درخت حوزه‌های تخصصی

هدف این پژوهش، تحلیل محتوا و تحلیل استنادی مقاله های فصلنامه پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی بود. اهداف فرعی تحقیق شامل بررسی گرایش موضوعی مقاله ها، الگوی مشارکت نویسندگان به صورت انفرادی و گروهی، جنسیت و سطح تحصیلات نویسندگان، فعالترین نویسندگان و دانشگاه ها، سازمانها و مؤسسات پژوهشی، هم چنین بررسی نوع و روش تحقیق مورد استفاده، میانگین استنادها، درصد استفاده از منابع فارسی و لاتین، وضعیت روزامدی منابع مورد استفاده، میزان رعایت سبک استناددهی مورد قبول مجله و پراستنادترین منابع و نویسندگان بود. روش تحقیق توصیفی تحلیلی و برای تحلیل داده های تحقیق از روش تحلیل محتوا و تحلیل استنادی استفاده شد. مواد و محتوای این تحقیق شامل 81 مقاله چاپ شده در 13 شماره از مجله طی سالهای 1393 1389 بود. در تحلیل داده های این پژوهش از آمار توصیفی شامل فراوانی، درصد و میانگین و آمار استنباطی شامل آزمون مجذورکای استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که بیشترین گرایش موضوعی مقاله ها را «مبانی و اصول تعلیم و تربیت» با فراوانی 10 و معادل 12درصد تشکیل می دهد. آمار مشارکت نویسندگان در سالهای مورد بررسی نشان می دهد در مجموع 73 درصد از مقاله ها به صورت گروهی و تنها 27 درصد مقاله ها به صورت انفرادی (تک نویسنده) تولیدشده و بیشتر نویسندگان مجله را مردان با 52 درصد و بیشترین سطح تحصیلات نویسندگان را مقطع تحصیلی دکتری با 56 درصد تشکیل می دهد. هم چنین نتایج تحقیق نشان داد پرکارترین نویسندگان این مجله آقایان سعید بهشتی از دانشگاه علامه طباطبایی با ده مقاله و رضا علی نوروزی از دانشگاه اصفهان با هفت مقاله بوده اند و دانشگاه جامع امام حسین (ع) با 16 نفر نویسنده، بیشترین نقش را در تولید مقاله های این مجله بر عهده داشته است. هم چنین بیشترین نوع تحقیقات را پژوهشهای کیفی با 78 درصد و بیشترین روش تحقیق مورد استفاده، روش توصیفی تحلیلی با 67 درصد و از میان منابع مورد استفاده 82 درصد منابع به زبان فارسی و 20 درصد از منابع روزامد بوده است. میانگین کل منابع مورد استفاده 2/26 منبع به ازای هر مقاله و کتاب با 74 درصد پر استنادترین منبع و علامه محمدحسین طباطبایی با 73 بار پر استنادترین نویسنده و میزان رعایت سبک استناددهی مورد قبول مجله 70 درصد بوده است.

امرگرایی کارناپ، احساس گرایی آیر و استیونسن و هدایت گرایی یا توصیه گرایی هیر، مکاتبی غیرواقع گرا هستند که علی رغم تفاوت های شان، در انکار واقعیت ارزش های اخلاقی، بر اساس رویکرد پوزیتیویستی و فلسفه تحلیلی با یکدیگر هم نظرند. امرگرایی کارناپ، احساس گرایی آیر و استیونسن، وجوه مختلف یک طرز تلقی فکری هستند که با اصرار بر اصل تحقیق پذیری تجربی از یک سو، و تحلیل معنای واژه ها با رویکرد تجربی از سوی دیگر، به تبیین واقعیت داری یا عدم واقعیت امور مختلف دست می زنند. همین امر، در حوزه اخلاق موجب سقوط آنها به ورطه غیرواقع گرایی اخلاقی شده است. هیر نیز گرچه پوزیتیویست نیست و طرفدار فلسفه تحلیلی است، اما رویکرد تجربی در موضع گیری های اخلاقی این فیلسوف نیز نمایان است. اساساً همه فلاسفه تحلیلی، چنین رویکردی دارند. عدم توجه به واقعیت های انتزاعی، که ارزش های اخلاقی، از آن قبیل اند، از عوامل اصلی اشتباه فوق و بلکه اغلب اشتباهات فلاسفه غرب است. در این مقاله، با توضیح مکاتب سه گانه فوق، به نقد و بررسی آنها پرداخته و نشان داده ایم دچار چه اشکالات و نقدهایی هستند.

هدف این پژوهش، که رویکردی به تربیت نَفْس از دیدگاه متون اسلامی است به بررسی عملکرد نَفْس در حالات، مراتب و موقعیتهای مختلف و در ترکیب با سایر ابعاد وجودی انسان مانند روح، عقل، قلب و فطرت می پردازد. این مطالعه، که به روش توصیفی تحلیلی انجام شده در پی پاسخ به این سؤال است که نَفْس چگونه به ایفای نقش می پردازد. با بررسی اسناد، کتابها و متون دینی، مشخص شد که نَفْس تحت تأثیر نیروهای درونی و بیرونی انسان در موقعیتهای گوناگون، حالات مختلفی می یابد و بر اساس نظریه ای به نام نظریه زمینه ای، رویکرد تربیتی نَفْس در حالات امّارگی، لوّامگی و مطمئنگی به ترتیب تذهیبی/ تزکیه ای، تأدیبی و تعالی گرایانه است و کارکرد ریزشی، پایشی و رویشی/ پرورشی خواهد داشت.