اثر سیاست پولی بر پایداری اقتصاد کلان در ایران در مدل های نوکینزی رفتاری و متعارف (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در این مقاله، با تخمین چندین مدل نوکینزی(NK) با ویژگی های رفتاری با فرض عقلانیت محدود با لحاظ کردن یادگیری عامل ها و برنامه ریزی افق زمانی محدود، به ارزیابی توانمندی این مدل ها در مقایسه با مدل نوکینزی متعارف در پیش بینی آثار شوک سیاست پولی پرداخته شده است. نتایج حاصل از برآورد مدل ها در چهارچوب الگوی تعادل عمومی پویای تصادفی با رویکرد بیزی با استفاده از داده های فصلی اقتصاد ایران طی سال های 1367:2-4:1401 نشان داده است که اولاً، مدل نوکینزی که در آن بخش قابل توجهی از کارگزاران افق زمانی محدود دارند سازگاری بیشتری با داده های اقتصاد ایران دارد. ثانیاً، در اثر وقوع شوک پولی، مدل های افق زمانی محدود در مقایسه با مدل نوکینزی متعارف به دلیل یادگیری آهسته عامل ها از تجربیات گذشته، نوسانات کمتر و ماندگاری بیشتری دارند، بنابراین واکنش بانک مرکزی به نوسانات تولید و تورم در مدل های با افق زمانی محدود در مقایسه با مدل کینزی متعارف، کمتر تهاجمی می باشد. نتایج دلالت بر این دارد که وارد کردن عقلانیت محدود و برنامه ریزی افق زمانی محدود، توانایی پیش بینی اثر شوک های سیاست پولی در اقتصاد ایران را بهبود می دهد.The Effect of Monetary Policy on Macroeconomic Stability in Iran In Behavioral and Conventional New Keynesian Models
In this article, we have evaluated the capability of several New Keynesian models with behavioral characteristics in forecasting the effects of a monetary policy shock. We have considered the assumption of bounded rationality, taking into account agents' learning and finite horizon planning. The estimation of the models was conducted using the Bayesian approach within the framework of the dynamic stochastic general equilibrium. We used seasonal data from the Iranian economy covering the period 1988:2-2023:1. Our results indicate several important findings. Firstly, the New Keynesian model, which incorporates finite horizon planning, is more compatible with the data. Secondly, we found that in response to a monetary shock, finite horizon models exhibit less fluctuations and are more persistent compared to the Canonical New Keynesian model. This is due to the slow learning of agents from past experiences. As a result, the central bank reacts less aggressively to inflation and output fluctuations in finite horizon models compared to the Canonical New Keynesian model. Overall, our findings suggest that incorporating bounded rationality and finite horizon planning in New Keynesian models improves their ability to forecast the effects of monetary policy shocks in the Iranian economy.