فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۲۶۱ تا ۲۸۰ مورد از کل ۴٬۴۴۴ مورد.
حوزه های تخصصی:
Les romans persans, surtout ceux de Sadegh Hedayat sont bien appréciés de la littérature mondiale. Parmi les œuvres de Hedayat, les Trois gouttes de sang a été estimé plus que ses autres œuvres. Cette œuvre est l’un de ses premiers récits persans dans lequel se trouvent les techniques narratives modernes de la fiction. La traduction française de ce récit par Frédérique Razavi a présenté Hedayat et ses techniques narratives au monde de la littérature. Dans cette étude, on va essayer d’analyser et de comparer donc les divers procédés textuels de ce récit avec sa traduction, en recourant à la méthodologie de Gérard Genette. Notre réflexion sur les techniques narratives de Hedayat s’inscrit dans le cadre de la théorie présentée dans le livre Figure III de Genette. Pour cerner notre étude, nous effectuerons une confrontation de la traduction française avec le texte original. Les modifications effectuées par la traductrice permettent de dégager la vision qu’elle avait de Hedayat. À une dérive sémantique vient s’adjoindre des disparités en français, le lecteur de la traduction française ne faisant parfois pas la même expérience fictive que son homologue persanophone, mais au contraire, les techniques narratives utilisées par Hedayat sont correctement transmises dans la traduction.
بررسی و مقایسه ترجمه رباعیات خیام از فیتزجرالد با ترجمه پیتر ایوری و جان هیث استابس(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
پژوهش ادبیات معاصر جهان دوره ۲۴ پاییز و زمستان ۱۳۹۸ شماره ۲
543 - 564
حوزه های تخصصی:
ترجمه ادبی و بویژه ترجمه شعر از حساسیت و دشواری ویژه ای برخوردار است تا آنجا که برخی آن را امکان ناپذیر دانسته اند.در این میان شعر فارسی با برخورداری از ظرایف، صنایع ادبی و وزن ویژه خود، ترجمه پذیری خود را سخت تر کرده است. رباعیات خیام نیز یکی از شاهکارهای ادبی است که به آسانی تن به ترجمه نمی دهد. با این وجود مترجمان زیادی سعی کرده اند تا این اشعار را به زبان خود ترجمه کنند که می توان ترجمه انگلیسی ادوارد فیتزجرالد و پیتر ایوری و جان هیث را نام برد. ترجمه ادوارد فیتزجرالد آزاد و ترجمه ایوری و هیث تحت اللفظی است و حدود صد سال بعد از ترجمه فیتزجرالد صورت گرفته است. در این پژوهش سعی می شود تا به بررسی و مقایسه ترجمه فیتزجرالد با ترجمه ایوری و هیث پرداخته شود و نکات ضعف و قوت هر کدام نشان داده شود و این نکته معلوم گردد که کدام ترجمه در انتقال مفاهیم مورد نظر خیام موفق تر بوده و کدام مترجم مفهوم رباعیات را بهتر فهمیده است.
بررسی تطبیقی اندیشه پسااستعماری در رمان ذاکره الجسد احلام المستغانمی و همسایه ها احمد محمود(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
پژوهش ادبیات معاصر جهان دوره ۲۴ پاییز و زمستان ۱۳۹۸ شماره ۲
307 - 334
حوزه های تخصصی:
ادبیات عصاره ی فرهنگ و تبلور نگرش جمعی یک قوم به زمان می باشد که به صورت مکتوب یا شفاهی تصویر می گردد، اما یکی از وجوهی که در ادبیات معاصر نادیده گرفته شده است، توجه به پیوندهای ادبیات داستانی معاصر با جریان های سیاسی روزگار آن است. پسااستعماری درگیر تأثیرات استعمار و عملکرد آن بر فرهنگ ها ورسوم و جوامع استعمار زده است. در این تحقیق رمان های معروف «همسایه» های احمد محمود و داستان بلند (ذاکره الجسد) «خاطرات تن» احلام استغانمی از منظر خوانش نظریه ی پسااستعماری بررسی و مطالعه شده است.. . یافته های این تحقیق و تحلیل مولّفه های پسااستعماری آن(تقابل شرق و غرب، فرودست، دیگری، آگاهی) حاکی از آن است که مستغانمی و احمد محمود در رمان ذاکره الجسد و همسایه ها با استفاده از تعبیرهای مستقیم و غیرمستقیم در صدد کشف و نقد تلاش های استعمار نوین در جهت نابودی هویت و استقلال سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی ملل مشرق زمین، خصوصاً کشورهای اسلامی می باشد.
چالش قهرمان انزوا طلب در مقابله با زندگی مدرن: تحلیل گفتمان و روایت در رمان نفرین زمین اثر جلال آل احمد و صورت-جلسه اثر لوکلزیو(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
پژوهش ادبیات معاصر جهان دوره ۲۴ پاییز و زمستان ۱۳۹۸ شماره ۲
523 - 542
حوزه های تخصصی:
قهرمان انزوا طلب در آثار رمانتیک جلوه درخشانی دارد. قهرمان رمانتیک با پشت کردن به دنیا و تماس با طبیعت به کاوش در درون خود می پردازد. این کنش لزوما در مواجهه با مدرنیته نبوده بلکه بیشتر بیانگر نوستالژی انسان دور افتاده از ریشه ها و طبیعت را بازمی نمایاند. در قرن بیستم و تحت تاثیر نویسندگانی چون پروست و جویس بار دیگر انزوا و درون نگری قهرمان رواج یافت که این بار کاملا متفاوت با انزوای رمانتیک بود. در اینجا جستجوی هویت در دنیای مدرن به چالش اساسی قهرمان و نویسنده بدل می شود. در این مقاله برآنیم تا با بررسی شیوه روایت و گفته پردازی دو رمان نفرین زمین جلال آل احمد و صورت-جلسه ژان ماری گوستاو لوکلزیو نسبت انزوای قهرمان با جهان مدرن را روشن ساخته و نشان دهیم که چگونه انزوا توانسته به امکانی برای مقاومت در مقابل جهان مدرن و ارزش های تحمیلی آن تبدیل شود.
گاه نگاری آثار روایی صادق هدایت بر پایه «تاریخ تحولات بشر»(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
پژوهش ادبیات معاصر جهان دوره ۲۴ پاییز و زمستان ۱۳۹۸ شماره ۲
639 - 656
حوزه های تخصصی:
علاقه ی صادق هدایت به درنگ در تاریخ و فرهنگ بشری در بسیاری از گفته ها و نوشته های او بازتاب یافته است. از همین رو در بیشتر آثارش به گونه ای آشکار یا پنهان، سایه ای از تاریخ زندگانی انسان را می توان یافت. در مقاله ی پیش رو نشانه های تاریخی در یک اثر بررسی نشده، بلکه برای نخستین بار، نشانه های یک مسیر ممتد از مراحل گوناگون حیات بشری در شانزده اثر هدایت بازشناسی شده است. بر پایه ی این واکاوی، «افسانه آفرینش»، «پدران آدم»، «نمک ترکی»، «تاریک خانه»، «بوف کور»، «آفرینگان»، «آتش پرست»، «تخت ابونصر»، «پروین دختر ساسانی»، «آخرین لبخند»، «مازیار»، «سایه مغول»، «توپ مرواری»، «حاجی آقا»، «فردا» و «س.گ.ل.ل» بررسی شده که هر یک به بخشی از مراحل پیش گفته اشاره دارند؛ و در مجموع خط ممتدی را از ابتدای تاریخ بشر تا انتهای آن ترسیم می-کنند. اگر چنین انگاره ای پذیرفته شود، بر پایه ی آن می توان از نظمی تسلسل یافته در آثار داستانی صادق هدایت سخن گفت که روی کردی تاریخ مدار را دنبال می کند.
La Littérature de « l’Extrême Contemporain » : entre la « Mort » et le Renouvellement(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
Recherches en Langue et Littérature Françaises Année ۱۳, No ۲۴, L’hiver Et Le printemps ۲۰۲۰
105-114
حوزه های تخصصی:
« Postmoderne », « hypermoderne » ou encore « extrême contemporaine » sont généralement les adjectifs attribués à la littérature depuis les années 80 du XXème siècle. De telles appellations prônent une certaine allusion ironique à une « fin » et/ou à une « mort » non seulement de l’art, mais aussi de la littérature, qui part du passé, rejoue ses codes et annonce le recommencement. C’est une littérature de l’entre-deux qui cherche à rendre palpable une dynamique de renouvellement dans une visée de jeu, à portée ludique et parodique, tout en recommandant la construction à partir de la déconstruction.
Annie Ernaux, à la recherche de son moi(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
Tiraillée entre son milieu familial et une classe sociale supérieure où l’avaient fait introduire ses études, Annie Ernaux, cette écrivaine française a entrepris ce métier, dans le dernier quart du XXe siècle. Elle n’a jamais pu accepter le milieu où elle s’était évoluée. Même si, dans certains entretiens, elle prétend vouloir sortir de sa ville natale, de fuir l’entreprise de ses parents surtout de sa mère, ou d’aller vers l’inconnu.
Après des années, lorsqu’elle se met à écrire, et surtout qu’elle change de style, que cherchait-elle cette auteure quinquagénaire ? Le Moi textuel de l’auteure correspondait-il à son Moi réel? Certes, Ernaux qui remémore son passé n’est pas celle qui a vécu tout ce qu’elle raconte. Elle cherche son Moi, laissé dans ce passé qui se tend vers l’oubli. En nous appuyant sur la théorie thématique de Jean-Pierre Richard, nous avons analysé les œuvres de cette écrivaine, afin d’examiner son objectif dans sa production littéraire. Enfin, il paraît que se mettre à l’intérieur du temps perdu, serait un moyen pour Ernaux de se retrouver, et de retrouver son passé. Et Ernaux, a choisi comme Proust, l’écriture.
Étude de la Notion du Temps dans les Romans de Guillaume Musso(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
Recherches en Langue et Littérature Françaises Année ۱۳, No ۲۴, L’hiver Et Le printemps ۲۰۲۰
19-31
حوزه های تخصصی:
Guillaume Musso, en tant que romancier populaire du XXIe siècle, offre dans chacun de ses romans une nouvelle représentation de la notion du temps. Dans sa création romanesque, il ne respecte pas la linéarité du temps et présente assez souvent ce dernier de façon onirique, ce qui est l’une des causes de sa réussite chez le grand public, avide de surprise et de suspense. En plus, la position du narrateur et le mode par lequel il raconte l’histoire sont singuliers dans leur genre. Tous ces éléments plongent les récits de Musso dans une ambiance mystérieuse et énigmatique qui tient le lecteur en haleine et qui ne le relâche qu’au dénouement final. Le présent article vise à étudier les plus importantes de ces caractéristiques où le temps et ses diverses représentations constituent les principales composantes.
Рецепция русской классической литературы в Грузии: страницы истории - Кита Абашидзе о Льве Толстом(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
В № 5 за 1900 г. журнала “მოამბე” («Моамбе / Вестник») была опубликована статья видного представителя грузинской критики XIX в. Кита Абашидзе (1870‒1917) «Новый роман Льва Толстого ‘Воскресение’». Исследование этого текста проводится впервые и является новой частью серии авторских работ Страницы истории, посвященной переоценке процесса развития общественно-критической мысли Грузии. Кита (Иванэ) Абашидзе был великолепным знатоком грузинской, русской и европейской литератур, что позволяло ему расценивать конкретные произведения в общем контексте развития литературного процесса. Однако авторская позиция и суждения критика оказались неприемлемыми для советского литературоведения: его труды были надолго забыты и не переиздавались. Рецепция произведений инонациональной литературы наглядно свидетельствует об актуальности поставленных в них проблем для принимающей культуры, и оценка Кита Абашидзе романа Льва Толстого заслуживает самого пристального внимания. Анализ позволяет судить не только о специфике восприятия романа самим критиком, но и об основных тенденциях развития грузинской культуры конца XIX в.
Мусульманские проповеди на русском языке: коммуникативно-прагматический аспект(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
Большинство российских исследований в области религиозной коммуникации посвящены христианству, другие традиционные конфессии редко становятся объектом внимания лингвистов. Объектом исследования в статье является жанр исламской проповеди, функционирующий на русском языке. В мусульманстве под проповедью понимается торжественная нравоучительная речь имама-хатыба, посвященная религиозной или морально-этической проблеме. Адресантом мусульманской проповеди является имам-хатыб, который должен обладать знаниями основ ислама, быть всесторонне образованным, хорошо знать прототекст Корана. Проповедник обращается также к современному материалу, к жизненным историям, касается актуальных социальных проблем. Адресат проповеди имеет ряд особенностей: проповедь произносится в мечети, предназначена для верующих мужчин, является для них обязательным элементом религиозной жизни. Женщина в исламе занимает особое положение, ей не запрещается посещать мечеть, но рекомендуется молиться дома. В мусульманстве существует так называемая проповедь на дому, которую для женщин произносит как имам-хатыб, так и религиозно образованная женщина.
Проблема перевода персидско-таджикской философской лирики на русский язык(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
В настоящей работе рассматриваются проблемы перевода персидско-таджикской философской лирики на русский язык, прежде всего, их лингвокультурологический аспект. Одной из причин, по которой перевод персидско-таджикской поэзии на русский язык представляет значительные трудности, является необходимость адекватной передачи культурно-этнических смыслов, содержащихся в антропонимах, географических, этнографических и общественно-политических реалиях, метафорах и символах, адекватное восприятие которых важно для правильного понимания смысла всего произведения. В статье приводятся примеры различных способов перевода таких единиц на русский язык – транскрипция, использование русскоязычного эквивалента, использование атрибутивных конструкций с уточняющими словами. В результате сопоставления различных вариантов перевода на русский язык делается вывод об оптимальных способах передачи заложенного в лирике смысла. Таким образом, при переводе персидско-таджикской поэзии необходимо осуществлять не только лексико-семантические, грамматические и синтаксические трансформации, но и реализовать передачу лингвоэтнической и лингвокультурологической информации. Иными словами, необходим не только подбор точных языковых средств, но и трансляция культурных, исторических и морально-этических сведений, содержащихся в исходном языке.
L’Aporie de la Traduction des Noms des Animaux Symboliques dans les Langues Française et Persane(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
Recherches en Langue et Littérature Françaises Année ۱۳, No ۲۴, L’hiver Et Le printemps ۲۰۲۰
1-17
حوزه های تخصصی:
Depuis toujours la mise en application des animaux en tant que symbole reste un fait habituel universel dans les œuvres littéraires et artistiques. Sans doute, chaque pays, ayant son propre trésor culturel et langagier, saisit une image particulière de tout animal selon l’Histoire, les mythes, la religion, les archétypes, les expériences vécues, etc. Certains animaux jouent un rôle plus marquant que d’autres. Cependant, lors de la traduction, cet écart entre les points de vue des nations poserait souvent des problèmes qui varient d’une langue à l’autre en fonction des caractéristiques de chaque langue. Au cours de cette recherche, on tend à confirmer cette différence et son impact négligé sur le lecteur de la traduction, ainsi on va montrer les difficultés de restitution de ces symboles et leurs sens implicites en langue source. Quant à la traduction des symboles, la tâche du traducteur sera doublée : d’une part, il joue le rôle de porte-parole de la langue source, qui devrait porter sa particularité à la connaissance des autres nations et d’autre part, il est obligé de donner une signification tant détaillée dans des formats tels que note de bas de page, image, etc.
Déconstruction des frontières génériques: Le Vol d’Icare de Queneau(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
Le Vol d’Icare (1968) de Raymond Queneau est considéré comme la mise en œuvre de la déconstruction générique et celle de la refonte du genre romanesque. Queneau déstabilise dans ce roman les frontières génériques à de multiples niveaux: formel, langagier et diégétique. L’étude de ces aspects met en lumière les différents types de déconstruction présentés dans ce roman. On remarque qu’au niveau macrostructural (le niveau formel), le degré de liberté du romancier est considérable, tandis qu’au niveau microstructurel divisé en langagier et diégétique, la liberté de déconstruction est limitée en s’appuyant aux structures strictes et dures. Queneau, dans le processus de la remise en cause des genres traditionnels, ajoute une bonne dose ludique à son œuvre contre la pratique des auteurs du Nouveau roman qui entament cette déconstruction générique de manière sérieuse. Queneau est devenu un modèle pertinent, non seulement pour les oulipiens récents mais pour les autres écrivains hors de l’Oulipo.
Le suicide de Phèdre et la mort d’Hippolyte Fin pathologique ou idéologique?(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
L’acte du suicide est complexe et les facteurs de risque sont multiples: ils peuvent être psychosociaux ou relever du sujet lui-même. Cet acte est présent autant dans la vie actuelle que fictive. Ainsi, il arrive qu’un auteur dirige son personnage vers une fin funeste à laquelle il se résigne contentement. Phèdre est tachée non seulement du sang d’Hyppolite mais aussi celui de l’héroïne de la pièce. A première vue, la cause du suicide de Phèdre paraît limpide: la mauvaise conscience à l’égard de la mort d'Hyppolite. Mais il s’agit d’un cas psychologique qui rassemble les chaînons d’un amour qui aboutit à la catastrophe. Nous allons étudier la naissance de cet amour funeste, son parcours sentimental et les détails psychologiques qui entraînent la mort des protagonistes. Nous allons avoir recours à la méthode psychanalytique et sociologique pour approfondir les causes du suicide de l’héroïne car, elle est conduite vers la mort à cause des facteurs et des conditions qui influencent l’esprit de l’auteur et son inconscient. Cette analyse nous conduira à éclairer l'influence du jansénisme et de la monarchie sur la mentalité de l’auteur.
Pour une phénoménologie de la traduction littéraire(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
: La phénoménologie trouve aujourd’hui une place importante dans le domaine des sciences humaines. Il s’agit, comme l’indiquait Husserl, d’un mode de pensée qui exige un retour aux choses elles-mêmes. La phénoménologie se figure même à la base de la sémiotique moderne d’où l’intérêt d’en présenter ici la définition, les concepts fondamentaux et son apport à l’approche sémio-phénoménologique de la traduction littéraire. L’approche, dite sémio-phénoménologique, fait intégrer les éléments phénoménologiques tels l’intentionnalité, la perception, le corps et les émotions au sein de la traduction. Dans cette recherche, au premier abord, le fondement théorique sera étudié et son rapport avec la traduction sera mis en lumière. Ensuite, dans un deuxième temps, cette perspective théorique sera appliquée à Gens bien-portants, une prose écrite par Gilles Archambault, parue dans le recueil Stupeur (1979), et sa traduction persane, faite par les étudiants au niveau de Master de la traductologie française à l’université Al-Zahra. L’analyse qualitative des traductions est censée d’attirer l’attention du traducteur sur les points phénoménologiques d’un texte et par conséquent, cherche à améliorer l’acte de lire, comprendre et interpréter ; les étapes principales de processus de la traduction qui, étant toutes les activités cognitives, présupposent un sujet vivant et percevant à leur base
Analyse méthodologique de discours culturel dans le manuel Alter ego+ 1(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
La didactique du FLE a essayé, depuis des années, de se concentrer sur la problématique de l’interculturalité. On constate bien que peu de manuels ou ressources pédagogiques sur le marché s’y réfèrent avec profondeur. Depuis les années 50 avec l’arrivée des premiers manuels du FLE, les recherches se sont développées sur le contenu de langue étrangère à travers des manuels et les représentations culturelles que construisent leur discours permettant de montrer les rapports sociaux dans la société française (et parfois francophone). Cet article a pour but de présenter une analyse méthodologique de discours culturel de manuel Alter ego + 1 destiné aux adultes pour le niveau débutant (A1). En nous basant sur certaines approches comme environnementale, anthropologique, communicatives et actionnelles et une grille d’analyse méthodologique de Ch. Puren (2014), nous avons pour objectif de montrer comment les particularités du contexte socioculturel iranien exigent que le discours culturel prenne en compte les réalités du terrain, pour en créer une représentation interculturelle facilitant le processus d’enseignement/apprentissage. Il faudrait donc un scénario pédagogique permettant une compréhension interculturelle afin d’améliorer la didactique du FLE dans les contextes culturels éloignés et hétérogènes.
Формирование коммуникативной компетенции у иранских студентов на материале художественного текста (из опыта работы)(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
Текст является одним из средств обучения. Поскольку обучение связано с формированием образов, а в тексте хранится информация об истории и традициях страны изучаемого языка, можно сказать, что текст передаёт образ изучаемого языка. Художественный текст – открытая культурно-информационная система, которая раскрывает обучаемому авторские контексты и позволяет выстроить собственные контексты, так или иначе связанные с общечеловеческой системой культурных ценностей. На начальном этапе обучения русскому языку как иностранному следует использовать адаптированные художественные тексты или аутентичные тексты, созданные преподавателем «с нуля» на основе иностранного или отечественного видеоматериала. С помощью ресурсов Интернета формируется гиперобраз, в котором синтезируются слово, музыка и живопись, что значительно расширяет границы восприятия и благотворно влияет на процесс обучения. В статье приводятся примеры практических заданий для работы по книге и анимационному фильму У. Джойса «Фантастические летающие книги мистера Морриса Лессмора», ориентированных на формирование коммуникативных навыков и на развитие способности к созданию текстов.
L’Etude Comparée des Destins de Key Khosrow dans le Livre Des Rois Et de Perceval dans les Romans du Graal(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
Depuis le XIXe siècle, plusieurs auteurs ont envisagé une influence iranienne sur les romans de chevalerie de l’Europe médiévale, mais dans des études qui cèdent souvent aux spéculations et aux fantasmes. Le sujet est pourtant prometteur, et cet article se donne pour objectif d’illustrer par une comparaison précise, fondée sur des textes, entre les destins parallèles du chevalier Perceval, héros de plusieurs textes médiévaux (le Conte du Graal de Chrétien de Troyes, le Parzival de Wolfram von Eschenbach, la Troisième Continuation du Conte du Graal de Manessier, le Haut Livre du Graal), et du roi iranien Key Khosrow, figure majeure de la partie centrale du Livre des rois de Ferdowsi, achevé au début du XIe siècle. Les ressemblances frappantes entre les moments clés de leur existence racontée (leur lignage, leur jeunesse orpheline loin du monde, leurs qualités spirituelles et royales, les épreuves qu’ils traversent, leur consécration, leur relation au sacré) suggèrent, sinon des influences partielles des traditions iraniennes sur la littérature européenne médiévale, du moins l’origine commune – indo-européenne – de la culture sous-jacente à ces récits épiques.
تروریسم در برابر زیست قدرت: خوانش مفهوم پساسراسربین و نظارت سیال در نمایشنامه زیرزمین اثر ادوارد باند(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
پژوهش ادبیات معاصر جهان دوره ۲۴ بهار و تابستان ۱۳۹۸ شماره ۱
233 - 250
حوزه های تخصصی:
ادوارد باند در نمایشنامه هایش به آسیب شناسی خشونت فراگیر اجتماعی که نتیجه گسترش سرمایه داری تهاجمی، سازمان های سیاسی-اقتصادی و نهادهای امنیتی و نظارتی ناشی از آن است، می پردازد. باند در زیرزمین با نگاهی آخرالزمانی جامعه ای در 2070.م را به تصویر می کشد که نهادهای نظارتی و ساختارهای سرمایه داری در آن ارتباطات انسانی را از هم گسسته و تروریسم، خشونت و نظارت در آن نهادینه گشته. این نظارت و سراسربینی در زیرزمین با استفاده از فن آوری های اطلاعاتی صورت می گیرد. لذا، در این پژوهش درونمایه پساسراسربین، ساختارهای پسافوکویی قدرت و ماهیت تروریسم در زیرزمین بررسی می شود و مفهوم زیست قدرت، نظریه های مرتبط با دوگانه امپراطوری / مردم و آسیب شناسی های مربوط به گسترش تروریسم در جهان از فوکو، هارت و نگری و بودریار برای نقد سیاسی-اجتماعی این نمایشنامه به کار بسته می شوند. نتیجه اینکه که قدرت حاکم بر جامعه غربی که با شیوه های نظارت پساسراسربین صورت می گیرد، عاملی برای گسترش خشونت و تلافی جویی های تروریستی در سطح جامعه جهانی است.
Étude du Roman d'Olivier Adam, Les Lisières, au travers de la théorie de Pierre Bourdieu relative à l’espace social, la domination et la distinction(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
L’œuvre romanesque d’Olivier Adam en général et Les Lisières en particulier reflètent les crises, écarts, conflits, et rancœurs de la société contemporaine française. Par l’intermédiaire de maintes descriptions spatiales et d’innombrables personnages dont il nous relate la vie privée et le parcours professionnel, le romancier s’évertue à traiter l’instauration du système qui a entraîné de telles conséquences de même que les mécanismes qui ont favorisé sa durabilité. Au cours de ce travail, par le biais de la sociologie bourdieusienne et ayant recours aux termes propres au sociologue français tels que « l’espace social », « l’habitus », « la champ » et « la domination », on étudie la façon dont le jeune auteur a analysé la hiérarchie sociale en concrétisant le concept de « l’espace social » à l’aide des figures qui représentent de multiples « positions sociales ». On démontre également les stratégies de « domination » qui ont été retracées par le romancier en premier lieu dans les champs limités et à une plus grande échelle par l’État. Enfin, la théorie de « la distinction », si méticuleusement concrétée par le romancier, est traitée pour montrer les obsessions d’un écrivain qui se veut engagé au XXI e siècle.