بررسی تفسیر واژگان «عربی» و «لسان عربی» در قرآن با رویکرد تحلیلی انتقادی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زبان به عنوان یک پدیده زنده و پویا، پیوسته در مسیر تحول و تطور قرار داشته است. این امر در علم زبان شناسی بدیهی و مثبت ارزیابی می شود. اما آن گاه که متن مقدس در دوره ای طولانی با مخاطبان متعدد روبه رو است، حفظ گوهر اصلی، مطالعه و دریافت پیام آن، در صورتی امکان پذیر است که متن را با زمان صدور و یا نزول آن فهمید. در غیر این صورت، سبب می شود گاه در فهم و تفسیر برخی آیات، تناقض و شبهه ایجاد گردد. یکی از واژگان و ترکیبات قرآنی، «لسان»، «عربی» و اضافه این دو به هم است. بیشتر مفسران و مترجمان این کلمات و ترکیب اضافی را فقط در همان معنای مشهور امروزی، یعنی گویش عربی تبیین نموده اند که در پی آن، شبهه انحصار قرآن برای عرب زبانان و اخراج عموم بشر در تمام اعصار و امصار برای آن مطرح می شود. افزون بر آن، تناقض ایجادشده در این انحصار با آیات مربوط به جهان شمولی قرآن نیز محل توجه است. این در حالی است که می توان با تأمل در آیات و سیاق آنها، و مهم تر از همه، در معنای لغوی این واژگان، معنای دیگر پیام آشکار و بدون ابهام و اغلاق برای آنها تبیین نمود. این مقاله با رویکرد تحلیلی- انتقادی و واکاوی اصل و ماده این لغات با تکیه بر سیاق، به ارائه معنایی متفاوت از این واژگان و ترکیب دست یافته است که با توجه به آن، این شبهه و تناقض منتفی می گردد.Interpretation of the Words ‘Arabī and Lisān-i ‘Arabī in the Qur’an with a Critical Analytical Approach
Language, as a living and dynamic phenomenon, has continuously been on the course of development and evolution. This is evaluated as obvious and positive in the science of linguistics. But when the sacred text is facing numerous addressees for a long period of time, it is possible to preserve the main essence, to study and receive its message, if you understand the text with the time of its issuance or revelation. Otherwise, it sometimes causes contradictions and doubts in the understanding and interpretation of some verses. One of the words and compounds of the Qur’an is lisān, ‘Arabī and the combination of these two. Most of the interpreters and translators have explained these words and additional combinations merely in same popular meaning as is used today, i.e. the Arabic dialect, following which the doubt is raised of the Qur’an’s monopoly for the speakers of the Arabic language and exclusion of the general human race and places. In addition, the contradiction created in this monopoly with the verses related to the universality of the Qur’an is also worthy of attention. Meanwhile, by reflecting on the verses and their context, and most importantly, on the literal meaning of these words, the other meaning of the obvious message can be explained to them without ambiguity or obfuscation. This article, with an analytical-critical approach and analysis of the essence and substance of these words relying on the context, has achieved a different semantic representation of these words and combinations, according to which, this doubt and contradiction is no longer an option.
تبلیغات
