حمید رجبی

حمید رجبی

مدرک تحصیلی: استاد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه خوارزمی

مطالب

فیلتر های جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۸۱ تا ۱۰۰ مورد از کل ۱۱۶ مورد.
۸۱.

تاثیر تمرین هوازی رکاب زدن با دست روی برخی از عوامل فیزیولوژیکی و ترکیب بدنی زنان میانسال(مقاله علمی وزارت علوم)

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 357 تعداد دانلود : 125
هدف از انجام این تحقیق تعیین تاثیر یک برنامه تمرینی هوازی رکاب زدن با دست روی برخی از عوامل فیزیولوژیکی و ترکیب بدنی زنان میانسال بود. بدین منظور 33 نفر از زنان میانسال دارای ناراحتی پا و کمر و با دامنه سنی 35 تا 55 سال شهرستان اصفهان به صورت داوطلب پرسشنامه انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و شاهد تقسیم شدند (19 نفر تجربی و 14 نفر شاهد). سپس یک برنامه تمرین هوازی با دست طراحی و به مدت 8 هفته اجرا گردید. ضربان قلب استراحت، ضربان قلب فعالیت، ضربان قلب پس از فعالیت، فشارخون سیستولی، فشارخون دیاستولی، وزن بدن، درصد چربی بدن و چین پوستی نواحی دو سربازو، سه سربازو، تحت کتف، شکم، فوق خاصره، ران و ساق متغیرهایی بودند که در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفتند. یافته های تحقیق از طریق آزمون t نشان داد که تمرین هوازی رکاب زدن با دست بر تعداد ضربان قلب استراحت، تعداد ضربان قلب فعالیت، تعداد ضربان قلب پس از فعالیت و چین پوستی نواحی دو سربازو و شکم تاثیر معنی داری داشت (P?0.05). در حالی که فشارخون سیستولی و دیاستولی، وزن بدن، درصد چربی بدن، چین پوستی نواحی سه سربازو، تحت کتف، فوق خاصره، ران و ساق تغییر معنی داری نداشت (P?0.05). با توجه به تاثیری که تمرین هوازی رکاب زدن با دست بر بهبود برخی از عوامل فیزیولوژیکی و ترکیب بدنی در این تحقیق دارد، می توان چنین نتیجه گیری کرد که انجام تمرینات هوازی و منظم با دست می تواند برخی اثرات مطلوب، مشابه آنچه که در تمرینات هوازی با پا دیده می شود، داشته باشد.
۸۲.

تاثیر برنامه تمرینی شدید بر Tmax , vVO2max , VO2max و زمان اجرای دوی 3000 متر دوندگان تمرین کرده(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: تمرین تناوبی شدید زمان اجرای دوی 3000 متر حداکثر اکسیژن مصرفی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 357 تعداد دانلود : 208
هدف از این تحقیق، تعیین تاثیر تمرین تناوبی شدید بر VO2 max ( حداکثر اکسیژن مصرفی )،vVO2max (حداقل سرعت در VO2 max)، Tmax ( مدت زمان فعالیت با شدت vVO2 max) و زمان اجرای دوی 3000 متر دوندگان تمرن کرده بود. متغیرها نیز سه روز جداگانه، قبل و پس از اعمال متغییر مستقل روی 16 آزمودنی اندازه گیری شدند. مقادیر VO2 max و vVO2 max با گاز آنالیزر تعیین شدند. آزمودنیها بر اساس زمان اجرای دوی 3000 متر به صورت تصادفی جفت شدند و در دو گروه کنترل ( سن 20.5 ±1.55 سال ) و تجربی ( سن 19.2 ±1.85 سال ) قرار گرفتند. آزمودنیها هر دو گروه به مدت 10 هفته هر هفته دو جلسه در تمرینها شرکت کردند. تمرینهای تناوبی گروه تجربی در هر جلسه عبارت بود از: پنج تا هشت تکرار با شدت vVO2 max D50 و مدت 50-60 Tmax درصد و زمان بازگشت به حالت اولیه1:2 . گروه کنترل به تمرینهای متداول تدامی با شدت 75 درصد VO2 max ، vVO2 max، Tmax و مدت 55 تا 65 دقیقه در هر جلسه ادامه دادند. از روش آماری t استودنت همبسته برای مقایسه میانگینهای پیش آزمون – پس آزمون در هر گروه و از GLM اندازه گیریهای مکرر به منظور مقایسه تفاوت میانگینها بین دو گروه استفاده شد. پس از دوره تمرینی، بهبود معناداری در مقادیر VO2 max ( 8.4 درصد) ، vVO2 max ( شش درصد ) ، Tmax (35.4 درصد) و زمان اجرای دوی 3000 متر ( هفت درصد ) گروه تجربی مشاهده شد (P<0.05). در گروه کنترل، تغییر معناداری در هیچ کدام از متغییرها مشاهده نشد . پیشرفت تمام متغییرها در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل معنادار بود(P<0.05). نتایج تحقیق حاضر نشان دادند که به کارگیری تمرینهای تناوبی شدید با تاکید بر vVO2 max ، Tmax توانست، زمان اجرای دوی 3000 متر دوندگان تمرین کرده را بهبود بخشد.
۸۳.

تاثیر تمرینات معین پلایومتریک بر طول و تواتر گامها و مراحل مختلف دو 100 متر ( شتاب گیری ، اوج سرعت ، حفظ سرعت )

کلید واژه ها: تمرینات پلایومتریک طول و تواتر گامها شتابگیری اوج سرعت حفظ سرعت

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 668 تعداد دانلود : 974
هدف از تحقیق حاضر تعیین تاثیر تمرینات معین پلایومتریک بر طول ، تواتر گامها و مراحل مختلف دو 100متر (شتابگیری ، اوج سرعت و حفظ سرعت) بود . برای این منظور 24 دانشجوی تربیت بدنی پسر با میانگین سنی 2+20 سال ، قد 6+83/173 سانتیمتر و وزن 8+87/66 کیلوگرم از بین 104 دانشجوی تربیت بدنی آموزشکده امام علی (ع) شهرستان کرج به طور داوطلب در این تحقیق شرکت کردند . آزمودنیها به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند ...
۸۴.

تأثیر یک برنامه تمرینی ویژه صبح و عصر بر سازگاری زمان تمرین و زمان آزمون(مقاله علمی وزارت علوم)

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی علم تمرین
تعداد بازدید : 423 تعداد دانلود : 521
هدف تحقیق حاضر مطالعه تاثیر یک برنامه تمرینی ویژه صبح و عصر بر سازگاری زمان تمرین و زمان آزمون بوده است تا تغییرات احتمالی در برخی عوامل آمادگی جسمانی و حرکتی نسبت به زمان تمرین مطالعه شود. به این منظور، زمان واکنش ساده در پاسخ به محرک دیداری، حداکثر قدرت ایزومتریک دست، توان بی هوازی پا و استقامت عضلات کمربند شانه ای، در پیش آزمون (عصر) و پس آزمون (صبح و عصر) سنجیده شده اند. در این پژوهش 20 پسر دانش آموز داوطلب که دست کم یک سال سابقه تمرین منظم کشتی داشتند، به شکل تصادفی به دو گروه تجربی 1 (زمان تمرین 9 تا 11 صبح) و گروه تجربی 2 (زمان تمرین 4 تا 6 عصر) تقسیم شدند. هر دو گروه به مدت 3 هفته و هر هفته 4 جلسه در یک برنامه تمرینی کشتی شرکت داده شدند. تحلیل واریانس چند عاملی نتایج نشان داد در هیچ کدام از عوامل مورد سنجش، سازگاری معنی داری با زمان تمرین رخ نمی دهد و این در حالی است که تفاوت معنی داری بین زمان های گوناگون سنجش زمان واکنش ساده مشاهده شد(001/0=P). همچنین، بین زمان های گوناگون اندازه گیری حداکثر قدرت ایزومتریک دست، تفاوت معنی داری به وجود نیامد (195/0 =P) . سنجش توان بی هوازی پا در زمان های مختلف ارزیابی، اختلاف معناداری نشان داد (00/0 =P)، در حالی که استقامت عضلات کمربند شانه ای تغییر بارزی نیافت (273/0=P).
۹۴.

ارتباط میزان فعالیت بدنی، آمادگی جسمانی و ترکیب بدنی با وضعیت اجتماعی- اقتصادی دانش آموزان دختر 17-15 سال تهران(مقاله علمی وزارت علوم)

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 866 تعداد دانلود : 102
هدف پژوهش حاض تعیین رابطه بین میزان فعالیت بدنی، عوامل آمادگی جسمانی و ترکیب بدنی با و ضعیت اجتماعی- اقتصادی (SES) دانش آموزان دختر 17-15 سال تهران بود. این مطالعه روی 119 نمونه تصادفی ??) دانش آموز از منطقه یک به عنوان منطقه برخوردار و 67 دانش آموز از منطقه شانزده به عنوان منطقه غیر برخوردار( انجام شد. ابزارهای مورد استفاده برای جمع آوری اطلاعات شامل پرسش نامه فعالیت بدنی یک، پرسش نامه وضعیت اجتماعی اقتصادی، آزمون های ویژه ارزیابی عوامل آمادگی جسمانی شامل حداکثر اکسیژن مصرفی (??متر شاتل ران(، استفاده عضلانی )دراز و نشست(، انعطاف پذیری )خمش به جلو(، توان انفجاری )پرش عمودی(، چابکی )دو 9×4 متر( و قدرت نسبی پاها )نیروسنج پا( و آزمون های ویژه ارزیابی ترکیب بدنی شامل اندازه دور کمر (WC)، درصد چربی بدن و نسبت دور کمر به باسن (WHR) بود. از آزمون های ضریب همبستگی متعارف، پیرسون و رگرسیون چند متغیره برای ارزیابی ارتباط بین متغیرها استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد بین (SES)، خانواده و آمادگی جسمانی ارتباط مثبت و معنی داری وجود داشت. بین (SES)، خانواده و عوامل پیکرسنجی ارتباط معنی داری مشاهده نشد. همچنین بین SES و میزان فعالیت بدنی ارتباط معنی داری مشاهده نشد، ولی بین سرمایه اقتصادی با میزان فعالیت بدنی ارتباط معکوس معنی داری وجود داشت.یافته های این مطالعه نشان دهنده تاثیر وضعیت اجتماعی- اقتصادی بر شاخص های آمادگی جسمانی توجوانان است. با افزایش پایگاه اجتماعی اقتصادی خانواده، شاخص های آمادگی جسمانی نوجوانان نیز افزایش می یابد.
۹۷.

تأثیر یک دوره فعالیت در آب با دماهای متفاوت بر عملکرد قلب و عروق(مقاله علمی وزارت علوم)

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 753 تعداد دانلود : 217
هدف از این تحقیق بررسی تاثیر یک دوکره فعالتی درآب با دماهای متفاوت بر عملکرد قالبی عروقی مردان میانسال است به همین مظنور دو گروه تجربی (15 نفر) و گواه (10 نفر) از مردان میانسال سالم با میانگین سنی 30 تا 45 سال انتخاب شدند گروه تجربی در آب گرم (40 درجه سانتیگراد) و گروه گواه در آب معمولی (29 درجه سانتیگراد) هر روز 30 دقیقه و به مدت 17 روز متوالی درآب فعالتی کردند (راه رفتن در آب طوری که سر و گردن از آب بیرون باشد) در روز های اول چهارم یازدهم و هجدهم از آزمودنی های دو گروه اکوکاردیو گرافی به عمل آمد میانگین ضربان قلب (HR) زمان استراحت گروه تجربی در روز هجدهم کاهش معنی داری داشت (2/2 + 66، 1/4+ 69، 2/1 + 67، 4+ 70) میانگین حجم ضربه ای (SV) و حجم پایان دیاستولی (EDV) گروه تجربی در روزهای چهارم یازدهم و هجدهم ا فزاطش داشت که در مقایسه با روز اول و با گروه گواه از نظر آماری معنی دار بود حجم پایان سیستولی (ESV) کسر تخلیه ای (EF) و میانگین فشار خون شریانی (MAP) دو گروه تغییری نشان نداد بر اساس نتایج به دست آمده می توان گفت فعالیت در آب گرم سبب کاهش ضربان قلب استراحت وا فزایش حجم ضربه ای و حجم پایان دیاستولی در مردان میانسال می شود.
۹۸.

توصیف برخی از عوامل ترکیب بدنی دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی تهران(مقاله علمی وزارت علوم)

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : 17 تعداد دانلود : 673
هدف از این پژوهش توصیف برخی از عوامل ترکیب بدنی دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی تهران و مقایسه آن با هنجارهای متداول بود. بدین منظور 200 دانشجو از رشته های مختلف با دامنه سنی 18 تا 26 سال با میانگین وزن 7.57 ±160.24 سانتیمتر, به صورت تصادفی از کلاسهای درس تربیت بدنی انتخاب و شاخص هایی چون درصد چربی, شاخص توده بدن (BMI),شاخص پاندورال (HWR) , نسبت محیط کمر به محیط لگن (WHR) و شاخص توزیع چربی ذر بذت (C-Index) در آنها اندازه گیری و مورد توصیف قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که میانگین درصد چربی 4.08 ±24.22 (درصد),شاخص توده بدن 2.70 ±21.22 (کیلوگرم بر مترمربع), نسبت قد به ریشه دوم وزن 0.01±0.42 ( برحسب قد به سانتیمتر و وزن به کیلوگرم) و معادل 0.59 ±12.83 ( قد برحسب اینچ و وزن بر حسب پوند), نسبت محیط کمر به محیط لگن 0.07 ±0.7 و شاخص توزیع چربی در بدن 0.04 ±1.02 می باشد. مقایسه اطلاعات بدست آمده از آزمودنی ها با هنجاریهای متداول نشان داد که آزمودنی¬ها از نظر درصد چربی در طبقه بالای متوسط قرار گرفته و نوعاً مشکلی از بابت تندرسی نداشته اند. از نظر میزانBMI در طبقه قابل قبول و در دامنه کمتر از حد طبیعی قرار گرفتند. از نظر شاخص WHR در طبقه با میزان خطر کم قرار گرفته و خطری آنان را تهدید نمی کند. از نظر شاخص C آزمودنی ها بین حالت دو مخروطی و استوانه ای متغیر می باشند و همچنین در شاخص HWR, افراد در گروه های سنی مختلف در طبقه چاق و لاغر پراکنده بودند. بطور کلی نتایج نشان داد که آزمودنی ها از نظر ترکیب بدنی و شاخص آن دچار مشکلی خاص نبوده و خطرهای وابسته به بهداشت آنان را تهدید نمی کند.

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

حوزه تخصصی

زبان