پژوهش در طب ورزشی و فنآوری

پژوهش در طب ورزشی و فنآوری

پژوهش در طب ورزشی و فنآوری سال ششم پاییز و زمستان 1395 شماره 12 (مقاله علمی وزارت علوم)

مقالات

۱.

مقایسه پارامترهای بیومکانیکی منتخب و خطر آسیبِ پای تکیه گاه، حین شوت با پای برتر و غیربرتر در بین بازیکنان مبتدی فوتسال(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: بیومکانیک شوت روی پا پای تکیه گاه پای برتر و غیربرتر فشار کف پا

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی بیومکانیک ورزشی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی بیومکانیک ورزشی عملکرد ورزشی
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی بیومکانیک ورزشی بیومکانیک بالینی
تعداد بازدید : 612 تعداد دانلود : 810
با توجه به تأثیر موقعیت قرارگیری پای تکیه گاه به منزله عاملی مؤثر بر موفقیت شوت و بروز آسیب در مفصل مچ پا، هدف این تحقیق، مقایسه منتخبی از ویژگی های بیومکانیکی و عوامل مؤثر بر آسیبِ پای تکیه گاه در شوت با پای برتر و غیربرتر بازیکنان مبتدی فوتسال بود. در این تحقیقِ نیمه تجربی، 12 بازیکن فوتسال آماتور جوان با میانگین و انحراف استاندارد سن 5/1±2/21 ، قد 2/4±176 سانتی متر، وزن 5/5 ±6/67 کیلوگرم مشارکت کردند. درحالی که از ورزشکاران خواسته شد تا توپ را با پای برتر و غیربرتر با حداکثر تلاش از فاصله 10 متری به سمت دروازه شوت کنند، اطلاعات مربوط به نیرو و ضربه وارد شده به کف پا و موقعیت پای تکیه گاه به کمک دستگاه سنجش فشار کف پای صفحه ای Platform و با سرعت نمونه برداری 300 هرتز ثبت شد. برای بررسی خطر آسیب مچ پا، نیروها، ضربه ها و بیشترین فشار وارد به قسمت های لترال و مدیال، در دو پای برتر و غیربرتر اندازه گیری شد. نتایج حاکی از وجود اختلاف معنادار در دامنه حرکتی مفصل ساب تالار بود که احتمالاً می توان دلیل آن را وجود انعطاف و هماهنگی بیشتر در پای برتر دانست. در مقدار ضربه وارد به قسمت های جلویی، میانی و عقبی پا، اختلاف معنی داری بین پای راست و چپ مشاهده نشد. حداکثر فشار در قسمت لترال پای غیربرتر به طور معناداری بیشتر از پای دیگر بود که احتمالاً می تواند یکی از علل افزایش خطر آسیب داخلی مچ پا تلقی شود. با توجه به تازه کاربودن و فقدان هماهنگی عصبی عضلانی مناسب در اندام غیربرتر آزمودنی ها قادر نبودند الگوی پیشرفته ای از حرکت شوت را در پای غیربرتر ارائه دهند. ازاین رو، فقدان هماهنگی عصبی عضلانی می تواند به اتلاف انرژی و واردآمدن فشارهای غیراصولی به قسمت های مختلف بدن به ویژه کف پا منجر شود و بروز آسیب را تشدید کند. با توجه به نتایج تحقیق، می توان گفت ورزشکاران مبتدی فوتسال، حین زدن شوت با پای برتر، کیفیت بالاتری را از نظر فاکتورهای بیومکانیکی دخیل در حرکت نشان می دهند. همچنین، با توجه به پارامترهایی که بررسی شد، احتمال آسیب در مچ پای تکیه گاه فوتبالیست های مبتدی، هنگامی که با پای غیربرتر اقدام به شوت می کنند، بیشتر از پای تکیه گاه است. البته تعمیم این نتایج به بازیکنان نیمه مبتدی و حرفه ای نیاز به تحقیقات بیشتری دارد
۲.

مطالعه تغییرات آدیپونکتین، لپتین و نیم رخ لیپیدی پلاسمای خون مردان غیرفعال بر اثر 24 جلسه بازی فوتسال(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: آدیپونکتین فوتسال لپتین نیم رخ لیپیدی

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی قلب و عروق و تنفس
تعداد بازدید : 678 تعداد دانلود : 321
هدف این پژوهش بررسی تعیین تغییرات آدیپونکتین، لپتین و نیم رخ لیپیدی پلاسمای خون مردان غیرفعال به دنبال 24 جلسه بازی فوتسال است. در این مطالعه 20 مرد سالم (30-20 ساله و غیرفعال، به طور تصادفی به دو گروه تجربی (سن: 58/2±5/23، وزن: 48/14±36/69 کیلوگرم، شاخص توده بدنی: 41/4±82/22 کیلوگرم بر مترمربع) و گروه کنترل (سن: 2±6/24 سال، وزن: 71/12±22/68 کیلوگرم، شاخص توده بدنی: 58/3±99/21 کیلوگرم بر مترمربع) تقسیم شدند. گروه تجربی در هر جلسه برنامه تمرینی فوتسال شامل 20 دقیقه گرم کردن، دو زمان 30 دقیقه ای بازی فوتسال و درنهایت 10 دقیقه سردکردن را به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه اجرا انجام داد و گروه کنترل فعالیت عادی خود را سپری کرد. قبل از برنامه تمرینی و 48 ساعت پس از پایان آخرین جلسه بازی، نمونه خون به میزان 5 میلی لیتر، جهت اندازه گیری میزان آدیپونکتین، لپتین و نیم رخ لیپیدی پلاسمای خون از آزمودنی ها جمع آوری و با استفاده از آزمون t مستقل تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاصل نشان داد که 24 جلسه بازی فوتسال باعث افزایش معنی دار لیپوپروتئین پرچگال (p=0/03) و کاهش معنی دار لپتین (p=0/04)، لیپوپروتئین کم چگال (p=0/03)، لیپوپروتئین(a) (p=0/04)، تری گلیسیرید (p=0/03) و کلسترول (p=0/03) می شود، با وجود این، تفاوت ها درباره آدیپونکتین (p=0/4) معنی دار نبود (P<0.05). به نظر می رسد فعالیت بدنی ناشی از بازی فوتسال موجب تغییراتی در میزان برخی هورمون های ترشح شده از بافت چربی سفید و دیگر ارگان های مرتبط با ترشح این هورمون ها می شود، ولی با وجود نتایج متناقض به دست آمده در تحقیقات گذشته، بررسی های بیشتر در این باره ضروری به نظر می رسد
۳.

مقایسه وضعیت بدنی زنان تکواندوکار نخبه با غیرورزشکاران(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: وضعیت بدنی ناهنجاری وضعیتی تکواندو

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : 417 تعداد دانلود : 866
اختصاصی بودن تمرین های ورزشی یکی از عوامل مهمی است که می تواند بر نظام اسکلتی عضلانی تأثیر گذار باشد. هدف این تحقیق، مقایسه میزان انحراف وضعیتی ستون فقرات و اندام تحتانی در زنان تکواندو کار با غیر ورزشکاران است. 50 زن تکواندوکار دارای کمربند مشکی و 50 غیرورزشکار آزمودنی های تحقیق را تشکیل دادند. برای اندازه گیری کایفوز و لوردوز از خط کش منعطف و برای تعیین میزان زاویه سربه جلو و اسکولیوز از روش فتوگرامتری و برای ارزیابی ناهنجاری های زانو و پا نیز به ترتیب از کولیس و روش افت ناوی استفاده شد. به منظور مقایسه دو گروه از آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که مقدار لوردوز کمری (90/47 درجه) در تکواندوکاران به طور معناداری بیشتر از غیر ورزشکاران (04/44 درجه) است. همچنین، مقدار انحنای جانبی ستون فقرات (اسکولیوز) (52/3 درجه) در تکواندوکاران به طور معناداری بیشتر از غیرورزشکاران است، میزان فاصله کندیل داخلی ران نیز در تکواندوکاران (26/3 سانتی متر) به طور معناداری بیشتر از غیر ورزشکاران (91/1 سانتی متر) بود. اما بین میزان سر به جلو، کایفوز، فاصله قوزک داخلی پا و افت ناوی در دو گروه تفاوت معناداری دیده نشد (05/0P<). براساس نتایج تحقیق می توان اظهار کرد که ورزش تکواندو به علت نوع تمرین های رایج می تواند بر وضعیت بدنی ورزشکاران تأثیر بگذارد
۴.

مقایسه زوایای ناحیه لومبو ساکرال هنگام ایستادن روی شیب های مختلف در زنان سالم و مبتلا به کمردرد(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: کمردرد ثبات ستون فقرات کمری شیب مثبت شیب منفی لومبو ساکرال

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی آسیب شناسی ورزشی
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : 682 تعداد دانلود : 392
مطالعه حاضر به بررسی تأثیر شیب های مختلف پاشنه بر زوایای مکانیکی لومبو ساکرال و ثبات آن در افراد مبتلا به کمردرد مکانیکال و افراد سالم می پردازد. این مطالعه مورد – شاهدی، 38 زن (18 نفر مبتلا به کمردرد، 20 نفر سالم) در بیمارستان امام خمینی شهر ساری مطالعه کرد. پس از ثبت اطلاعات دموگرافیک، 3 رادیوگرافی لترال درحالت ایستاده روی شیب های (صفر، 7/3+ و7/3- درجه) برای تعیین زوایای شیب ساکروم، لومبوساکرال، افقی ساکروم و لوردوز سگمنتال و بررسی ثبات کمری تهیه شد. نتایج نشان داد ایستادن روی شیب های مختلف بر زوایای بیومکانیکی ناحیه لومبوساکرال هریک از دو گروه سالم و کمردردی و در مقایسه دو گروه با هم تأثیر معنی داری نداشت(05/0<p). در مبتلایان به کمردرد، ثبات کمری نسبت به افراد سالم کمتر بود و میزان بی ثباتی در مقایسه بین دو گروه، هنگام ایستادن روی شیب منفی ( 009/0P=)، مثبت (023/0P=) و صفر (004/0P=) همچنان معنی دار بود، هرچند اختلاف معنی داری در ثبات کمری دو گروه سالم و کمردردی در زمان ایستادن روی شیب های مختلف دیده نشد(05/0<p). چنین به نظر می رسد که افراد مبتلا به کمردرد، غالباً از بی ثباتی ستون فقرات رنج می برند و این بیماری با استفاده از شیب های مختلف پاشنه جبران نمی شوند
۵.

مقایسه الگوی توزیع فشار کف پایی بین پای راست و چپ و ارتباط آنها با قد و وزن در کشتی گیران(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: کشتی نخبه پدوباروگرافی کف پا

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی بیومکانیک ورزشی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی بیومکانیک ورزشی بیومکانیک مهارت های پایه
تعداد بازدید : 66 تعداد دانلود : 200
با توجه به این احتمال که فعالیت های ورزشی تغییراتی در توزیع پارامترهای مختلف فشار کف پایی در حین گام برداری به وجود می آورند، هدف مطالعه حاضر مقایسه الگوی توزیع فشار کف پایی بین پای راست و چپ و ارتباط آنها با پارامترهای آنتروپومتریک است. بدین منظور، 10 کشتی گیر نخبه با میانگین و انحراف استاندارد سنی 33/3±6/23 سال، قد 67/7±5/173 سانتی متر و جرم: 8/21±3/83 کیلوگرم در این مطالعه بصورت داوطلبانه مشارکت کردند. از دستگاه EMED-AT2 برای تحلیل فشار کف پایی، از آمار پارامتریک روش تی زوجی جهت مقایسه پارامترها بین پای راست و چپ و از روش پیرسون برای تعیین همبستگی بین متغیرها استفاده شد. تنها در پارامتر سطح تماس در ناحیه 4 بین پای راست و چپ اختلاف معنادار یافت شد (03/0=Es، 05/0≥p). بین تمامی پارامترها با قد و جرم همبستگی مثبت و معنادار یافت شد (01/0≥p ، 05/0≥p) و تنها در نواحی پاشنه همبستگی بین حداکثر نیرو در پای راست با قد (پاشنه داخلی 45/0=r2، پاشنه خارجی 68/0=r2) و جرم (پاشنه داخلی 56 /0=r2، پاشنه خارجی 80/0=r2) و در پای چپ با قد (پاشنه خارجی 53/0=r2) و جرم (پاشنه خارجی 55/0=r2) معکوس شد (05/0≥p). با توجه به فقدان اختلاف معنادار در پارامترهای مختلف فشار کف پایی بین پای راست و چپ می توان ادعا کرد، در ورزش کشتی تقاضای عملکردی پاها یکسان است. همچنین، این پژوهش نتایج تحقیقات گذشته را مبنی بر فقدان پای غالب در رشته کشتی تأیید کرد.
۶.

رابطه بین راستای استاتیک اندام تحتانی و آسیب های بازیکنان نوجوان فوتبال(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:

کلید واژه ها: فوتبال آسیب اندام تحتانی خطر فاکتور

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی آسیب شناسی ورزشی
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : 849 تعداد دانلود : 608
میزان بروز آسیب های اندام تحتانی در بازیکنان جوان فوتبال زیاد است اما اطلاعات اندکی درزمینه خطر فاکتورهای این آسیب ها وجود دارد. بنابراین، هدف این مطالعه بررسی رابطه استاتیک اندام تحتانی و بروز آسیب های بازیکنان نوجوان فوتبال ایران است. چهار تیم (78 بازیکن) از لیگ برتر آسیا ویژن نوجوان استان تهران (14 تا 16 سال) در این مطالعه مشارکت کردند. قبل از آغاز فصل، میزان افت ناوی، زاوی، Q، زاویه هایپر اکستنشن زانو، زانوی پرانتزی و شاخص توده بدنی این بازیکنان اندازه گیری شد. سپس، آسیب های این بازیکنان در طول یک فصل (7 ماه) به صورت آینده نگر ثبت شد. برای بررسی رابطه بین راستای استاتیک اندام تحتانی و آسیب ها از آزمون لجستیک رگرسیون استفاده شد. طبق یافته های تحقیق، میزان شیوع آسیب ها برابر با 7/8 آسیب در هر 1000 ساعت تمرین (95درصد اطمینان، 10/10-01/7) بود. نتایج آزمون لجستیک رگرسیون نشان داد که افت ناوی پای برتر (5/4OR=، 001/0p=)، زاویه Q پای برتر (77/2OR=، 048/0p=) و زانوی پرانتزی (06/4OR=، 021/0p=) با بروز آسیب ها ارتباط معنی داری دارند. بازیکنانی که شاخص افت ناوی آنها بیشتر از 5/1 سانتی متر باشد، 50/4 برابر بازیکنان دیگر مستعد بروز آسیب اندام تحتانی هستند. همچنین، بازیکنانی که شاخص زاویه Q پای برتر آنها بیشتر از 5/15 درجه باشد، 77/2 برابر بازیکنان دیگر مستعد بروز آسیب اندام تحتانی هستند. نتایج این مطالعه نشان داد که سنجش راستای اندام تحتانی مانند زاویه Q، زانوی پرانتزی و افت ناوی می تواند بازیکنان درمعرض آسیب های اندام تحتانی را مشخص کند. این نتایج می تواند به بازیکنان و مربیان برای پیش گیری از آسیب ها کمک کند

آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۵