نوشتار حاضر با بهره گیری از اصل هم فراخوانی تلاش دارد ارتباط متقابل میان نظریات اخیر جامعه شناسی غرب و از جمله نظریات چهار جامعه شناس برجسته آنتونی گیدنز، ارونیگ گافمن، میشل فوکو و اریک فروم را با تحولات تاریخی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی دهه های 1950 تا 2000 میلادی نشان دهد.
پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی در ایران، یکی از مهم ترین وقایع جهان در قرن بیستم بود. ماهیت این انقلاب به گونه ای بود که حاکمیت نظام دوقطبی تعریف شده در جهان را به چالش کشید. لذا بعد از پیروزی، همواره مورد حمله بلوک شرق و غرب قرار گرفت.
به راه انداختن غائله های قومی در مناطق مختلف ایران، عملیاتهای تروریستی و به شهادت رساندن نخبگان فکری و سیاسی، حمله مستقیم نظامی از سوی عراق با حمایت ابرقدرتها، تحریمهای شدید اقتصادی و اخیراً تهاجم فرهنگی شدید علیه ایران، از اقدامات استکبار جهانی برای مهار و شکست انقلاب اسلامی به شمار می رود.