مهدی بابایی

در این مقاله پس از طرح معنای لغوی و اصطلاحی واژة حکم، تفسیرهای مختلف منطق‌دانان در باب آن ارائه شده، و نیز این نکته که حکم همان تصدیق است یا غیر آن، بررسی شده است. سپس دربارة ماهیت حکم از نظرگاه فلسفی سخن به میان آمده است.

بررسی کارایی محصولات کشاورزی عاملی بسیار مهم و تاثیرگذار در افزایش تولید و عملکرد آن ها بدون نیاز به هزینه اضافی می باشد. به همین منظور تعدادی واحد گلخانه ای بخش شیب آب شهرستان زابل در نظر گرفته شد و سپس کارایی بازه ای و فنی برای تولید کنندگان خیار گلخانه ای این شهرستان محاسبه گردید. این پژوهش بر مبنای تحلیل پوششی داده ها بوده و آمار و اطلاعات آن از طریق تکمیل 42 پرسش نامه از گلخانه کاران خیار و از طریق جهاد کشاورزی و بانک کشاورزی زابل در سال 1388 جمع آوری شد. نتایج نشان داد که متوسط کارایی بازه ای در بازه ی (908/0 ،033/0) قرار دارد. مقدار متوسط کارایی فنی نیز 954/0 می باشد و 33/53 درصد از داده ها دارای کارایی برابر با یک هستند. بیشترین مقدار کارایی 100 درصد و کمترین مقدار کارایی 846/0 می باشد، که این نشان می دهد که با اجرای افزایش کارایی فنی کشاورزان، مانند برگزاری کلاس-های ترویجی و آموزش های لازم، می توان بدون تغییر عمده در سطح فن آوری و منابع به کار رفته، تولید را افزایش و هزینه را کاهش داد.

در شرایط بحران برنامه اقدام مشخص برای ارتقاء ورزش مقاوم تر و پایدار می تواند مدلی برای حاکمیت مشارکتی مدیریت بحران تلقی گردد. هدف این پژوهش بررسی حکمرانی مشارکتی مدیریت بحران ویروس کرونا در کسب و کارهای کوچک و متوسط ورزشی است. روش پژوهش آمیخته (کیفی-کمی) می باشد. جامعه آماری در بخش کیفی شامل اعضای هیات علمی و مدرسین دانشگاه ها، مدیران و کارشناسان حوزه ورزش بودند و در بخش کمی شامل اعضای هیات علمی و مدیران ورزشی بودند. در بخش کیفی تعداد 15 نفر و در بخش کمی برای هر سوال بین 5 تا 10 آزمودنی نیاز بود، بنابراین تعداد 320 نفر نمونه آماری را تشکیل دادند. ابزار جمع آوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختارمند بود که نتایج برگرفته از مصاحبه ها در قالب پرسشنامه ای با 7 عامل اصلی طراحی شد. برای روایی محتوایی از نظر خبرگان و اعتبار سازه (تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی) و از شاخص های پایایی ترکیبی، آلفای کرونباخ، روایی واگرا و همگرا و مدل سازی معادلات ساختاری از نرم افزارهای اس.پی.اس نسخه 23 و پی.ال.اس نسخه 2 استفاده شد. شاخص برازش مدل 47/0GOF= گزارش شد و نتایج 7 عامل اصلی رویکرد سیستمی، راهبرد جبرانی، دولت الکترونیک، سازمان های مردم نهاد، سیاست گذاری مقابله با بحران، حکمرانی بحران و حمایت رسانه ای را مورد تایید قرار داد. تشکیل ستاد بازگشت به ورزش تحت حاکمیت مشارکتی مدیریت بحران و استفاده از پژوهشگران و مدیران باتجربه و افراد خبره و کارشناسان آگاه از پیشنهادات کاربردی پژوهش می باشد که می تواند به تاب آوری کسب و کارهای ورزشی و کاهش آثار بحران موجود بر آنها کمک نماید.

این پژوهش با هدف شناسایی و رتبه بندی عوامل مؤثر بر برندسازی مشترک در بین تولیدکنندگان تجهیزات ورزشی و باشگاه های فوتبال لیگ برتر ایران انجام شد. پژوهش حاضر از نوع مطالعات کیفی- کمّی بود. جامعه آماری خبرگان مدیریت بازاریابی ورزشی، مدیران باشگاه ها و مدیران شرکت های تولیدکننده تجهیزات ورزشی بودند. شانزده نفر در این پژوهش مشارکت کردند و پنل دلفی پژوهش را تشکیل دادند. در این مطالعه برای شناسایی عوامل مؤثر بر برندسازی مشترک در بین باشگاه ها و تولیدکنندگان تجهیزات ورزشی، از روش دلفی فازی استفاده شد. بنا بر نظر پنل دلفی، عوامل شناسایی شده در قالب چهار عامل اصلی با 19 مؤلفه به شرح زیر دسته بندی شدند: مدیریت برند (تقویت ارزش برند، استفاده از دانش و تجربه برندهای شریک در حوزه مدیریت برند، جایگاه برند، هویت برند، ارزش ویژه برند و تصویر برند)، ارتباط بین شرکا (رضایتمندی، اعتماد متقابل، تعهد، منافع مشترک، قابلیت اطمینان به محصول و راهبردهای خلاق و نوآورانه)، عوامل بازاریابی (آمیخته بازاریابی، موقعیت بازار، مزیت رقابتی و ورود به بازارهای جدید داخلی) و عوامل حمایتی (قانون کپی رایت، قراردادها و رسانه های اجتماعی). به منظور اولویت بندی عوامل مؤثر بر برندسازی مشترک از روش تصمیم گیری سلسله مراتبی و نرم افزار اکسپرت چویس استفاده شد؛ براین اساس از بین مؤلفه های پژوهش، بازاریابی با وزن نسبی 441/0 مهم ترین عامل تأثیرگذار بود و بعد از آن به ترتیب ارتباط بین شرکا (290/0)، مدیریت برند (152/0) و عوامل حمایتی (117/0) قرار داشتند. همچنین با توجه به نرخ سازگاری به دست آمده برابر با 05/0، اعتبار مناسب این اطلاعات تأیید شد؛ بنابراین می توان از نتایج این گونه استنباط کرد که برای راهبری آینده نگر باشگاه های فوتبال استفاده از موارد به دست آمده در این پژوهش می تواند راهگشا باشد.

کاربرد هدفمند دانش و مهارت برای ایجاد تغییر برنامه ریزی شده، در سازمان های ورزشی امری اجتناب ناپذیر است که همانا بخشی از فرایند مدیریت تغییر را شامل می شود. هدف از انجام تحقیق بررسی تاثیر مدرن سازی بر فرایند مدیریت تغییر با نقش میانجی سیاست گذاری ورزش های المپیکی بود. روش تحقیق از نوع همبستگی با رویکرد معادلات ساختاری از لحاظ هدف کاربردی و به شکل میدانی انجام شده است. جامعه آماری شامل اعضای شورای راهبردی وزارت ورزش و جوانان، مدیران عالی ستادی وزارت ورزش و جوانان، مدیران میانی ستادی وزارت ورزش و جوانان، روسای فدراسیون های ورزش های المپیکی، روسای هیات های ورزشی های المپیکی می باشد. با توجه به جدول مورگان تعداد 297 نفر به روش طبقه ای تصادفی نمونه آماری را تشکیل دادند. از پرسشنامه های مدرن سازی و سیاست گذاری ورزش های المپیکی بابایی و دیگران (2020) و فرایند مدیریت تغییر نایدو (2008) برای اندازه گیری متغیرهای تحقیق استفاده شد. برای بررسی روایی محتوایی پرسشنامه ها از نظر اساتید مدیریت ورزشی، پایایی پرسشنامه ها از ضریب آلفای کرونباخ و برای بررسی شاخص های پایایی ترکیبی، آلفای کرونباخ، روایی واگرا و همگرا، آزمون های سوبل و واف (VAF) و مدل سازی معادلات ساختاری از نرم افزارهای اس.پی.اس.اس نسخه 23 و پی.ال.اس نسخه 2 استفاده شد. نتایج نشان داد که مدرن سازی بر سیاست گذاری و فرآیند تغییر مدیریت تاثیر دارد. همچنین مدرن سازی بر فرایند مدیریت تغییر با نقش میانجی سیاست گذاری ورزش های المپیکی تاثیر دارد. لذا پیشنهاد می شود فرآیند مدیریت تغییر ورزش های المپیکی بر مبنای توسعه مدرنیزم در سازمان از طریق توسعه تکنولوژی، ساختار سازمانی و منابع انسانی و سیاست گذاری هایی بر مبنای زیرساخت ها، جهت گیری، عوامل اقتصادی و دیدگاه ورزشی حاکم بر ورزش کشور باشد..

ورزش ایران به دانش نیاز اساسی دارد. قبل از تأمین مالی، باید دانش به بدنه ورزش تزریق شود تا مسیر درست بعد از این انتخاب شود و سیاست گذاری ها در مسیر صحیح ریل گذاری شوند. هدف پژوهش حاضر طراحی مدل سیاست گذاری ورزش های المپیکی بود. روش پژوهش، آمیخته کیفی- کمّی با رویکرد اکتشافی بود. جامعه آماری در بخش کیفی، اعضای هیئت علمی دانشگاه ها و مدیرانی بودند که حداقل ده سال سابقه مدیریت در ورزش داشتند. جامعه آماری در بخش کمّی نیز اعضای شورای راهبردی، مدیران عالی ستادی، مدیران میانی ستادی وزارت ورزش و جوانان، رؤسای فدراسیون ها و هیئت های ورزشی ورزش های المپیکی بودند. در بخش کیفی، 12 نفر و در بخش کمّی برای هر سؤال بین پنج تا 10 آزمودنی نیاز بود؛ بنابراین 297 نفر نمونه آماری پژوهش را تشکیل دادند. ابزار جمع آوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبه نیمه ساختارمند بود که نتایج برگرفته از این مصاحبه در قالب یک پرسشنامه با شش عامل اصلی و 13 عامل فرعی طراحی شد. برای روایی محتوایی از نظر خبرگان و اعتبار سازه (تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی) و از شاخص های پایایی ترکیبی، آلفای کرونباخ، روایی واگرا و همگرا و مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزارهای اس پی اس اس نسخه 23 و پی ال اس نسخه دو استفاده شد. شاخص برازش مدل 0.70=GOF گزارش شد و نتایج مدل نهایی را در شش عامل اصلی اقتصادی، سازمانی، جهت گیری سازمانی، نیروی انسانی متخصص، زیرساخت و دیدگاه ورزشی تأیید کرد؛ بنابراین پیشنهاد می شود این عوامل در زمان تصمیم گیری سیاست گذاران مد نظر قرار گیرند.

ناهنجاری کف پای گود در نتیجه افزایش قوسهای طولی پا رخ می‌دهد که سبب تغییر شکل طبیعی پا می‌شود. در این عارضه بخش میانی پا بطور غیر طبیعی هنگام تحمل وزن روی زمین قرار نمی‌گیرد. با توجه به کاهش سطح تماس پا با زمین به‌هنگام تحمل وزن مثلا در وضعیت ایستادن یا راه رفتن، نیروی وزن بیشتر توسط نواحی پاشنه و قسمت قدامی پا تحمل می‌شود که می‌تواند سبب بروز درد و ضخیم شدگی پوست در این نواحی شود. تحقیق حاضر در صدد است که تاثیر یک دوره تمرینات اصلاحی را بر ناهنجاری کف پای گود ایدیوپاتیک دانش آموزان پسر 10 تا 12 ساله بسنجد، از آنجایی که تمرینات اصلاحی پژوهش شامل تمرینات کششی و تمرینات قدرتی می‌باشد و انجام این تمرینات نیز مستلزم تحرک و فعالیت بدنی است، بنابراین به نظر می‌رسد می‌توان از آن به عنوان یکی از روش‌ها برای اصلاح و بهبود وضعیت کف پای گود استفاده نمود، هدف کلی تحقیق حاضر تاثیر 12 هفته تمرینات اصلاحی بر ناهنجاری کف پای گود و واروس پاشنه می‌باشد.

هدف از انجام تحقیق حاضر، تأثیر یک دوره آب درمانی بر میزان قدرت عضلات پای بازیکنان فوتبال مبتلا به بی ثباتی مچ پا می باشد. آزمودنی های این تحقیق نیمه تجربی شامل 24 بازیکن فوتبال مبتلا به سندرم بی ثباتی مزمن مچ پا (با میانگین سن 2.71 ± 24.17؛ میانگین قد 8.34 ± 172.64 و میانگین وزن 3.39 ± 76.14) بوده که به طور تصادفی در دو گروه 12 نفره همسان تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت 8 هفته (سه جلسه 1 ساعته در هفته) به تمرینات آب درمانی پرداختند. 24 ساعت قبل از شروع پروتکل تمرینی و 24 ساعت پس از پایان آخرین جلسه، قدرت عضلات اینورتور و اورتور و نسبت قدرت عضلات اینورتور به اورتور مچ پای آزمودنی های دو گروه با استفاده از دینامومتر ایزوکینتیک بایودکس سیستم3 (شایرلی، نیویورک) ارزیابی شد. جهت تحلیل فرضیات تحقیق از آزمون های t وابسته و مستقل استفاده شد. تحلیل فرضیه اول نشان داد که یک دوره تمرینات آب درمانی بر قدرت عضلات اینورتور، قدرت عضلات اورتور و نسبت میزان قدرت عضلات اینورتور به اورتور مچ پای بازیکنان فوتبال مبتلا به بی ثباتی مچ پا تأثیر معنی داری دارد.

در کشور ایران، مناطق مرزی در سطح بسیار پایین تر از نواحی داخلی به لحاظ توسعه قرار دارند؛ بنابراین، حل این مشکلات، نیازمند به کارگیری رویکردهایی است که با شناخت درست از گذشته و شناسایی قابلیت های موجود، در جهت ترسیم آینده ی مطلوب گام بردارد. مطالعات آینده پژوهی به عنوان یک رویکرد نوین، با تجزیه وتحلیل منابع موجود می تواند نقش اساسی در شکل دهی به آینده ایفا کند. مقاله ی حاضر با هدف شناسایی نیروهای پیشران در وضعیت سکونتگاهی استان کرمانشاه برای افق 25 سال آینده انجام شده است. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ روش، توصیفی _تحلیلی می باشد. جهت تحلیل پرسشنامه و ماتریس اثرات متقاطع از نرم افزار میک مک(MicMac)  استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که نیروهای پیشران مؤثر بر وضعیت آینده سکونت گاهی استان کرمانشاه شامل 21 مورد هستند که با نظرسنجی از خبرگان به دست آمده است، تأثیرگذارترین متغیرها در آینده نظام سکونت گاهی استان کرمانشاه شامل متغیرهایی هستند که نگرش در این متغیرها می تواند موجب تغییر در آرایش شبکه های سکونت گاهی استان شود. متغیرهای، مجاورت با مرز بین المللی، شبکه حمل ونقل ریلی و جاده ای، وجود بازارچه های مرزی در دسته متغیرهای با تأثیرگذاری بالا قرارگرفته اند. گروهی دیگر از متغیرها، با عنوان متغیرهای تأثیرپذیر شناسایی شده اند که شامل وضعیت اشتغال در مناطق مرزی و فواصل بین سکونت گاه ها می باشد. این نوع از متغیرها تأثیرگذاری چندانی ندارند ولی تأثیر پذیری بالایی دارند اما تأثیرگذاری آن ها در وضعیت های آینده بستگی به نحوه عمل دیگر متغیرها دارد. همچنین پنج وضعیت محتمل برای آینده نظام سکونتی استان شناسایی شده که احتمال وقوع هرکدام بستگی به توجه یا عدم توجه به هر یک از پیشران ها دارد.

شیوع ویروس کرونا کسب و کارهای ورزشی را با تهدید جدی مواجهه کرده است. هدف پژوهش شناسایی عوامل موثر بر حکمرانی مشارکتی مدیریت بحران ویروس کرونا در کسب و کارهای ورزشی بود. پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از نوع تحقیقات کیفی با روش ناساختاریافته گلیزر بود. جامعه آماری خبرگان مدیریت ورزشی هستند که تخصص علمی، اجرایی یا هر دو را دارند. در پژوهش حاضر نظرات 15 نفر از خبرگان طی مصاحبه نیمه ساختار یافته به روش هدفمند تا رسیدن به حد اشباع نظری جمع آوری گردید. پایایی مصاحبه ها با استفاده از روش مطالعه توافق درون موضوعی 75/0 به دست آمد. برای تحلیل داده ها از روش مقایسه مداوم در طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی توسط نرم افزار مکس کیودا نسخه ۲۰۱۸ استفاده شده است. 60 کد در مرحله کدگذاری باز و ۷ محور در کدگذاری محوری به دست آمد و در نهایت عوامل رویکرد سیستمی، راهبرد جبرانی، سازمان های مردم نهاد، سیاست گذاری مقابله با بحران، حمایت رسانه ای، دولت الکترونیک و حکمرانی بحران به عنوان عوامل موثر شناسایی شدند. در نتیجه مدیرت بحران مبتنی بر حاکمیت مشارکتی می تواند با توجه به این عوامل به توانمندهای خود در مقابله با چنین بحران هایی بیافزاید و در احیا ء و فعال نگه داشتن ورزش و کسب و کارهای ورزشی عملکرد بهتری داشته باشد.