حمید فروغی پور

در این تحقیق 23 نفر از کارکنان مرد دانشگاه آزاد اسلامی بروجرد از نظر برخی عوامل خطر زای قلبی عروقی مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند ابتدا وضعیت کلیه آزمودنی ها با نرم های استاندارد مقایسه شد سپس کارکنان فعال از نظر این عوامل با کارکنان غیر فعال مقایسه شدند روش تحقیق نیمه تجربی است بررسی نشان داد میانگین وزن ونسبت قد و وزن آزمودنی ها در دامنه مطلوب قرار دارد میانگین شاخص جرم بدن آنها در حد چاقی درجه یک به دست آمد و میانگین اکسیژن مصفی بیشینه در طبقه خوب جای گرفت بررسی میانگین چگونگی توزیع چربی در بدن نشان داد که آزمودنی ها در منطقه خطر قرار دارند بررسی نسبت کلسترول به HDL کلسترول نیز نشانداد که 19 نفر از آزمودنی ها در منطقه خطر قرار دارند فشار خون استراحت و تمرین آنها طبیعی بود مقایسه کارکنان فعال با کارکنان غیر فعال نشان داد که در مقایسه خطر عوامل خونی بجز کلسترول تام و LDL کلسترول که به طور معنی ار در کارکنان غیر فعال بالاتر از کارکنان فعال بوده وزن نسبت دور کمر به دور باسن شاخص جرم بدن و در صد چربی بدن کارکنان غیر فعال به طور معنی داری بالاتر از کارکنان مرد فعال بالاتر بود بین فشار خون استراحت و تمرین دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد

از بین تعداد 500 نفر دانشجوی پسر دانشگاه آزاد اسلامی بروجرد که در نیمسال دوم 1378-1379 درس تربیت بدنی عمومی را اخذ کرده بودند ،تعداد 60 نفربه طور تصادفی ساده انتخاب ومجدداً به صورت تصادفی ساده به سه گروه 20 نفری تقسیم شدند هرسه گروه درابتدای کار در پیش آزمون شرکت کردند.سپس مقرر شد گروه اول هیچ گونه فعالیت خاصی انجام ندهد وگروه دوم به مدت 18 جلسه ،هفته ای سه جلسه وهر جلسه به مدت 15 دقیقه مهارت پرتاب آزاد بسکتبال را عملاً تمرین کند وگروه سوم به مدت 18 جلسه ،هرهفته سه جلسه ودرهرجلسه ابتدا 5/7 دقیقه به صورت تصویر پردازی ذهنی در محیطی آرام ونیمه تاریک پرتاب آزاد بسکتبال رادر خیال تمرین کنند وسپس 5/7 دقیقه ی دیگر عملاً به تمرین مهارت پرتاب آزاد بسکتبال بپردازند. درمورد تمرین ذهنی از روش هیک من وبه منظور امتیاز دهی مهارت پرتاب آزاد بسکتبال ،از تست استاندارد شده ی ایفرد استفاده شد.پس از پایان مرحله ی اجرایی از هر سه گروه پس آزمون به عمل آمد .برای تجزیه وتحلیل آماری از آزمون معنی دار بودن تفاوت بین دو گروه همبسته وتحلیل واریانس یک طرفه وآزمون توکی استفاده شد.نتایج تحقیق نشان داد هرچند که گروه تمرین جسمانی نسبت به گروه غیر فعال پیشرفت کرده بود، اما گروه سوم که مهارت راهم به صورت ذهنی وهم به صورت جسمانی تمرین کرده بودند، به طور معنی داری حتی نسبت به گروه تمرین جسمانی پیشرفت حاصل کرده بود.