درخت حوزه‌های تخصصی

خطوط مونتاژ به عنوان یکی از رویکردهای مهم در تولید انبوه محصولات صنعتی می باشند. امروزه این خطوط در تولید محصولات سفارشی با نرخ کم نیز مورد استفاده قرار می گیرد. عدم بالانس خطوط مونتاژ باعث افزایش زمان سیکل و زمانهای بیکاری و در نتیجه کاهش نرخ تولید، کارایی خط و افزایش هزینه های سیستم می شود که این عوامل در نهایت باعث بهره وری پایین در سازمان می گردد. این مساله باعث شده است که پژوهشگران و شاغلین در زمینه تولید و عملیات توجه ویژه ای به مساله متعادل سازی خط مونتاژ داشته باشند.در این مقاله، در بخش اول مبانی نظری و طرح دسته بندی بویسن و همکارانش در خصوص مسایل متعادل سازی مطالعه شده است. در بخش دوم وضعیت موجود یک شرکت نمونه مورد تحلیل قرار گرفته و سپس با توجه به معیار بهینگی و محدودیت های شرکت، یک روش ریاضی مناسب برای متعادل سازی خط انتخاب شده است. این مدل در نرم افزار LINGO توسط روش شاخه و کران حل شده و جواب بهینه سراسری آن به دست آمده است. به منظور ارزیابی تاثیر متعادل سازی، شاخص های مناسب برای دو وضعیت موجود و پیشنهادی محاسبه شده اند. در نهایت با مقایسه این شاخص ها برای دو حالت، نتیجه گیری های لازم در خصوص بهبود عملکرد سیستم بعمل آمده است.

در سال 2002 ، 1265 نفر از سراسر جهان و از کشورهای متعددی همچون کره، ژاپن، مالزی، ترکیه، آلمان، سوئیس، هنگ گنگ، بریتانیا، فرانسه، هلند،‌تایوان، دانمارک، ایرلند شمالی و کانادا در خواست شرکت ارسال نمودند.

با توجه به سرعت تغییرات در جهان پر تلاطم امروز ، تولید کنندگان باید قادر باشند تا به سرعت مشتری مداری را توسعه دهند . ایدئولوژی تولید در کلاس جهانی و سازمانهای جهان تراز با چالشهای برنامه ریزی استراتژیک همراه است ، و هر روزه روشها و فناوری های جدیدی در حال رشد است ، به طوری که بهترین عملکردها ، صاحب نظران این علم را به خود معطوف داشته است . بسیاری از این عملکردها وجود دارد که سازمان را بر پایه یک مدل علمی برای ارزش گذاری با معیارهای تولید در کلاس جهانی منطبق می سازد .

مهندسی ارزش (VALUE ENGINEERING = VE) و گسترش عملکرد کیفیت (QUALITY FUNCTION DEPLOYMENT = QFD) دو ابزار مهم برای طراحی محصول هستند . مهندسی ارزش به افزایش ارزش محصول از دید مشتری توسط بهینه سازی هزینه های طراحی پرداخته و گسترش عملکرد کیفیت به برقراری ارتباط بین نیازهای مشتری و خواسته های مهندسی می پردازد . به طور کلی گسترش عملکرد کیفیت تضمین می کند که «محصول مناسب» طراحی شده است و مهندسی ارزش تضمین می کند که «طراحی محصول مناسب» به بهترین نحو صورت پذیرفته است ...