عبدالرضا امیری

این پژوهش با هدف شناسایی و رتبه بندی عوامل مؤثر بر رشد و توسعه سهم بازار بانک رفاه کارگران انجام شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی - توسعه ای و از نظر نحوه اجرا، از نوع پژوهش های آمیخته است. جامعه آماری در بخش کیفی این تحقیق شامل ۵۰ نفر از مدیران شعب بانک رفاه کارگران استان فارس و بوشهر است. نمونه آماری با استفاده از روش گلوله برفی مشتمل بر 25 نفر از مدیران شعب انتخاب شده است. جامعه آماری در بخش کمّی شامل ۶۰۰ نفر از کارکنان و مدیران رده میانی بانک رفاه کارگران فارس و بوشهر است که از میان آنها ۲۳۴ نفر به روش تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده های کمّی در این تحقیق از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است. یافته های تحلیل تم با استفاده از مدل تاپسیس نشان داد بهره گیری از سیاست های مدیریت ارتباط با مشتریان (نیازسنجی، پاسخگویی، رضایتمندی و وفاداری) با ضریب نزدیکی 842/0 بیشترین تأثیرگذاری را در افزایش سهم بازار بانک رفاه کارگران داشته و خدمات حمایتی و تسهیلاتی بانک رفاه کارگران با ضریب نزدیکی 444/0 در آخرین جایگاه قرار گرفته است. یافته های تحلیل مسیر نشان داد متغیرهای جذب مشتریان با میزان 504/0 و بانکداری الکترونیک با میزان 449/0 دارای بیشترین تأثیر در توسعه سهم بازار بانک رفاه کارگران بوده اند. برابر بررسی های صورت گرفته در رابطه با روند برنامه ریزی به منظور افزایش بهره وری بانک رفاه کارگران در محیط رقابتی، ضعف ها و تهدیدات با ضرایب 41/9 و 36/8 بیشترین مقدار و نقاط قوت و فرصت ها با ضرایب 13/7 و 54/6 کمترین مقدار را به خود اختصاص داده اند که راهبردهایی در این خصوص ارائه شده است.

مقاله حاضر به مطالعه و ارزیابی رابطه سرمایه انسانی و عملکرد سازمانی در شعب بیمه آسیا می پردازد. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و ابزار اندازه گیری پژوهش، شامل پرسشنامه سرمایه انسانی نادری (1390) و پرسشنامه محقق ساخته رضایت مشتریان بر اساس طیف لیکرت و همچنین اسناد و مدارک سازمانی بوده است. قابلیت اعتماد پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ ارزیابی شده که مقدار ضریب آلفا برای پرسشنامه سرمایه انسانی و رضایت مشتریان، به ترتیب (93/0) و (63/0) حاصل گردید. یافته های حاصل از تحلیل های آماری پژوهش نشان می دهند که: (1) در شعب شرکت سهامی بیمه آسیا میزان سرمایه انسانی و رضایت مشتریان در حد بالاتر از متوسط، و میزان سود در حد پایین تر از حد استاندارد بوده است و به لحاظ آماری این وضعیت ها معنادار هستند؛ (2) میزان درآمد و فروش شعب شرکت سهامی بیمه آسیا با یکدیگر متفاوت بوده و در این ارتباط، شعب دارای بهترین و ضعیف ترین عملکرد نیز مشخص شده اند؛ (3) بین سرمایه انسانی و مولفه های آن- دانش و تخصص و مهارت- با میزان سود، فروش، درآمد و رضایت مشتریان (به استثناء مهارت با درآمد) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد؛ و (4) از بین مولفه های سرمایه انسانی، مولفه دانش در رابطه با تغییرات درآمد و فروش و مولفه های مهارت و تخصص در رابطه با تغییرات سود، و مولفه های دانش و مهارت در رابطه با تغییرات رضایت مشتریان قدرت پیش بینی بالایی دارند.

زمینه و هدف: به طور کلی بحران ها به دلیل ماهیت پویایی که دارند می توانند در اشکال مختلف ظاهر شده و مدیران جامعه را با طیفی از گزینه های چالش برانگیز در حوزه تصمیم گیری روبرو سازند. این بحران ها اغلب در سلسله مراتبی پلکانی که از بحران های اجتماعی آغاز و پس از بحران های سیاسی به بحران های امنیتی ختم میشوند، قابل چینش هستند. به باور تعدادی از محققان، برای آن که مسائلی امنیتی تلقی شوند باید به عنوان تهدیدی وجودی تعریف شوند و این باور را ایجاد نمایند که به وسیله راه کارها، ابزارها و رویه های رایج و متداول سیاسی نمی توان آن را مدیریت و مرتفع ساخت. روش: این مقاله از نظر روش توصیفی و از نوع اسنادی است که از طریق مراجعه به آثار مکتوب اعم از کتاب ها، مقاله های علمی و منابع الکترونیکی و سایت های معتبر علمی مرتبط به بررسی مطالعه فرایند متغیرهای مؤثر بر امنیتی شدن بحران های اجتماعی در ایران می پردازد. یافته ها و نتیجه گیری: نتایج مطالعات گوناگون نشان می دهند امنیتی شدن بحران های اجتماعی در جوامع گوناگون یکسان نبوده و تحت تاثیر متغیرهای کلانی چون نظام سیاسی حاکم، فرهنگ امنیتی و آستانه تحمل دولت ها بوده و در اساس عملی پیچیده و تا حد زیادی زمینه محور و حاصل نظام ادراکی نخبگان سیاسی و امنیتی کشور می باشد. در این مقاله تلاش خواهد شد تا با نگاهی به بحران های دو دهه گذشته در ایران، مشخصه ها و متغیرهای مؤثر بر امنیتی شدن بحران های اجتماعی شناسایی و معرفی گردند.

زمینه وهدف: اعتماد عمومی به پلیس به عنوان شاخص اصلی عملکرد پلیس تلقی می شود. از این رو جلب اعتماد شهروندان و تأمین رضایت آنها از سوی پلیس برای ارزیابی و بهبود عملکرد پلیس اهمیت حیاتی دارد. ادراک و نگرش افراد نسبت به پلیس به ارزش ها، هنجارها و باور های اجتماعی بستگی دارد. به همین دلیل در جوامع با فرهنگ های مختلف، نگرش های متفاوتی نسبت به پلیس وجود دارد. بررسی اعتماد عمومی به پلیس در فرهنگ ها و ارزش های اجتماعی مختلف، دانش و بینش متفاوتی طلب می کند. در مقاله حاضر سعی کردیم این عوامل را در پلیس ایران بررسی نماییم. روش: تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، توصیفی- همبستگی می باشد. برای گردآوری داده ها ازپرسش نامه استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق شهروندان بالای 18 سال شهر تهران بوده که از بین آنها نمونه ای آماری به تعداد 400 نفر بر اساس نمونه گیری خوشه ای تعیین شده است. نتیجه گیری و پیشنهاد: نتایج تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق نشان داد که بین سه عوامل نگرشی و اعتماد عمومی، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. در پایان بر اساس نتایج به دست آمده، پیشنهادهایی برای افزایش اعتماد عمومی به پلیس ارائه شده است.

این مقاله، با هدف مطالعه عوامل مؤثر بر تدوین راهبرد در سازمان های رسانه ای تهیه شده است. از آسیب های رایج در هنگام تدوین راهبرد، کم توجهی به متغیرهای تأثیرگذاری است که می توانند سمت و سوی این مراحل و خروجی نظام تدوین را تغییر دهند. فنون به کار گرفته شده برای تعیین گزینه های راهبردی، طرز تفکر مدیران ارشد و ساختار قدرت ازجمله متغیرهای مهمی هستند که می توانند تدوین راهبرد را تحت تأثیر قرار دهند. جامعه آماری این پژوهش را استادان دانشگاهی آشنا با مفهوم راهبرد و مدیران ارشد سازمان های رسانه ای تشکیل داده اند. ابزار جمع آوری داده ها نیز پرسشنامه و مراجعه به اسناد و مدارک بوده است. برای آزمون روایی و پایایی گویه های پرسشنامه از دیدگاه های کارشناسان، انجام پیش آزمون و همچنین محاسبه آلفای کرونباخ (80/0) استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد، در سازمان های رسانه ای، به ترتیب، ساختار قدرت و طرز تفکر مدیران ارشد بیشترین تأثیر را بر فرایند تدوین راهبرد دارند و سپس، مؤلفه های نحوه پیمایش تحولات محیطی، روش های تعیین گزینه های راهبردی و نحوه تحلیل تحولات راهبردی قرار می گیرند.

در سال های اخیر به منظور علمی نمودن سیاست ها، فعالیت نهادهای سیاست پژو در فضای سیاست گذاری، افزایش یافته است. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر این نهادها در فضای سیاست گذاری است. به این منظور از مدل ارایه شده توسط دوکشیر و ترلاو استفاده شده است. این مدل که روند سیاست پژوهی را شکل میدهد، از چهار بعد، تشخیص مشکلات و شناسایی مسایل، درک مسایل اصلی، پشتیبانی از برنامه اقدامات انتخابی و اثر ارزیابی و فرآیند کنترل تشکیل شده است. فرض بر آن است روندهای فوق تأثیر زیادی بر علمی نمودن سیاست ها خواهند گذاشت. در بررسی پیمایشی بین نهادهای سیاست پژو در ایران، مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی به عنوان جامعهی آماری انتخاب شده است. از بین 120 نفر اعضاء جامعهی آماری، 40 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شده اند. اطلاعات به وسیله-ی پرسشنامه جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. براساس نتایج به دست آمده در هر چهار بعد، بین وضع موجود و وضع مطلوب تفاوت معناداری وجود دارد. به این معنا که فعالیت های سیاست پژوهی در جامعهی آماری از تأثیرگذاری لازم در فضای سیاست گذاری برخوردار نیست. تحلیل و تبیین قرار گرفتن در این وضعیت، بخش پایانی این مقاله را شکل میدهد.

زمینه و هدف: فناوری های نوین اطلاعاتی با قابلیت های گوناگونی که به وجود می آورند شرایط جدیدی را در مقابل نهادها و سازمان های امنیتی از جمله نیروهای انتظامی قرار می دهند. این فناوری ها با تغییر دامنه مرزهای متعارف محیط عملیاتی ناجا - از دنیای واقعی و ملی، به دنیای مجازی و بین المللی - تهدیدات و فرصت های جدیدی را در پیش روی این سازمان قرار می دهند. وقوع چنین تغییراتی موجب می شود تا در پاسخ های راهبردی ناجا به شرایط جدید، تغییرات متناسبی صورت پذیرد. هدف این پژوهش، مطالعه فرصت ها و تهدیدات جدید امنیتی انتظامی ناشی از ظهور فناوری های نوین اطلاعاتی مانند اینترنت، ماهواره و تلفن همراه در محیط عملیاتی ناجا می باشد.مواد و روش ها: سه فرضیه محور این مطالعه را تشکیل می دهند که برای آزمون آنها از روش های آماری توصیفی و استنباطی استفاده گردیده است. ابزارهای گردآوری اطلاعات پرسشنامه و مراجعه به اسناد و مدارک می باشد. جامعه آماری مدیران ارشد ناجا و خبرگان آشنا به موضوع تحقیق در سال 1387بوده اند که برای انتخاب نمونه از روش تصادفی ساده استفاده شده و سپس بر اساس فرمول کوکران تعداد 40 نفر انتخاب گردیدند.یافته ها: یافته های تحقیق نشان می دهد با ظهور فناوری های نوین اطلاعاتی، فرصت ها و تهدیدات جدیدی در محیط راهبردی ناجا به وجود می آید. این تغییرات لزوم استفاده از راهبردهای نوین را مطرح می نماید که پاسخگویان از بین راهبردهای پنجگانه، به ترتیب راهبردهای ترکیبی (4.3)، پیشگیرانه (3.5)، همکاری های بین المللی (2.9)، جرم انگاری (2.2) و مداخله گرایانه (2.1) را مناسب ترین نوع راهبرد می دانند.