فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۴٬۳۶۱ تا ۴٬۳۸۰ مورد از کل ۴٬۴۴۴ مورد.
حوزه های تخصصی:
Авторское «я» нами понимается как самопредставление автора поэтического произведения в содержательной структуре, которое раскрывается в интенциональном анализе текста, те. расшифровке заложенных в нем тематико-идейной направленности, совокупности образов и символических элементов. Попытка «разгадки» авторского «я» предпринимается на примере стихотворения поэта эпохи Серебряного века Велимира Хлебникова («сына Азии», как он сам себя называл) «Весеннего Корана» и заключается в толковании смыслов, связанных с источниками и мотивами использования автором конкретных символических образов, в том числе мифологических и религиозных, как христианских, так и мусульманских. Хлебниковское «я» в «Весеннего Корана» заключает в себе мировоззренческую концепцию автора, а именно: стремление к истине через познание и принятие религиозных смыслов, веру в божественную справедливость. Отсюда авторское «я» – художественный опыт единства истинных постулатов и интенций автора выразить их, идентичность художественных образов и самого себя. Интерпретация перемежающихся образов и символов богослова, тополя, рога, невода, рыбы, столба, неба, зеленого, синего и др. доказывают нашу позицию.
Персидская поэзия в восприятии В.К.Кюхельбекера(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
Интерес к поэтическим традициям Ближнего Востока – довольно распространенный феномен в русской культуре и словесности первой половины 19 в., а, в частности, в краткий период распространения идей романтизма. Однако в большинстве случаев можно ограничить такой интерес уровнем скоротечной моды, не оставляющей значительных следов в литературном вкусе. Среди исключений есть известный пример А.С. Грибоедова, одного из немногих русских литераторов, которые владели такими языками, как персидский и арабский, среди прочих. Не так известен случай В.К. Кюхельбекера, друга и соратника Грибоедова. Кюхельбекер упомянутых языков не знал, но активно интересовался поэзией Ближнего Востока, и в частности поэзией Фирдоуси и Саади, что повлияло на композицию и поэтику некоторых его собственных произведений 20-х – 30-х гг.
ویژگی های ادبیات داستانی آرتور شنیتسلِر(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
پژوهش ادبیات معاصر جهان دوره ۲۶ پاییز و زمستان ۱۴۰۰ شماره ۲
729 - 746
حوزه های تخصصی:
آرتور شنیتسلِر، نویسنده و نمایش نامه نویس شهیر اتریشی، از بانیان ادبیات مدرن آلمانی زبان به شمار می آید. او که با تازه ترین و پیشروترین جریان های ادبی روزگار خود همگام و در پاره ای زمینه ها حتّی مبدع و پیشاهنگ بود تا امروز بر چندین نسل از نویسندگان و نمایش نامه نویسان شرق و غرب جهان اثر گذاشته است. شنیتسلِر به عنوان نویسنده ای روانشناس و روانکاو شهرت دارد و منتقدانْ هوشمندی کم نظیر وی در کاوش و کشف انگیزه های پنهان کنش انسانی را بسیار ستوده اند. امّا هنر داستان نویسی آرتور شنیتسلِر که موضوع این مقاله است جنبه های درخور توجّه دیگری نیز دارد که از آن جمله می توان به انسان دوستی مضمر در آن و پیوندش با ادبیاتِ زوال اشاره کرد. در این مقاله مهم ترین ویژگی های ادبیات داستانی آرتور شنیتسلِر – نویسنده ای که در ایران هرگز متناسب با اهمّیت و ﺷﺄن ادبی او شناسانده نشده است – بررسی می شوند. این بررسی خواننده را هم با بینش و مختصّات جهان فکری شنیتسلِر آشنا می کند هم با پاره ای خصوصیات فنّی هنر داستان نویسی او.
Формирование и функционирование коммуникативного пространства современного мегаполиса (на примере молодёжного сленга г. Киева)(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
В настоящее время одним из самых активных и влиятельных элементов языкового ландшафта мегаполиса является молодёжный сленг. Этот социолект вносит существенный вклад в формирование коммуникативного пространства столицы.
Le choix des personnages féminins chez Colette et Anna Gavalda(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
Depuis longtemps, la place de la femme dans la société a été le sujet de maintes controverses dans les études critiques qui se centraient surtout sur les protagonistes féminins des ouvrages littéraires. Le personnage du récit est l’un des éléments constitutifs dans le processus de narration dont les caractéristiques, psychologiques et physiques, attribuées par l'auteur font non seulement progresser le récit, mais sont aussi représentatives de la société du texte ainsi que la société de référence. De ce fait, nous avons décidé d’entreprendre une étude comparative des personnages féminins dans certaines œuvres de Colette et d’Anna Gavalda, dans un cadre sociocritique et selon les théories de Claude Duchet, afin de distinguer la place de la femme et son évolution dans la société du XXe siècle. Les héroïnes dans les œuvres de Colette et de Gavalda présentent-elles des ressemblances ou des différences ? Comment les personnages féminins de la société du texte sont-elles le reflet des femmes dans la société de référence ? Cette recherche nous a prouvé que le choix des personnages féminins chez ces deux écrivaines était significatif, du fait qu'ils sont chacun en quelque sorte, le double de leur créatrice et le miroir de la société de l’époque.
چندگونگی سازه های فاصله ای راوی از روایت در ادبیات داستانی (با تکیه بر نظریه شلومیث ریمون کنان)(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
راوی در یک متن (داستانی یا غیرداستانی) ممکن است از رویدادهای روایت شده، شخصیت های ارائه شده و روایت شنو، کم و بیش فاصله داشته باشد. اگر چه انتظار ما از ادبیات داستانی این است که گونه روایت آن از نوع متعاقب (روایت رخداد ها بعد از حدوث) باشد، اما تفحص در سازه های روایتی برخی داستان ها با تکیه بر نظریه فواصل روایی شلومیث ریمون کنان نشان می دهد که همیشه این گونه نیست. در رمان آرزوهای بزرگ به قلم چارلز دیکنز، راوی در ابتدای داستان فاصله بسیار زیادی با حوادث دارد، در حالی که در انتهای داستان دقیقاً در بطن حوادث است، همچنین بالزاک در رمان باباگوریو در وصف خانم واکور می گوید: «خانم واکور با نام خانوادگی پدری دوکن فلان پیرزن عجیبی است که سالهاست در پاریس پانسیون دارد». مگر داستان قبلاً اتفاق نیفتاده؟ پس چرا راوی می گوید خانم واکور الآن که روایت شنو مشغول خواندن متن است، هنوز هم در پاریس پانسیون دارد؟ پژوهش حاضر به شیوه توصیفی- تحلیلی و با بهره گیری از منابع کتابخانه ای با تکیه بر نظریه فواصل روایی شلومیث ریمون کنان در صدد است تا به بررسی سازه های فاصله ای راوی از روایت در ادبیات داستانی بپردازد و با شاهد مثال هایی محدود (اما دقیق) و با تکیه بر اصول علمی سازه های فاصله ای بین راوی و روایت را کشف کند.
L’Education à L’Environnement par Le biais du Conte de Le Clézio dans une Perspective D’Apprentissage Scolaire(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
Recherches en Langue et Littérature Françaises Année ۱۵, No ۲۸, L’hiver Et Le printemps ۲۰۲۱
81 - 99
حوزه های تخصصی:
Etant un lieu d’instruction et de transmission de savoirs, l’école contribue à la construction des valeurs, à l’enseignement des morales et de leurs ancrages dans l’esprit des enfants. Cet objectif se réalise progressivement en ouvrant les portes des univers de l'écrit et notamment celles de la littérature qui offrent aux enseignants une multitude de pistes d’exploitations pédagogiques. Par sa dimension manichéenne et sa fonction éducative, le conte est l’un des genres littéraires dont l’usage didactique offre de nombreuses potentialités pédagogiques. Il sera question dans le présent article de l’aborder dans une perspective d’éducation à l’environnement dans le cadre de l’apprentissage scolaire dont les contenus reposent en partie sur la restitution du vécu des personnages de Mondo et autres histoires de Jean-Marie Gustave le Clézio. Cette démarche vise à faire revivre aux élèves les expériences de ces personnages ainsi que leurs interactions avec les éléments de la nature et qui serviront de modèles de conduites à adopter pour une meilleure éducation à l’environnement.
Psychocritique de la traduction persane de “Réfléchissez et devenez riche” de Napoléon Hill(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
Réfléchissez et devenez riche l’œuvre la plus célèbre de Napoléon Hill, auteur américain, sur le développement personnel n’a pas été étudiée auparavant en Iran, alors que ce livre occupe une place particulière dans le domaine philosophique, sociologique et psychologique. Notre recherche a pour objectif de faire une lecture psychocritique de la traduction réalisée par Gharaché Daqi. Pour atteindre ce but, il nous faut isoler et étudier, dans la trame du livre, des structures exprimant l’inconscient du texte, les intentions sous-jacentes de l’auteur, la signification et la valeur de ses écrits. Pour la critique du texte, nous allons suivre la démarche psychologique de Jean-Bellemin Noël basé sur la textanalyse et pour l’analyse traductologique, afin de donner des interprétations et des propositions justifiables pour chaque traduction, nous allons confronter des extraits du texte original et la traduction des passages correspondants et dans cette étape, après avoir relevé les éléments psychologiques dans le texte source, nous allons voir si ceux-ci sont correctement transmis dans la langue cible. À travers des exemples cette étude montre que d’une part le traducteur a fait une interprétation libre du texte et d’autre part il a supprimé certaines phrases, ce qui ne transmet pas «l’inconscient du texte» dans la langue cible.
Профессионально-ориентированная лингводидактика: формирование исследовательской компетенции студентов, изучающих русский язык(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
Современные тенденции образовательной парадигмы обуславливают повышенное внимание к профессиональной подготовке студентов, для которых получение профессиональных знаний зависит от владения языком специальности. Обучение предусматривает направленность на содержание учебного материала и на деятельность, которая складывается из приемов и операций, формирующих профессиональные умения. Результативность обучения зависит от правильного выбора принципов, подходов, методов, приемов и способов обучения, благодаря которым были определены педагогические условия профессионально ориентированного обучения. На основе анализа профессиональной речи инженеров выделяют основные темы и соответствующие им типовые коммуникативные ситуации. Обучение профессионально ориентированному диалогическому говорению иностранных студентов инженерных специальностей высших учебных заведений можно преподнести в виде лингводидактической модели, образованной на основе современных требований к профессиональной подготовке, которая отображает цель и содержание образования, очерчивает педагогические условия процесса формирования и конечный результат – сформированность профессионально ориентированной диалогической речи у студентов.
همسانی (تشبیه) و گونه های آن در سنت ادبیات معاصر ایران و ایتالیا(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
برای رهیافت به عرصه ی ادبیات تطبیقی، چونان پدیده ای نوظهور در زمینه پژوهش های علوم انسانی، کاربرد دانش هایی که در حوزه ی زبانشناسی و سخنوری نقش دارند بایسته به چشم می آید. فنون سخنوری، پس از دانش زبانشناسی و زیرشاخه های آن، در دریافت سازوکارهای پیدایش متن ادبی و تحلیل سبک شناختی هر اثر یکی از کلیدهای رهگشا در گام نهادن به پژوهش های میان فرهنگی است که پیش ازاین در پهنه ی ادبیات تطبیقی بیشتر به جنبه های درونمایه شناختی محدود بوده است. در این گفتار، برآنیم که با کاوش پیرامون یکی از بنیادی ترین آرایه های فن سخنوری، همسانی یا تشبیه، در ادبیات ایران و ادب حوز ه ی رومیایی، نقش یکی از دستمایه های خیال آفرینی را در دو عرصه ی گوناگون زبان آوری بهتر بازنمایانیم. همسانی (تشبیه) در رساله های پیرامون فنون سخنوری نگارش یافته در اروپا چندان از بخت برخوردار نبوده است تا بدانجا که برخی نویسندگان مانند ماتیوس اهل وندوم در کتاب هنر سرایش بر آن تاخته اند، اما این گونه دیدگاه در ادبیات پارسی و رساله هایی که پیرامون فن سخنوری در سپهر فرهنگ ایرانی نگارش یافته است به چشم نمی آید. همسنجی دیدگاه سخنورانه نویسندگان ایرانی و اروپایی به ویژه در سده های میانی در پژوهش های هم روزگار ما کمتر صورت گرفته است و رهیافت پژوهشگران ایرانی بیشتر اعمال دیدگاه سخنوری غربی بر ادبیات پارسی بوده است. در جستار پیشروی تلاش می شود که هنجارها و بنیادهای کاربردی آرایه ی همسانی، که در ادبیات ایران توسعه یافته تر از فرهنگ رومیایی است، به گونه ای بر طرز بینش اروپایی از این آرایه منطبق گردد. در این راستا، در گزارش شاهدهای ادبی، تکیه بر متون ایتالیایی، پروانسال و پارسی خواهد بود که از سده های میانی تا سده بیستم برگزیده شده اند.
Рецепция русской классической литературы в Грузии: страницы истории - Кита Абашидзе о Льве Толстом(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
В № 5 за 1900 г. журнала “მოამბე” («Моамбе / Вестник») была опубликована статья видного представителя грузинской критики XIX в. Кита Абашидзе (1870‒1917) «Новый роман Льва Толстого ‘Воскресение’». Исследование этого текста проводится впервые и является новой частью серии авторских работ Страницы истории, посвященной переоценке процесса развития общественно-критической мысли Грузии. Кита (Иванэ) Абашидзе был великолепным знатоком грузинской, русской и европейской литератур, что позволяло ему расценивать конкретные произведения в общем контексте развития литературного процесса. Однако авторская позиция и суждения критика оказались неприемлемыми для советского литературоведения: его труды были надолго забыты и не переиздавались. Рецепция произведений инонациональной литературы наглядно свидетельствует об актуальности поставленных в них проблем для принимающей культуры, и оценка Кита Абашидзе романа Льва Толстого заслуживает самого пристального внимания. Анализ позволяет судить не только о специфике восприятия романа самим критиком, но и об основных тенденциях развития грузинской культуры конца XIX в.
Обучение иностранных студентов глагольно-именным сочетаниям в разных сферах функционирования(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
В статье обоснована необходимость обучения иностранных студентов глагольно-именным сочетаниям в разных сферах функционирования. Это важно в аспекте языковой адаптации, так как она связана не только с овладением иностранными студентами системой языка, но и особенностями языкового выражения смысла. Глагольно-именные сочетания в системе русского языка представляют собой разнородный по структуре, семантике и сферам функционирования лексико-грамматический материал. Глагольно-именные сочетания используются в разных сферах, в связи с чем их можно рассматривать на фонетическом, лексическом, фразеологическом, грамматическом уровнях. Обращается внимание на целесообразность развития у иностранных студентов умений различать свободные, устойчивые, фразеологизированные глагольно-именные сочетания, понимать их сходство и различие. Предлагаются типовые задания, которые апробированы на занятиях в иностранной аудитории. Подчеркивается важность языковых упражнений для овладения глагольно-именными сочетаниями на начальном этапе изучения языка и преобладание коммуникативных упражнений на продвинутом этапе. Такая дифференциация целесообразна, так как помогает выработать у иностранных студентов умения анализировать языковой материал.
«ادبیات مهاجرت» ایتالیا، بازتاب دنیای نوین زنان(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
پژوهش ادبیات معاصر جهان دوره ۱۷ تابستان ۱۳۹۱ شماره ۲
93 - 110
حوزه های تخصصی:
بررسی کارکرد گفتمانهای بوم محور در رمان منگی نوشته ی ژوئل اگلوف(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
پژوهش ادبیات معاصر جهان دوره ۲۸ بهار و تابستان ۱۴۰۲ شماره ۱
163 - 187
حوزه های تخصصی:
محیط زیست به عنوان عنصری کنش مند در ادبیات زیست محیطی مشاهده می گردد و یادآور کهن الگوها و حافظه تاریخی انسانها می باشد، انسان خود جزئی جدایی ناپذیر از یک زیست محیط طبیعی است. بر خلاف نقد اکوکریتیک که تبدیل به رشته ای تخصصی در ادبیات شد، نقد اکوپوئتیک با سایر علوم نظیر زبانشناسی، جانورشناسی، جامعه شناسی، انسانشناسی، روانشناسی و غیره آمیخته شد و ابعاد جدیدی در مطالعات ادبی گشود. بررسی رابطه انسان و محیط زیست باعث شد تا به نقش انسان در افزایش و یا کاهش آسیب های زیست محیطی توجه بسیاری شود. بازتاب این امر در حوزه ادبی موجب ظهور گفتمانهای جدیدی در جهت حفظ محیط زیست شد. زیر شاخه های نقد بوم گرا نظیر زبانشناسی زیست محیطی، به زبان به شکل عمل و رفتار اجتماعی با متغیرهای فرهنگ، هویت، طبقه اجتماعی، جنسیت و بسط گفتمانهای اجتماعی پردخت و سبب تغییر نگرش و رفتار انسان ها نسبت به محیط زیست شد. گفتمان زوپوئتیک به تصاویر ادبی حیوان در متون ادبی و تعامل انسان/حیوان توجه نشان داد و گفتمان اکومدرنیسم با بیان نقش فنّاوری در تخریب و احیای محیط زیست، بارهای معنایی جدیدی در گفتمانهای بوم محور آشکار نمود. اگلوف در منگی، با استفاده از تصاویر مربوط به آلودگی و کشتار حیوانات به نقش انسان و مدرنیته در تخریب محیط زیست اشاره دارد. ما با تکیه بر نقد بوم گرا و تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف، کارکرد گفتمانهای بوم محور در بازتاب ایدئولوژی جامعه را بررسی خواهیم کرد.نتایج نشان از تولید گفتمان مخاطره در برابر ضعف گفتمان حفاظت از محیط زیست دارد. منگی بستری برای شکل گیری گفتمانهای جدید در جهت بسط نگاه انتقادی و ارتقای فرهنگ زیست محیطی است.
Из истории процесса формирования русской правовой терминологии XIV – XVII вв.(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
Статья посвящена особенностям процесса формирования правовой лексики в русском языке XIV – XVII вв. В ранних источниках древнерусского периода противоправные действия разного рода именуются лексемами обобщенного характера, такими как зло, грех, проказа, пакости, ослушание и т.п. Преступники, совершившие противоправные действия, представлены в источниках ослушниками и злодеями. В дальнейшем преступные действия дифференцируются, причем фиксируется лексическое отражение преступлений, различавшихся по признакам: совершенное против личности или собственности, умышленное – неумышленное, а также совершенное впервые или повторно и др. В статье рассматривается терминология преступлений против собственности. Преступные действия данного свойства обозначаются в правовых текстах лексемами разбой, татьба, грабеж и др. В качестве наименований их субъектов используются существительные разбойник, тать, грабежник и т.п. Важными критериями при наименовании лиц, совершивших кражу, являются место преступления и характер украденного: церковный тать, кромский тать, клетный тать, коневый тать и др. Лексика в статье анализируется с точки зрения происхождения, семантики, процесса терминологизации и сферы употребления.
La redéfinition du lyrisme chez Pierre Reverdy(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
Contrairement au lyrisme traditionnel qui était l’épanchement des sentiments personnels, le nouveau lyrisme de Reverdy chante un moi sortant de soi qui entre en communication avec le monde qui l’altère. Au cours de ce travail, par le biais des pensées de Michel Collot sur l’alliance de la matière-émotion et ayant recours aux notions phénoménologiques husserliennes, on étudie comment est –ce que la nouvelle conception de l’émotion poétique et la nouvelle intimité chez Reverdy donne une acception différente du lyrisme. On démontre également comment les particularités stylistiques et linguistiques de Reverdy ont donné naissance à une poésie qui peut être considérée comme alliance du corps, de l’esprit et du monde; dans le recueil, intitulé «Les Ardoises du toit», auquel on se réfère particulièrement, se manifestent la majorité des particularités poétiques de Reverdy. Par ailleurs, l’article a pour son objectif final de montrer comment les tournures comme les formes impersonnelles et le jeu des pronoms personnels dans la poésie de Reverdy lui permettent de créer paradoxalement une poésie lyrique. Et c’est ainsi que la poésie reverdienne n’est plus l’exaltation des sentiments du poète, mais, c’est l’union du moi, du monde et du mot que la phénoménologie appelle l’ouverture au monde du sujet.
Персия в художественной картине мира К.Г. Паустовского(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
Статья посвящена исследованию особенностей перцепции и визуализации пространства Персии в художественной картине мира К.Г. Паустовского, выдающегося русского советского писателя, лингвистическое описание пространственной картины мира которого представляет собой значительную исследовательскую лакуну. В результате исследования: 1) выявлена индивидуально-авторская модель персидского пространства, в котором отмечено доминирование пространства культуры; 2) описаны персидский топонимикон произведений и функциональность топонимов; 3) выявлены особенности авторской визуализации иранского пространства, которые заключаются в комплексности пространственной характеризации; в использовании широкого колористического диапазона (более 40 цвето- и светолексем); во взаимодействии колористической и световой характеристик; в обусловленной романтическим мировоззрением писателя тенденции к интенсификации восприятия действительности. Особо подчёркивается иллюстрирующая функционирование цветового хронотопа существенная взаимосвязь колористической, пространственной и темпоральной характеристик в создании имагологического образа Персии.
Образ арабского Востока в путевой литературе Серебряного века(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
Серебряный век русской культуры как особый образ мировосприятия знаменует собой возрождение интереса к Востоку. В данный период значительно возрастает количество путешествий в страны арабского мира и создается большой пласт путевой литературы. Среди территорий, сыгравших значительную роль в формировании образа арабского Востока, важное место наряду с классическим Ближним и Средним Востоком начинают занимать страны африканского континента (Марокко, Алжир, Тунис, Египет, Абиссиния). С неведомой Африки снимается покров таинственности, она становится «землей для путешественников» и активно включается в русское исследовательское и художественное пространство. Если интерес ученых-путешественников во многом отражал имперскую политику России, то в художественном мире, полном мистицизма, философских и теософских исканий, арабский мир открывал глубокий пласт знаний и возвращал к первобытности, чистоте архаических культур. В рамках данной статьи рассмотрим путевую прозу яркого представителя литературы Серебряного века символиста Андрея Белого. Его путешествие на Восток (Тунис, Египет) раскрывает не только ориенталистские тенденции эпохи, символическое видение восточных стран, но и философские и творческие искания самого поэта, становление новой поэтики.
بررسی تطبیقی آگنوستیسیسم در قصیده «طلاسم» ایلیا ابوماضی و غزل «من این ایوان نه تو را نمی دانم» مولانا(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
پژوهش ادبیات معاصر جهان دوره ۲۷ بهار و تابستان ۱۴۰۱ شماره ۱
600 - 623
حوزه های تخصصی:
ندانم گویی از عناصر تصویر شعری است که دیدگاه شاعر را نسبت به جهان خلقت بیان می کند که ایلیا ابوماضی و مولانا شاعران لبنانی و ایرانی، درصدد بیان آن برآمدند. لزوم شناخت درون مایه و مفاهیم مشترک و مختلف دو شاعر و تأثیر و تأثر از یکدیگر، ضرورت اصلی پژوهش است. در این مقاله با رهیافتی توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر ادبیات تطبیقی آمریکایی، به برخی وجوه اشتراک و افتراق قصیده «طلاسم» ایلیا ابوماضی وغزل «من این ایوان نه تو را نمی دانم» مولانا، پرداخته می شود. نتایج نشانگر آن است که آنها، شباهت هایی در مفاهیم داشته اند و میان آنها هیچ تأثیر و تأثری وجود ندارد و در شعرفلسفی متأثر از شاعران قبل از خود بودند. جهان بینی هر دو مبتنی بر فلسفه است و در پی یافتن حقیقت هستند و توانستند با ایجاد شک انسان را به سوی هستی بکشانند؛ می توان گفت ایمان مولوی از ابوماضی قویتر است. مفاهیم ایلیا از پیچیدگی بیشتری برخوردار است، زیرا او توجه خاصی به رمزگرایی دارد، اما شعر مولانا به دور از تکلف و عارفانه بیان شده است.
Поиски «желанного удела» лирическим героем книги стихов С.А. Есенина «Персидские мотивы»(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
Современная Есенину советская действительность осознавалась им как трагедия национальной жизни. Отсюда его поиски путей выхода из неё, один из которых поэт видел в диалоге культур Востока и России. Книга «Персидские мотивы» возникает в творчестве поэта как его эстетический поиск национального развития будущей России, её восточного пути. Целью нашего исследования является выявление поэтической концепции «Персидские мотивы» в процессе анализа эволюции лирического героя – носителя культурной идеи, который в первом разделе книги предстает русским путешественником, очарованным Востоком; во второй части он обретает облик странника и поэта, полюбившего живую красоту восточной жизни и культуры, в третий раздел вошло стихотворение «Голубая да веселая страна…», в которой за милые края новой жизни «обнимает розу соловей».