دستور زبان

تحولات علمى و دگرگونى هاى پر شتاب دنیاى علم، زبان هاى مختلف دنیا را به تعامل و داد و ستد واداشته است. البته این تعامل در حوزه دستورى و ساختمانى (زیر ساخت) بسیارکند و به سختى صورت مى پذیرد لیکن در حوزه لغوى و معنایى (رو ساخت) روان تر و به آسانى اتفاق مى افتد. زبان فارسى در جایگاهى است که باید از آن به یکى از زبان هاى پویا و زنده دنیا نام برد. زبانى که درگذشته ظرفیت بسیار بالایى از آن در تولید علم و دانش سراغ داریم و در دنیاى کنونى هم مهم ترین وظیفه او استفاده از حداکثر ظرفیت خود، براى انتقال و از آن مهم تر تولید علم است. به طورى که نخست لغات و عبارات و اصطلاحات ساخته شده هماهنگ با اصول ساختارى و دستورى زبان فارسى باشند و دوم با شاخص هاى زیبایى شناختى لغوى، آوایى و معنایى همخوان و متناسب باشند. این مقاله مى کوشد ساختمان دستورى لغات و اصطلاحات علمى و فنى معاصر را تعیین نماید.

۳۸۳.

پیوند در زبان فارسی (بررس یک مبحث دستوری)

نویسنده: خسرو فرشیدورد

منبع: وحید تیر ۱۳۴۴ شماره ۱۹

حوزه های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی ادبیات علوم ادبی دستور زبان

تعداد بازدید : ۱۲۸۲ تعداد دانلود : ۶۵۹

۳۸۴.

واژه گزینی از گذشته نزدیک تا آینده دور(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: غلامعلی حداد عادل

منبع: نامه فرهنگستان سال پنجم شهریور ۱۳۸۰ شماره ۲ (پیاپی ۱۸)

حوزه های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی ادبیات علوم ادبی دستور زبان

تعداد بازدید : ۱۲۸۵ تعداد دانلود : ۸۶۲

۳۸۵.

یاد و یادبودها: زبان و عاملهای اجتماعی

نویسنده: محمد پروین گنابادی

منبع: کلک شهریور ۱۳۶۹ شماره ۶

حوزه های تخصصی:

تعداد بازدید : ۱۲۸۰ تعداد دانلود : ۷۶۲

۳۸۶.

ساخت آغازگری پایان بخشی در بندهای مرکب متون علمی فارسی بر پایه دستور نظام مند(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده: فروغ کاظمی

منبع: زبانشناخت سال پنجم بهار و تابستان ۱۳۹۳ شماره ۱ (پیاپی ۹)

کلید واژه ها: دستور نظام مند ساخت آغازگری پایان بخشی بندهای مرکب آغازگر لایه ای

حوزه های تخصصی:

حوزه‌های تخصصی ادبیات علوم ادبی دستور زبان انواع دیگر دستور

تعداد بازدید : ۱۲۷۸ تعداد دانلود : ۷۸۲

در جستار حاضر، ساخت آغازگری پایان بخشی در بندهای مرکب متون تخصصی بیوشیمی، فیزیک، و آناتومی بر پایه نظریه نظام مند به شرح ذیل بررسی شده است. ابتدا طبقه بندی انواع بندهای مرکب در ساخت آغازگری پایان بخشی متون علمی به دست داده می شود و با توصیف و تحلیل بندهای مرکب همپایه، ناهمپایه (پایه پیرو)، ناهمپایه (پیرو پایه)، و همپایه ناهمپایه مشخص می گردد که این بندها درمجموع بیش از بندهای ساده در کل پیکره کاربرد داشته اند. آن گاه از تحلیل ساخت آغازگری پایان بخشی این نتیجه به دست می آید که سطوح تحلیل بندهای مرکب، بسته به نوع بند، به طور هم زمان در یک، دو یا سه لایه امکان پذیر می شود. بر این اساس، می توان لایه هایی از آغازگر را در این بندها بازکاوید و مقوله ای به نام آغازگر لایه ای را شناساند. از بررسی آغازگرهای ساده/ مرکب مشخص می شود که، در نوع علمی، فراوانی آغازگرهای متنی از مجموع آغازگرهای مرکب، افزون گشته است. چرا که توالی آغازگرهای متنی در بندهای مرکب متون علمی رایج است. کاربرد بندهای مرکب، آغازگرهای مرکب و لایه های چندگانه آغازگر مؤید حضور افزوده های کلامی در متون علمی یادشده اند. ملحوظ کردن این ابزارهای صوریْ در سازماندهی گفتمان، گسترش متن و، در نهایت، امر خوانش و فرایند درک مؤثر است. این امر در اولویت بندی متون از نظر میزان کارایی آن ها مفید است و می تواند معیار و محکی برای تعیین میزان موفقیت متن در انتقال اطلاعات به مخاطبان آن باشد. چنان که این اولویت بندی به ترتیب در کتاب های فیزیک، بیوشیمی، و آناتومی دیده می شود.

۳۸۷.