رضا استادی

نوشتار حاضر متن سخنرانی است که توسط نویسنده در اردیبهشت سال 1397 در بزرگداشت حاج شیخ غلامرضا یزدی در یزد ایراد شده است. وی پس از بیان زندگی نامه مختصر و تألیفات غلامرضا یزدی، با تمرکز بر کتاب مفتاح علوم القرآن او، به محتوای آن اشاره می کند.

حاج محمدحسن قزوینی از شا گردان استاد محقق بهبهانی و سیدبحرالعلوم بود که در فقه، اصول دین، حدیث و اخلاق به اتفاق همگان، اعلم علمای عصر خود به شمار می رفت و صاحب کتابی با موضوع اخلاق به نام کشف الغطاء است. نویسنده در مقاله حاضر به طور مبسوط به معرفی شخصیت محمدحسن قزوینی و تألیفات او از جمله کتاب اخلاق وی، یعنی کشف الغطاء، همت گماشته است. 

شیخ عبدالحسین طهرانی (شیخ العراقین) از زمان محمد شاه قاجار تا ناصرالدین شاه، یکی از بزرگ ترین عالمان تهران به شمار می آمد.نویسنده در بخش نخس ت مقاله حاضر به صورت مبسوط زندگی نامه، استادان، شا گردان، تألیفات و خدمات این عالم را به رشته تحریر درآورده است.در بخش دوم، کتاب مصباح النجاه فی اسرار الصلاه و سر الاستغفار بین السجدتین را معرفی کرده و به بیان برخی از ویژگیهای مؤلف آن، همت گماشته است.در انتها این مسئله که آیا مؤلف کتاب مذکور همان شیخ عبدالحسین طهرانی است یا یکی از معاصران همنام اوست، را در بوته نقد و بررسی قرار میدهد

در اردیبهشت ماه 1390 همایش بزرگداشتی به منظور تجلیل از مقام علمی و معنوی آیت الله میرزا محمد علی دزفولی و سایر بزرگان خاندان معزی در دزفول برگزار گردید. نوشتار حاضر حاصل سخنرانی نویسنده در همایش مذکور میباشد. وی در نوشتار به مباحثی از قبیل زندگی نامه آیت الله معزی دزفولی، مهم ترین اثر علمی ایشان یعنی کتاب تجدید الدوارس و آثار دیگر و نیز ذکر نام کتبی که پیرامون آیت الله معزی دزفولی و خاندان ایشان به رشته تحریر در آمده است، می پردازد.

نویسنده در نوشتار حاضر به معرفی آیت الله هاشم نجف آبادی میردامادی صاحب تفسیر خلاصه البیان همت گمارده است. وی در راستای این هدف، نسب، اساتید، و تألیفات این آیت الله را بیان می نماید.

در این مقاله سعی بر این است که ضمن شناسایی عوامل تأثیر گذار بر فساد پلیس، روابط علت و معلولی بین آنها مورد بررسی قرار گیرد. به همین منظور با استفاده از روش پژوهشی کیفی و به روش نمونه گیری گلوله برفی به منظور مشخص شدن عوامل با سیزده نفر از خبرگان و افسران ارشد ستاد ناجا در تهران، مصاحبه صورت گرفت که نتایج شامل شش دسته عامل خانواده، رسانه، سیاستهای دولتی، سیاستهای سازمانی، شخصیت و نگرش است. رابطه علی بین این عوامل و اهمیت هر کدام به کمک روشDEMATEL فازی گروهی بررسی، و مشخص شد که سیاستهای سازمانی بیشترین اهمیت و تأثیر را بر عوامل دیگر داراست.

فساد پلیس، نگرانی جدی و همیشگی بیشتر جوامع است. پلیس به عنوان محسوسترین و مقتدرترین نماینده دولتی با ملت توافق کرده است که آرامش، نظم و حفاظت از زندگی آنها را فراهم و عادلانه و طبق قانون عمل کند. اما با وجود این انتظارات، شیوع پدیده فساد بین کارکنان پلیس باعث پایین آمدن شأن، منزلت و جایگاه پلیس و بی اعتمادی جامعه به آن می شود. در این مقاله، ضمن تشریح فساد و انواع آن، سعی بر آن است که عوامل مؤثر بر گرایش مأموران پلیس به فساد شناسایی شود و مورد بررسی قرار گیرد. همچنین در پایان پیشنهادها و راه حلهای کاربردی به منظور ایجاد زمینه و بستر مناسب برای جلوگیری از بروز فساد در سازمان پلیس ارائه می شود.

پلیس نقش بسیار حساس و پیچیده ای در جامعه بر عهده دارد و تلاش می کند در مسیر شغلی خود با مشارکت همگانی مردم از بروز فساد جلوگیری نمایند. ایجاد و نگهداری اعتماد عمومی مستلزم این است که ماموران پلیس به روشی اخلاقی و قانونی و دور از هر گونه فساد رفتار کنند. با وجود این انتظارات، گاهی اوقات نیروی انتظامی مرتکب یکسری رفتارهای فاسد و انحرافی می شود که شان و منزلت و جایگاه پلیس و کارکنان آن نزد افکار عمومی دچار آسیب و لطمه شود. در این مقاله در ابتدا به تعاریفی از فساد و شکل های دیگر مشتق شده از آن پرداخته می شود وسپس گونه های فساد و دیدگاه های مختلف درمورد فساد پلیس تشریح می گردد و در نهایت تلاش می شود طور خلاصه پیامدهای فساد پلیس مد نظر قرار گرفته و تحلیل و طبقه بندی انها به ایجاد محیط سالم در نیروی انتظامی کمک کند.

وجود احادیث جعلی در بین روایات رسول خدا۹ و ائمه هدی: واقعیتی غیر قابل انکار است. در این نوشتار درباره آغاز جعل حدیث، کیفیت حدیث جعلی، معیار بازشناسی روایات ساختگی عمدی از غیر عمدی و وجود روایات جعلی در کتب معتبر حدیثی پرسش هایی طرح شده است و پاسخی شایسته یافته است. دستاورد مقاله حاضر آن است که روایات جعلی عمدی در بین روایات شیعه و سنی قبل از تدوین کتب حدیثی فراوان بوده است ولی فقها و محدثان با راهنمایی اهل بیت: روایات جعلی را از میراث حدیثی پاکسازی کرده اند و از این رو دانشمندان شیعی از توصیف روایت جعلی در کتب معتبر شیعی - جز در مواردی قطعی باید پرهیز کنند.