قاسم رحیمی سرشبادرانی

این پژوهش با هدف شناسایی پیشران های توسعه ورزش حرفه ای کشور عراق، انجام شد. پژوهش حاضر با توجه به ماهیت موضوع و اهداف پژوهش به صورت کیفی و مبتنی بر نظریه برخاسته از داده ها است. برای گردآوری داده های پژوهش از 25 مصاحیه عمیق و نیمه ساختاریافته با خبرگان و متخصصان و مدیران سازمان های ورزشی عراق بهره گرفته شد. مشارکت کنندگان در پژوهش به روش نمونه گیری هدفمند و نظری انتخاب شدند. تحلیل داده های حاصل از مصاحبه ها، طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی پدید آمدند. با استناد به نتایج کدبندی محوری و مفاهیم مشترک بین کدهای باز، 10 محور به نام های حمایت از ورزشکاران حرفه ای، امکانات آموزشی و تجهیزات تمرینی، تربیت و ارتقای مربیگری، رقابت های ملی و بین اللملی، تحقیقات علمی و نوآوری، رسانه و فرهنگ، حمایت مالی، رویکرد یکپارچه سازی سیاست توسعه ای، مشارکت کنندگان در ورزش و پرورش استعدادها و نخبه پروری در امر شناسایی پیشران های توسعه ورزش حرفه ای کشور عراق شناسایی شد؛ لذا پیشنهاد می شود؛ با نهادینه کردن فرآیند شایسته سالاری و ثبات مدیریت در جذب و بکارگیری و نگاه داشته مدیران ورزش حرفه ای به ویژه در باشگاه ها، تمرکز بر توانمندسازی مدیران به ویژه در بخش بانوان با بهبود تفکر راهبردی و نگرش سیستمی در امر توسعه ورزش حرفه ای کشور عراق گام برداریم.

این پژوهش با هدف طراحی الگوی توانمندسازی مدیران سازمان های ورزشی عراق، انجام شد. تحقیق حاضر از نظر هدف، یک تحقیق اکتشافی و از حیث جهت گیری یک تحقیق بنیادین است که از استراتژی نظریه داده بنیاد با رویکرد پارادایمی (سیستماتیک) اشتراوس و کوربین استفاده کرده است. برای گردآوری داده های پژوهش از 15 مصاحیه عمیق و نیمه ساختاریافته با خبرگان مدیریت ورزشی در دانشگاه هاو محققان درزمینه توانمندسازی شغلی سازمان های ورزشی استفاده شد. مشارکت کنندگان در پژوهش به روش نمونه گیری هدفمند و نظری انتخاب شدند. تحلیل داده های حاصل از مصاحبه ها، طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی پدید آمدند. نتایج نشان داد تعداد 26 کدمحوری ذیل 12 کدگزینشی در قالب ابعاد پنجگانه مدل پارادایمی شامل شرایط علّی (ارتباطات، تبلیغات، سیستم اداری، آموزش، تفویض اختیار، استراتژی سازمانی، اقتصادی و ایجاد کسب وکار ورزشی)، عوامل زمینه ای (توانمندسازی کارکنان، توانمندسازی مدیران، سیاست های راهبردی، تقویت زیرساخت ها و رسانه)، عوامل مداخله گر (خلاقیت، شناسایی نیازها، جامعه پذیری، ارتباطات و تبلیغات)، راهبردها (تقویت برند سازمانی، حمایت مالی، ارزش آفرینی و تقویت فرهنگی) و پیامدها (بازاریابی، هواداران سازمانی، مدیریت سازمانی، مدیریت دانش، هوش سازمانی، بهبود اجتماعی و بهبود زیرساخت )، الگوی توانمندسازی مدیران سازمان های ورزشی عراق را تشکیل دادند. استفاده از این الگو درسازمان های ورزشی می تواند به توانمندسازی هرچه بیشتر مدیران ورزشی و روانشناختی آنها منجر شود؛ لذا پیشنهاد می شود؛ آموزش مدیریت در برابر تغییر مبتنی بر نوسانات محیط خارجی، شناخت و به کارگیری اصول مدیریت منابع انسانی و فراگرفتن مهارت های چندگانه مدیریتی قبل از رسیدن به مقام مدیریت برای مدیران درنظر گرفته شود.

هدف این پژوهش روش های تامین مالی باشگاه های ورزشی با رویکرد اقتصاد مقاومتی در شرایط تحریم بود. روش تحقیق حاضر از نوع پیمایشی بود که به صورت میدانی اجرا گردید. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل تمامی خبرگان و افراد آگاه در حوزه اقتصاد در ورزش بودند. به منظور شناسایی این خبرگان از نمونه برداری هدفمند استفاده شد. پس از انجام نمونه گیری؛ تعداد 15 خبره آگاه و متخصص در حوزه اقتصاد در ورزش شناسایی گردید. خروجی این روش منجر به شکل گیری پرسشنامه ای با توجه به روش تاپسیس جهت انتخاب مناسب ترین روش تامین مالی گردید. روایی این پرسشنامه به واسطه بررسی نظرات خبرگان و همچنین پایایی پرسشنامه نیز پس از محاسبه آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت (88/0=α). به منظور انتخاب بهترین روش تامین مالی از روش تاپسیس و به منظور اولویت بندی شاخص های تاثیرگذار شناسایی شده از روش AHP استفاده گردید. کلیه روند تجزیه و تحلیل داده های تحقیق با استفاده از نرم افزارهای SuperDecisions و BT TopSis SoLver انجام گردید. با توجه به نتایج روش AHP مشخص گردید که تحریم های بین المللی با نمره نرمال 147/0، ساختار اقتصادی ورزش با نمره نرمال 117/0 و سیاست های نظارتی با نمره نرمال 096/0 مهمترین شاخص های تاثیرگذار بر روش های تامین مالی باشگاه های ورزشی در کشور ایران می باشد. همچنین با توجه به نتایج روش تاپسیس مشخص گردید که فعالیت های تجاری خارج از ورزش با ضریب 9955/0 بهترین روش تامین در میان روش های تامین مالی باشگاه های ورزشی در کشور ایران بود.

هدف از پژوهش حاضر آینده نگاری راهبردی کارآفرینی در صنعت ورزش ایران بود. این تحقیق بر اساس هدف از نوع کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات از نوع آمیخته کیفی کمی است. تحقیق حاضر دارای پارادایم تفسیری و اکتشافی با رویکرد آمیخته (کیفی کمّی) است. مشارکت کنندگان پژوهش متخصصان کارآفرینی، کارآفرینی در ورزش، و استادان مدیریت بودند که به صورت هدفمند تا رسیدن محقق به اشباع نظری 20 نفر از آنان به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. تجزیه وتحلیل داده ها در قسمت کیفی به صورت کدگذاری مبانی نظری و مصاحبه های خبرگان انجام شد. بعد از مشخص کردن عناصر سیستم، شبکه روابط بین متغیرها تعیین شد و در ادامه شناسایی ساختار سیستم انجام گرفت. در مرحله بعد، ماتریس تحلیل ساختاری تشکیل شد و عناصر سیستم در آن جایگزین شدند و با توجه به قوانین تکنیک تحلیل اثرات متقابل به رابطه دودویی عناصر امتیاز داده شد. در قسمت کمّی عوامل مؤثر شناسایی و وارد ماتریس اثرات متقاطع در نرم افزار میک مک شدند و پس از استخراج عوامل کلیدی سناریوی آینده مطلوب کارآفرینی صنعت ورزش ایران تدوین شد. نتایج تحقیق نشان داد 10 عامل مشترک بین عوامل کلیدی تأثیرگذار و تأثیرپذیر وجود دارند و 30 وضعیت محتمل برای 10 عامل تعریف شد. در بخش سناریونویسی نیز 12 سناریو احتمال وقوع دارند که در این میان سناریوی اول مهم ترین و محتمل ترین سناریوی پیش روی توسعه کارآفرینی در صنعت ورزش ایران است.

هدف پژوهش حاضر ارایه مدل ارزیابی سیستم های اطلاعاتی در کلاس جهانی با استفاده از رویکرد کارت امتیازی متوازن در سازمان های ورزشی بوده است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی؛ و از نظر روش، پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش را کارکنان تمامی 31 اداره کل ورزش و جوانان استان های کشور تشکیل دادند (5882 نفر) و نمونه آماری با استفاده از جدول کرجسی و مورگان 361 نفر انتخاب گردید. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه محقق ساخته مطابق با رویکرد کارت امتیازی متوازن استفاده شد (4 مولفه و 48 گویه). روایی پرسشنامه توسط 10 نفر از اساتید مدیریت ورزشی تایید گشت و پایایی 86/0 به دست آمد که نشان از پایایی مطلوب آن داشت. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی و مدل سازی معادلات ساختاری انجام شد. یافته های پژوهش نشان داد که مدل ارزیابی سیستم های اطلاعاتی در کلاس جهانی در سازمان های ورزشی، در منظر مالی با استفاده از 5 شاخص، در منظر مشتری با 12 شاخص، در منظر فرایندهای کسب و کار با 14 شاخص و در منظر رشد و یادگیری با 17 شاخص مورد تایید قرار گرفت. بنابراین نتیجه گرفته شد که توسعه سیستم های اطلاعاتی در کلاس جهانی در سازمان های ورزشی با افزایش کارایی و اثربخشی، بهره وری سازمانی را ارتقا داده و به عنوان یک مزیت رقابتی پایدار در نظر گرفته می شود.