رابطه شیوه های فرزندپروری مثبت و شایستگی هیجانی و اجتماعی در دانش آموزان: نقش میانجی کارکردهای اجرایی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی کارکردهای اجرایی در رابطه میان شیوه های فرزندپروری مثبت و توسعه شایستگی هیجانی و اجتماعی در دانش آموزان بود. در همین راستا، جامعه پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پایه سوم ابتدایی مدارس منطقه 1 شهر تهران (سال تحصیلی 1401-1402) بود که با روش نمونه گیری به صورت در دسترس و داوطلبانه 383 نفر وارد پژوهش شدند و پرسشنامه های فرزندپروری مثبت آلاباما (فریک، ۱۹۹۱)، کارکردهای اجرایی بریف (جیویا و همکاران، 2000) و شایستگی هیجانی- اجتماعی (ژو و ای، 2012) را تکمیل کردند. برای تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی و تحلیل مسیر استفاده شد. یافته ها نشان داد میان شایستگی های هیجانی و اجتماعی و مؤلفه های کارکردهای اجرایی رابطه معنادار و مثبتی وجود دارد. همچنین، رابطه فرزندپروری با ابعاد کارکردهای اجرایی نیز مثبت است. لذا از آن جایی که رابطه میان فرزندپروری با شایستگی ها به صورت مستقیم و نیز با میانجی گری ابعاد کارکرد اجرایی به شکلی غیرمستقیم معنادار است، در نتیجه نقش میانجی به شکل ناقص (ناکامل) می باشد. مطالعه حاضر شواهدی را ارائه می دهد که فرزندپروری مثبت ممکن است به عنوان یک مسیر مطلوب جهت مداخله عمل کند. به این ترتیب، تمرکز بر کارکرد اجرایی کودک و فرزندپروری به صورت جداگانه ممکن است در زمینه شایستگی رفتاری کودک کمتر مؤثر باشد. در واقع، برنامه های آموزشی والدین، که آنها را در یادگیری محتوای مرتبط با رشد فرزندشان درگیر می کند، استفاده از شیوه های مؤثر و فرصت های یادگیری را افزایش می دهد.The relationship between positive parenting and emotional and social competence in students: the mediating role of executive functions
The purpose of research was to investigate the mediating role of executive functions in the relationship between positive parenting practices and the development of emotional and social competence in students. The research population was all the students of the third grade of elementary schools in the 1st district of Tehran (2022-23 year), 383 of them were included through available and voluntary sampling, and the Alabama Positive Parenting (Frik, 1991), brief executive functions (Gioia et al., 2000) and social-emotional competence (Zhou et al., 2012) were completed. Correlation coefficient and path analysis showed that there is a significant and positive relationship between emotional and social competencies and components of executive functions. Also, the relationship of parenting with dimensions of executive functions is also positive. The relationship between parenting and competencies is significant directly and indirectly through the mediation of executive function dimensions, as a result, the role of mediator is incomplete. The present study provides evidence that positive parenting may act as a desirable path for intervention. In this way, focusing on the child's executive function and parenting separately may be less effective in the child's behavioral competence. In fact, parent education programs, which involve parents in learning content relevant to their child's development, increase the use of effective practices and learning opportunities.
تبلیغات
