مژگان خدامرادپور

سازمان ها به منظور بهبود کیفیت خدمات و افزایش قدرت رقابتی، با شناسایی عوامل تجربه مشتری قادر خواهند بود تا در هر بار تعامل مشتری با سازمان، تجربه ارزشمندی را ایجاد نمایند و با مدیریت این تجربه، محصول یا خدمت بهتری را ارائه کنند. هدف از مطالعه حاضر، تحلیل عاملی تأییدی پرسش نامه تجربه مشتری در ورزشمی باشد. جامعه آماری پژوهش شامل 466 نفر از بازیکنان فوتبال حاضر در باشگاه های لیگ برتر بود که براساس جدول مورگان و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، 236 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزار تحقیق پرسش نامه تجربه مشتری سندرسون و لیان (2011) بود،. روایی صوری و محتواییپرسش نامه توسط متخصصین تأیید و ثباتدرونی کلی پرسش نامهدر یک مطالعه راهنما 88/0α=به دست آمد. نتایج نشان می دهد که درمجموع هفت عامل انعطاف پذیری با ضریب آلفای (92/0)، دانش با ضریب (87/0)، تماس شخصی با ضریب (89/0)، درک نیازهای مشتری با ضریب (86/0)، پیگیری امور با ضریب (88/0)، تحقق وعده ها با ضریب (87/0) و پاسخ گویی با ضریب (85/0) می توانند 5/87 درصد از واریانس کل تجربه مشتری را تبیین نمایند. مدیران باشگاه ها نیز از طریق شناسایی عوامل مؤثر بر تجربه بازیکنان خود می توانند به ایجاد تجارب سودمند بپردازند و وفادارسازی را همراه با ارزش آفرینی در ورزشکاران تثبیت نمایند.

مسئولیت اجتماعی، مجموعه وظایف و تعهداتی است که سازمان باید در زمینة حفظ، مراقبت و کمک به جامعه ای که در آن فعالیت می کند، انجام دهد. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر متغیر میانجی تجربه بر رابطه مسئولیت پذیری اجتماعی مدیران با وفاداری مشتریان باشگاه های ورزشی بود. روش تحقیق از نوع تحقیقات پیمایشی همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق مشتریان باشگاه های شهر سنندج بودند. به روش نمونه گیری خوشه ای تک مرحله ای تصادفی ساده 390 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. از پرسشنامه های تجربه مشتری سندرسون و لیان (2011)، مسئولیت پذیری کارول (2004) و پرسشنامه وفاداری رفتاری گلادن و فانک (2001) و وفاداری نگرشی فینک (2003) به منظور جمع آوری داده ها استفاده شد. پردازش داده ها با استفاده از مدل رگرسیون سلسله مراتبی انجام گرفت. نتایج نشان داد متغیر میانجی تجربه، تأثیر مثبت و معناداری بر رابطه مسئولیت پذیری با وفاداری دارد. بنابراین مدیران از طریق پایبندی به تعهدات اجتماعی می توانند با ایجاد فضایی پر از اعتماد سازمان را به سمت انباشت سرمایه و سوددهی هدایت کنند.

هدف اصلی این تحقیق، تعیین اختلاف منابع اطلاعاتی مورد استفاده ورزشکاران ماهر و غیرماهر در خودارزیابی عملکرد است. جامعه آماری پژوهش 170 ورزشکار ماهر و غیرماهر شهرستان سنندج بودند که از میان آنان براساس فرمول مورگان و کرجسی 120 نفر به عنوان نمونه آماری به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه خودارزیابی ویمنت (2002) بود که 10 منبع اطلاعاتی را ارزیابی می کند. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه را تعدادی از متخصصان و استادان تربیت بدنی تایید کردند. پایایی پرسشنامه نیز از طریق آزمون آلفای کرونباخ 88/0 محاسبه و تعیین شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها علاوه بر آمار توصیفی، از آمار استنباطی همچون ANOVA استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که اختلاف معنی داری بین ورزشکاران ماهر و غیرماهر در استفاده از منابع اطلاعات عینی (00/0>P)، استانداردهای شخصی (03/0>P)، ترس شخصی (00/0>P) و امید به آینده (002/0>P) وجود دارد، اما بین ورزشکاران زن و مرد ماهر اختلاف معناداری در استفاده از منابع اطلاعاتی مشاهده نشد (05/0