هومن مینونژاد

هومن مینونژاد

مدرک تحصیلی: استادیار آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشگاه تهران

مطالب
ترتیب بر اساس: جدیدترینپربازدید‌ترین

فیلتر های جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۲۱ تا ۴۰ مورد از کل ۴۷ مورد.
۲۱.

ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی سیاهه اضطراب از آسیب مجدد در ورزشکاران آسیب دیده(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات روان شناسی ورزشی بهار ۱۳۹۸ شماره ۲۷ 157 - 172

کلید واژه ها: اضطراب از آسیب مجدد پایایی روایی ورزشکاران آسیب دیده

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۴۴۳ تعداد دانلود : ۴۹۱
هدف پژوهش حاضر، بررسی ویژگی های روان سنجی نسخه فارسی سیاهه اضطراب از آسیب مجدد در ورزشکاران آسیب دیده بود. نسخه اصلی سیاهه دارای 28 سؤال و دو خرده مقیاس اضطراب از آسیب مجدد هنگام توان بخشی و اضطراب از آسیب مجدد هنگام بازگشت به رقابت است. بدین منظور، ورزشکاران 17 تا 39 ساله (6/68 درصد مرد و 4/32 درصد زن) که در رشته های مختلف ورزشی فعالیت داشتند، 300 پرسش نامه را تکمیل کردند. بعد از تکنیک ترجمه- بازترجمه، روایی صوری پرسش نامه به تأیید هفت متخصص رسید. برای برآورد روایی سازه از تحلیل عاملی تأییدی مبتنی بر معادلات ساختاری استفاده شد. پایایی سیاهه با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد. همچنین، برای بررسی پایایی زمانی از روش آزمون- آزمون مجدد استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که نسخه فارسی سیاهه از ساختار اصلی حمایت کرد و روایی و پایایی نسخه فارسی سیاهه اضطراب از آسیب مجدد تأیید شد؛ درنتیجه، با توجه به نتایج به دست آمده، نسخه فارسی سیاهه اضطراب از آسیب مجدد برای سنجش اضطراب آسیب مجدد ورزشکاران توصیه می شود.
۲۲.

Effect of Fatigue on Ground Reaction Force Variables During Single-leg Landing in Athletes With the History of Anterior Cruciate Ligament Injury(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: Journal of Exercise Science and Medicine, Volume ۱۱, Issue ۱,۲۰۱۹ 13 - 22

کلید واژه ها: Injury Fatigue anterior cruciate ligament ground reaction force Knee Joint

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۹۰ تعداد دانلود : ۲۰۵
Introduction: Since people experience fatigue after anterior cruciate ligament injury during exercises, it is important to understand how fatigue affects the biomechanical movement patterns. Therefore, this study aimed to investigate the effect of fatigue on ground reaction force variables during single-leg landing in athletes with a history of an anterior cruciate ligament sprain. Methods: it was a case-control study conducted in the University Laboratory. The sample consisted of 36 male athletes who were divided into three groups: 12 people with Anterior Cruciate Ligament Reconstruction (ACLR), 12 people with Anterior Cruciate Ligament Deficiency (ACLD), and 12 people as the control group. Fatigue was induced via the repetitive sets of double-leg squats (n=8), which were interspersed with the sets of countermovement jumps (n=2) and single-leg landings (n=3) until squats were no longer possible. A 2×2 repeated-measures multivariate analysis of variance was used to detect the main effects of group (ACLD, ACLR, control) and fatigue state (prefatigue, postfatigue) on the ground reaction forces variables. Results: The results showed a significant decrease in the peak vertical force and internal-external ground reaction force in the ACLD group after fatigue. Regardless of the fatigue state, the peak vertical ground reaction force in ACLD and ACLR groups was significantly lower than that in the control group. Conclusion: The athletes with the ACL injury, regardless of the selective treatment type, use compensatory strategies to reduce the contact forces on the lower extremity, compared with healthy athletes.
۲۳.

رابطه پیش بین قدرت و دامنه حرکتی چرخش مفصل شانه با اختلال حرکت کتف در ورزشکاران زن با الگوی پرتاب از بالای سر(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: پژوهش در طب ورزشی و فنآوری سال نهم بهار و تابستان ۱۳۹۸ شماره ۱۷ 83-92

کلید واژه ها: دامنه حرکتی قدرت مفصل گلنوهومرال اختلال حرکت کتف ورزشکاران

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۴۳۰ تعداد دانلود : ۳۳۹
با توجه به نقش مهمی که کتف در حرکات مفصل شانه بر عهده دارد، موقعیت قرارگیری آن روی قفسه سینه می تواند بر عملکرد این مفصل اثرگذار باشد؛ بنابراین، هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه پیش بین قدرت و دامنه حرکتی چرخش مفصل شانه با اختلال حرکت کتف در ورزشکاران زن با الگوی پرتاب از بالای سر است. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های توصیفی-همبستگی است که روی 60 نفر از بازیکنان زن والیبال، هندبال، بسکتبال و بدمینتون انجام شد. اختلال حرکت کتف از طریق آزمون لغزش جانبی کتف، اندازه گیری شد. برای اندازه گیری دامنه حرکتی و قدرت چرخش مفصل شانه به ترتیب از گونیامتر و قدرت سنج دستی استفاده گردید . داده ها با آزمون های همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چندگانه آنالیز شدند. ضرایب همبستگی میان دامنه حرکتی چرخش داخلی شانه (0/734- r = ؛ 0/000 P= )، دامنه حرکتی چرخش خارجی شانه (0/693 r = ؛ 0/001 P= )، قدرت چرخش داخلی شانه (0/674 r= ؛ 0/005 P= ) و قدرت چرخش خارجی شانه (0/719- r = ؛ 0/001 P= ) با اختلال حرکت کتف معنی دار بود. تحلیل مدل پژوهش نشان داد که حدود یک سوم (30/1 درصد) از کل تغییرات در اختلال حرکت کتف، وابسته به متغیرهای مستقل ذکرشده در این مدل رگرسیونی می باشد؛ بنابراین، باید به غربالگری ورزشکاران با الگوی پرتاب از بالای سر، جهت تشخیص اختلال حرکت کتف و شرکت در تمرینات اصلاحی با هدف افزایش دامنه حرکتی چرخش داخلی شانه و قدرت عضلات چرخش دهنده خارجی شانه توجه کرد.
۲۴.

Effects of Six-week Hopping Exercise on Time to Stabilization and Perceived Stability in Athletes With Chronic Ankle Instability During Single-leg Jump-landing(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: Journal of Exercise Science and Medicine, Volume ۱۱, Issue ۲,۲۰۱۹ 81 - 88

کلید واژه ها: Chronic Ankle Instability Hopping Exercises Functional Postural control athlete

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۳۸ تعداد دانلود : ۱۶۲
Introduction: To examine the effects of a 6-week hopping exercise program on time to stabilization and perceived stability among athletes with chronic ankle instability. This is a randomized controlled trial.Materials and Methods: A total of 28 basketball players with chronic ankle instability (Mean±SD age; 22.67±2.88 y, Mean±SD weight: 80.47±8.48 kg, Mean±SD height: 186.82±3.09 cm) participated in this study and were randomly divided into two equal groups of 14 people each: 1. Experimental; and 2. Control. The experimental group performed hop exercises 3 times per week for 6 weeks. The control group received no intervention. Time to stabilization for anterior-posterior and medial-lateral components of ground reaction force, as well as ankle joint function assessment tool were found before and immediately after the exercise program. Descriptive statistics, independent t-test, and paired sample t-test were used to analyze the data at the significance level of 95% (α≤0.05).Results: The 6-week hopping exercise program led to a significant decrease in the time to stabilization of medial-lateral and anterior-posterior of ground reaction force and also a significant increase in the score of ankle joint function assessment tool (p <0.05).Conclusion: Given the effectiveness of hopping exercises, postural control deficit, and time to stabilization in sport exercises, it is suggested that these selected exercises be used in training and rehabilitation protocols.
۲۵.

مطالعه آینده نگر همه گیرشناسی آسیب های ورزشی در لیگ برتر کبدی زنان ایران(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات طب ورزشی پاییز و زمستان ۱۳۹۸ شماره ۲۶ 109 - 126

کلید واژه ها: آسیب مکانیسم کبدی زنان همه گیرشناسی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۴۳۰ تعداد دانلود : ۴۲۸
این پژوهش با هدف بررسیهمه گیرشناسی آسیب های ورزشی در مسابقات لیگ برتر کبدی زنان انجام شد .در این مطالعه، 132 بازیکن از 11 تیم شرکت کردند. اطلاعات مربوط به آسیب با استفاده از فرم گزارش آسیب و با کمک پزشک مسابقات جمع آوری شد. از آزمون خی دو برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. از مجموع 30 مسابقه،  42 آسیب ثبت شد که نرخ بروز آسیب به ازای 1000 ساعت مسابقه 200 آسیب بود. اندام فوقانی (5/40 درصد) و سر و گردن (6/28 درصد) شایع ترین مناطق آسیب دیده در بدن زنان بودند. پرآسیب ترین نواحی آناتومیک آسیب دیده، سر و صورت (6/28 درصد) و انگشتان دست (7/16 درصد) بودند. شایع ترین نوع آسیب در زنان، کبودی/کوفتگی/خونمردگی (1/57 درصد) بود. برخورد با حریف مهم ترین مکانیسم آسیب بود (7/85 درصد). میزان آسیب در بازیکنان دفاع 4/52 درصد بود و 3/64 درصد از آسیب ها در نیمه دوم روی دادند. کبدی ورزشی پیچیده است که انجام دادن آن به مهارت های گوناگون نیاز دارد و خطر بروز آسیب در طول بازی ها زیاد است؛ بنابراین، توصیه می شود کادر پزشکی و مربیان تیم ها برای پیشگیری از بروز آسیب به نتایج این پژوهش توجه کنند.
۲۶.

مقایسه میزان فعالیت فیدفورواردی منتخبی از عضلات مچ پا در دختران فعال دانشگاهی در معرض خطر آسیب اسپرین مچ پا با دختران سالم(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: طب ورزشی سال دهم پاییز و زمستان ۱۳۹۷ شماره ۲ (پیاپی ۲۱) 147 - 166

کلید واژه ها: اسپرین مچ پا الکترومیوگرافی دختران فعال عضلات مچ پا فعالیت فیدفورواردی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۴۱۷ تعداد دانلود : ۳۰۹
 شیوع قابل توجه اسپرین مچ پا،کناره گیری زودهنگام از ورزش و ناتوانی ناشی از این آسیب، توجه محققان را به انجام پژوهش هایی در جهت شناسایی و کنترل عوامل اثرگذار در ابتلا به این آسیب جلب کرده است. هدف از تحقیق حاضر، مقایسه میزان فعالیت فیدفورواردی منتخبی از عضلات مچ پا در دختران فعال دانشگاهی در معرض خطرآسیب اسپرین مچ پا با دختران سالم بود. بدین منظور، 32 دانشجوی دختر فعال رشته تربیت بدنی، بدون سابقه ی اسپرین مچ پا، به صورت هدفمند و بر اساس نمرات تعادل پویای ناشی از اجرای آزمون Y، به دو گروه 16 نفری، شامل گروه در معرض خطر اسپرین مچ پا (با تعادل کمتر) و گروه سالم، تقسیم شدند. فعالیت فیدفورواردی عضلات، توسط دستگاه الکترومیوگرافی در تکلیف پرش- فرود ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون تحلیل واریانس چند متغیری، بررسی و 05/0≥p در نظر گرفته شد. درگروه در معرض خطر اسپرین مچ پا (تعادل کمتر)، میزان فعالیت فیدفورواردی کمتری در عضلات پرونئوس لانگوس و سولئوس نسبت به گروه کنترل، مشاهده شد (05/0p˂). احتمالا فعالیت کمتر این عضلات در افراد با تعادل کمتر، ثبات مچ پا را به خطر انداخته و آنها را در معرض خطر اسپرین مچ پا قرار می دهد.
۲۷.

اثر هشت هفته تمرین عملکردی اختصاصی بر عوامل خطرزای آسیب و اجرای ورزشی جودوکاران پسر(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: پژوهش در طب ورزشی و فنآوری سال هشتم پاییز و زمستان ۱۳۹۷ شماره ۱۶ 79-92

کلید واژه ها: تمرین عملکردی پیشگیری از آسیب غربالگری حرکت عملکردی اجرای ورزشی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۵۱۰ تعداد دانلود : ۳۹۰
جودو یکی از پرمخاطب ترین هنرهای رزمی دنیا است، پژوهشگران خطر بروز آسیب در هنگام تمرین جودو را بیشتر از زمان مسابقه گزارش کرده اند. بنابراین، رو ش های تمرین ایمن تر و اثربخش تر باید مورد توجه قرار گیرد. با توجه به ضرورت توسعه و کاربرد رویکردهای پیشگیری از آسیب و بهبود عملکرد ورزشی، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین عملکردی اختصاصی جودو بر عوامل خطرزای بروز آسیب و عملکرد ورزشی جودوکاران پسر غیرنخبه می باشد. 46 نفر جودوکار غیرنخبه هدفمند انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش(23نفر) و کنترل(23نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی هشت هفته در برنامه تمرینات عملکردی اختصاصی جودو که محققان طراحی کرده بودند، شرکت نمودند. گروه کنترل در مدت مشابه، به تمرینات مرسوم جودو پرداختند. تمرینات سه بار در هفته و در هر جلسه 90 دقیقه انجام شد. آزمودنی ها 24 ساعت پیش از شروع و پس از پایان دوره در پیش آزمون و پس آزمون شرکت کردند. برای بررسی نرمال بودن داده ها از تحلیل کوواریانس (ANCOVA) در سطح معنی داری (05/.0 ≥ p ) استفاده شد. آنالیزها با استفاده از نرم افزار SPSS21 انجام شد. بر اساس یافته ها افزایش معناداری در امتیاز آزمون های غربالگری حرکت عملکردی (0/001=p)، تعادل y اندام فوقانی (0/001=p)، پرش عمودی (0/001=p) و آمادگی اختصاصی جودو (0/001=p) در گروه تجربی مشاهده شد. مداخله تمرینی این پژوهش همزمان بر کاهش یا تعدیل عوامل خطرزای بروز آسیب و ارتقای عملکرد ورزشی اختصاصی موثر بود؛ بنابر این نسبت به برنامه های تمرینی رایج کارآمدتر است.
۲۸.

اثر خستگی عملکردی عضلات مرکزی بدن بر برخی از متغیرهای کینماتیکی مؤثر بر آسیب رباط صلیبی قدامی در مانور برش در ورزشکاران مرد دانشگاهی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات طب ورزشی بهار و تابستان ۱۳۹۷ شماره ۲۳ 61 - 80

کلید واژه ها: عضلات ناحیه مرکزی خستگی عملکردی کینماتیک مانور برش آسیب ACL

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۵۰۲ تعداد دانلود : ۳۷۶
هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر خستگی عملکردی عضلات مرکزی بدن بر برخی از متغیرهای کینماتیکی مؤثر بر آسیب لیگامان صلیبی قدامی( ACL )طی مانور برش بود. تعدادی از ورزشکاران دانشگاهی شامل 24 نفر در دو گروه تجربی (13 نفر) و کنترل (11 نفر) در پژوهش حاضر شرکت کردند. حرکت برش با استفاده از سیستم تحلیل حرکت و دوربین های پرسرعت وایکان، با فرکانس 240 هرتز ثبت شد و حرکات ثبت شده به وسیله نرم افزار نکسوس آنالیز شدند و زوایای مفصلی نمونه ها (فلکشن زانو، والگوس زانو، نسبت چرخش تیبیا به فمور در لحظه برخورد پا با زمین و میزان حداکثر میزان فلکشن زانو، والگوس زانو و همچنین، نسبت چرخش تیبیا به فمور در 50 درصد اولیه فاز سکون) استخراج شد و توسط آزمون آماری تی وابسته و تحلیل کوواریانس تک متغیره مقایسه شد. نتایج نشان داد که خستگی عضلات مرکزی بدن بر خطر آسیب ACL درطول مانور برش مؤثر است .
۲۹.

بررسی زمان بندی و الگوی فعالیت عضلات کمربند شانه ای بازیکنان نخبه تنیس روی میز با و بدون سندروم گیرافتادگی شانه در حین اجرای ضربه فورهند تاپ اسپین(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: طب ورزشی سال دهم بهار و تابستان ۱۳۹۷ شماره ۱ (پیاپی ۲۰) 75 - 89

کلید واژه ها: الکترومیوگرافی سطحی الگوی فعال شدن عضلات تنیس روی میز زمان بندی فعال شدن عضلات سندروم گیرافتادگی شانه فورهند تاپ اسپین

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۵۳۴ تعداد دانلود : ۳۴۸
در سندروم گیرافتادگی شانه، فعالیت عضلات اسکپولوهومرال در ورزش هایی همانند رشته تنیس روی میز که در آنها دست بالاتر از سطح شانه فعالیت می کند، با تغییراتی همراه بوده و به لحاظ نظری این تغییرات مربوط به تغییر در استراتژی های برنامه حرکتی است. یکی از مقیاس های مهم بررسی هماهنگی عضلانی و کنترل حرکتی در عضلات کمربند شانه ای، مطالعه درباره زمان بندی فعال شدن عضلات است. هدف از این مطالعه، بررسی تفاوت زمان فعال شدن و غیرفعال شدن عضلات و الگوی فعال شدن عضلات کمربند شانه ای بازیکنان نخبه تنیس روی میز با و بدون سندروم گیرافتادگی شانه است. بدین منظور، 30 بازیکن نخبه تنیس روی میز مرد 20 تا 28 سال در دو گروه 15 نفره دارای سندروم (میانگین سن= 1/65±(25/12 و بدون سندروم گیرافتادگی شانه (میانگین سن =55/1±43/24) به صورت هدفمند انتخاب شدند و از سمت برتر اندام فوقانی نمونه ها، زمان بندی فعالیت عضلات فوق خاری، ذوزنقه ای فوقانی، ذوزنقه ای تحتانی، دندانه ای قدامی، دوسر بازویی و دلتویید قدامی، توسط دستگاه الکترومایوگرافی سطحی در حین ضربه فورهند تاپ اسپین تنیس روی میز اندازه گیری شد. پس از محرز شدن طبیعی بودن داده ها توسط آزمون شاپیرو-ویلک، از آزمون تی مستقل برای مقایسه نتایج دو گروه توسط نرم افزار SPSS نسخه 20 در سطح معناداری 05/0>P استفاده شد. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که عضلات دندانه قدامی (P=0/001) و ذوزنقه فوقانی (P=0/004) به ترتیب به طور معناداری در گروه مبتلا دیرتر و زودتر نسبت به گروه سالم شروع به فعالیت می کند. همچنین الگوی فعال شدن عضلات در گروه بیمار به نسبت گروه سالم دستخوش تغییراتی شده بود. نتایج این تحقیق نشان می دهد که عملکرد عضلات ثبات دهنده کتف در ورزشکاران رشته های بالای سر که دارای علائم گیرافتادگی شانه هستند، از لحاظ زمان بندی دچار اختلال می شود و این فرض را که سندروم گیرافتادگی شانه ممکن است با اختلال عملکرد از نظر زمان بندی و هماهنگی فعالیت عضلات اسکپولاتوراسیک و گلنوهومرال مرتبط باشد، تأیید می کند.
۳۰.

تاثیر کفی طبی بر فعالیت الکترومیوگرافی عضلات مچ پا در ورزشکاران دارای کف پای صاف حین پرش- فرود تک پا(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: طب ورزشی سال نهم پاییز و زمستان ۱۳۹۶ شماره ۲ (پیاپی ۱۹) 139 - 152

کلید واژه ها: پرش فرود تک پا عضلات مچ پا فعالیت الکترومیوگرافی کف پای صاف کفی طبی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۴۳۶ تعداد دانلود : ۲۸۳
کف پای صاف اثر خود را به شکل زنجیره ای به مفاصل و سگمان های فوقانی انتقال می دهد و منجر به اختلال در زنجیره حرکتی می شود. هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثر کفی طبی بر فعالیت الکترومیوگرافی عضلات اطراف مفصل مچ پای ورزشکاران دارای کف پای صاف حین انجام حرکت پرش فرود تک پا بود. در تحقیق حاضر تعداد ۱۵ ورزشکار دارای ناهنجاری کف پای صاف ۱۸ تا ۲۳ سال به صورت هدفمند به عنوان نمونه آماری این تحقیق انتخاب شدند. فعالیت الکترومیوگرافی از چهار عضله (تیبیالیس قدامی، پرونئوس لانگوس، گاستروکنمیوس داخلی و سولئوس) حین حرکت پرش- فرود تک پا در دو وضعیت با و بدون کفی به ثبت رسید. نتایج آزمون های آماری نشان داد بین فعالیت عضلات تیبیالیس قدامی (۰/۰۰۲=p) و پرونئوس لانگوس (۰/۰۴۵=p) در مرحله فیدفورواردی و بین فعالیت عضلات تیبیالیس قدامی (۰/۰۴۹=p)، پرونئوس لانگوس (۰/۰۴۲=p)، گاستروکنمیوس داخلی (۰/۰۱۵=p ) و سولئوس (۰/۰۰۵=p) در مرحله فیدبکی، در دو وضعیت با و بدون کفی طبی تفاوت معنا داری وجود دارد. کفی طبی با تغییر در عملکرد عصبی- عضلانی عضلات تیبیالیس قدامی، پرونئوس لانگوس، گاستروکنمیوس داخلی و سولئوس می تواند خطر بروز آسیب و اختلالات زنجیره حرکتی را کاهش دهد.
۳۱.

مقایسه پارامترهای کینتیکی بین فوتبالیست های دارای کف پای صاف منعطف و طبیعی در تکلیف افت- فرود تک پا(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات طب ورزشی پاییز و زمستان ۱۳۹۶ شماره ۲۲ 67 - 80

کلید واژه ها: کف پای صاف منعطف افت- فرود تک پا فوتبالیست ها کینتیک

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۲۴۸ تعداد دانلود : ۵۰۰
هدف این پژوهش، مقایسه حداکثر نیروهای عمودی و خلفی عکس العمل زمین و نرخ بارگذاری، بین فوتبالیست های دارای کف پای صاف منعطف و طبیعی در تکلیف افت- فرود تک پا از ارتفاع 30 سانتی متری بود. 10 فوتبالیست با کف پای صاف منعطف و 11 فوتبالیست با کف پای طبیعی در این پژوهش شرکت کردند. پس از گرم کردن و آشنایی با تکلیف افت- فرود تک پا، هر کدام از شرکت کنندگان پنج تلاش موفق انجام دادند. نتایج نشان داد که در حداکثر نیروی عمودی عکس العمل زمین، حداکثر نیروی خلفی عکس العمل زمین و نرخ بارگذاری، تفاوت معناداری بین فوتبالیست های با کف پای صاف منعطف و فوتبالیست های با کف پای طبیعی وجود ندارد. پارامترهای کینتیکی در فوتبالیست های با کف پای صاف منعطف احتمالاً نمی توانند به بروز آسیب در این افراد منجر شوند.
۳۲.

بررسی اثر بافت های نرم در اندازه گیری زاویه کایفوز سینه ای بوسیله کایفومتر ایرانی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات کاربردی علوم زیستی در ورزش دوره ۵ پاییز و زمستان ۱۳۹۶ شماره ۱۰ 67 - 76
تعداد بازدید : ۱۵۷ تعداد دانلود : ۱۲۴
زمینه و هدف: هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر بافت های نرم در اندازه گیری زاویه کایفوز سینه ای بوسیله کایفومتر ایرانی از طریق قرارگیری آن بر روی بدن و بر روی عکس رادیو گرافی و همچنین مقایسه نتایج با روش کوب بود. روش تحقیق : تحقیق حاضر از نوع توصیفی-همبستگی و نمونه گیری بصورت هدفمند و در دسترس بود. نمونه ها را 18 نفر تشکیل دادند. اندازه گیری های کایفوز سینه ای بوسیله کایفومتر یک بار از روی بدن نمونه ها و بار دیگر از روی عکس رادیوگرافی صورت گرفت. همچنین زاویه کوب بصورت جداگانه از عکس رادیوگرافی محاسبه گردید. یافته ها: نتایج نشان داد در بررسی اندازه گیری کایفوز سینه ای از طریق کایفومتر روی بدن و نیز روی عکس رادیوگرافی با اندازه گیری زاویه کوب از طریق عکس رادیوگرافی، همبستگی و روایی بالایی وجود دارد (0/05≥p) و همچنین همبستگی بالایی  بین اندازه گیری با کایفومتر روی بدن و روی عکس رادیوگرافی وجود دارد (0/05≥p). در مقایسه این سه روش از نظر میانگین نتایج اندازه گیری کایفوز سینه ای با استفاده از کایفومتر روی بدن و روی عکس رادیوگرافی و نیز میانگین اندازه گیری کایفوز سینه ای با استفاده از کایفومتر روی عکس رادیوگرافی با میانگین اندازه گیری کایفوز سینه ای از طریق زاویه کوب نیز اختلاف معنی داری وجود ندارند (0/34=p). نتیجه گیری: با توجه به همبستگی بالا بین 3 روش اندازه گیری (کایفومتر روی بدن، کایفومتر روی عکس، روش کوب) و همچنین نبود اختلاف معنی دار بین نتایج این 3 روش، می توان گفت کایفومتر ایرانی به عنوان وسیله ای معتبر در اندازه گیری های مربوط به ستون فقرات به ویژه کایفوز سینه ای می باشد و وجود بافت های نرم روی ستون فقرات اثری بر اندازه گیری با کایفومتر ندارند.
۳۳.

تأثیر خستگی عملکردی بر الگو و شروع فعالیت الکترومایوگرافی منتخبی از عضلات کمری- لگنی و پرونئال تکواندوکاران زن نخبه(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: طب ورزشی سال نهم بهار و تابستان ۱۳۹۶ شماره ۱ (پیاپی ۱۸)

کلید واژه ها: تکواندوکار نخبه خستگی عملکردی شروع فعالیت عضلانی عضلات کمری لگنی عضلات پرونئال

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی آسیب شناسی ورزشی
تعداد بازدید : ۹۹۹ تعداد دانلود : ۸۰۱
خستگی سبب اختلال در بازخورد آوران ها، زمان بندی فعالیت عضلات و بروز آسیب در اندام ها می شود. در تحقیق حاضر اثر یک دوره پروتکل خستگی عملکردی بر الگو و شروع فعالیت الکترومایوگرافی منتخبی از عضلات کمری- لگنی و پرونئال بررسی شد. سیزده تکواندوکار زن سالم با میانگین سنی 25/1±92/20 سال، وزن 17/4±69/53 کیلوگرم، قد 00/5±92/166 سانتی متر و سابقه فعالیت 75/1±92/7 سال داوطلبانه در این مطالعه شرکت داشتند. ابتدا حین پرش– فرود تک پا زمان شروع فعالیت الکتریکی عضلات ارکتوراسپاین، کوادراتوس لومباروم، گلوتوس مدیوس و پرونئوس لانگوس ثبت شد. سپس افراد در پروتکل خستگی شرکت کردند و بار دیگر فعالیت الکتریکی عضلات ثبت شد. آزمون آنالیز واریانس نشان داد اختلاف معناداری در زمان شروع فعالیت عضلات در پیش آزمون و پس آزمون وجود دارد (0005/0≥ P)، اما این الگو در پیش آزمون و پس آزمون تفاوت معناداری را نشان نمی دهد. آزمونt  زوجی نشان داد زمان فعال شدن هر چهار عضله پس از خستگی سریع تر شد، که در سه عضله کوادراتوس لومباروم، گلوتوس مدیوس و پرونئوس لانگوس معنادار بود؛ ولی برای عضله ارکتوراسپاین معنادار نبود. در نتیجه سیستم عصبی مرکزی در زمان خستگی که پیش بینی می کند ریسک آسیب بیشتر است، حساس تر می شود و عضلات را زودتر به خدمت می گیرد تا از مفاصل در شرایط پرخطر محافظت کند. ازاین رو سعی دارد تا راهبرد های حرکتی را برای پیشگیری از آسیب احتمالی زودتر فراخوانی کند.
۳۴.

همه گیرشناسی آسیب های ورزشی در لیگ برتر کبدی مردان(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: پژوهش در طب ورزشی و فنآوری سال هفتم بهار و تابستان ۱۳۹۶ شماره ۱۳

کلید واژه ها: همه گیرشناسی آسیب لیگ برتر کبدی مردان

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی آسیب شناسی ورزشی
تعداد بازدید : ۱۸۱۰ تعداد دانلود : ۷۷۹
هدف تحقیق حاضر بررسی همه گیرشناسی آسیب های کبدی در مسابقات لیگ برتر کشور است. این تحقیق توصیفی و از نوع مطالعات آینده نگر است. کلیه مردان مشارکت کننده در رقابت های لیگ برتر کبدی سال 1393 (تعداد=192نفر) در این مطالعه تحت بررسی قرارگرفتند که از بین آنها ورزشکارانی که در طول رقابت ها دچار آسیب دیدگی شده و تحت مراقبت های پزشکی قرار گرفته بودند، نمونه های این تحقیق در نظر گرفته شدند. اطلاعات مربوط به این تحقیق از طریق ثبت در فرم ثبت آسیب به کوشش محقق و با کمک پزشک مسابقات در حین برگزاری رقابت ها تکمیل شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون خی دو (2x) در سطح معنی داری 05/0≥α و همچنین، از آمار توصیفی در قالب اعداد، جدول ها و نمودارها برای بیان یافته های تحقیق استفاده شد. میزان بروز آسیب در هزارساعت مسابقه برابر 9/229 آسیب برآورد شد و بیشترین نواحی آسیب دیده سر و صورت (2/26 درصد) و زانو (5/15 درصد) بوده است. 5/48 درصد آسیب ها از نوع کبودی/کوفتگی/خون مردگی و بیشترین سازوکار به وجود آورنده آسیب برخورد با حریف (5/82 درصد) بود. 32 درصد آسیب ها هنگام زیرگیری رخ داده است. میزان آسیب در بازیکنان پست دفاع 5/50 درصد بود. با توجه به یافته ها، که بیان کننده شیوع بالای آسیب در ورزش کبدی است، به اعضای پزشکی تیم ها، مربیان، و ورزشکاران توصیه می شود تا عوامل خطرزای بالقوه مرتبط با بروز آسیب را شناسایی و اقدامات لازم را جهت پیش گیری از آنها انجام دهند.
۳۵.

تأثیر برنامه جامع گرم کردن +11 اصلاح شده بر پیشگیری از آسیب های اندام تحتانی و مچ پای فوتبالیست های مرد جوان(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات طب ورزشی بهار و تابستان ۱۳۹۶ شماره ۲۱

کلید واژه ها: فوتبال برنامه گرم کردن +11 تخته تعادل پیشگیری از آسیب

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی آسیب شناسی ورزشی
تعداد بازدید : ۱۲۰۸ تعداد دانلود : ۷۰۳
در سال های اخیر، فیفا برنامه گرم کردن +11 را با هدف پیشگیری از آسیب در فوتبال توسعه داده است. نتایج مطالعات پیشین، بیانگر عدم کاهش معنادار آسیب مچ پا پس از اجرای این برنامه می باشد؛ بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر برنامه گرم کردن +11 اصلاح شده همراه با تخته تعادل بر پیشگیری از آسیب های اندام تحتانی و مچ پای فوتبالیست های مرد انجام شد. جهت انجام پژوهش، 111 فوتبالیست مرد جوان لیگ جوانان تهران به دو گروه +11 اصلاح شده و کنترل تقسیم شدند. نتایج نشان می دهد که در مجموع، بازیکنان گروه مداخله به شکل معناداری آسیب کمتری نسبت به بازیکنان گروه کنترل داشته اند، اما میزان بروز آسیب های مچ پای بازیکنان گروه مداخله نسبت به بازیکنان گروه کنترل، با وجود کاهش 88/58 درصدی، معنا دار نمی باشد. با توجه به نتایج پیشنهاد می گردد مطالعات بیشتری درمورد اضافه شدن تمرینات تخته تعادل به برنامه +11 صورت گیرد.
۳۶.

پایایی جعبه عکسبرداری کف پا در اندازه گیری منتخبی از شاخص های اثر پا(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات کاربردی علوم زیستی در ورزش دوره ۴ پاییز و زمستان ۱۳۹۵ شماره ۸ 114 - 122
تعداد بازدید : ۱۰۲ تعداد دانلود : ۸۴
زمینه و هدف: اندازه گیری قوس داخلی پا به عنوان مهم ترین مرجع برای مشخص کردن ناهنجاری های پا و پیگیری روند درمان به شمار می رود و استفاده از شاخص های اثر پا به عنوان متداول ترین روش برای ارزیابی قوس داخلی پا شناخته می شود. این مطالعه با هدف بررسی پایایی جعبه عکسبرداری کف پا در اندازه گیری منتخبی از شاخص های اثر پا انجام شده است. روش تحقیق: طراحی جعبه عکسبرداری کف پا با دوربین و بر اساس تکنیک پردازش تصویر می باشد. به منظور تعیین پایایی وسیله جدید تعداد 30 آزمودنی زن و مرد به صورت تصادفی با میانگین سنی 3/08±25/33 سال، وزن 9/60±61/53 کیلوگرم، قد 9/16±168/23 سانتی متر و شاخص توده بدنی 2/32±21/70 از میان جامعه آماری انتخاب شدند. اندازه گیری شاخص های اثر پا 3 روز متوالی تکرار شدند. برای تعیین  پایایی جعبه عکسبرداری کف پا از ضریب همسانی درونی (ICC) و خطای استاندارد اندازه گیری (SEM) در سطح معنی داری 0/05>p استفاده گردید. یافته ها: ضریب همسانی درونی بین 3 بار اندازه گیری در تمامی شاخص ها بسیار قوی (عالی) بود. بیشترین پایایی مربوط به شاخص استاهلی (0/96=ICC) و سپس به ترتیب شاخص قوس (0/95=ICC)، شاخص چیپائوکس اسمیراک (0/95=ICC) و شاخص اثر پا (0/94=ICC) بود. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان دادند که جعبه عکسبرداری کف پا در سنجش شاخص های رایج اثر پا وسیله ای پایا می باشد؛ لذا استفاده از این وسیله برای اندازه گیری دقیق و سریع شاخص های اثر پا در مراکز درمانی و تحقیقاتی توصیه می شود.
۳۷.

مقایسه وضعیت بدنی زنان تکواندوکار نخبه با غیرورزشکاران(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: پژوهش در طب ورزشی و فنآوری سال ششم پاییز و زمستان ۱۳۹۵ شماره ۱۲

کلید واژه ها: وضعیت بدنی ناهنجاری وضعیتی تکواندو

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : ۱۰۱۰ تعداد دانلود : ۱۰۵۶
اختصاصی بودن تمرین های ورزشی یکی از عوامل مهمی است که می تواند بر نظام اسکلتی عضلانی تأثیر گذار باشد. هدف این تحقیق، مقایسه میزان انحراف وضعیتی ستون فقرات و اندام تحتانی در زنان تکواندو کار با غیر ورزشکاران است. 50 زن تکواندوکار دارای کمربند مشکی و 50 غیرورزشکار آزمودنی های تحقیق را تشکیل دادند. برای اندازه گیری کایفوز و لوردوز از خط کش منعطف و برای تعیین میزان زاویه سربه جلو و اسکولیوز از روش فتوگرامتری و برای ارزیابی ناهنجاری های زانو و پا نیز به ترتیب از کولیس و روش افت ناوی استفاده شد. به منظور مقایسه دو گروه از آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که مقدار لوردوز کمری (90/47 درجه) در تکواندوکاران به طور معناداری بیشتر از غیر ورزشکاران (04/44 درجه) است. همچنین، مقدار انحنای جانبی ستون فقرات (اسکولیوز) (52/3 درجه) در تکواندوکاران به طور معناداری بیشتر از غیرورزشکاران است، میزان فاصله کندیل داخلی ران نیز در تکواندوکاران (26/3 سانتی متر) به طور معناداری بیشتر از غیر ورزشکاران (91/1 سانتی متر) بود. اما بین میزان سر به جلو، کایفوز، فاصله قوزک داخلی پا و افت ناوی در دو گروه تفاوت معناداری دیده نشد (05/0P<). براساس نتایج تحقیق می توان اظهار کرد که ورزش تکواندو به علت نوع تمرین های رایج می تواند بر وضعیت بدنی ورزشکاران تأثیر بگذارد
۳۸.

بررسی میزان کارایی سیستم های حسی درگیر در کنترل پاسچر ناشنوایان ورزشکار و غیرورزشکار(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: طب ورزشی سال هفتم بهار و تابستان ۱۳۹۴ شماره ۱ (پیاپی ۱۴)

کلید واژه ها: کنترل پاسچر سیستم بینایی سیستم دهلیزی حسی پیکری ناشنوای ورزشکار

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی ورزش معلولین
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : ۱۴۸۹ تعداد دانلود : ۷۰۶
هدف از تحقیق حاضر بررسی میزان کارایی هریک از سیستم های حسی بینایی، دهلیزی و حس پیکری در کنترل پاسچر ناشنوایان ورزشکار و غیرورزشکار بود. به این منظور، 30 نفر از نوجوانان 15 تا 20 ساله ناشنوای مادرزادی عمیق و شدید در دو گروه ورزشکار و غیرورزشکار ( 17/1 ± 08/18 سال، 82/6 ± 04/173 سانتی متر، 47/7 ± 41/59 کیلوگرم) به صورت نمونه گیری هدفمند بررسی شدند. برای تفکیک سهم هریک از سیستم های حسی بینایی، دهلیزی و حس پیکری، وضعیت کنترل پاسچر نمونه ها با دستگاه تعادل سنج بایودکس در چهار حالت حسی مختلف اندازه گیری و کارایی هریک از سیستم های حسی به وسیله فرمول ناشنر محاسبه شد. اطلاعات خام به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS18 و بهره گیری از آمار توصیفی و آزمون تی مستقل (05/0α≤) تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد میزان کارایی همه سیستم های حسی درگیر در کنترل پاسچر گروه ناشنوای ورزشکار به طور معناداری بهتر از ناشنوایان غیرورزشکار است و کاراترین سیستم حسی درگیر در کنترل پاسچر هر دو گروه سیستم حس پیکری است و بعد از آن به ترتیب سیستم های بینایی و دهلیزی قرار داشتند. احتمالاً بهتر بودن وضعیت قدرت اندام تحتانی و نیز کنترل عصبی عضلانی بهتر در ورزشکاران دلیل وضعیت تعادلی بهتر آنان است. اثر منفی ضعف داده های دهلیزی در فرایند خیره شدن نیز می تواند در کاهش کارایی سیستم بینایی در کنترل پاسچر ناشنوایان اثرگذار باشد. از نتایج این تحقیق می توان در طراحی برنامه های توانبخشی ناشنوایان استفاده کرد و نشان می دهد تمرینات عصبی عضلانی که حس پیکری را بهبود بخشند، احتمالاً اثر بیشتری در بهبود وضعیت تعادلی ناشنوایان خواهند داشت، ازاین رو پیشنهاد می شود این گونه تمرینات در برنامه های ورزشی و توانبخشی ناشنوایان بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
۳۹.

بررسی اثر بافت های نرم در اندازه گیری زاویه کایفوز سینه ای به وسیله خط-کش منعطف(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات طب ورزشی پاییز و زمستان ۱۳۹۴ شماره ۱۸

کلید واژه ها: کایفوز خط کش منعطف عکس رادیوگرافی روش کوب ؛ بافت نرم

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : ۱۲۳۴ تعداد دانلود : ۱۳۷۶
هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر بافت های نرم در اندازه گیری زاویه کایفوز سینه ای به وسیله خط کش منعطف از طریق قرارگیری بر روی بدن و عکس رادیو گرافی و همچنین مقایسه نتایج با روش کوب بود. نمونه ها را 18 نفر تشکیل دادند. در بررسی اندازه گیری کایفوز سینه ای از طریق خط کش منعطف روی بدن و روی عکس رادیوگرافی با اندازه گیری زاویه کوب همبستگی و روایی بالایی مشاهده شد. در مقایسه این سه روش ازنظر میانگین نتایج اندازه گیری با استفاده از خط کش منعطف روی بدن و روی عکس رادیوگرافی به هم نزدیک است و اختلاف زیادی وجود ندارد. میانگین اندازه گیری با استفاده از خط کش منعطف روی عکس رادیوگرافی با میانگین اندازه گیری از طریق زاویه کوب نیز اختلاف معناداری وجود ندارد.بنابر نتایج به دست آمده می توان گفت؛ خط کش منعطف به عنوان وسیله ای معتبر در مقایسه با بهترین معیار (رادیوگرافی) دارای اعتبار بالایی است و بافت های نرم ستون فقرات اثری بر اندازه گیری با خط کش منعطف ندارد.
۴۰.

بررسی برخی عوامل خطرزای عصبی- عضلانی مرتبط با آسیب ACL در افراد دچار ناهنجاری پرونیشن مچ پا(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: طب ورزشی سال هفتم پاییز و زمستان ۱۳۹۴ شماره ۲ (پیاپی ۱۵)

کلید واژه ها: عوامل خطرزا آسیب رباط صلیبی پرونیشن مچ فعالیت فیدبکی فعالیت فیدفورواردی

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی آسیب شناسی ورزشی
تعداد بازدید : ۱۲۰۷ تعداد دانلود : ۵۴۶
راستای مکانیکی اندام تحتانی به طور کلی بر ثبات مفصل زانوی ورزشکاران اثر دارد. تحقیقات اشاره دارند که پرونیشن مچ پا در شیوع آسیب ACL مؤثر است، ولی مطالعه ای در زمینه کنترل عصبی -عضلانی ورزشکاران دارای پرونیشن افزایش یافته مچ پا در رابطه با آسیب ACL صورت نگرفته است. ازاین رو هدف از این تحقیق، بررسی برخی عوامل خطرزای عصبی- عضلانی مرتبط با آسیب ACL در افراد دچار ناهنجاری پرونیشن مچ پا بود. پانزده ورزشکار دارای پرونیشن افزایش یافته مچ پا و پانزده ورزشکار سالم به صورت هدفمند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. سیگنال های الکترومیوگرافی با استفاده از الکترود سطحی از چهار عضله (گلوتوس مدیوس، لترال همسترینگ، واستوس لترالیس و سولئوس) ثبت شد. نتایج آزمون MANOVA نشان داد در عضلات گلوتئوس مدیوس (029/0=P) و بایسپس فموریس (001/0P=) در مرحله فیدفورواردی و در عضله گلوتئوس مدیوس (005/0P=) در مرحله فیدبکی، بین دو گروه تفاوت معنا دار وجود دارد و در فعالیت فیدفورواردی و فیدبکی عضلات واستوس لترالیس و سولئوس بین دو گروه ارتباط معنا داری وجود ندارد (05/.≤P). بنابراین ناهنجاری پرونیشن مچ پا با تغییر عملکرد عصبی - عضلانی عضلات گلوتئوس مدیوس و لترال همسترینگ، می تواند به عنوان عامل خطرآفرین در بروز آسیب های ACL دخیل باشد.

کلیدواژه‌های مرتبط

پدیدآورندگان همکار

تبلیغات

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

حوزه تخصصی

زبان