد با سبک های شناختی مستقل از زمینه و وابسته به زمینه بر عملکرد و یادگیری مهارت حرکتی پرتاب دارت می باشد. در این راستا، آزمون گروهی تصاویر پنهان شده در بین 112 دانشجوی دختر سالم راست دست دانشگاه ارومیه در دامنه سنی 26 24 سال که تجربه ای در مهارت پرتاب دارت نداشتند توزیع شد. براساس نمرات به دست آمده از آزمون، 48 نفر به صورت تصادفی در چهار گروه 12 نفری مستقل از زمینه با دستورالعمل کانون توجه درونی، وابسته به زمینه با دستورالعمل کانون توجه درونی، مستقل از زمینه با دستورالعمل کانون توجه بیرونی و وابسته به زمینه با دستورالعمل کانون توجه بیرونی قرار گرفتند. شرکت کنندگان تکلیف پرتاب دارت را به مدت سه جلسه و هر جلسه، پنج دسته کوشش شش تایی را با دستورالعمل کانون توجهی مربوط به گروه خود تمرین کردند. بلافاصله پس از مرحله اکتساب (همانند پیش آزمون (یک دسته کوشش 10 تایی)) پس آزمون اجرا گردید و سپس، با فاصله 48 ساعت بی تمرینی و بدون ارائه هرگونه دستورالعمل، آزمون یادداری (یک دسته کوشش 10 تایی) انجام شد. تحلیل یافته ها با استفاده از آنووای دوطرفه نشان می دهد که اثرهای اصلی و نیز اثر متقابل در پس آزمون معنادار نمی باشد (P>0.05)؛ اما مقایسه میانگین آزمون یادداری گروه ها با استفاده از آنووای دوطرفه، تفاوتی معنادار را نشان می دهد (P<0.05). علاوه براین، به منظور بررسی اثر متقابل از آزمون تی مستقل با تصحیح بونفرونی استفاده گردید. یافته ها اختلاف معنا داری را بین دو گروه مستقل/ وابسته به زمینه با دستورالعمل های کانون توجه درونی و نیز بین دو گروه وابسته به زمینه که با دستورالعمل های متفاوت کانون توجه درونی و بیرونی آموزش دیده بودند نشان می دهد (P<0.012). به طورکلی، این پژوهش نشان می دهد که کانون توجه بیرونی، مزیتی برای یادگیرندگان وابسته به زمینه می باشد و کانون توجه درونی نیز ویژگی برجسته ای برای یادگیرندگان مستقل از زمینه محسوب می شود.

۵۸۵.

روایی و پایایی مجموعه آزمون های ارزیابی حرکت کودکان (M-ABC) در کودکان شش ساله شهر اصفهان(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: رخساره بادامی مریم نزاکت الحسینی فهیمه رجبی منصوره جعفری

منبع: رشد و یادگیری حرکتی - ورزشی سال هفتم بهار ۱۳۹۴ شماره ۱ (پیاپی ۱۹)

کلید واژه ها: روایی پایایی مهارت های بنیادی شش ساله آزمون M-ABC

حوزه های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۶۲۳ تعداد دانلود : ۲۸۱۲

هدف از این تحقیق، تعیین روایی و پایایی آزمون M-ABC برای کودکان شش ساله شهر اصفهان بود. بدین منظور 306 کودک در این تحقیق شرکت کردند. پایایی بین آزمونگرها با دو آزمونگر روی 50 کودک، پایایی آزمون – بازآزمون با فاصله یک هفته بین دو آزمون و روی 30 کودک به دست آمد. از طریق تحلیل عامل اکتشافی و تأییدی، روایی سازه ارزیابی شد. پایایی بین ارزیاب ها با میانگین ضریب همبستگی درون طبقه ای 98/0، عالی بود. میانگین ضریب همبستگی درون طبقه ای برای آزمون – بازآزمون، 77/0 به دست آمد. در این جامعه، سه عاملی بودن ساختار آزمون، همچنین درستی تخصیص مهارت ها به عامل های چالاکی دستی، مهارت های توپی و تعادل تأیید شد. بر پایة یافته ها از آزمون M-ABC می توان برای ارزیابی مهارت های بنیادی کودکان شش ساله شهر اصفهان استفاده کرد.

۵۸۶.

اثر تغییرپذیری فاصله کانون توجه با استفاده از خودگویی بر یادگیری فورهند تنیس روی میز(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: غزال محمدی معصومه شجاعی افخم دانش فر

منبع: رشد و یادگیری حرکتی - ورزشی سال هفتم پاییز ۱۳۹۴ شماره ۳ (پیاپی ۲۱)

کلید واژه ها: نوجوان مبتدی کانون توجه خودگویی تنیس روی میز الگوی ضربه

حوزه های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۲۹۵ تعداد دانلود : ۵۵۲

هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر تغییر پذیری فاصله کانون توجه از طریق خودگویی آموزشی بر یادگیری فورهند تنیس روی میز بود. شرکت کننده ها پس از پیش آزمون، طی شش جلسه به تمرین 180 ضربه فورهند با تکرار کلمات نشانه ""کمی چرخش"" در مورد دست (ساعد را کمی به سمت بیرون بچرخانند) در گروه کانون توجه درونی، ""کمی باز"" در مورد حرکت راکت (صفحه راکت هنگام ضربه کمی باز باشد) در گروه کانون توجه بیرونی نزدیک، ""بالای تور"" در مورد حرکت توپ (توپ را روی تور بفرستند) در گروه توجه بیرونی دور پرداختند. گروه کنترل طی دوره اکتساب، بدون خودگویی تمرین کرد. دو روز پس از آزمون اکتساب، آزمون یادداری در شرایط مشابه و بعد از استراحت آزمون انتقال با تغییر جهت هدف (فورهند موازی) و هر دو بدون خودگویی انجام گرفت. دقت اجرای فورهند تنیس روی میز با یک مقیاس پنج ارزشی (لیائو و مسترز، 2001) و الگوی ضربه با استفاده از مقیاسی محقق ساخته سنجیده شد . نتایج تحلیل واریانس پنج گروه در شش جلسه با تکرار سنجش عامل جلسه و همچنین تحلیل واریانس یکطرفه، اکتساب، یادداری و انتقال دقت فورهند گروه کانون توجه درونی به طور معناداری کمتر از سایر گروه ها بود (05/0P<). علاوه بر این، اثر افزایش فاصله کانون توجه بر اکتساب و یادداری الگوی فورهند معنا دار بود. اثر کانون توجه بیرونی نزدیک بر یادداری الگو نیز معنا دار بود، ولی انتقال الگوی ضربه در گروه کنترل به طور معناداری بیشتر از کانون توجه بیرونی دور بود (05/0P <). بنابراین برای آموزش فورهند به نوجوانان مبتدی استفاده از خودگویی با افزایش فاصله کانون توجه و کانون توجه بیرونی نزدیک و عدم استفاده از کانون توجه درونی توصیه می شود.

۵۸۷.

مقایسه اثربخشی روش های تدریس سنتی و تلفیقی تربیت بدنی بر یادگیری درس علوم تجربی و توسعه مهارت های اجتماعی دانش آموزان پسر پایه دوم مقطع راهنمایی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: سید امیراحمد مظفری لیلا صباغیان راد حجت حاتمی

منبع: رشد و یادگیری حرکتی سال ششم تابستان ۱۳۹۳ شماره ۲ (پیاپی ۱۶)

کلید واژه ها: یادگیری مهارت های اجتماعی روش تدریس تدریس تلفیقی تدریس سنّتی

حوزه های تخصصی:

تعداد بازدید : ۲۱۸۵ تعداد دانلود : ۹۴۷

هدف اصلی پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی روش های تدریس سنتی (متداول) و تلفیقی تربیت بدنی بر یادگیری درس علوم تجربی و توسعه مهارت های اجتماعی دانش آموزان پسر پایه دوم مقطع راهنمایی است. این پژوهش نیمه تجربی طی یک دوره 12 هفته ای در شهرستان اسلامشهر به انجام رسید. جامعه آماری تحقیق در بردارنده دانش آموزان پایه دوم راهنمایی بود که از بین 79 دانش آموز داوطلب از این جامعه، 52 نفر از آنها به کمک آزمون بهره هوشی انتخاب شدند و به صورت هدفدار در دو گروه (گروه تدریس سنتی26n= و گروه تدریس تلفیقی 26 n=) قرار گرفتند. در طول این دوره 3 ماهه، در گروه سنتی، دروس تربیت بدنی و علوم، به شیوه رایج (مجزا از هم) تدریس شدند، درحالی که در گروه تلفیقی، درس علوم با برنامه های درس تربیت بدنی تلفیق و تدریس شد. داده های پژوهش با بهره گیری از آزمون های آماری ویل کاکسون، یومن ویتنی و t تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد که در سطح 05/0>α تفاوت معناداری بین میزان یادگیری درس علوم تجربی در دو گروه سنتی و تلفیقی وجود دارد؛ همچنین نتایج آزمون t نشان داد که تفاوت معناداری بین میانگین نمره های رفتارهای تکانشی آزمودنی ها در روش تلفیقی نسبت به روش سنتی در سطح 01/0> α وجود دارد؛ به نحوی که میانگین این نمره ها در روش تلفیقی نسبت به روش سنتی کاهش معناداری داشته است. همچنین نتایج مؤید آن است که تفاوت معناداری بین میانگین نمره های رفتارهای اجتماعی مطلوب آزمودنی ها در روش تلفیقی نسبت به روش سنتی در سطح 01/0> α وجود دارد. به عبارت دیگر میانگین نمره های دانش آموزان حاضر در روش تدریس تلفیقی افزایش معنا داری نسبت به روش سنتی داشته است.

۵۸۸.

تأثیر تکلیف دوگانه در شرایط دستکاری سیستم های حسی بر تعادل ایستای افراد بینا و نابینا(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: علیرضا فارسی بهروز عبدلی خدیجه نجفی ینگجه

منبع: رفتار حرکتی بهار ۱۳۹۳ شماره ۱۵

کلید واژه ها: نابینا تعادل تکلیف دوگانه تکلیف مجرد

حوزه های تخصصی:

تعداد بازدید : ۲۱۵۱ تعداد دانلود : ۱۲۸۷

هدف از این تحقیق مقایسه تأثیر دستکاری سیستم های حسی در شرایط تکلیف مجرد و دوگانه بر تعادل افراد نابینا و بینا بود. بدین منظور 12 نفر فرد نابینا (68/4±08/25) و 12 نفر بینا(33/5±67/22) به صورتی که از لحاظ برخی از ویژگی های آنتروپومتریک با هم مطابقت داشته و هیچگونه بیماری یا نا هنجاری نداشتند از بین دانشجویان دانشگاه های تهران انتخاب و در این تحقیق شرکت کردند. در این تحقیق 6 بار از هر آزمودنی آزمون تعادل به وسیله دستگاه تعادل سنج بایودکس به عمل آمد، 3 مرحله در شرایط تکلیف مجرد و 3 مرحله در شرایط تکلیف دوگانه (انجام همزمان تکلیف شناختی یاد آوری زنجیره اعداد تصادفی ). طی هر کدام از مراحل یکی از سیستم های حسی دستکاری شد( بدون دستکاری، دستکاری سیستم دهلیزی، دستکاری سیستم حسی پیکری). هر مرحله از آزمون شامل 3 کوشش 20 ثانیه ای بود که در نهایت میانگین نوسانات کلی هر آزمودنی به عنوان متغیر وابسته ثبت شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد افراد بینا در همه مراحل، تعادل بهتری نسبت به آزمودنی های نابینا داشتند. اما این تفاوت تنها در مرحله دستکاری سیستم دهلیزی معنادار بود(05/0≥P). همچنین نتایج نشان داد تکلیف دوگانه بر تعادل افراد نابینا تأثیری نداشت ولی در افراد بینا ، در مرحله بدون دستکاری، تعادل تحت تأثیر تکلیف دوگانه کاهش یافت(002/0=P). از دیگر نتایج این تحقیق این بود که در افراد بینا و نابینا تحت تأثیر دستکاری سیستم های حسی ، میزان نوسانات هنگام حفظ تعادل ایستا افزایش می یابد. اما تعادل افراد بینا تحت تأثیر دستکاری سیستم دهلیزی کاهش نیافت. بیشترین تأثیر حین دستکاری سیستم حسی پیکری مشاهده شد. همچنین با افزایش دشواری تکلیف تعادلی( دستکاری سیستم های حسی) ، تکلیف دوگانه موجب تداخل در این تکلیف نشد. بنابراین به نظر می رسد افراد بینا و نابینا مکانیسم های متفاوتی در حفظ تعادل دارند.

۵۸۹.

پیش بینی تعادل براساس ویژگی های پیکرسنجی(مقاله علمی وزارت علوم)

سایر: غلامحسین ناظم زادگان نویسنده: رقیه ایدر

منبع: رفتار حرکتی پاییز ۱۳۹۳ شماره ۱۷

کلید واژه ها: تعادل پویا ویژگی های پیکرسنجی جوانان ورزشکار

حوزه های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی رفتار حرکتی

تعداد بازدید : ۷۸۱ تعداد دانلود : ۴۸۱

هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی تعادل پویا بر اساس ویژگی های پیکر سنجی در جوانان رشته تربیت بدنیبود. جامعهآماریاین پژوهش را دانشجویان پسر رشته تربیت بدنی دانشگاه شیراز تشکیل می دادند. نمونه،شامل 60 نفر بود کهداوطلب شرکت در پژوهش بودند. ابزار جمع آوری داده ها، شامل فرم اطلاعات دموگرافیک، برگة ثبت ویژگی های پیکر سنجی و آزمون عملکرد حرکتی (که در این پژوهش، اندازه گیری زمان تعادل بر روی دستگاه ثبات سنج (استابیلومتر) بود)، بودند. بعد از انجام اندازه گیری ها و ثبت آن ها، از زمان بندی 30 ثانیه ای جهت انجام تکلیف تعادلی پویا و فواصل 90 ثانیه ای استراحت بین تکلیفی استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های همبستگی و رگرسیون انجام شد. یافته ها نشان داد که ویژگی های پیکرسنجی اندازه های قد (0.35-=r،027.0=P)، وزن (43.0-=r،006.0=P) و دور کمر (5.0-=r،001.0=P)، با انجام تکلیف تعادلی، همبستگی معناداری در سطح خطای تعیین شده (05.0=α) داشتند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که اندازه شاخص هایی چون دور کمر، وزن و قد می توانند به عنوان متغیرهایی جهت پیش بینی تعادل پویا مورد استفاده قرار گیرند. هر چند، نسبت اندازه های این متغیرها با یکدیگر متفاوت است.

۵۹۰.

تأثیر بازی های رایانه ای و بومی محلی بر هماهنگی چشم و دست کودکان 7 تا 10 ساله(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: زهرا احمدزاده سعید عبدی مقدم احمد فرخی

منبع: رفتار حرکتی بهار ۱۳۹۳ شماره ۱۵

کلید واژه ها: بازی های رایانه ای هماهنگی چشم و دست بازی های بومی محلی مهارتهای ادراکی- حرکتی

حوزه های تخصصی:

تعداد بازدید : ۲۱۶۱ تعداد دانلود : ۱۲۳۹

چکیده: هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر بازی های رایانه ای و بومی محلی بر هماهنگی چشم و دست کودکان 7 تا 10 ساله می باشد. برای این منظور 60 نفر از دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان بردسکن که در سال 89-1388 مشغول به تحصیل بودند، به صورت تصادفی انتخاب شدند.آزمودنی ها بعد از پر کردن پرسشنامه ی اطلاعات شخصی به سه گروه همتا سازی شده ی 20 نفری، دو گروه تجربی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. از تمامی افراد با استفاده از آزمون پیشرفته ماریان فراستیگ به منظور ارزیابی اولیه هماهنگی چشم و دست آزمودنی ها، پیش آزمون به عمل آمد . افراد گروه های تجربی به مدت 6 هفته، هفته ای سه جلسه ی 45 دقیقه ای به انجام بازی های منتخب پرداختند. یک گروه تجربی بازی های منتخب رایانه ای و گروه تجربی دیگر به بازی های بومی محلی پرداختند. در پایان جلسات تمرین، پس آزمون گرفته شد. نتایج نشان داد که بازی های رایانه ای برهماهنگی چشم و دست کودکان اثر معنی داری دارد ، بازی های بومی محلی بر هماهنگی چشم و دست کودکان اثر معنی داری نداشت و بین هماهنگی چشم و دست گروه های تحقیقی (بازی های رایانه ای، بومی محلی، کنترل) اختلاف معنی داری وجود داشت. بنابراین به نظر می رسد علیرغم برخی نظرات که بازی های رایانه ای را دارای آثار سوء می دانند استفاده ی درست از آن در بهبود رشد کودکان مؤثر است

۵۹۱.

اثر زمان اجرای تمرین و خواب شبانه بر بهبود مولفه های ""دقت"" و""زمانبندی"" مهارت حرکتی ظریف(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: محمدرضا شهابی کاسب مریم مهرجو محسن دماوندی زهرا استیری

منبع: رفتار حرکتی پاییز ۱۳۹۳ شماره ۱۷

کلید واژه ها: دقت زمان بندی خواب شبانه زمان اجرای تمرین مهارت حرکتی ظریف

حوزه های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی رفتار حرکتی

تعداد بازدید : ۱۰۴۰ تعداد دانلود : ۶۱۹

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر زمان اجرای تمرین و اولین خواب شبانه بر بهبود مولفه های آشکار (دقت) و حرکتی (زمان بندی) تکلیف حرکتی متوالی زمان بندی شده بود. بدین منظور، 48 دانشجوی راست دست (25-19 سال) که کیفیت خواب مطلوبی داشتند، بر اساس آزمون های مهارت حرکتی ظریف دست و انگشتان پردو و زمان سنج واکنش ساده به سه گروه همگن تقسیم شدند. آزمودنی ها تحت سه شرایط تمرینی مختلف (زمان اجرای اولین جلسه تمرینی تا خواب شبانه متفاوت بود) در روز اول به تمرین تکلیف حرکتی متوالی زمان بندی شده پرداختند و در روز دوم در آزمون بازآزمایی شرکت کردند. برای ارزیابی بهبود مولفه های دقت و زمان بندی، 10 کوشش آخر روز اول و 10 کوشش اول روز دوم مقایسه شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون های t وابسته و تحلیل واریانس یک راهه برای گروه های مستقل همراه با آزمون تعقیبی توکی در سطح معنا داری 05.=0 α استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد اولین خواب شبانه بعد از یک جلسه تمرین، باعث بهبود زمان بندی عناصر کوتاه و بلند در تکلیف حرکتی متوالی زمان بندی شده شد (0.05>P)؛ اما، بهبودی در دقت این عناصر ایجاد نکرد (0.05<P). هم چنین، شیوه تمرینی که در آن خواب شبانه بلافاصله بعد از اولین جلسه تمرین انجام شد، بیشترین اثر (38%) را بر بهبود زمان بندی عناصر کوتاه و بلند (شروع) در تکلیف حرکتی متوالی زمان بندی شده به دنبال داشت؛ بنابراین، خواب شبانه بر مولفه زمان بندی مهارت حرکتی ظریف در مقابل مولفه دقت، اثرگذار است و برای اثربخشی بیشتر خواب شبانه بر مولفه زمان بندی، بایستی به زمان اجرای اولین جلسه تمرینی تا خواب شبانه توجه خاصی داشت.

۵۹۲.

بررسی اثر دستکاری حسی و شناختی بر اجرای تکلیف تعادلی پویا(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: جلال دهقانی زاده حسین صمدی حسن محمدزاده برهان قاری

منبع: پژوهش در ورزش دانشگاهی پاییز و زمستان ۱۳۹۳ شماره ۷

کلید واژه ها: تعادل پویا دستکاری حسی تکلیف شناختی ثانویه

حوزه های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۰۱۸ تعداد دانلود : ۴۷۶

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر دستکاری حسی و تداخل شناختی بر تکلیف تعادل پویا بود. نمونه تحقیق شامل 60 نفر از دانشجویان رشته تربیت بدنی دانشگاه ارومیه با دامنة سنی 25-19 بود. آزمودنی ها به صورت هدفمند در چهار گروهِ کنترل، اختلال بینای، اختلال حس پیکری و حذف بینایی قرار گرفتند و تکلیف تعادلی را روی دستگاه تعادل سنج پویا، یکبار بدون تکلیف شناختی و یکبار با تکلیف شناختی اجرا نمودند. از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های مکرر، تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی توکی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد اثر اصلی نوع آزمون و تعامل آن با اثر گروه معنادار است (01/0P≤). به عبارتی تکلیف شناختی ثانویه اثر معناداری بر تعادل پویا دارد. نتایج آزمون تحلیل واریانس یکراهه نیز نشان داد که در هر دو نوع آزمون، بین گروه ها تفاوت معنادار وجود دارد (01/0P≤). نهایتاً، نتایج نشان داد تفاوت های دوتایی بین گروه ها به غیر از گروه اختلال بینایی با اختلال حسی وجود دارد (05/0P≤). نتیجه اینکه بارافزایی شناختی می تواند اجرای تکلیف تعادل پویا را دچار اختلال کند. همچنین تکلیف تعادل پویا به اطلاعات حس پیکری و بینایی وابسته است و اختلال در این حس ها، موجب کاهش عملکرد بهینه در تکلیف می شود.

۵۹۳.

کاهش خطای ادراک عمق در نتیجه تغییر رنگ توپ بدمینتون در شرایط خستگی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: شهزاد طهماسبی بروجنی سولماز مؤمنی

منبع: رفتار حرکتی بهار ۱۳۹۳ شماره ۱۵

کلید واژه ها: رنگ دانشجویان دختر خستگی بدمینتون ادراک عمق

حوزه های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۸۷۸ تعداد دانلود : ۱۲۹۱

در بسیاری از مهارتهای حرکتی از جمله بدمینتون که با تخمین و ضربه زدن اشیاء متحرک سرو کار دارند، ادراک عمق نقش مهمی را ایفا می کند. همچنین، بر طبق ویژگی های سیستم بینایی انسان، رنگهای مختلف ادراک عمق متفاوتی را ایجاد می کنند. بر این اساس، تحقیق حاضر، با هدف بررسی تأثیر رنگ توپ بر ادراک عمق دانشجویان دختر در شرایط خستگی صورت گرفت. جامعه آماری تحقیق حاضر را کلیه دانشجویان دختر دانشکده تربیت بدنی که واحد بدمینتون را در نیمسال دوم سال تحصیلی 90-89 انتخاب کرده بودند تشکیل دادند که 39 نفر( با میانگین سنی 21 سال ) از آنها به طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت داشتند . ابتدا از همه نمونه ها پیش آزمون ادراک عمق به عمل آمد، سپس به طور انتخابی و به صورت همگن بر اساس امتیازات ادراک عمق به ٣ گروه تقسیم شدند. همه گروه ها به بازی بدمینتون پرداختند. پس از اطمینان از بروز خستگی ( با اندازه گیری ضربان قلب و میزان اسیدلاکتیک خون) مجددا خطای ادراک عمق آزمودنی ها اندازه گیری شد. سپس جهت ارزیابی تأثیر رنگ توپ بر ادراک عمق ورزشکاران در شرایط خستگی؛ به گروه کنترل توپ سفید، به گروه آزمایشی دوم توپ فسفری و به گروه تحت مداخله سوم توپ آبی داده شد. از آنها خواسته شد به انجام مسابقه بدمینتون بپردازند و پس از اعلام خستگی، ادراک عمق آنان به عنوان پس آزمون اندازه گیری شد. برای بررسی و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و تحلیل واریانس یک طرفه در سطح معنی داری(05/0>P) استفاده شد. یافته های تحقیق حاضر نشان داد که اگر چه تفاوت معناداری بین ادراک عمق گروه های مختلف مشاهده نشد، اما رنگ فسفری در گروه تحت مداخله باعث کاهش معنی دار خطای ادراک عمق ورزشکاران شد. بنابراین با توجه به اینکه خستگی موجب کاهش ادراک عمق می شود، به مربیان بدمینتون پیشنهاد می شود، در بخش های پایانی کلاس خود جهت کاهش خطا در ادراک عمق و اجرای مناسب ورزشکاران می توانند از توپ هایی با رنگ های گرم استفاده کنند.

۵۹۴.

اثر الگوی ترجیح جانبی چشم و دست ، تکلیف و سطح مهارت بر عملکرد بازیکنان تنیس روی میز(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: فهیمه تقی زاده افخم دانش فر معصومه شجاعی

منبع: رفتار حرکتی بهار ۱۳۹۳ شماره ۱۵

کلید واژه ها: دست برتری سطح مهارت چشم برتری تنیس روی میز الگوی همسو و دگرسو

حوزه های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۸۳۴ تعداد دانلود : ۹۳۰

هدف این تحقیق بررسی اثر الگوی ترجیح جانبی چشم و دست، تکلیف و سطح مهارت بر عملکرد بازیکنان تنیس روی میز بود. جامعه آماری این پژوهش بازیکنان تنیس روی میز شهر تهران بودند که بعد از تعیین دست و چشم برتر 48 بازیکن با میانگین سنی (08/3 ±) 85/23 سال انتخاب شدند و به صورت تصادفی در 4 گروه (همسوی ماهر، دگرسوی ماهر، همسوی مبتدی و دگرسوی مبتدی) قرار گرفتند. پرسشنامه دست برتری آنت با روایی 80 درصد و پایایی 86 درصد و کارت سوراخ دار برای تعیین چشم و دست برتر بازیکنان استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس عاملی ترکیبی نشان داد که اثر متقابل تکلیف و الگوی ترجیح جانبی بر متغیر دقت و الگو معنادار نبود (05/0 P>). همچنین، نتایج نشان داد که اثر متقابل تکلیف و سطح مهارت بر متغیر دقت معنادار نبود (05/0 P>) ولی بر الگو معنادار بود (05/0 P≤). به علاوه، نتایج نشان داد که اثر متقابل تکلیف، الگوی ترجیح جانبی و سطح مهارت بر متغیر دقت و الگو نیز معنادار نبود (05/0 P>). با توجه به نتایج تحقیق حاضر به نظر می رسد الگوی ترجیح جانبی در اجرای مهارت های فورهند و بکهند رشته تنیس روی میز مهم نباشد. می توان گفت که این عامل در سطوح مورد مطالعه تحقیق حاضر اثری نداشت؛ ولی شاید در سطوح بالا با تجربه زیاد اثر داشته باشد و یا با ارزیابی های دقیق تر کینماتیکی اثرات معنی داری دیده شود که نیاز به تحقیقات بیشتر دارد..

۵۹۵.

تأثیر یک دوره برنامه تمرینی بر بهبود مهارت های دستکاری کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: سمیه جوکارتنگ کرمی محمود شیخ اکبر جمشیدی

منبع: رفتار حرکتی زمستان ۱۳۹۳ شماره ۱۸

کلید واژه ها: برنامه حرکتی اسپارک اختلال هماهنگی رشدی مهارت دست کاری آزمون مهارت حرکتی درشت اولریخ (2000)

حوزه های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی رفتار حرکتی

تعداد بازدید : ۱۴۲۷ تعداد دانلود : ۷۵۸

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک دوره برنامه تمرینی منتخب از برنامه حرکتی اسپارک بر بهبود مهارت های دست کاری کودکان دختر مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی شهرستان شیراز می باشد. بدین منظور، از بین کلیه دانش آموزان دختر پایه دوم ابتدایی شهرستان شیراز به صورتتصادفیخوشه ای و بر اساس پرسشنامه و آزمون عملیMABC ، 30 نفر از دانش آموزان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی انتخاب شدند. آزمودنی ها پس از انجام پیش آزمون به طور تصادفی به دو گروه 15 نفری همگن به عنوان گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 12 جلسه برنامه تمرینی منتخب که بخش هایی از برنامه حرکتی اسپارک برای کودکان است را انجام دادند در حالی که آزمودنی های گروه کنترل به فعالیت های معمول خود در مدرسه می پرداختند. سپس، از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. جهت سنجش میزان رشد مهارت های حرکتی این کودکان از آزمون مهارت های حرکتی درشت اولریخ ویرایش دوم(TGMD 2) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس مرکب 2´2 استفاده شد. نتایج نشان داد که برنامه تمرینی اسپارک تأثیر معناداری بر بهبود مهارت های دست کاری کودکان گروه تجربی نسبت به گروه کنترل (0.05>P) داشته است. این برنامه تمرینی باایجادفرصتمناسببرایتمرین می تواندتجربهحرکتیمناسبیبرایکودکان باشد؛ لذا، پیشنهاد می شوددرمدرسهبرایرشدمهارت هایحرکتی دست کاری کودکان مورداستفادهقرار گیرد.

۵۹۶.

مقایسه تسلط ربع های مغزی (شیوه تفکر) دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: سیده منیژه عربی علی ثقه الاسلامی جواد فولادیان

منبع: رشد و یادگیری حرکتی سال ششم پاییز ۱۳۹۳ شماره ۳ (پیاپی ۱۷)

کلید واژه ها: ورزشکار غیرورزشکار تسلط مغزی ربع های مغزی شیوه تفکر

حوزه های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۷۹۵ تعداد دانلود : ۱۱۶۰

هدف از تحقیق حاضر مقایسه تسلط ربع های مغزی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار بود. به این منظور با استفاده از روش های نمونه گیری تصادفی ساده 199 نفر (از دانشجویان دانشگاه های شرکت کننده در المپیاد ورزشی تابستان 1391) به عنوان نمونه ورزشکار و 162 نفر به عنوان نمونه غیرورزشکار انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سنجش تسلط ربع های مغزی هرمن HBDI استفاده شد. نتایج نشان داد بین ربع مغزی A ورزشکاران با غیرورزشکاران و ربع مغزی B ورزشکاران و غیرورزشکاران تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>P ). اولویت استفاده از ربع های مغزی چهارگانه در گروه ورزشکار و همچنین در گروه غیرورزشکار معنادار بود ) 05/0(P <، به طوری که اولویت استفاده از ربع های مغزی در هر دو گروه به ترتیب شامل C,D,A,B بود. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که سمت راست مغز سهم بیشتری در چگونگی حل مسائل دارد، اما سمت چپ مغز نیز در حل مسائل مشارکت دارد که مشارکت این بخش مغز در ورزشکاران به صورت معناداری بیشتر از غیرورزشکاران بود.

۵۹۷.

تأثیر پروتکل تمرینی شنا و دویدن بر عملکرد حرکتی، یادگیری، حافظه فضایی رت های پیر(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: خدیجه ایران دوست مرتضی طاهری عباس صادقی

منبع: رشد و یادگیری حرکتی سال ششم تابستان ۱۳۹۳ شماره ۲ (پیاپی ۱۶)

کلید واژه ها: ورزش شنا عملکرد حرکتی دویدن رت حافظه فضایی

حوزه های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۸۶۳ تعداد دانلود : ۷۹۱

اخیرا، تأثیرات تمرین بر سیستم عصبی، حافظه فضایی و عملکرد حرکتی در دوران پیری به طور جدی مورد توجه محققان قرار گرفته است. با افزایش سن برخی عملکردهای سیستم عصبی از جمله حافظه فضایی تضعیف می شود. بنابراین، تأثیر تمرین هوازی شنا و دویدن بر یادگیری، حافظه فضایی و عملکرد حرکتی در رت های پیر بررسی شد. روش تحقیق این مطالعه از نوع تجربی (آزمایشگاهی) است. 30 رت (18 ماهه) به طور تصادفی به سه گروه آزمایشی 1 (دویدن روی نوارگردان)، آزمایشی 2 (شنا در ماز آبی) و کنترل تقسیم شدند. دستگاه رت تردمیل برای تمرین آزمودنی ها، دستگاه ماز آبی موریس به منظور استفاده پروتکل تمرینی و بررسی حافظه و یادگیری و دستگاه جعبه باز برای بررسی عملکرد حرکتی آزمودنی ها به کار گرفته شد. از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. مقادیر بر حسب میانگین ± خطای استاندارد (M .Mean ± S.E) گزارش شده است. نتایج نشان داد در آزمون حافظه فضایی (زمان رسیدن به هدف و مسافت طی شده برای رسیدن به هدف) گروه آزمایشی اول (شنا) به طور معناداری نسبت به گروه کنترل و گروه آزمایشی 2 (دویدن) بهتر عمل کردند (001/0 P=) و گروه تردمیل در آزمون حافظه فضایی (زمان رسیدن به هدف) نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری داشتند (04/0 P=). در مورد آزمون عملکرد حرکتی (آزمون جعبه باز) در پارامتر کل مسافت طی شده، گروه آزمایشی 1 و گروه آزمایشی 2 به نسبت گروه کنترل برتری معناداری داشتند (به ترتیب )001/0) , (P=002/0 .( P=در پارامتر میانگین سرعت طی شده در آزمون جعبه باز، گروه آزمایشی 1 و گروه آزمایشی 2 به نسبت گروه کنترل برتری معناداری داشتند (به ترتیب )001/0), (P= 003/0 (P=. نتایج تحقیق حاکی از آن است که تمرین هوازی به ویژه شنا، اثر مثبت بر تثبیت حافظه، یادداری و عملکرد حرکتی دارد، بدین نحو که تمرین احتمالاً مسیرهای پاداش را در سیستم عصبی حیوان تقویت می کند که این عامل می تواند دلیلی بر تقویت حافظه و یادگیری در سیستم عصبی باشد.

۵۹۸.

بررسی ارتباط بین بازپردازش خود آگاه و عملکرد ورزشی تحت فشار روانشناختی: آزمون نظریه بازپردازش خود آگاه(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: زهرا عسگری بهروز عبدلی

منبع: رفتار حرکتی تابستان ۱۳۹۳ شماره ۱۶

کلید واژه ها: پروتکل کلامی مقیاس بازپردازش خود آگاه ویژه حرکت (MSRQ) استرس روانشناختی افت عملکرد پرسش نامه اضطراب حالتی رقابتی

حوزه های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۱۳۹ تعداد دانلود : ۸۱۴

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین بازپردازش خود آگاه و عملکرد ورزشی تحت فشار روانشناختی بود. 24 دانش آموز دبیرستانی داوطلب، مقیاس بازپردازش خود آگاه ویژه حرکت (MSRQ) را تکمیل نمودند و بر اساس نمره آن در دو گروه باز پردازشگر آگاهانه بالاتر (الف) و پایین تر(ب) قرار گرفتند. پس از اجرای 300 کوشش مهارت تاپ اسپین تنیس روی میز در مرحله اکتساب و بدون ارائه دستورالعمل (یادگیری اکتشافی)، آزمون یادداری فوری و انتقال تحت فشار روانشناختی اجرا شد. پس از پایان آزمون انتقال، پروتکل راهبردی اخباری و پرسش نامه اضطراب حالتی رقابتی در دو مرحله (قبل از جلسه سوم اکتساب و پس از آزمون انتقال) توسط هر یک از شرکت کنندگان تکمیل شد. مقایسه گروه ها در مرحله اکتساب با آزمون تحلیل واریانس مختلط (3×2) (جلسه×گروه)، در مراحل آزمون و فاکتور های روانشناختی با آزمون tمستقل و در مقایسه بین مراحل با آزمون tوابسته صورت گرفت. تحلیل های آماری و رسم نمودار با استفاده از نرم-افزار های SPSS 11.5 و Exell صورت گرفت. نتایج، تفاوت معناداری را بین گروه ها در مراحل اکتساب و آزمون یادداری فوری نشان نداد در حالی که در هر گروه پیشرفت عملکرد در مراحل اکتساب مشاهده شد. در آزمون انتقال، عملکرد گروه ب نسبت به گروه الف بهتر بود و به علاوه بر خلاف گروه ب، گروه الف در مقایسه با آزمون یادداری فوری افت عملکرد را در آزمون انتقال تحت استرس روانشناختی تجربه کردند. مقایسه پرسش نامه اضطراب حالتی رقابتی قبل و بعد از مداخله استرس نشان داد که مداخله استرس اثر بخش بود. بین نمره پرسش نامه بازپردازش خود آگاه هر دو گروه با شمار قواعد کلامی و عملکردشان تحت فشار همبستگی معنادار (و به ترتیب مثبت و منفی) وجود داشت. نتایج حاکی از این بود که مقیاس باز-پردازشگر خود آگاه ویژه حرکت با افت عملکرد تحت فشار روانشناختی همبستگی منفی دارد و بازپردازش خود آگاه دانش آشکار مرتبط با مهارت، مسئول افت عملکرد تحت فشار روانشناختی بود که به نظر می رسد این عامل ویژگی فردی به شمار می آید.

۵۹۹.

تاثیر طول زمان پیش دوره بر زمان واکنش ساده و انتخابی تکلیف ساده و پیچیده(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: علی شفیع زاده احمد فرخی مهدی نمازی زاده محمود شیخ

منبع: رفتار حرکتی تابستان ۱۳۹۳ شماره ۱۶

کلید واژه ها: زمان واکنش ساده پیش دوره زمان واکنش سه انتخابی تکلیف ساده و پیچیده

حوزه های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۷۴۲ تعداد دانلود : ۱۳۲۱

هدف این پژوهش، بررسی اثر پیش دوره های مختلف 25/0، 5/0، 1، 5/1 و 2 ثانیه بر زمان واکنش ساده و سه انتخابی، در انجام دو تکلیف ساده و پیچیده است. از 351 نفر دانشجوی پسر راست دست دانشگاهی، 40 نفر نمونه، برحسب آزمون همسان سازی زمان واکنش دوانتخابی به شکل جایگزینی تصادفی، در دو گروه 20 نفری برای انجام تکلیف ساده و پیچیده، جایگزین شدند. ابزارجمع آوری داده-ها، نرم افزار محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن تایید شده است. برای تحلیل داده ها، از روش تحلیل واریانس با اندازه گیری های تکراری و آزمون t مستقل، استفاده شد. نتایج نشان داد: زمان واکنش ساده تکلیف ساده، بین پیش دوره های مختلف، تفاوت معناداری داشت (0.005>P). زمان واکنش انتخابی تکلیف ساده، بین پیش دوره های مختلف نیز، تفاوت چشمگیری داشت (0.001>P). زمان واکنش ساده در تمامی پنج پیش دوره مشابه در تکلیف ساده در مقایسه با تکلیف پیچیده، تفاوت قابل توجهی داشت (0.001>P). زمان واکنش سه انتخابی، درتمامی پیش دوره های مشابه در تکلیف ساده در مقایسه با تکلیف پیچیده به غیر از پیش دوره 5/1 ثانیه، تفاوت معناداری داشت (0.001>P). درمجموع، طول زمان پیش دوره، بیشترین اثر را بر زمان واکنش ساده و انتخابی در تکلیف ساده داشت که تاثیر آن، بر زمان واکنش انتخابی، بیشتر از زمان واکنش ساده بود.

۶۰۰.

همبستگی بین تغییرات در اندازه های روان شناختی و عملکردی مرتبط با تعادل و افتادن مردان سالمند متعاقب یک برنامه ی تمرینی ترکیبی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: داریوش خواجوی احمد فرخی علی اکبر جابری مقدم انوشیروان کاظم نژاد

منبع: رفتار حرکتی پاییز ۱۳۹۳ شماره ۱۷

کلید واژه ها: تعادل افتادن اندازه های روان شناختی و عملکردی اندازه ی اثر

حوزه های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۳۷۵ تعداد دانلود : ۹۰۲

هدف این پژوهش ارزیابی همبستگی بین تغییرات در اندازه های روان شناختی و عملکردی مرتبط با افتادن مردان سالمند متعاقب یک برنامه ی تمرینی - ترکیبی و مقایسه ی میزان تأثیر تمرین بر این متغیرها بود. نمونه ی آماری، 31 سالمند بالای 60 سال بودند که به طور تصادفی به دو گروه مداخله (با میانگین سنی 39/4±08/66) و کنترل (با میانگین سنی 33/7±14/70) تقسیم شدند. برای اندازه گیری متغیرها از پرسش نامه مشخصات فردی، آزمون نشستن و برخاستن 30 ثانیه، بنشین و برسان، تعادل روی یک پا، بلندشدن و رفتن، 10متر راه رفتن، مقیاس اعتماد به تعادل ویژه ی فعالیت ها و کارآمدی افتادن – بین المللی استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری با آزمون t مستقل، محاسبه ی درصد تغییر، ضریب همبستگی پیرسون و اندازه ی اثر انجام شد. میانگین نمره ی آزمون های قدرت عضلانی اندام تحتانی، انعطاف پذیری، چابکی و تعادل پویا، سرعت حرکت، تعادل ایستا، مقیاس ترس از افتادن و اعتماد به تعادل در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل، به طور معناداری بهبود یافت (P≤0.05). تأثیر برنامه ی مداخله ی تمرینی بر اندازه های عملکردی و روان شناختی یکسان نبود. بیشترین اندازه ی اثر به ترتیب در قدرت اندام تحتانی و اعتماد به تعادل و کمترین اندازه ی اثر در انعطاف پذیری و ترس از افتادن مشاهده شد. تغییرات قدرت عضلانی با تغییرات سرعت و تغییرات انعطاف پذیری با تغییر چابکی و سرعت به طور معناداری همبسته بود (P≤0.05). بین تغییرات در اندازه های عملکردی و روان شناختی، همبستگی معناداری وجود نداشت (P≤0.05). هم چنین بین میزان تغییرات در ترس از افتادن و اعتماد به تعادل، همبستگی معناداری مشاهده شد (P≤0.05, r=-0.66). بنابراین، برنامه ی تمرینی به اضافه ی برنامه ی آموزش درباره ی افتادن، بر بهبود عوامل روان شناختی و عملکردی مرتبط با تعادل و افتادن مردان سالمند مؤثر بود.

درخت حوزه‌های تخصصی