ژاله معماری

تغییر و تحولات محیطی که در حال حاضر شتاب زیادی به خود گرفته، تصمیمات سازمانی را بسیار پیچیده کرده است؛ بنابراین لزوم به­کارگیری برنامه ای جامع برای مواجه شدن با این مسائل بیشتر از گذشته ملموس می شود. پژوهش حاضر با هدف طراحی و تدوین برنامه استراتژیک توسعه ورزش هندبال برای هیئت هندبال استان سمنان، سعی در بهبود عملکرد این هیئت در بلندمدت دارد. نمونه آماری پژوهش، 41 نفر از نخبگان و فعالان ورزش هندبال استان سمنان بودند. در بخش نظرسنجی از پرسشنامه محقق­ساخته عوامل درونی و بیرونی ( 910/0 = α ) و فرم های تعیین موضوعات استراتژیک استفاده شد . همچنین برای تجزیه و تحلیل داده ها، علاوه بر شاخص های توصیفی و آزمون فریدمن، از ماتریس ارزیابی درونی و بیرونی برای تعیین موقعیت استراتژیک و تحلیل SWOT ، تکنیک دلفی و طوفان مغزی برای تعیین استراتژی ها استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد هیئت هندبال استان سمنان در وضعیت کنونی قوت ها، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدهایی دارد و موقعیت استراتژیک آن در ناحیه ضعف ها و از لحاظ عوامل بیرونی در ناحیه تهدیدها قرار دارد. همچنین، ضمن تدوین بیانیه رسالت، بیانیه چشم انداز، ارزش های محوری و اهداف بلندمدت، 10 استراتژی در قالب 51 برنامه کلان و عملیاتی و در مجموع هفت پیشنهاد کلی برای توسعه هندبال استان سمنان ارائه شد. به نظر می رسد یکی از مهم ترین دلایل وضعیت نامطلوب هندبال استان سمنان نداشتن استراتژی توسعه ورزش هندبال در استان بوده است؛ بنابراین در این پژوهش سعی شده با تدوین استراتژی های مناسب، زمینه رشد و توسعه همه جانبه این ورزش جذاب در استان فراهم شود. بهره گیری از نقاط قوت شناسایی­شده می تواند به انجام رسالت و وظایف آن کمک شایانی کند مشروط بر این که در راستای به حداقل رساندن نقاط ضعف درونی و کاهش اثرات تهدیدهای بیرونی و استفاده حداکثر از فرصت های بیرونی باشند.

یکی از وظایف اصلی و مهم فدراسیون های ورزشی سنجش و ارزیابی عملکرد آن هاست، به طوری که هرگونه ادامه همکاری مربیان را در سطح ملی تحت تأثیر خود قرار می دهد. هدف از انجام این تحقیق، مطالعه اکتشافی معیارهای ارزیابی عملکرد مربیان ملی کشور است. تحقیق حاضر در دو بخش کیفی و کمّی و به روش توصیفی و پیمایشی انجام شده است. در بخش کیفی با مطالعه ادبیات تحقیق و جلسات بحث و بررسی با نخبگان، متغیرهای اثرگذار در ارزیابی عملکرد مربیان ملی شناسایی شد. در بخش کمّی پرسشنامه ای با 35 سؤال پاسخ بسته تهیه شد که پنج تن از استادان دانشگاه روایی آن را تأیید و طی مطالعه ای مقدماتی ضریب پایایی آن به روش آلفای کرونباخ 974/0 تعیین شد (01/0P<). پرسشنامه در اختیار 450 نفر از استادان دانشگاه، مربیان نخبه، مدیران، ورزشکاران ملی و کارشناسان ورزش فعال در فدراسیون های رتبه اول و دوم قرار گرفت. در نهایت 407 پرسشنامه تحلیل شد. معیارهای ارزیابی عملکرد مربیان ملی کشور متشکل از پنج عامل بود که عبارت بودند از: توانایی های فنی، توانایی های عملیاتی، مهارت های ویژه، مهارت های رهبری و مهارت های ارتباطی. شاخصهای برازش به دست آمده اعتبار مدل را تأیید کردند و بر اساس این شاخص ها ساختار حاصل از تحلیل عاملی اکتشافی تأیید شد. در این مدل توانایی های فنی و توانایی های عملیاتی (اجرایی) بیشتر از سایر عوامل و سپس به ترتیب مهارت های ویژه و مهارت های ارتباطی و سپس مهارت های رهبری مربیان مورد توجه ارزیابان قرار گرفته است. در بحث توانایی های فنی مربیان، بیشترین متغیر اثرگذار مربوط به بهره گیری از تاکتیک ها و استراتژی های مناسب در هر مسابقه است و در باب توانایی های عملیاتی و اجرایی مربیان، بیشترین متغیر اثرگذار توانایی آن ها در تهیه برنامه های ویژه برای مسابقات در سطوح ملی است. همچنین هر یک از عامل ها، متغیرهای تبیین کننده هر عامل و بارهای عاملی هر متغیر، مهم ترین عامل ها و مهم ترین نقاط قابل دستکاری برای مدیران برای اثرگذاری در هر عامل، شناسایی و تعیین شدند. در مدیریت حرفه ای و رقابتی امروز، لازم است ارزیابی کارکنان، به ویژه مربیان ملی سیستماتیک و مبتنی بر روش های علمی باشد که طی آن به هر متغیر به اندازه بار عاملی اش توجه و ارزیابی مربیان را در بخش های مختلفِ وظایف آنان و بر اساس متغیرهای مقیاس ارزیابی عملکرد مد نظر قرار دهند. همچنین با بررسی ادبیات تحقیق و نظر به اینکه مهارت های ارتباطی و رهبری مربیان در مدیریت و موفقیت تیم ها نقشی مهم ایفا می کند، لازم است مدیریت فدراسیون ها، برای توجه به عوامل فوق در نظام ارزیابی عملکرد مربیان کشور، به مهارت های ویژه و رهبری مربیان توجه بیشتری کنند.

به موازات رشد سریع دیدگاه حرفه ای، رویکرد فعلی تشکیلات ورزش جهان به آموزش و ارتقای مربیان، رو به توسعه است. آنان از ارکان اصلی در آموزش، رهبری و هدایت تیم اند و نقش مهمی در پرورش ورزشکاران ایفا می کنند. هدف از انجام این تحقیق مطالعة نظام آموزش، ارزیابی و ارتقای مربیان ورزش کشورهای منتخب و ارائة الگوی پیشنهادی است. این تحقیق به روش توصیفی و تحلیلی انجام شده و در جمع آوری اطلاعات از منابع موجود در کتابخانه ها و مروری بر اسناد موجود و مطالب اینترنت استفاده شده است. در ایران وزارت ورزش تلاش های مفیدی درخصوص آموزش، ارزیابی و ارتقای مربیان انجام داده است؛ لیکن عدم رویکرد سیستمی موجب شده تا همگامی آن با سیستم های پیشرفتة جهان با اشکال های متعددی مواجه گردد. در استرالیا دربارة آموزش مربیان مطالعات گسترده ای انجام شده و نوشتار هایی در باب چارچوب، سرفصل، محتوی و معیارهای آموزش و ارتقای مربیان نگاشته شده است. در انگلستان ویراست های متعددی از نظام آموزش مربیان ارائه شده و محتوای آموزشی جدیدی برای سطوح مختلف مربیگری در حال تدوین است. در ایالات متحده با توجه به سیستم آموزشی حاکم، معیارها و برنامه های آموزشی مربیان تدوین و در حال به روزرسانی است. در کانادا نیز مطالعات گسترده ای انجام شده است، به طوری که برنامةپیشرفت مربیان و ورزشکاران هر رشته تدوین و این برنامه های آموزشی به سایر کشورها نیز ارائه می شود. نتایج مطالعات نشان می دهد رویکرد سیستمی و هماهنگی با انجمن های قاره ای و جهانی مربیان از نیازهای عاجل مربیگری ورزش کشور است و تأسیس بنیاد بین المللی مربیان از ضروریات آن است. در این راه بهره گیری از تجارب کشورهای منتخب و نظام های مربوط مفید خواهد بود.

هدف این تحقیق تحلیل سوات تکواندو ایران است. روش پژوهش، توسعه ای و کاربردی است. به منظور تأیید گویه های پرسشنامة تحلیل سوات از روش تعیین توان افتراقی و به منظور تعیین معنیداری آماری هر یک از گویه های فهرست چهارگانة SWOT از آزمون دوجمله ای استفاده شد (05/0 P<). پرسشنامة تحلیل سوات با پنج سؤال عمومی و 47 گویه به دست آمد که ضریب پایایی آن به روش آلفای کرونباخ برابر با 71/0 تعیین شد (01/0P<). جامعة آماری این تحقیق شامل 100 نفر بود که متشکل از خبرگان تراز اول این رشته بودند. پرسشنامة تحقیق در اختیار 60 تن از خبرگان این رشته قرار گرفت. پس از جمع آوری داده ها و تحلیل های آماری، تحلیل سوات تکواندو ایران به دست آمد. اهمیت فرصت ها، تهدیدات، قوت ها و ضعف های این رشته معنیدار بودند. مهم ترین نقطة قوت این رشته شامل رشد قابل توجه مشارکت در مسابقات بین المللی و مهم ترین فرصت شامل وجود قهرمانان ملی تکواندو به عنوان افراد بالقوه برای تصدی پست های مربیگری و مدیریت تکواندو است. همچنین مهم ترین ضعف آن عدم بهره گیری مناسب از حامیان مالی به عنوان منبعی درآمدزا و مهم ترین تهدید شامل ناکافی بودن اطلاع رسانی و سطح آگاهی عمومی راجع به ورزش تکواندو است. توجه به ناکارآمدی نظام ملی آموزش مربیان و برنامه های حمایت مالی و نیز تقویت مسابقات لیگ، توسعة ارتباط با رسانه ها و تقویت کرسیهای بین المللی فدراسیون از اهم پیشنهادات به مدیران رشته است. برنامه های جاری فدراسیون تکواندو قوت هایی دارد که میتوانند به انجام رسالت و وظایف آن کمک شایانی نمایند. فرصت هایی چون ظرفیت مدال آوری تکواندو در بازیهای المپیک و آسیایی، عضویت ریاست فدراسیون در شورای اجرایی فدراسیون جهانی، حمایت دولت از این رشته در رفع ضعف ها و تقلیل تهدیدات راه گشا خواهد بود.

هدف از انجام این پژوهش تعیین راهبردها و برنامه های کلان در توسعه تکواندوی ایران بود. این پژوهش، در دو بخش کیفی و کمیانجام گردید. در بخش کیفی، برای تعیین وضعیت موجود تکواندوی کشور، پرسشنامه ای با تعداد 200 سؤال بسته پاسخ تهیه شد و پس از تأیید روایی محتوایی آن توسط خبرگان، نمایندگان تمامی کمیته های فدراسیون و هیئت های سه استان تهران، گیلان و سیستان و بلوچستان به سؤالات آن پاسخ دادند. همچنین در بخش کمّی تحقیق، یک پرسشنامه تحلیل سوات با 5 سؤال عمومی و 47 گویه تهیه، و ضریب پایایی آن 71/0 تعیین شد (01/0 P) و در اختیار 60 تن از خبرگان این رشته قرار گرفت. پس از جمع آوری داده ها در بخش وضعیت موجود، تحلیل سوات انجام شد و با تشکیل چندین جلسه با خبرگان، استراتژیهای توسعه تکواندوی کشور به دست آمد. ضمن شناسایی وضعیت برنامه های جاری تکواندو در کشور، در حوزه های وضعیت عمومی، مسابقات، داوران، مربیان، امور فنی، استان ها، امور قضایی، تحقیقات، آموزش و آزمون، روابط عمومی و امور بین الملل، در چهار حوزه فدراسیون در استان های تهران، گیلان و سیستان و بلوچستان، نقاط قوت، ضعف، تهدیدات و فرصت های رشته تکواندوی کشور شناسایی شد. بر اساس یافته های تحقیق، 12 استراتژی در قالب 34 برنامه کلان و 91 برنامه عملیاتی و در مجموع تعداد 6 پیشنهاد کلی برای توسعه تکواندوی کشور ارائه شد. تکواندوی کشور به لحاظ مدیریت مسابقات، امور داوران، بخش حقوقی از شرایط مناسب تری برخوردار است. برگزاری منظم مسابقات لیگ و توجه به استعدادیابی، در موفقیت تکواندوی کشور در مسابقات جهانی سهم بسزایی دارد، اما تکواندوی کشور از ضعف دانش نظری مربیان و عدم کفایت در برقراری ارتباط مناسب با مراکز تحقیقاتی و علمی کشور متضرر میشود. همچنین بهره گیری از عضویت در کرسیهای بین المللی از مواردی است که مدیران تکواندو از آن سود میجویند. بدین ترتیب باید برنامه ریزی خاصی در مورد پخش رویدادهای تکواندو از رسانه ها صورت پذیرد و نیز فعالیت های بازاریابی، به ویژه حمایت مالی در این زمینه به عمل آید. در مجموع، توجه هر چه بیشتر به مسابقات لیگ حرفه ای، تقویت نظام استعدادیابی، تقویت حضور در کرسیهای مجامع بین المللی و توسعه علمی و پژوهشی تکواندو در کشور از موارد قابل توجهی است که باید مورد توجه مدیران ورزش تکواندو قرار گیرد.

هدف: مدل سازی آمیخته هفت عاملی بازاریابی صنعت خدمات ورزش کشور روش: پژوهش حاضر از نوع کیفی است و از طریق تهیه پرسش نامه ای با 45 پرسش اجرا بسته ی اجرا شده است که شش تن از استادان دانشگاه روایی آن را تایید کردند و ضریب پایایی آن 92/0 (01/0 یافته ها: در مدل برازش شده، عامل مدیریت خدمات به عنوان متغیر مستقل، عامل های مدیریت ترویج، مکان، شواهد فیزیکی و مشارکت کنندگان به عنوان متغیر های واسط و عامل مدیریت محصول به عنوان متغیر پاسخ معرفی شد. نتیجه گیری: مدیریت عملیات و خدمات، محور اصلی و تنها عامل قابل دست کاری برای مدیران عامل در این مدل است. مدیریت محصول، به عنوان عامل پاسخ ظاهرشده و اثر گذاری از عامل مدیریت ترویج بر مدیریت محصول مشاهده نشده است. همچنین مدیریت شواهد فیزیکی، اثری روی مشارکت کنندگان نداشته است و مشارکت کنندگان تاثیر ناچیزی بر مدیریت محصول دارد. مدل هفت عاملی برازش کافی با داده های بازار ایران نداشته است و تنها شش عامل در مدل باقی ماندند. برازش مدل حاضر با داده های بازار خدمات ورزش کشور مواردی قابل بحث را مطرح کرده است.

هدف از انجام این پژوهش، طراحی مدل اکتشافی آمیخته بازاریابی صنعت خدمات ورزش ایران بوده است. روش پژوهش، از نوع کیفی بوده و از طریق تهیه پرسشنامه ای با تعداد 45 سؤال پاسخ بسته که 6 تن از استادان دانشگاه روایی آن را تائید کردند، و ضریب پایایی آن 92/0 تعیین شد(01/0 P<) و در اختیار تمامی 108 مسئول بازاریابی باشگاه های فعال در 9 رشته لیگ برتر کشور قرار گرفت، اجرا شده است. پس از جمع آوری داده ها، مدل اکتشافی آمیخته بازاریابی خدمات کشور به دست آمد. یافته های تحقیق حاضر، آمیخته بازاریابی صنعت خدمات ورزش ایران متشکل از هشت عامل بوده است. هر یک از عامل ها، متغیر های تبیینکننده هر عامل و بارهای عاملی هر متغیر، همچنین مهم ترین عامل ها و نیز مهم ترین نقاط قابل دستکاری برای مدیران، جهت اثر گذاری در هر عامل شناسایی و تعیین شدند. هشت عامل آمیخته بازاریابی مورد نظر عبارت بودند از: حمایت مالی، مدیریت نشان، مدیریت ترویج، قدرت های حاکم بر بازار، مدیریت روابط عمومی، مدیریت مکان، مدیریت فرآیند و مدیریت قیمت گذاری. بر اساس داده های بازار ورزش کشور، عامل «مدیریت نشان» به جای «مدیریت محصول» آشکار شده است. مهم ترین عامل و بیشترین نقش آمیخته بازاریابی صنعت خدمات ورزش کشور بر عهده «مدیریت مکان» است و بیشترین نقش منفی در آمیخته بر عهده «مدیریت قیمت گذاری» است. در متغیرهای تبیینکننده عامل های هشت گانه میتوان به نسبت قدر مطلق بار عاملی هر متغیر انتظار اثرگذاری بر آمیخته داشت.

هدف از این تحقیق، مدل سازی آمیخته چهارعاملی بازاریابی صنعت خدمات ورزش کشور بود. روش تحقیق از نوع کیفی و کمی بود و از طریق تهیه پرسشنامه 45 سؤال پاسخ بسته که روایی محتوایی آن توسط استادان دانشگاه تایید و ضریب پایایی آن 92/0 (01/0 P<) تعیین شده بود. این پرسشنامه در اختیار 108 مسئول بازاریابی باشگاه های فعال در 9 رشته ورزشی حاضر در لیگ برتر کشور قرار گرفت و پس از ابطال 9 مورد، 98 پرسشنامه بازگشت داده شد.در این تحقیق، مدل آمیخته چهارعاملی بازاریابی صنعت خدمات ورزش کشور به دست آمد. براساس این مدل، عامل مدیریت قیمت گذاری، به عنوان متغیر مستقل و ابزار کنترل و سه عامل دیگر آمیخته، شامل مدیریت ترویج، به عنوان متغیر واسط و مدیریت مکان و مدیریت محصول تحت عنوان متغیر پاسخ مدل آشکار شدند. نتایج تحقیق نشان داد مدل چهار عاملی برازش کافی با داده های بازار ایران دارد. مدیریت قیمت گذاری، محور اصلی و تنها عامل قابل دستکاری برای مدیران عامل در این مدل است. مدیریت مکان، در بهره برداری از انرژی هزینه شده در این بازار با مدیریت محصول شریک شده و از این نظر نتایج قابل توجهی را مطرح کرده و موانعی را نیز ایجاد کرده است. همچنین براساس این مدل، مدیران از عامل مدیریت ترویج به عنوان ابزاری برای کنترل مدیریت مکان و محصول بهره می برند.

مدیریت آمیخته بازاریابی شامل برنامه ریزی و تصمیم گیری درباره ترکیب راهبری عوامل تبیین کننده آمیخته بازاریابی در ورزش است. تعیین آمیخته، اهمیت بسیار زیادی دارد، زیرا سیاست گذاری در تجارت ورزشی مورد نظر را تعیین می کند و بنا به حساسیت آن در مدیریت بازاریابی، موجب می شود بازاریابان زمان زیادی را صرف تحلیل آن کنند. هدف از اجرای این تحقیق، مدل سازی آمیخته بازاریابی صنعت ورزش کشور، با روش تحلیل مسیری بود. بدین منظور، با انجام یک تحقیق کیفی، پرسشنامه ای با 45 سؤال پرسش بسته با ضریب پایایی 92/0 (01/0 P<) تهیه شد و در اختیار مسئولان بازاریابی باشگاه های فعال در 9 رشته ورزشی لیگ برتر کشور قرار گرفت. از میان 108 پرسشنامه ارسالی، 98 مورد تکمیل و بازگردانده شد. در تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار لیزرل نسخه 52/8 برای مدل سازی و شناسایی شاخص های نیکویی برازش، از نرم افزار SPSS نسخه 14 برای تحلیل عاملی اکتشافی به منظور استخراج عامل ها و به دست آوردن برآورد بارهای عاملی و آلفای کرونباخ برای تعیین اعتبار پرسشنامه استفاده شد. پس از جمع آوری داده ها، با استفاده از روش تحلیل عامل اکتشافی، 8 عامل آمیخته شناسایی شدند. بر این اساس، آمیخته بازاریابی صنعت ورزش کشور مدل سازی شد، که بر اساس آن، چهار عامل حمایت مالی، مدیریت ترویج، مدیریت قیمت گذاری و قدرت های حاکم بر بازار، به عنوان متغیرهای مستقل و ابزار کنترل در اختیار مدیران قرار دارند. همچنین چهار عامل دیگر آمیخته، شامل مدیریت روابط عمومی، مدیریت فرایند، مدیریت مکان و مدیریت نشان، به عنوان متغیرهای وابسته، آشکار شدند.