نقش میانجی بهزیستی روانی در رابطه بین خوش بینی و کارآمدی خانواده (مقاله پژوهشی حوزه)

چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای بهزیستی روان شناختی در ارتباط بین خوش بینی و کارآمدی خانواده است. جامعه آماری این پژوهش تمام کارمندان متأهل مؤسسات و مراکز آموزش عالی استان قم، مشغول به کار در سال 1399 1400 بوده است. براساس قاعده تاباچنیک و فیدل از جامعه مذکور، باید دست کم 122 نمونه انتخاب شود که با 50 درصد افزایش، در مجموع از 183 تن نمونه گیری گردد. این پژوهش از نوع توصیفی و از شاخه همبستگی بوده و ابزار گردآوری داده ها نیز پرسشنامه است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی برای توصیف داده ها و برای آزمون فرضیه های تحقیق از تحلیل معادلات ساختاری استفاده گردیده است. براساس نتایج به دست آمده، بین خوش بینی و کارآمدی خانواده رابطه مثبت و معنا داری هست. نیز بین خوش بینی و بهزیستی روان شناختی رابطه مثبت و معنا داری وجود دارد. همچنین بین بهزیستی روان شناختی با کارآمدی خانواده رابطه مثبت و معنا داری یافت شد. همچنین نتایج نشان داد: نقش میانجیگری متغیر بهزیستی روانی با ضریب بالا و سطح معنادار قابل قبولی پذیرفته شده است.