فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱٬۴۶۱ تا ۱٬۴۸۰ مورد از کل ۷٬۱۹۵ مورد.
نوشتن به نوعی راه رهایی است
حوزه های تخصصی:
نویسندگی
کارنامه حبیب الله نوبخت: کتابی که در عصر نادر گم شد و با پیدایش پهلوی پیدا شد
حوزه های تخصصی:
شادی آبادی و شرح او بر دیوان انوری(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
پیشنهاد درباره سه واژه از حافظ
حوزه های تخصصی:
تن من عاشق جهان شده است
گفتگویی با پتروایس
دوگانگی در شعر رودکی
نقد حضوری، گفتگویی با رضا رهگذر
منبع:
سوره ۱۳۷۰ شماره ۲۷
حوزه های تخصصی:
ابوالعلاء گنجوی
حوزه های تخصصی:
سروش
حوزه های تخصصی:
در فرهنگ لغات زبان فارسی«سروش» برابر با جبرئیل، رساننده پیام الهیبه پیامبران و مردان برگزیده خدا معرفیشده است. نوشته اند سروش فرشته ایاست که پیغام آور باشد و نیز فرشته ایکه پیغام و مژده آرد و یا خبر و پیغام خیر آورد و معانیازین دست. در اغلب قاموس ها با کم و بیش تفاوت، همه در همان معنیجبرئیل از او یاد کرده اند. اما سروش در ادبیات ایران پیش از اسلام و در فرهنگ اوستاییو ادبیات زرتشتیفارسیمیانه، تعریف و وظایفیدیگر را برعهده دارد که در متن مقاله به آن ها پرداخته شده است و با بررسیدقیق منابع پیش از اسلام در متون بازمانده پهلویو اوستایی، برایسروش بیش از بیست وظیفه این جهانیو آن جهانیرا میتوان برشمرد، که پیام رسانیسروش را میتوان تنها یکیاز آن ها دانست.
حیدری و نعمتی
احوال شاعران ایران
منبع:
مهرسال دوم ۱۳۱۳ شماره ۴
حوزه های تخصصی:
پیر اسرار در دریای راز
حوزه های تخصصی:
کودک نمایی در شعر سپهری(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
کودکانه نگری، بُعدی از دنیای فکری و شعریِ سهراب سپهری است که اَشکال آن در شعر وی خود نمایی می کند. او از سرمایه های کودکی به عنوان دست مایه های شعری بهره گرفته است. سپهری لحنی صمیمی و صادقانه و در عین حال ساده که می توان آن را تلفیقی از زبان کودکانه و شاعرانه و نمادین تلقی کرد، برای تبیینِ کشف و دریافت های عرفانی خود به کار می گیرد. تخیل دورپرواز وی همچون خیال پردازی های بی مرز کودکانه درصددِ ایجاد مناسبات و روابط تازه بین اشیا و پدیده ها برمی آید و از این رهگذر، توفیق می یابد تصاویر بدیع، غریب و بی سابقه ای بیافریند که تنوع و تازگی آنها، بازتاب های ناهمگون و متنوعِ تخیل کودکانه را به یاد می آورد. سپهری چون کودکان با نگاهی فارغ از عادات، پیش داوری و زمینه های ذهنی، به امور و پدیده ها می نگرد؛ بدین واسطه، می تواند جریانی از تازگی، شگفتی و احساس لذتی را مشابه آنچه برای کودکان قابل تجربه است، در شعر خود بازتاب دهد.مقاله حاضر بر قرابت های نگرش عرفانی سپهری و نگاهِ کودکانه تأمل می کند و در صدد برآمده اَشکال آن را در اندیشه، عاطفه، تخیل و زبانِ سپهری کشف و تبیین نماید.