"موضوع ارتباطات که عبارت است از تبادل معانی بین افراد از طریق نظامی از نمادهای مشترک از دوران یونان باستان مورد بحث و توجه دانشمندان قرار داشته است. در سال 1928 ، منتقد و مولف انگلیسی آقای ، آی.ا.ریچاردز، اولین و بهترین تعریف از ارتباط ، به عنوان یکی از امتیازات نوع بشر ، را بدین گونه ارائه کرده است: ( ارتباط هنگامی صورت می گیرد که یک فکر به نحوی در محیط عمل کند که فکری دیگر را تحت تاثیر قرار دهد ، این کار بدین صورت انجام می شود که در فکر دیگر ، همان تجربه ای که در فکر اول است متجلی گردد، در واقع وقوع این تجربه بخشی از همان تجربه اول است).
"
"درج مطالب متنوع در زمینه های ارتباطی ، توجه به مفاهیم ، فرایندها ، زمینه ها، تاریخ ارتباط ونظریه های مطرح ، از جمله مواردی بوده است که در طول انتشار ده شماره از فصلنامه پژوهش و سنجش دنبال شده است وهدف از درج همه این مقالات این بوده است که در حد توان و با تکیه بر اساسی ترین موضوعات بتوانیم ارتباطات را در حوزه های گسترده آن و نیز در ارتباط با حوزه های دیگر یعنی فرهنگ وتوسعه بنگریم و تاثیر هر یک از آنها را نسبت به یکدیگر از زبان مقالات مختلف بازگو کنیم.امروزه توجه به حوزه ارتباطات در واقع توجه به بسیاری از نیازهای اجتماعی و یا حداقل یافتن زمینه های فراوانی است که بحث درباره آنها به منظور نیل به نگرشهای مناسب در جهت پیشرفت جامعه اسلامی - ملی ما و یافتن عناصر عمده ای که به زعم همگان عناصر عمده تحول توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی به شمار می روند، یک ضرورت است.
بر این اساس ، ارزشها ، باورها ، هنجارهاو الگوهای رفتاری نیز زمینه هایی برای بحث در فصلنامه داشته اند و از اینرو نقش رسانه ها در بیان اینعناصر فرهنگی و کارکرد آشکار ونهفته آنها به منظور ایجاد زمینه آفرینش ها در حوزه های مادی و معنوی فرهنگ از حوزه های گستردهتر دیگری بوده است که در آنها بحثهایی ارائه شده است . پژوهش و سنجش به عنوان یکی از نشریات عمده در زمینه درج نظرات ارتباطی ، در حوزه های مختلف ارتباطی به مسئله مخاطب ،تنوع نگرش آن و نیز عام و خاص بودن مخاطبان ، به اشکال مختلف اشاره داشته و در مجموع فرایند توسعه فرهنگی و سهم رسانه ها در امر برخورد با مخاطبان را در مقالات مختلف دنبال کرده است. شک نیست که انتشار پژوهش و سنجش به عنوان یک فصلنامه ارتباطی ، با درج مقالات متعدد با دیدگاههای متفاوت و گاه متضاد توانسته است علاقمندان زیادی را متوجه مسائل رسانه ای ، اثرات آن بر فرد و جامعه و تغییرات نگرشی جلب نماید و نمادی باشد برای نشان دادن قدرت رسانه و بهره گیری از آن به منظور درک بهتر نقش و قدرت رسانه ها ( چه در مفهوم سنتی یا جدید آن ). بی شک در میان موضوعات ارتباطی مطرح شده در فصلنامه ، تلویزیون ، رادیو ، ماهواره ، و کلیه رسانه های دیداری شنیداری جایگاه خاص خود را داشته اند. بسیاری از مقالاتی که منتشر شده ، می تواند وانصافا ارزش آنرا دارد که در محدوه هایی ورای یک فصل نگهداری و بارها مورد بازخوانی واستناد قرار گیرند. همین امر دست اندکاران را در پرتو پیشنهادات مختلف به این سمت کشانده است که تغییراتی در شکل و اندازه فصلنامه بدهند تا نگهداری آنها آسانتر شود . در همان حال از نظر محتوایی نیز زمینه های گسترده تری از بحث ها مد نظر قرار گیرد . لذا این شماره که در اختیار شماست ، آ[رین شماره ای است که به شکل فعلی منتشر می شود و انشاءا.. با فراهم آمدن مقدمات ، نشریه بعدی شکل و بوی کتاب را خواهد داشت و در آن قطع منتشر خواهد شد، امید است که تغییر قطع آن و نیز تغییرات در جهت درج مطالب با محتواهای گسترده تر و متنوع تر مورد توجه و نظر شما واقع شود."
تردید درجهان کنونی ، رسانه های همگانی مهمترین عوامل فرهنگ ساز به حساب می آیند . زیرا نه تنها منتقل کننده فرهنگ هستندبلکه محتوای آنرا نیز انتخاب می کنند و به تعبیری سرچشمه آن هستند.
در لوای اصل توحید جنبه دیگری از اصول بنیادین اخلاقی در ارتباطات آشکار می شود:فروپاشی آن دسته از ساختارهای فکری که متکی بر ثنویت ، نژاد پرستی ، قبیله گرایی و برتری خانوادگی است .
در ابتدا نظر اندیشمندان ارتباطی این بود که رسانه ها توان آنرا دارند تا با به عهده گرفتن سهمی مهم در آموزشهای رسمی وغیر رسمی تغییرات عظیم و گسترده ای در شیوه تفکر و نگرش جامعه نسبت به پدیده های مختلف ایجاد کنند.
زبان دستگاهی نظام یافته از علائم آوایی است که ارزش آنها به وسیله اجتماع تعیین شده و گوینده و شنونده برای ایجاد ارتباط بین خود از ارزش قراردادی این علائم استفاده می کنند.