شهریار محمدی

با پیشرفت جامعه بشری و فناوری اطلاعات و ارتباطات، اینترنت اشیا در ابعاد مختلف زندگی روزمره مردم و صنایع نفوذ کرده است. اینترنت اشیا با وجود تمامی تسهیلات، به دلیل ساختار ضعیف امنیتی تبدیل به یکی از اهداف هکرها شده است. فناوری نوظهور بلاکچین با توجه به ویژگی های ذاتی از قبیل توزیع شدگی، امنیت، تغییرناپذیری و قابل بررسی بودن تبدیل به راه حلی مناسب برای تأمین امنیت اینترنت اشیا شده است. با وجود این، ادغام اینترنت اشیا و بلاکچین دارای چالش هایی مانند تأخیر، گذردهی، مقیاس پذیری و محدودیت توان دستگاه است. روش های یادگیری ماشین در حل مسائل پیچیده که برای انسان دشوار است، کارایی مناسبی از خود نشان داده و به همین دلیل، به تازگی به عنوان یکی از راه های حل چالش های بلاکچین در اینترنت اشیا مطرح شده اند. در این پژوهش برای بهبود چالش های بلاکچین در اینترنت اشیا یک مدل جدید مبتنی بر عامل توصیه گر ارائه داده ایم. هدف این مدل بهبود چالش گذردهی پایین بلاکچین در اینترنت اشیا و محدودیت منابع دستگاه های اینترنت اشیا برای استفاده از بلاکچین است. برای بهبود گذردهی عامل توصیه گر که از یادگیری تقویتی عمیق استفاده می کند، بلاک با تنظیم اندازه و زمانِ ساخت می تواند گذردهی را بهبود بخشد. همچنین، عامل توصیه گر با دریافت توان محاسباتی دستگاه اینترنت اشیا و میزان انرژی مورد نیاز برای فرایند استخراج، رویکرد بهینه را از بین انجام فرایند استخراج در دستگاه اینترنت اشیا و یا واگذاری به لایه لبه محاسباتی انتخاب می کند. رویکرد بهینه در این پژوهش رویکردی است که میزان تأخیر و انرژی مصرفی فرایند استخراج را کمینه سازد. در این پژوهش افزون بر ارائه معماری منطقی، به گردش کار عناصر مدل پیشنهادی نیز با جزئیات پرداخته شده است. طراحی مدل پییشنهادی با استفاده از روش اصل واحد برای حل چالش های بلاکچین در اینترنت اشیا مورد بررسی قرار گرفته و نقاط ضعف و قوت مدل بیان شده است.

داده های شبکه های اجتماعی یکی از موثرترین و دقیق ترین شاخص های احساسات عمومی است، بطوریکه تجزیه و تحلیل این اطلاعات می تواند نتایج جالبی از احساسات کاربران نسبت به هر شخصیت، موضوع، محصول و خدمات را برای محققین نمایان سازد. در این پژوهش، ضمن بررسی نظرات کاربران در شبکه اجتماعی توییتر در مورد ویژگی های مختلف دو محصول رقیب تلفن همراه در بازار یعنی Iphone X شرکت اپل و Galaxy S9 شرکت سامسونگ، احساسات آنان را براساس جنسیت مصرف کنندگان این دو محصول مورد بررسی قرار می دهیم. این بررسی با استفاده از روش مبتنی بر رابطه در مرحله استخراج ویژگی و رویکرد مبتنی بر لغت نامه احساسی در مرحله تعیین قطبیت نظرات انجام می گیرد. نتایج این تحقیق بیان می دارد که محبوبیت ویژگی های مختلف محصول بین کاربران مرد و زن متفاوت بوده و براساس این نتایج، صاحبان کسب و کار می توانند اقدام به تولید محصولاتی با تمرکز بر جنسیت افراد کرده و یا به طراحی برنامه های هوشمند تبلیغاتی با توجه به علایق آنان بپردازند. این اقدامات در نهایت به افزایش سوددهی کسب و کار و رضایت مندی مشتریان منجر می گردد.

اگرچه روابط اعتماد بیان شده میان کاربران در محیط رسانه های اجتماعی گواهی بر وجود اثرگذاری اجتماعی در آنهاست، میزان این اثرگذاری، به شدت اعتماد میان کاربران بستگی دارد. از این رو، در این مقاله از طریق توسعه روش تجزیه ماتریس، میزان اثرگذاری شدت اعتماد میان کاربران در پیش بینی امتیازهایی که کاربران به محصولات می دهند، بررسی شده است. برای این منظور ابتدا از طریق عوامل مبتنی بر شباهت، شدت اعتماد میان کاربران اندازه گیری شد، سپس این خصیصه به عنوان پارامتر اثرگذار به مدل تجزیه ماتریس اضافه شد. مدل پیشنهادی بر داده های جمع آوری شده از وب سایت نقد و بررسی محصولات اپینیونز، اعمال گردید. بر اساس نتایج به دست آمده، با اضافه کردن پارامتر شدت اعتماد، میزان خطا کاهش می یابد و چنانچه وزن اعتماد بین کاربران از 8/0 بزرگ تر باشد، میزان کاهش خطا چشمگیرتر خواهد بود. بهبود نتایج به دست آمده از طریق تخمین دقیق تر امتیازها، گواهی بر تعیین درست این اثرگذاری ها است.

امروزه نیاز ها در شهرها بسیار پیچیده شده اند و بنابراین شهرها به هوشمندسازی نیازمند هستند. این پیچیدگی ها از یک طرف، عمدتا بخاطر ارتباطات زیادی است که بین سیستم های مختلفی مانند حمل و نقل، شبکه های ارتباطی، سیستم های تجاری بوده و از طرف دیگر، شهروندانی است که با همه ی این سیستم ها در ارتباط هستند، می باشد. همچنین فرآیند هماهنگ سازی سریع شهرها با تکنولوژی های نوین، بصورتی سریع و کارا نیز به نوبه خود تاثیر بسزایی در این پیچیدگی دارد. در این راستا، یکی از مهمترین نیازها در برنامه ریزی برای هوشمندسازی یک شهر، استفاده بهینه از تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات می باشد. پس برای پیاده سازی یک شهر هوشمند، نیاز به تعریفی واضح و دقیق از آن داریم. درک هرچه بهتر مفاهیم مورد نظر در شهر هوشمند باعث پیاده سازی و ارزیابی بهتر حوزه های درگیر همچون ""محیط زیرساخت"" و ""محیط سرویس دهی"" می گردد. تحقیقات زیادی در رابطه با شهر هوشمند انجام شده است اما هیچکدام برمبنای سیستم های توصیه گر و جمع سپاری، به معماری مشخصی نرسیده اند. این تحقیق، به منظور هوشمند سازی شهر تهران صورت گرفته است. پس از بررسی ادبیات موضوع و تعاریف گوناگون، در ابتدا به بررسی بیست شهر مطرح هوشمند در سطح جهان پرداخته شده و سپس تعریفی از شهر هوشمند برای شهر تهران ارائه می گردد که از اینترنت اشیاء در آن بصورتی کاربردی استفاده شده است. در ادامه، پس از بررسی معماری های گوناگون بر اساس شاخص های بدست آمده از ادبیات تحقیق، معماری پیشنهادی ارائه می شود. در این معماری، پنج لایه زیرساخت ها، جمع آوری داده ها، مدیریت و پردازش داده ها، خدمات و برنامه های کاربردی پیش بینی شده اند. سپس اجزا هر لایه مشروحا توضیح داده شده اند. نهایتا، این تحقیق به این نتیجه رسید که با ایجاد نوآوری در معماری های متداول بوسیله بهره گیری از ایده های ""جمع سپاری"" و ""سیستم های توصیه گر"" می توان باعث بهبود در سیستم حمل و نقل هوشمند، سیستم های مدیریت انرژی هوشمند و خانه هوشمند در حوزه شهر هوشمند شد.

امروزه صنعت گردشگری به عنوان بزرگ ترین و متنوع ترین صنعت در دنیا شناخته میشود. با توجه به فراگیر شدن فناوری اطلاعات و کسب وکارهای الکترونیکی، توجه ویژه به گردشگری الکترونیکی جهت بهرهمندی از ظرفیت های این صنعت، میتواند بسیار مفید باشد. در این پژوهش پس از مروری بر مفاهیم و تعاریف گردشگری و گردشگری الکترونیکی، به مدل های اعتماد الکترونیکی پرداخته شده است. یکی از چالش های مهم در فضاهای الکترونیکی و به خصوص گردشگری الکترونیکی، بحث اعتماد میباشد. هدف این پژوهش نگاهی جدید به عوامل تأثیرگذار بر اعتماد گردشگران الکترونیکی و تبیین این عوامل میباشد. به این منظور با تعریف پنج نوع اعتماد که منجر به اعتماد گردشگر در فضای تارنما میشود، مدلی مفهومی بر پایه تجمیع مدلهای گذشته ارائه گردیده است. ارزیابی مدل ارائه شده به وسیله پرسشنامهای بر اساس طیف لیکرت 5 درجه ای و به دست آوردن درجه های اهمیت انجام گرفته است. پس از بررسی روایی نسخه 18 و ضریب آلفای کرونباخ (= 7,78 ) تأیید SPSS پرسشنامه، پایایی آن نیز با استفاده از نرم افزار شده است.

افزایش تعداد آسیب پذیری ها و پیچیدگی آنها در حوزه تبادل داده و اطلاعات، اهمیت مسئله کمی سازی آسیب پذیری ها را هم به جهت تعیین میزان آن و هم از نظر اولویت دهی و مدیریت منابع، بیش از پیش حائز اهمیت ساخته است. شبکه های رایانه ای به دلیل داشتن جایگاه پر اهمیت در زیر ساخت ارتباطی و تبادل داده ها و اطلاعات همواره در معرض آسیب پذیری های متعددی قرار داشته اند و این مسئله لزوم محاسبه کمی میزان آسیب پذیری ها را به منظور امکان دستیابی به شبکه هایی امن، بیش از پیش معطوف نظر محققان ساخته است. در این مقاله تلاش شده به منظور محاسبه کمی آسیب پذیری های شبکه، یک روش توسعه یافته بر پایه معماری امنیت 805 ITU-TX-و بر پایه ویرایش دوم سیستم امتیاز دهی آسیب پذیری متعارف (CVSS) پیشنهاد گردد. هدف روش پیشنهادی در این تحقیق، فراهم آوردن یک ساختار کمی سازی به منظور امکان شناسایی میزان آسیب پذیری ها و مدیریت مؤثر آنها می باشد.

هدف تحقیق حاضر بررسی وضعیت فناوری اطلاعات در فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران و تدوین استراتژی های پیشنهادی جهت بهبود و توسعة این فناوری است. روش انجام پژوهش، ازنوع مطالعات توصیفی- پیمایشی است. به این منظور، پرسشنامة محقق ساخته-ای شامل 53 گویه برای بررسی وضعیت سه شاخص نرم افزار، سخت افزار و انسان افزار فناوری اطلاعات، بین کارکنان شاغل در فدراسیون فوتبال توزیع شد. آزمودنیها بر اساس روش نمونه گیری کُل شمار انتخاب شده بودند. روایی و پایایی ابزار در مطالعه ا ی مقدماتی (پیش آزمون) و همچنین توسط استادان صاحب نظر گروه مدیریت ورزشی تأیید شد (7/0< α). داده های حاصل از پرسشنامة مذکور، با استفاده از نرم افزار آماریSPSS-16 و از طریق آمار توصیفی، آزمون آماری فریدمن، ماتریس ارزیابی عوامل داخلی و خارجی و ماتریس SWOT تجزیه و تحلیل شد. با توجه به نتایج، بخش فناوری اطلاعات فدراسیون فوتبال، به لحاظ موقعیت استراتژیک، در منطقة WO قرار گرفت. همچنین، 15 استراتژی برای بخش فناوری اطلاعات فدراسیون فوتبال تعیین شد. از این تعداد، دو استراتژی در منطقة SO ، هفت استراتژی در منطقة WO، سه استراتژی در منطقة ST و سه استراتژی نیز در منطقة WT قرار داشت. بر این اساس پیشنهاد میشود فدراسیون فوتبال در دوره هایی منظم، اقـدام به نیازسنجی در بین کارکنان کند و سپس دوره های آموزشی IT را برگزار کند. همچنین در برنامه ای بلندمدت، تمهیداتی برای جذب اعتبار برای بخش IT اندیشیده شود، بخش فناوری اطلاعات به صورت واحد مستقلی درآید، ملاک هایی در زمینة توانایی های مرتبط با IT جهت متقاضیان استخدام در فدراسیون تعیین شود و از تجارب فدراسیون های موفق در زمینة بهکارگیری IT برای تقویت این بخش استفاده شود.

با وجود جذابیت های خاص پروژه های فناوری اطلاعات از نظر قابلیت ایجاد تغییر و تحولات مثبت فراوان در سازمان ها، ترس از عدم موفقیت و شکست این پروژه ها همواره مانعی بر سر راه پیاده سازی آن ها بوده است. در دنیای کسب و کار امروز، سازمان ها به شکلی بنیادین تغییر کرده و هیچ شباهتی به سازمان های دیروز ندارند. سازمان ها باید با ساختارهای منعطف تر، هموارتر و یادگیرنده تر و مبتنی بر شبکه جایگزین میشدند. بنابراین، توجه ها به سمت روش های متفاوتی در سازماندهی کارها معطوف شده است که سازمان های مجازی قادر به انجام آن بودند. هدف از ارایه مقاله این است که عوامل حیاتی موفقیت در مدیریت ریسک پروژه های فناوری اطلاعات را در سازمان های مجازی بیابد تا با استفاده از این عوامل، ضریب موفقیت مدیریت ریسک پروژه های فناوری اطلاعات در سازمان های مجازی را بتوان افزایش داد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و شیوه گردآوری اطلاعات پژوهش توصیفی ـ تحلیلی از شاخهی مطالعه موردی از نوع مطالعه چند موردی. ابزار آن، مصاحبه و پرسشنامه و جامعهی آماری، مدیران و کارشناسان سه سازمان مجازی در حوزهی پروژه های فناوری اطلاعات است. در این پژوهش ابتدا ریسکهای موجود در پروژه های فناوری اطلاعات شناسایی و گروه بندی و سپس ارزیابی شده، در نهایت با تشکیل گروه کانونی، ریسکهای بنیادی استخراج و عوامل حیاتی موفقیت برای ریسکهای با اولویت بالا تعیین شده است.

این مقاله می کوشد تا به بررسی جرایم اینترنتی از دیدگاهی جرم شناسانه بپردازد. سپس، به اقدامات انجام شده برای مبارزه با چنین جرایمی در سطح جهان ‏اشاره می کند و نارسایی ها و چالش های حقوقی، اخلاقی و اجتماعی مبارزه با چنین جرایمی را بر می شمارد.‏